 |
| Θ. Κυριακίδης: Ότι και να πει κανείς για τον αείμνηστο Τάσο Κυριακίδη είναι λίγο |
Ότι και να πει κανείς για τον αείμνηστο Τάσο Κυριακίδη και την συμβολή του στις ποντιακές σπουδές είναι λίγο, πραγματικά ελάχιστο. Πληθωρική παρουσία, έντονη προσωπικότητα αλλά και ισχυρογνώμων.
Ανεκδοτολογικά δυο περιστατικά: "Θεοδόση για έλα εδώ" μου είχε φωνάξει με την βροντερή του φωνή εις επήκοον όλων των παρισταμένων σε μια εκδήλωση στην Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης το 2004. "Επειδή εγώ δεν κάνω εκδοτικές πατάτες, τι ήταν αυτά που είπες για τον Κώδικα;" Ντράπηκα, μου κόπηκαν τα πόδια. Λίγες μέρες νωρίτερα, πρώιμος μεταπτυχιακός φοιτητής στο Συνέδριο που είχαμε διοργανώσει προς τιμήν του Οδυσσέα Λαμψίδη και του Anthony Bryer, είχα εισηγηθεί το θέμα της παρουσίασης του πρωτότυπου Κώδικα της Μονής Περιστερεώτα. Κώδικα τον οποίο είχε δημοσιεύσει λίγο νωρίτερα ο Κυριακίδης με τον καθηγητή Πελαγίδη, από ημιτελές αντίγραφο, όπως υποστήριξα. Γιατί εκδοτική πατάτα κ. Τάσο" του είπα "η έρευνα προχωρά και βγαίνουν καινούργια στοιχεία", δεν σημαίνει ότι κάνατε εκδοτική "πατάτα". Του υποσχέθηκα να περάσω από το γραφείο την επόμενη μέρα να του δείξω τα τεκμήρια, όπως και έγινε. Ένα γραφείο που στο παλιό μαγαζί, που δυστυχώς είναι πια κλειστό λόγω της γνωστής λυπηρής διαφοράς-, ανέβαινες τα σκαλάκια για να πας στο γραφείο του κ. Τάσου. Πόσες ώρες κάθισα εκεί νεαρός φοιτητής σ' αυτό το γραφείο, από όπου παρήλαυναν συγγραφείς και καθηγητές πανεπιστημίου. Είδε τα στοιχεία και συμφώνησε, άλλωστε είχα στα χέρια μου τον πρωτότυπο Κώδικα.
Είχαμε διαφωνήσει και σε άλλα, όπως για τον Περιστερεώτα, στον οποίο διετέλεσε και πρόεδρος με σημαντική πρέπει να υπογραμμίσω προσφορά, ιδίως στον τομέα του Πνευματικού και Ερευνητικού Κέντρου. Εκείνο όμως που κρατώ εντονότερα στη μνήμη μου ήταν η αγάπη του για τους νέους φοιτητές που ασχολούνταν με τον Πόντο. Όταν το 2000 θα έφευγα ως ερασμιακός φοιτητής στο Μύνστερ της Γερμανίας με φώναξε στον εκδοτικό οίκο. "Πριν φύγεις πέρνα να σε δω", μου είπε. Πράγματι λίγες μέρες πριν φύγω πέρασα. "Πάρε αυτό το βιβλίο και αυτό τον φάκελο". Το βιβλίο ήταν η Εκκλησία Τραπεζούντος, του μητροπολίτη Χρύσανθου και το μικρό φακελάκι είχε μέσα 100 γερμανικά μάρκα. "Ένα μικρό "εμβατίκιο" για τα πρώτα σου έξοδα". Αυτή την ανάμνηση επιθυμώ να κρατήσω, την αγαθή, και την ανάμνηση ενός ανθρώπου που αγάπησε τον Πόντο και τις ποντιακές σπουδές, όσο ελάχιστοι.
Καλή ανάπαυση, Καλό Παράδεισο κ. Τάσο!