Τετάρτη 29 Απριλίου 2020

«Ποντιακά γιοκ αούτο το καλοκαίρ’…»

«Ποντιακά γιοκ αούτο το καλοκαίρ’…»
«Ποντιακά γιοκ αούτο το καλοκαίρ’…»

Απόγευμα Τρίτης στη Θουκυδίδου, στην Κοζάνη, σύμφωνα με τις βουλές ειδικών και μη για να #μένουμε_σπίτι… βεβαίως-βεβαίως…

Χτυπά το τηλέφωνο... Στην άλλη άκρη της γραμμής, ένας φίλος από Καβάλα, «ποντιόπληκτος» μέχρι εκεί που δεν πάει...

- Χριστός Ανέστη, χρόνια πολλά Παναγιώτη! Πως είσαι; Έκσες τον Πρωθυπουργόν; Ντο θα ίνεται, ‘κι θα χορεύομε το καλοκαίρ’;

- Αληθώς Ανέστη, Κωνσταντίνε! Ντο να ίνεται; Αούτο ‘κι σύρκεται… Αμά, δώξα τω Θεώ, κάτ’ θα ευτάμε…

Συνομιλήσαμε αρκετά. Δεν προλαβαίνω να κλείσω το τηλέφωνο με τον Κωνσταντίνο και ατό ξάν’ κρούει… Στο τηλέφωνο, ένας άλλος φίλος, γνωστός πόντιος καλλιτέχνης…

- Πως το κόβεις φιλαράκι; Θα «καταστραφούμε» αν δε γίνουν οι χοροί…Άκουσες τον Μητσοτάκη;

Να μην τα πολυλογώ, αφού τα είπαμε αρκετά και αφού δώσαμε υπόσχεση με την πρώτη ευκαιρία να κάνουμε ένα μουχαπέτ’ για να «νιώσουμε» λίγο, να πάρουμε το δικό μας οξυγόνο, αμέσως «διαδικτυάουμε…» για ν’ ακούσω το περίφημο διάγγελμα  του Πρωθυπουργού…

«Για ας τερώ ντο είπεν ο πρωθυπουργόν, ατοίν’ οι ανθρώπ’ για να επέραν χαμάν’ τελέφωνον, κάτ’ θα είπεν και για τ’ εμάς…»

Άκουσα με προσοχή. Και αυτό που υπέπεσε στην αντίληψη μου ήταν ότι το σχέδιο της κυβέρνησης, για τη σταδιακή άρση των περιοριστικών μέτρων για την πανδημία του κωρονοϊού, περιλαμβάνει σχεδόν όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής και οικονομικής ζωής, ωστόσο ο τομέας του πολιτισμού βλέπουμε να εξαιρείται…

Κρατώντας τη δήλωση του Πρωθυπουργού ότι «κρίνεται απίθανο να επιτραπούν μέσα στο καλοκαίρι οι μεγάλες συναθροίσεις, όπως φεστιβάλ, συναυλίες ή αθλητικά γεγονότα με θεατές» καθίσταται σαφές ότι τα πράγματα είναι ζόρικα. Η ανησυχία επιτείνεται. Και με λίγα λόγια «Ποντιακά γιοκ αυτό το καλοκαίρι!!!»…

Σαφώς και όλο αυτό δεν περιορίζεται μόνον στο στενό κύκλο του Ποντιακού πολιτισμού. Για όνομα του Θεού! Είναι πολύ ευρύτερο. Μάλλον πρόκειται για πλήρη καθήλωση του καλλιτεχνικού κόσμου.

