 |
| Οι Καλαντιστές του Συλλόγου Ποντίων Θρυλορίου «Η Κερασούντα και το Γαρς» |
της Μαρίας Νικολάου
«Να τα πούμε;» οι φωνές τους ακούγονται από μακριά πριν καν μπουν στις αυλές των νοικοκυριών. Τα φώτα είναι ανοικτά σημάδι ότι τους περιμένουν. «Να τα πείτε» απαντούν και κρατούν ορθάνοιχτη την πόρτα. Οι Καλαντιστές του Συλλόγου Ποντίων Θρυλορίου «Η Κερασούντα και το Γαρς» είπαν και φέτος τα κάλαντα με τον πιο μικρό, τον Ιορδάνη, μόλις τριών ετών, με το τύμπανο στα χέρια, να κερδίζει δίκαια τις εντυπώσεις. Ο πλούτος των αποχρώσεων και διαφοροποιήσεων των ελληνικών εθίμων αποτυπώνεται και με τα Ποντιακά κάλαντα και η Χρύσα Μαυρίδου, η ακούραστη πρόεδρος του Συλλόγου το ξέρει καλά.
«Πολλά από τα παιδιά που ψέλνουν μαζί μας τώρα και είναι μεγάλες γυναίκες και άνδρες ήταν παιδάκια όταν ξεκίνησαν να ψέλνουν τα κάλαντα και συνεχίζουν τώρα με τα παιδιά τους κι αυτό είναι πάρα πολύ συγκινητικό και αισιόδοξο. Συνεχίζουμε όπως αυτές τις μέρες το έκαναν οι παππούδες μας και οι γιαγιάδες είτε στον Πόντο είτε στην νέα Πατρίδα» δηλώνει η κα Μαυρίδου και σημειώνει ότι αυτός είναι ο στόχος και ο σκοπός τους να διασώσουν την παράδοση και να νιώσουν τις γιορτές με αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο που μόνο η τήρηση των εθίμων μπορεί να μας προσφέρει και να μας χαρίσει. «Εάν δεν πεις τα κάλαντα, εάν δεν μαγειρέψεις παραδοσιακά, εάν δεν κάνεις κάτι που να είναι διαφορετικό, κάτι που τα έθιμα το προσδίδουν, θα περάσουν οι γιορτές σαν να μην είναι κάτι το ιδιαίτερο».
Τα πιο διαδεδομένα ποντιακά κάλαντα των Χριστουγέννων περιέχουν όλη τη ζωή του Θεανθρώπου από τη στιγμή της γέννησής Του μέχρι και τα πάθη Του, χωρίς όμως να προχωρούν και στη θανάτωση Του, θα ερχόταν άλλωστε σε αντίθεση με το χαρμόσυνο γεγονός των Χριστουγέννων. «Αν τα ακούσει κάποιος με προσοχή, θα καταλάβει ότι τα κάλαντα των Ποντίων περιγράφουν όλη την πορεία του Χριστού, ενημερώνεται ο κόσμος για τη σημαντική ζωή του Χριστού μας» σημειώνει και συνεχίζει με την ομάδα των καλαντιστών από σπίτι σε σπίτι.
«Θυμάμαι παλιά που συμμετείχαν όλοι και γυρνούσαν από σπίτι σε σπίτι πάλι καλά που είναι ο Σύλλογος και διατηρεί το έθιμο και θυμόμαστε τα περασμένα» δήλωσε ο κος Τάσος Λαζαρίδης κάτοικος του Θρυλορίου, στάθηκε κι αυτός στο κατώφλι του σπιτιού του ακούγοντας τους καλαντιστές. «Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου βγαίνω με το σύλλογο και λέμε τα κάλαντα. Έχω καταλάβει πως βοηθάει πολύ τους συγχωριανούς μου, ιδιαίτερα τους ηλικιωμένους να θυμηθούν τα παιδικά τους χρόνια, δίνουμε χαρά στον κόσμο και θα το συνεχίσουμε για πολύ ακόμη καθώς πολλοί νέοι συμμετέχουν» παρατηρεί ο Παναγιώτης. Στην ίδια ομάδα και η κα Άννα Σαλπιγγίδου με την κόρη της Χρύσα, τα κάλαντα είναι παράδοση λέει και προσθέτει «η παράδοση είναι ιστορία, η ιστορία είναι ταυτότητα. Δεν ξεχνάμε ποιοι ήμασταν και ποιοι μπορούμε να γίνουμε. Μαζί με τα μικρά και εμείς και θα ήμαστε πάντα μαζί τους ώστε να κρατήσουν την παράδοση και οι επόμενες γενιές».
Οι καλαντιστές χωρίζονται σε ομάδες και πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι μετά τη δύση του ηλίου και δεν σταματούν να ψέλνουν αν δεν περάσουν από όλα τα σπίτια.
Πηγή: ΕΡΤ