Ένας «θώκος» πολιτισμού, παράδοσης, αισιοδοξίας και δημιουργίας, ιδρύθηκε στην ορεινή περιοχή της Ξάνθης και συγκεκριμένα στα Κομνηνά. Το νέο διοικητικό συμβούλιο του Πολιτιστικού Συλλόγου Κομνηνών, θέλοντας να μεταλαμπαδεύσει την παράδοση στους μικρότερους και να την κρατήσει «ζωντανό» και ενεργό το χωριό – καθώς ο ορεινός όγκος «γερνάει» και ερημώνει επικίνδυνα– ξεκίνησε με μαθήματα για πλέξιμο, με συνταγές ποντιακών φαγητών και ποντιακούς χορούς και συνεχίζει δυναμικά (και με νέα τμήματα προσεχώς) υποσχόμενο και πολλές ακόμη δράσεις και εκπλήξεις, όπως εξηγεί στην «Θ» η πρόεδρος του Συλλόγου και γνωστή Μελισσοκόμος και Οικοτέχνης κ. Γεύση Τουλουμίδου.
Αναλυτικότερα η κ. Τουλουμίδου, εξήγησε στην «Θ» ότι «στους λίγους μήνες της θητείας μας σαν Διοικητικό Συμβούλιο, το πρώτο που κάναμε και ήταν πολύ συγκινητικό, ήταν να πάμε στην Θεία Λειτουργία την 28η Οκτωβρίου με παραδοσιακές ενδυμασίες και με το λάβαρο του συλλόγου και να κάνουν ξανά παρέλαση τα παιδιά του χωριού στους δρόμους του. Κάτι που είχε να γίνει 30 χρόνια. Πολλοί δάκρυσαν για αυτό και μας έδωσε μεγάλη χαρά η στάση των ανθρώπων, καθώς το «αγκάλιασαν». Πέραν αυτών, εμείς θέλουμε να δώσουμε ζωή στο χωριό. Ο τόπος μας είναι μακριά από την Ξάνθη και τα παιδιά μας δεν έχουν τις επιλογές που έχουν τα παιδιά της πόλης. Συνεπώς είπαμε να δημιουργήσουμε ένα εργαστήρι ποντιακής παράδοσης. Το πλέξιμο είναι παραδοσιακό και το έκαναν παλιά οι γιαγιάδες μας. Έτσι, κάθε Δευτέρα και Τετάρτη, μαθαίνουμε να πλέκουμε όπως έπλεκαν τις κάλτσες, τις κουβέρτες, τα πουλόβερ κλπ. Αυτήν την τεχνοτροπία την διδάσκει μια κυρία Κρητικής καταγωγής μάλιστα, που έχουμε στο χωριό. Ήρθε νύφη εδώ, ζει 50 χρόνια και ενώ έχει κρητική καταγωγή, έχει ενταχθεί πλήρως στις δικές μας ποντιακές παραδόσεις νομίζω. Επιπλέον κάθε Πέμπτη, μαθαίνουμε να μαγειρεύουμε ποντιακά φαγητά και εδέσματα και κάθε Σάββατο μαθαίνουμε παραδοσιακούς ποντιακούς χορούς, μικροί, μεγάλοι και λίγο πιο μεγάλοι. Θέλουμε να «φυτέψουμε» στην ψυχή των παιδιών, τον σπόρο της παράδοσης και παρακαλάμε να «ριζώσει». Στα Κομνηνά έχουμε πολλά παιδιά, αλλά το θαυμαστό είναι ότι έρχονται παιδιά και από τα γύρω χωριά (Νεοχώρι, Δαφνώνα, Σταυρούπολη κ.α). Σε μια εποχή του χρόνου όπου εδώ επάνω, που μετά τις 17.00 το απόγευμα δεν κυκλοφορεί ούτε…γάτα στις πλατείες, είναι πολύ σημαντικό να μαζεύεται κόσμος και να έρχεται σε επικοινωνία. Διότι ουσιαστικά, αυτό συμβαίνει. Όλα αυτά τα όμορφα, συμβαίνουν στο κτίριο του Πολιτιστικού Συλλόγου Κομνηνών (στην παλιά κοινότητα του χωριού) που μας παραχωρήθηκε από τον Δήμο εδώ και αρκετά χρόνια».
Αναφορικά με τα επόμενα σχέδια του Πολιτιστικού Συλλόγου Κομνηνών, η κ. Τουλουμίδου επισημαίνει ότι «ανάλογα με το ενδιαφέρον που θα εκδηλωθεί, θα λειτουργήσει και τμήμα εκμάθησης ποντιακής λύρας, ενώ ήδη έχουμε στα «σκαριά» και ένα τμήμα ρομποτικής. Αναμένουμε να ολοκληρωθεί η εκπαίδευση του ανθρώπου που θα διδάξει. Επιπλέον, έχουμε ως «όνειρο» την δημιουργία ενός θεατρικού εργαστηρίου, αν και αυτό δεν μπορούμε να το «σηκώσουμε» – προς στιγμήν τουλάχιστον – οικονομικά. Προσωπικά, έχω παίξει ποντιακό θέατρο. Διατέλεσα επί πολλά έτη μέλος του Συλλόγου Ποντίων Ξάνθης και γενικά στον οργανωμένο ποντιακό χώρο και πανελλαδικά και παγκοσμίως. Θα ήταν ευχής έργον η δημιουργία ενός θεατρικού εργαστηρίου εδώ. Όλα αυτά τα τμήματα, γίνονται δωρεάν. Δεν επιβαρύνονται τίποτα ούτε οι γονείς ούτε τα παιδιά. Όλοι παραδίδουν εθελοντικά τα μαθήματα, οπότε – ακόμη – δεν μπορούμε να «σηκώσουμε» οικονομικά το θεατρικό εργαστήρι. Θα δούμε ίσως τα καταφέρουμε μέσω κάποιου προγράμματος κλπ. Ίσως όμως, να κάνουμε κάποια μεμονωμένα μαθήματα. Βοηθά πάρα πολύ έναν άνθρωπο στο να μπορεί να αναπνέει και να διαβάζει σωστά. Επίσης, πέραν της καθιερωμένης γιορτής της Καθαράς Δευτέρας στα Κομνηνά, η οποία λόγω πανδημίας δεν έγινε τα δυο τελευταία χρόνια, έχουμε ως στόχο να δώσουμε ένα δυναμικό «παρών» φέτος τα Χριστούγεννα. Θα στολίσουμε το δέντρο μας, που μας δίνει το δασαρχείο και στο πάρκο απέναντι από τον σύλλογο, θα κάνουμε μια εκδήλωση για μικρούς και μεγάλους. Τέλος, ετοιμάζουμε κάτι για 19 Μαΐου, που δεν έχει γίνει πουθενά, τουλάχιστον πανελλαδικά, αν όχι και παγκόσμια».
Πηγή: Thraki