Γονυπετείς στην Παναγία Σουμελά του Νέου Κόσμου για την αναγνώριση της Γενοκτονίας |
Ημέρα μνήμης η 19η Μαϊου 2020. Ημέρα ατομικής και συλλογικής ευθύνης για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων από την Τουρκία και από την διεθνή κοινότητα.
Ημέρα αλήθειας. Ημέρα χρέους προς τα θύματα, τους εθνομάρτυρες, προς τους προγόνους, προς τα παιδιά και τα εγγόνια μας.
Ημέρα μνήμης για την θρυλική Γιαγιά του Πόντου Σάνο Χάλο (Ευθυμία Βαρυτιμίδου) που κατέστη το σύμβολο του αγώνα της ομογένειας για την διεθνοποίηση και αναγνώριση της Γενοκτονίας και που απεβίωσε το 2014 σε ηλικία 105 ετών.
Ημέρα τιμής για την κόρη της – συγγραφέα Θία Χάλο, όχι μόνο για το μνημειώδες μυθιστόρημα "Not Even My Name" (Μήτε το όνομά μου), αλλά και για τον απαράμιλλο αγώνα για την διεθνοποίηση και αναγνώριση της Γενοκτονίας από την επιστημονική και από την διεθνή κοινότητα.
Ημέρα μνήμης για τον Δρα Χάρη Ψωμιάδη, τον ιδρυτή του Κέντρου Νεοελληνικών και Βυζαντινών Σπουδών του Κολεγίου του Κουίνς, τον στοχαστή, τον συγγραφέα και τον οραματιστή και εμπνευστή του Κέντρου Ερευνών για τον Πόντο και την Μικρά Ασία με έδρα το Σικάγο.
Ημέρα τιμής στους ερευνητές, ιστοριοδίφες, στους συγγραφείς, στους σκηνοθέτες και στους παραγωγούς των ντοκιμαντέρ και των ταινιών με θέμα την Γενοκτονία.
Ημέρα υπερηφάνειας για τα επιτεύγματα των Ποντίων της Αμερικής που διατηρούν ως κόρη οφθαλμού την ιστορική μνήμη, τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα.
Ημέρα τιμής για όλους όσους ασπάστηκαν την ιδέα της απόκτησης της Ποντιακής Γης στο Νέο Κόσμο, για τους Πόντιους της Φιλαδέλφειας που δημιούργησαν το πρώτο μνημείο και των Ποντίων του Νόργουακ που ετοιμάζονται για το δικό τους Μνημείο της Γενοκτονίας.
Ημέρα τιμής για τους αφανείς ήρωες που επιμένουν και διδάσκουν στα παιδιά και εγγόνια τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα.
Ημέρα ευθύνης για την απαλλαγή της Ποντιακής Γης στον Νέο Κόσμο από την υποθήκη και για την μετατροπή της Παναγίας Σουμελά στο Ουέστ Μίλφορντ της Νέας Ιερσέης σε πρότυπο θρησκευτικό, ερευνητικό και πνευματικό κέντρο και σε σημείο αναφοράς και συνάντησης όσων ενδιαφέρονται για την ιστορία του Πόντου και των Ποντίων της Αμερικής.
Γονυπετείς
Το Ιερό Ίδρυμα Παναγία Σουμελά Ποντίων Αμερικής και Καναδά αποτελεί φάρο και συνάμα σύμβολο του θριάμβου και της αναγέννησης από τις στάχτες του οράματος για την απόκτηση ενός χώρου που να θυμίζει την Τραπεζούντα και στον οποίο θα αποθησαυρίζαμε την θαυματουργό εικόνα.
Η φωτογραφία του χθεσινού ρεπορτάζ με τους ομογενείς που αγνόησαν τις προειδοποιήσεις των αρχών για τις μετακινήσεις και μετέβησαν στην Ποντιακή Γη για την έπαρση της σημαίας έκανε τον γύρο του κόσμου και ράγισε καρδιές, καθώς τρεις γενιές Ποντίων εναπόθεσαν λουλούδια στην σημαία του Πόντου και γονυπετείς προσευχήθηκαν όπως η Σουμελιώτισσα εμπνέει τους απανταχού Ποντίους και κατ΄ επέκταση τον απόδημο ελληνισμό να συνεχίσει με μεγαλύτερο πάθος τον αγώνα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας.
Ο πρόεδρος του Ιερού Ιδρύματος, Δρας Χαράλαμπος Βασιλειάδης ανήρτησε στο Facebook του Ιδρύματος τρεις φωτογραφίες και μεταξύ άλλων έγραψε: Κυριακή 17 Μαΐου 2020 … προπαραμονή της τραγικής 101ης επετείου
Τρεις Ποντιακής καταγωγής κύριοι, αντιπρόσωποι τριών γενιών και γεννημένοι σε τρεις διαφορετικές χώρες … προσήλθαν στον οικοχώρο της Παναγίας Σουμελιώτισσας στο West Milford, NJ, και αφού προσκύνησαν ευλαβικά την εικόνα της Παντάνασσας Μεγαλόχαρης και προσευχήθηκαν κατευθύνθηκαν προς το υπό ανέγερση μνημείο-ηρώο στον αυλόγυρο της εκκλησίας ύψωσαν τις σημαίες των πατρίδων μας, απήγγειλαν τους εθνικούς μας ύμνους και γονυπετείς κατέθεσαν μερικά λουλούδια προσευχόμενοι…
… για διεθνή αναγνώριση του ειδεχθούς εγκλήματος της Γενοκτονίας που υπέστησαν οι πρόγονοι μας από την Τουρκία
… για δικαίωση όλων των θυμάτων μας – των Ρωμιών του Πόντου, της Θράκης, της Ιωνίας…- που σημειωτέον θυσιάστηκαν όλοι τους για του Χριστού την πίστη την αγία (αν αλλαξοπιστούσαν θα είχαν σωθεί)
… για τιμωρία των θυτών που συνεχίζουν να αυθαδιάζουν, να υβρίζουν, να προκαλούν, να διδάσκουν παραβιάσεις και να εμπνέουν εγκλήματα
… αλλά κυρίως προσευχήθηκαν για να μη θρηνήσουμε γενοκτονίες σε καμιά γωνιά του πλανήτη μας, σε καμιά χρονική στιγμή και εναντίος κανενός έθνους, εθνότητας, λαού ή ομάδας.
Ας συμπροσευχηθούμε μαζί τους και ας αναλάβουμε ο κάθε ένας τις ευθύνες που μας αναλογούν ούτως ώστε μαζί με τα 200 χρόνια από της έναρξης της επαναστάσεως για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού να γιορτάσουμε και την αναγνώριση από την Τουρκία και την διεθνή κοινότητα της Γενοκτονία και να αναφωνήσουμε: «Ποτέ πια σκλαβιά. Ποτέ πια Γενoκτονίες».
Πηγή: Αναμνήσεις