 |
| Σίγησε η λύρα του Νίκου Δημητριάδη |
Μεγάλη θλίψη προκάλεσε στην κοινωνία της Αετοράχης, στην επαρχία Ελασσόνας και όχι μόνο, η είδηση του θανάτου ενός μεγάλου καλλιτέχνη. Του γνωστού πόντιου λυράρη Νίκου Δημητριάδη, σε ηλικία 83 ετών.
Ο Νίκος Δημητριάδης γεννήθηκε στην Αετοράχη Ελασσόνας το 1937 από πρόσφυγες πόντιους γονείς και ήταν η ψυχή που κράτησε τα δύσκολα χρόνια της προσφυγιάς τους πόντιους πιστούς στην παράδοση, χαρίζοντας με τη λύρα του αμέτρητες όμορφες στιγμές.
Ήταν η φλόγα της ποντιακής ψυχής του τόπου μας, το παίξιμο του ήταν μοναδικό και τον χαρακτήριζε!
Η εξόδιος ακολουθία θα ψαλεί την Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου στον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων Αετοράχης στις 11 το πρωί .
Η σορός του εκλιπόντος θα βρίσκεται στην εκκλησία από τις 9 το πρωί.
Βιογραφικό Νίκου Δημητριάδη
Ο Νίκος Δημητριάδης (γνωστός και ως Κουτσούλας) ήταν ένας από τους λίγους λυράρηδες δεύτερης γενιάς της επαρχίας Ελασσόνας. Γεννήθηκε το 1937 στην Αετοράχη Ελασσόνας και ήταν το τέταρτο παιδί της οικογένειας του Γιώργου και της Μαρίας Δημητριάδου. Οι γονείς του, πρόσφυγες από το χωριό Μουρασούλ (Μερβασίλ) της επαρχίας Ζάρας (Απές) του νομού Σεβάστειας του Πόντου, ήρθαν κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών και εγκαταστάθηκαν στην Αετοράχη (τότε Βελέσνικο).
Ο Νίκος από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με τη λύρα. Η κλίση του προς τη μουσική ενισχύθηκε σοβαρά από τα ακούσματα που είχε την εποχή εκείνη από τη λύρα του πρώτου και κορυφαίου τότε παραδοσιακού λυράρη της περιοχής Φώτη Ευθυμιάδη από την Καλλιθέα. Η θέλησή του να ασχοληθεί με τη λύρα ήταν τόσο μεγάλη, που όταν νέος ακόμα πήγαινε στα πρόβατα, έπαιρνε δύο ξύλα στα χέρια του και έκανε ότι έπαιζε λύρα.
Ο Νίκος Δημητριάδης, παρότι αυτοδίδακτος, δεν άργησε πολύ να χειρίζεται με τέχνη και μαεστρία το τοξάρι. Κοντά στον Πάνο Συμεωνίδη, από τον οποίο πήρε και την πρώτη του λύρα, ξεκίνησε να εμφανίζεται δημόσια σε ποντιακούς γάμους του χωριού και της επαρχίας, σε κέντρα διασκέδασης και σε άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις. Η μελωδία του συντρόφευσε πολλές φορές τις αποχαιρετιστήριες βραδιές των Αετοραχιτών που έφευγαν για τη μακρινή Αυστραλία.
Η αξία του αναγνωρίστηκε πανελλήνια. Έτσι, εκτός από το σύλλογο του χωριού του, συνόδευσε με τη λύρα του χορευτικά συγκροτήματα πολλών συλλόγων σε διάφορα φεστιβάλ παραδοσιακών χορών σε όλη την Ελλάδα. Το χορευτικό συγκρότημα της Ένωσης Ποντίων Επαρχίας Ελασσόνας πρώτευσε και βραβεύτηκε αρκετές φορές, χάρη και στο ρυθμό και τη μελωδία της λύρας του Νίκου.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αετοράχης, στα πλαίσια της επίτευξης του σκοπού της διατήρησης και διάδοσης της πολιτιστικής κληρονομιάς, κατέγραψε την ποντιακή μουσική παράδοση όπως αυτή αποτυπώθηκε στο πρόσωπο του Νίκου Δημητριάδη σε μία συλλεκτική έκδοση CD που επιμελήθηκε το 2011. Σε αυτή τη μουσική περιπλάνηση ήταν συνοδηγοί δέκα καταξιωμένοι καλλιτέχνες του ποντιακού τραγουδιού, τους οποίους και ο ίδιος συνόδευσε παλαιότερα με τη λύρα του σε διάφορες εκδηλώσεις.
«Νιώθω ότι ακόμη τα δάχτυλα ακούν. Αυτό ωστόσο, που με ικανοποιεί ιδιαίτερα είναι όταν καθόμαστε σε μια παρέα και ενώ παίζουν τα νέα παιδιά λύρα, μου ζητούν να παίξω κι εγώ» είχε δηλώσει ο Νίκος Δημητριάδης παλαιότερα σε συνέντευξή του στη «Φωνή της Αετοράχης», την εφημερίδα του Συλλόγου. Η αγάπη και εκτίμηση των νέων παιδιών προς το πρόσωπό του ήταν πραγματικά πηγαία και αληθινή.
Μέχρι τις τελευταίες ημέρες της ζωής του ο Νίκος Δημητριάδης συνέχιζε να κρατά ζωντανή τη μουσική μας παράδοση και ενέπνεε τους νέους λυράρηδες και τραγουδιστές να κρατήσουν ως ιερό κειμήλιο την παρακαταθήκη των προηγούμενων γενεών.
Ο Νίκος Δημητριάδης, εκτός από σπουδαίος λυράρης, ήταν από τους πιο εργατικούς καπνοπαραγωγούς του χωριού και άριστος οικογενειάρχης. Με τη σύζυγό του Δέσποινα αξιώθηκαν να μεγαλώσουν τα τρία παιδιά τους, από τα οποία απέκτησαν εφτά εγγόνια.
Πηγή: LarissaNet