Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2021

Αφιέρωμα στον Ιστορικό, Βυζαντινολόγο, Οδυσσέα Λαμψίδη

Αφιέρωμα στον Ιστορικό, Βυζαντινολόγο, Οδυσσέα Λαμψίδη
Αφιέρωμα στον Ιστορικό, Βυζαντινολόγο, Οδυσσέα Λαμψίδη

Ο ραδιοφωνικός σταθμός της Εκκλησίας της Ελλάδος 89,5 FM, στο πλαίσιο της εκπομπής «Ραδιοφωνικές Προσωπογραφίες», που μεταδίδεται κάθε Σάββατο από τις 12 έως τις 14.00, επιχειρεί να σκιαγραφήσει ραδιοφωνκά τις προσωπογραφίες σημαντικών ανθρώπων του παρελθόντος και του παρόντος.

Το Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2021 στις 12:00 μ.μ. θα μεταδώσει εκπομπή – αφιέρωμα στον Οδυσσέα Λαμψίδη, δρ Φιλοσοφίας, Φιλόλογο, Ιστορικό, Βυζαντινολόγο και επί σειρά ετών Πρόεδρο της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών, με τη συμπλήρωση 15 χρόνων από την εκδημία του.

Την εκπομπή επιμελείται και παρουσιάζει η Σμαραγδή Καράγιωργα.

Για τη ζωή και το έργο του Οδυσσέα Λαμψίδη, θα μιλήσουν οι:
- Θεοδόσης Κυριακίδης, Δρ. Νεότερης Ιστορίας.
- Απόστολος Καρπόζηλος, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
- Έλσα Γαλανίδου – Μπαλφούσια, Φιλόλογος, λαογράφος.
- Χρήστος Ι. Γαλανίδης, Οικονομολόγος, Πολιτικός Μηχανικός, Πρόεδρος της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών
- Πασχάλης Μ. Κιτρομηλίδης, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών

Λίγα λόγια

Ο Οδυσσέας Λαμψίδης γεννήθηκε στις 8 Μαΐου 1917 στην Τραπεζούντα από γονείς Ποντίους. Το 1923 ήρθε στην Ελλάδα μετά από ταλαιπωρίες με την οικογένεια του (γονείς, δύο κορίτσια και πέντε αγόρια) και εγκαταστάθηκαν μόνιμα στον προσφυγικό συνοικισμό Σκοπευτηρίου Καλλιθέας.

Το 1941 πήρε το πτυχίο του από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, το 1948 ανακηρύχθηκε διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών με το βαθμό «Άριστα» και με θέμα διατριβής του «Η ποινή της τυφλώσεως παρά τοις Βυζαντινοίς».

Δίδαξε στη Μέση Εκπαίδευση από το 1944 έως το 1957 στο Πρότυπο Λύκειο Αθηνών. Το 1948 μάλιστα όταν δίδασκε στη Σχολή Μπερζάν, είχε μαθητή τον 17χρονο τότε Μένη Κουμανταρέα, ο οποίος θα τον μνημονεύσει αργότερα στο βιβλίο του «Η Ξεχασμένη Φρουρά» στο αφιέρωμα για τον Καβάφη, αλλά θα θυμηθεί ότι τον αποκαλούσε χαριτολογώντας "Κουμανταρινέα".

Εργάστηκε στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και διετέλεσε καθηγητής στην Γερμανική Σχολή από το 1958 έως το 1979. Παράλληλα δραστηριοποιήθηκε και ως ερευνητής. Συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ελληνικά και ξένα περιοδικά, στα οποία δημοσίευσε πάνω από 250 μελέτες, με θέματα που αναφέρονται στη βυζαντινή ιστορία και φιλολογία, καθώς και στο δημόσιο και ιδιωτικό βίο και στη διάλεκτο των Ποντίων, ενώ επιμελήθηκε και των άρθρων του κεφαλαίου «Ελληνισμός υπό ξένη κυριαρχία» της «Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους» (Τόμος ΙΑ).

Παράλληλα ασχολήθηκε και με τη λογοτεχνία γράφοντας διηγήματα, θεατρικά και μεταφράσεις με το ψευδώνυμο Lys. Photeinos (Λυσ.Φωτεινός). 

Από το 1962 και επί σειρά ετών διετέλεσε Πρόεδρος της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών και με την ιδιότητά του αυτή διηύθυνε το επιστημονικό σύγγραμμα «Αρχείον του Πόντου».

Για το επιστημονικό του έργο τιμήθηκε από τον Πατριάρχη Δημήτριο, ενώ η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το αργυρό μετάλλιό της και η Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα.

Απεβίωσε στις 12 Ιουλίου 2006.