Γιατί ο Ποντιακός Ελληνισμός θα πρέπει να δώσει το παρών το Δεκαπενταύγουστο στην Παναγία Σουμελά στον Πόντο

Γιατί ο Ποντιακός Ελληνισμός θα πρέπει να δώσει το παρών το Δεκαπενταύγουστο στην Παναγία Σουμελά στον Πόντο 

του Θεόφιλου Κωτσίδη

Αναμφισβήτητα ζούμε ένα ακόμα θερμό καλοκαίρι. Μία ακόμα περίοδο έντασης ανάμεσα σε δύο γειτονικές χώρες, με την Τουρκία για πολλοστή φορά να δυναμιτίζει το κλίμα με τις παράλογες, σε βαθμό τρέλας, απαιτήσεις της. Εδώ δεν είμαστε όμως για αναπτύξουμε το θέμα αυτό, ούτε το πως η Ελληνική κυβέρνηση θα το αντιμετωπίσει.

Θέση μας ήταν και είναι, η προβολή και η στήριξη όλων των θεμάτων που αφορούν τον Ποντιακό Ελληνισμό, σε όλο τον κόσμο, εδώ και 14 χρόνια που λειτουργεί καθημερινά το e-Pontos.

Τα όσα προηγήθηκαν για το άνοιγμα της Ιεράς Μονής Παναγίας Σουμελά στον Πόντο, μετά από τέσσερα χρόνια και μάλιστα μίας πιθανής επαναλειτουργίας της Μονής, το Δεκαπενταύγουστο, τα παρουσιάσαμε με ακριβή χρονική αναφορά, χθες στο άρθρο μας: Ποιο είναι το παρασκήνιο και η πραγματικότητα των δηλώσεων Ερντογάν για την Παναγία Σουμελά.

Πριν λίγες μέρες λοιπόν, γίναμε μάρτυρες, της πρώτης ισλαμικής προσευχής στην Αγία Σοφία, η οποία ανήκει ήδη στο παρελθόν. Έξω από την Αγία Σοφία επικράτησε αδιαχώρητο. Ξένοι ηγέτες του Ερντογάν δεν ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του. Υπήρξαν κάποιες, χλιαρές ομολογουμένως, αντιδράσεις από τη Διεθνή κοινότητα, όμως αυτό δεν απέτρεψε τον Τούρκο πρόεδρο από τον προχωρήσει στο στόχο του.

Η προσπάθεια του, να μετατρέψει την κοσμική κεμαλική Τουρκία σε μία ισλαμική κοινωνία είναι καθημερινή. Η πράξη του ανατρέπει επί της ουσίας την απόφαση του Μουσταφά Κεμάλ. Ο Ερντογάν θέλησε να την παρουσιάσει ως μια «ιστορική στιγμή» για τη χώρα του.

Το συναισθηματικό - θρησκευτικό "χτύπημα" της μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, προκάλεσε την Ελληνική κοινή γνώμη. Και μένουμε στα του οίκου μας, μια και οι αντιδράσεις από άλλα ομόδοξα κράτη ήταν μηδαμινές, με την πλευρά της Ρωσίας να τονίζει: "Εσωτερικό θέμα της Τουρκίας, δεν επεμβαίνουμε".

Ποιοι όμως πιστεύουν ότι αν υπήρχε έστω και μία μέρα το χρόνο η δυνατότητα για να λειτουργήσει η Αγία Σοφία, δεν θα συνέρρεε πλήθος κόσμου; Ποιοι πιστεύουν ότι υπήρχε η δυνατότητα να ανατραπεί αυτή η απόφαση, όταν η Διεθνής κοινή γνώμη έμεινε αμέτοχη στο έγκλημα; Ποιοι από όλους αυτούς που δικαίως εξαγριώθηκαν, μπορούν να αναδείξουν τη θρησκευτικότητα του μεγαλείου της Αγιά Σοφιάς με κάποιο τρόπο;

Το μεγαλείο της ανάδειξης της Θρησκευτικότητας ενός μνημείου, οι Πόντιοι το έζησαν το 2010, όταν μετά από 88 χρόνια για πρώτη φορά στην ιστορική Μονή, που έχει μετατραπεί σε Μουσείο, με άδεια της τουρκικής κυβέρνησης πραγματοποιήθηκε Θεία Λειτουργία, χοροστατούντος του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου και με την παρουσία χιλιάδων Ποντίων που βρέθηκαν εκεί απ’ όλον τον κόσμο.

Ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα, θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος. Δόθηκε μάχη τα προηγούμενα χρόνια (Τουρκική κυβέρνηση, Ρωσική Εκκλησία), ας μην απεμπολήσουμε το δικαίωμα, τη νίκη της μάχης.

Ο Ποντιακός Ελληνισμός, στο χρόνο και στις δυνατότητες που υπάρχουν, οφείλει να δώσει το παρών στην επόμενη Θεία Λειτουργία που θα πραγματοποιηθεί με την ευλογία της Παναγίας Σουμελά, το φετινό Δεκαπενταύγουστο στο όρος Μελά.

