 |
| Ο Μητροπολίτης Αργυρούπολης στον Πόντο ευλογεί τον αγώνα της Εθνεγερσίας! |
Γιορτάζουμε και φέτος την 199η επέτειο της εθνεγερσίας των Ελλήνων στα 400 και παραπάνω χρόνια σκλαβιάς από τους Τούρκους. Φέτος, όμως, τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά… Δεν θα πάμε στην εκκλησία να προσκυνήσουμε την Παναγία που ευαγγελίζεται το μήνυμα της σωτηρίας των ανθρώπων, δεν θα καταθέσουμε στεφάνι στους ήρωες που έχυσαν το αίμα τους για την ελευθερία, δεν θα χαρούμε καμαρώνοντας την παρέλαση… Οι πόλεις και τα χωριά μας δεν θα στολιστούν με Ελληνικές σημαίες.
Ό,τι εορτασμό κάνουμε θα τον κάνουμε από το σπίτι και από το μπαλκόνι μας, δυστυχώς αφού τα πράγματα είναι δύσκολα. Και αν κάποτε θεωρούσαμε δεδομένα ορισμένα πράγματα και «συζητούσαμε» με πολυτέλεια σε «ιδεολογική» βάση για την κατάργηση των εθνικών μας εορτών, τώρα καταργήσαμε σχεδόν τα πάντα…
Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να θυμηθούμε τι είναι για εμάς τους Έλληνες η 25η Μαρτίου. Για όλους τους Έλληνες. Στο άρθρο αυτό θα ευχηθούμε χρόνια πολλά κάπως διαφορετικά.
Αν και όλοι γνωρίζουμε και θαυμάζουμε τα επιτεύγματα των Πελοποννησίων και Στερεοελλαδιτών συμπατριωτών μας που άλλωστε αποτέλεσαν το πρώτο ελεύθερο κομμάτι του ελληνισμού μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς, λίγα πράγματα ξέρουμε για τη συμβολή των υπόλοιπων Ελλήνων στον Αγώνα για την Εθνεγερσία, συμβολή η οποία δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητη και ασήμαντη, καθώς τα δύσκολα εκείνα χρόνια της σκλαβιάς οι Έλληνες με μυστικότητα και ευλάβεια ενώθηκαν για κερδίσουν και πάλι την τιμή του Έθνους.
Ας μεταφερθούμε λοιπόν στον Πόντο την εποχή που οι Έλληνες απανταχού ετοίμαζαν το μεγάλο ξεσηκωμό του γένους. Το 1819 λοιπόν, μυείται στη Φιλική Εταιρεία από τον Πόντιο φιλικό Σάββα Τριανταφυλλίδη ο διάκονος και μετέπειτα μητροπολίτης Χαλδίας Σιλβέστρος Λαζαρίδης. Η μύηση του Σιλβέστρου στην Εταιρεία περιγράφεται με συγκινητικό τρόπο από το Γεώργιο Κανδηλάπτη. Στις αρχές Αυγούστου απεσταλμένοι της Εταιρείας επισκέπτονται το Σιλβέστρο, που με συνεδρίαση των προεστών αποφασίζει να ληφθούν μέτρα για την εξασφάλιση των χριστιανών της περιοχής. Σε έρανο συγκεντρώνονται 12.000 γρόσια για την ενίσχυση της Εταιρείας.
Ο μητροπολίτης Σιλβέστρος σημαντική μορφή του Ποντιακού Ελληνισμού συνδέει το όνομά του με την ελληνική επανάσταση. Ο ίδιος δίνει την ευλογία του στην εκκίνηση του αγώνα για την ελευθερία με τα εξής λόγια:
Ο Ύψιστος, ο ετάζων νεφρούς και καρδίας εύχομαι να κατευοδώση το έργον υμών και εις ακύμαντον λιμένα να αγάγη αυτόν. Εύχομαι όπως σύμπαν το έθνος λαμβάνον υπ’ όψιν τα υπερτετρακοσαετή δεινά αυτού σύσωμον εξεγερθή κατά της τυραννίας και πατάξη τον διάβολον της δουλείας κατά κεφαλής και δημιουργήση το νέον Ελληνικό Κράτος. Σας συνιστώ Δε μέχρι της ευθέτου ώρας σύμπνιαν, προσοχήν, συνεκτικότητα και δραστηριότητα, εάν θέλομεν να κατορθώσωμεν μέγα και ένδοξον έργον.
Τα λόγια του Ποντίου ιεράρχη έχουν πολύ σημαντικά μηνύματα. Πρώτα δείχνει τη σύνδεση του αγώνα με την ορθόδοξη πίστη. Για τους Έλληνες η ελευθερία ήταν το δίκαιο που ζητούσαν από το Θεό και πίστευαν ακλόνητα στην ευλογία Του, όπως ανέφερε και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης «Ο Θεός είχε υπογράψει την ελευθερία της Ελλάδας και δεν παίρνει πίσω την υπογραφή Του». Η συνεκτικότητα και ο ζήλος θα έφερναν αποτέλεσμα και θα οδηγούσαν τους Έλληνες στο να πετύχουν το δύσκολο έργο της απελευθέρωσης. Σημαντικό στοιχείο η σύμπνοια, δηλαδή να παραμείνουν οι Έλληνες ενωμένοι και να διακατέχονται από τον ίδιο πόθο για ελευθερία και να εμπνέονται από τα ίδια οράματα και ιδανικά.
Οι Πόντιοι συμμετείχαν ενεργά στην ελληνική επανάσταση προσφέροντας όχι μόνο υλικά αλλά και ανθρώπινο δυναμικό. Οι Πόντιοι ως ακρίτες, ως Τραντέλλενες είναι παρόντες παντού.
Τώρα, λοιπόν, περισσότερο από ποτέ έχουμε ανάγκη να αντλήσουμε μηνύματα ενότητας από την Ελληνική Επανάσταση, να γνωρίσουμε την προσφορά όλων των Ελλήνων σε αυτήν και να πάρουμε δύναμη από την Παναγία μας που γιορτάζει.
Ας είναι το μυαλό και η ψυχή μας στα σύνορα, όπου γράφεται ένας νέος αγώνας, στον Έβρο που οι συμπατριώτες μας φυλάνε Θερμοπύλες, ας έχουμε το μυαλό και την ψυχή μας σε όλους όσους αγωνίζονται σε αυτές τις δύσκολες για την υγεία μας συνθήκες και ας ζητήσουμε από την Παναγία να μπορέσουμε και πάλι να γιορτάσουμε με δόξα και τιμή στους ναούς μας τον Ευαγγελισμό και την Ελευθερία μας τιμώντας όλους εκείνους που αψήφησαν το θάνατο, όπως ο Μητροπολίτης Σιλβέστρος στον Πόντο που έφυγε από τη ζωή διωκόμενος από τους Τούρκους.
Θα τονίσω και πάλι οι Πόντιοι ήμασταν και θα είμαστε παρόντες σε όλους τους αγώνες για την πατρίδα μας, θα φυλάμε τα σύνορα και θα πιστεύουμε στα ιερά.
Χρόνια πολλά σε όλους τους Έλληνες, θάρρος και υπομονή και θα τα καταφέρουμε!
Προκοπίδου Μαρία, εκπαιδευτικός- συγγραφέας
Πηγές:
- Γεωργιάδης, Θ (1991). Ο ΠΟΝΤΟΣ, Ιστορία, Λαογραφία και Πολιτισμός. Μαλλιάρης
Παιδεία.
- Λαμψίδης, Οδ. “Έλληνες Πόντιοι εις την εθνεγερσίαν του 1821″, Αρχείον Πόντου.