Ο διωγμός του Παπά Δαμιανού Ταυταρίδη από το χωριό Μαζαμάνικ |
Από τον Αντιστράτηγο ε.α. Ιωάννη Φωτιάδη
Ως γνωστόν μετά την Μικρασιατική καταστροφή του 1922, επακολούθησε η βίαια καταδίωξη του εκεί Ελληνισμού από τις προγονικές του εστίες από τις ορδές των Τούρκων [Παράλια Μ. Ασίας - Ανατ. Θράκη - Πόντος]. Πέραν των γενοκτονιών. Μεταξύ των καταδειχθέντων από την περιοχή Τραπεζούντας του Πόντου ήταν και ο Παπά Δαμιανός Ταυταρίδης από το χωριό Μαζαμάνικ.
Πριν εγκαταλείψει το χωριό του πήρε μαζί του έναν μικρό ασημένιο σκαλιστό σταυρό από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Τον έκρυψε κάτω από το πάσο του. Μετά από περιπέτειες όπως και οι άλλοι ξεριζωμένοι, βρέθηκε στην Ζάκυνθο. Άφησε εντολή στα 12 παιδιά του, ότι αυτός που θα γίνει Ιερωμένος να επιστρέψει τον σταυρό στην Αγία Σοφία Τραπεζούντας. Ο ναός όμως αυτός έγινε τζαμί.
Ο δισέγγονος του Ιωάννης είναι σήμερα Μητροπολίτης στην Ζάμπια Αφρικής. Το 15νταυγουστο 2020 μετέβη στην Παναγία Σουμελά του Πόντου και με ανάμεικτα αισθήματα χαράς και λύπης, κλαίγοντας, παρέδωσε τον Σταυρό και τον τοποθέτησε πάνω στην Αγία Τράπεζα.
Σχόλιο: Η ως πράξη του Επισκόπου Ιωάννη έχει και έναν συμβολισμό. Στην Ζάμπια διδάσκει αγάπη, όχι μίσος. Αλλά και θυμάται και τιμά τους κατατρεγμένους προγόνους του.
Πηγή: Ο Χρόνος