Ποιοι από όσους διαφωνούν έχει επισκεφθεί έστω και μία φορά την ιστορική μας Πατρίδα; Μιλούν για πατρίδα (την Ελλάδα) και δε νιώθουν την 3χιλιετή πατρίδα, το συναίσθημα όσων εδώ και χιλιετίες ανέβηκαν με δάκρυα στην Παναγία Σουμελά.

Αυτοί που πραγματικά "νιώθουν" τον Πόντο, αγαπούν τον τόπο, δεν τους επηρεάζουν οι πολιτικές πρακτικές, τα πολιτικά παιχνίδια. Ο ρομαντισμός, το συναίσθημα και η νοσταλγία για την Πατρίδα μας, δεν πρέπει να επικαλούνται επιλεκτικά.

Και κάτι ακόμα. Όσοι επικαλούνται "οικονομικό εμπάργκο" ενόψει του Δεκαπενταύγουστου είναι εντελώς αστείο μπροστά στα κεφάλαια που συρρέουν στην Τουρκία.

Ο Τούρκος πρόεδρος δεν δίστασε να κλείσει και να μετατρέψει την Αγία Σοφία από μουσείο σε τζαμί, με το εισιτήριο των 11 Ευρώ, το οποίο πλήρωνε καθημερινά, χιλιάδες κόσμου, από όλο τον κόσμο.

Είμαστε ψεύτες και προσποιούμαστε, όταν λέμε "τα αδέλφια μας εκεί" κτλ, τα οποία ξαφνικά σε μια μέρα τα ξεχάσαμε και τα οποία λένε δημόσια "Ελάτεν, η Σουμελά ενοίεν, παρακαλούμε σας, ελάτεν".

Η υποκρισία λοιπόν περισσεύει. Η ανευθυνότητα και ο "πατριωτισμός" υπερέχουν στον ψεύτικο λόγο μας. Το "όχι" δεν αποτελεί γέφυρα επανασύνδεσης.

Οφείλουμε να στηρίξουμε τη Ρωμιοσύνη της Τουρκίας και το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Κλείνοντας, ως επίλογο, παραθέτουμε το σχόλιο, της Μ. Ευσταθιάδου και της Σοφίας Πέτρου - Ιωαννίδου:

Μ. Ευσταθιάδου: Εύχομαι να μ΄αξιώσει και φέτος ο Θεός να προσκυνήσω την Παναγία Σουμελά Τραπεζούντας, παρευρισκόμενη και στην 7η θεία λειτουργία (αν είμαι στη λίστα των «επιθυμητών» και όχι των «ανεπιθύμητων» στην Τουρκία). Όποιος αγαπά αληθινά εκείνον τον τόπο, όποιος έχει δακρύσει σε εκείνον τον τόπο, όποιος έχει συνομιλήσει ρωμαίικα εκεί, πονάει όταν βρίσκεται μακριά. Ποιες πολιτικές, ποιες απαγορεύσεις, ποιες δηλώσεις μπορώ να βάλω πάνω από τα συναισθήματα αυτά; Υπεράνω όλων, όχι απλώς η παράδοση, αλλά ο τόπος όπου γεννήθηκε αυτή η παράδοση που υπηρετούμε!

Σοφία Πέτρου - Ιωαννίδου: Με τους καινούριους νόμους του Ερντογάν για τα κοινωνικά δίκτυα χάνεται ξαφνικά το νήμα της επικοινωνίας με τους φίλους μας εκεί. Ανταλλαγή emoticons και ευχών για γενέθλια είναι το μόνο που απομένει από μια κοσμογονία επικοινωνίας μέσω «γκρίκλις» ποντιακών…Διακόπτονται οι καλοκαιρινές εκδρομές στον Ιστορικό Πόντο. Μικρές επιχειρήσεις που συνεργάζονταν με ελληνικές επιχειρήσεις και στήριζαν την τοπική οικονομία με προσκυνηματικές εκδρομές περνούν κρίση. Οι προσκυνηματικές εκδρομές όμως δεν πολλαπλασιάζουν τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών παραγωγών του Survivor και των τουρκικών μονοπωλίων. Εγκαταλείποντας τον προσκυνηματικό τουρισμό, αφήνουμε τους Σαουδάραβες τουρίστες και «επενδυτές» να λυμαίνονται τα άγια χώματα του Πόντου. Να καταστρέφουν το φυσικό τοπίο με τσιμεντένιους μιναρέδες, να διαστρεβλώνουν την ανθρωπογεωγραφία του χώρου. Ένα δίκτυο ανθρώπων που κάνει τιτάνια προσπάθεια να διασώσει την γλώσσα, την ιστορία και τον πολιτισμό των προγόνων του, εξισλαμισμένων ποντίων βρίσκεται ξαφνικά εκτεθειμένο στην αυθαιρεσία του εθνικισμού και μεγαλοϊδεατισμού του σουλτάνου.