Σαφώς και  αντιλαμβανόμαστε τη σημασία, την αδήριτη ανάγκη για την προστασία της δημόσιας υγείας. Οφείλουμε να σεβαστούμε τις αποφάσεις της κυβέρνησης και των ειδικών. Αντιστοίχως όμως περιμένουμε, να παρθούν πρωτοβουλίες που θα σεβαστούν τον καλλιτεχνικό κόσμο, αναλογιζόμενοι την πλήρη οικονομική καθήλωση του κλάδου. Και δεν αναφέρομαι στη μειοψηφία κάποιων καλλιτεχνών που είναι προφανές ότι δε θα τους επηρεάσει όλο αυτό… 

Υπάρχουν πολλοί, πάρα πολλοί, που περιμένουν ως «μάνα εξ’ ουρανού» ακόμη και αυτό το επίδομα των 800 ευρώ! Επαναλαμβάνω, το θέμα πρωτίστως σε μια κατάσταση πανδημίας, είναι η υγεία του συνόλου της κοινωνίας. Όμως στη χώρα που είναι κοιτίδα πολιτισμού, δεν θα έπρεπε να να υπάρξει σχετική μέριμνα και για τους ανθρώπους που τον υπηρετούν; Εντάξει να στερηθούμε τις συναυλίες, τα θέατρα, τα πανηγύρια. Σύμφωνοι. Σίγουρα δε θα πεθάνουμε αν δε χορέψουμε «κότσαρι τουλουμί» για λίγο καιρό ακόμα... 

Όμως ας δούμε και πίσω από αυτό. Πέρα από την ανάγκη της ψυχαγωγίας, της διασκέδασης που αναντίρρητα έχει ο κάθε άνθρωπος, υπάρχουν και χιλιάδες άνθρωποι, καλλιτέχνες, ηθοποιοί, μουσικοί, τεχνικοί, ηχολήπτες, διαφημιστές, προμηθευτές κ.α., που έχουν μουδιάσει… Τι θα γίνουν όλες αυτές οι οικογένειες; 

«Είμαστε στον αέρα» αυτό που βγαίνει σαν ένα στόμα, μια φωνή… 

Εύχομαι σύντομα να ανακοινωθούν εξειδικευμένα μέτρα και να δωθούν κατευθύνσεις για να ξέρουμε τι μέλλει γενέσθαι…

Μακάρι να διαψευστώ… αλλά «Ποντιακά γιοκ αούτο το καλοκαίρ’…». 

Και ίσως όσο είναι νωρίς, θα πρέπει να ανοίξει μια σοβαρή συζήτηση, ένας γόνιμος διάλογος, από ομοσπονδίες, σωματεία, καλλιτεχνικό κόσμο, για την εναρμόνιση με τη νέα πραγματικότητα …

Πιστεύω ακράδαντα ότι οι πόντιοι καλλιτέχνες (προφανώς και δεν είμαι εξουσιοδοτημένος να τους εκφράζω, ούτε και έχουν αυτή την ανάγκη, την άποψη μου καταθέτω) θα βάλουν και πάλι πλάτη, όπως έπρατταν πάντα, σε συνεργασία με συλλόγους και όσους άλλους εμπλέκονται, για να κρατηθεί όρθιος ο ποντιακός πολιτισμός και οι εκφάνσεις αυτού...

Οι άνθρωποι της τέχνης ποτέ δεν ήταν μίζεροι... 

Ναι! Βγαίνουμε με θάρρος στην επανεκκίνηση της καθημερινότητας μας, τηρούμε στο ακέραιο την ατομική μας ευθύνη για την προστασία του κοινωνικού συνόλου, σεβόμαστε τις αποφάσεις…

Αλλά παράλληλα στέλνουμε και το μήνυμα στους αρμοδίους που λαμβάνουν τις όποιες αποφάσεις, να σεβαστούν και το σύγχρονο πολιτιστικό απόθεμα αυτής της χώρας. Και να θυμίσουμε, όσο γραφικό και αν ακούγεται ότι «νηστικό αρκούδι δε χορεύει…».

Ναι! Να #μένουμε_ασφαλείς αλλά όχι με αποφάσεις που επιτείνουν την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα μας για το μέλλον...

Χριστός Ανέστη! Χρόνια πολλά! Ο Θεόν να δί’ μας τα χίλια ευλο(γ)ίας…

Με εκτίμηση

Θεοδωρίδης Παναγιώτης
Τραγουδιστής