 |
| Καλλιθέα: Παρουσιάστηκε το βιβλίο «Πόντος, Μία ιστορία από τον Μικρασιατικό Βορρά» |
Την παρουσίαση του βιβλίου του Βλάση Αγτζίδη «Πόντος, Μία ιστορία από τον Μικρασιατικό Βορρά», πραγματοποίησαν οι εκδόσεις Παπαδόπουλος στον πολυχώρο πολιτισμού "Ο Δρόμος του Μεταξιού".
Η βιβλιοπαρουσίαση ξεκίνησε με την προβολή της ταινίας μικρού μήκους για τον εθνομάρτυρα Νίκο Καπετανίδη με τίτλο «Με όπλο την πένα, Νίκος Καπετανίδης» που δημιούργησε το 4ο Γυμνάσιο Κορίνθου. Η ταινία απέσπασε το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό του Υπουργείου Παιδείας, με τίτλο «Μνήμες Μικράς Ασίας- Πόντου: 1922- 2022», του σχολικού έτους 2022-2023.
Το λόγο, στη συνέχεια, πήρε η Δρ. Νεοελληνικής Φιλολογίας και Ιστορικός Αθανασακοπούλου Αγγελική, η οποία ανάμεσα σε άλλα υπογράμμισε πως στις σελίδες του εν λόγω βιβλίου μελετάται το Ποντιακό Ζήτημα στο πλαίσιο του Μικρασιατικού Ζητήματος, καθώς αυτή η γεωγραφική ζώνη βρίσκεται στη βορειοανατολική Μ. Ασία, και ευρύτερα του ελληνικού ζητήματος στην Οθωμανική Αυτοκρατορία την εποχή που αυτή έκλεινε τον ιστορικό κύκλο της. Ακόμη, το Ποντιακό Ζήτημα συνδέεται με τη μετανάστευση στη Ρωσία, τη συμμετοχή των Ελλήνων στα ρωσικά κινήματα και με τις πολιτικές εξελίξεις στη Ρωσία που επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό αυτό το θέμα.
Σύμφωνα με τον κύριο Βλάση Αγτζίδη, η πιθανότητα επίλυσης του Ποντιακού Ζητήματος υπήρχε την περίοδο 1919- 1920, όπου το αίτημα για δημιουργία της Δημοκρατίας του Πόντου ενσωματώθηκε στην ατζέντα της ελληνικής κυβέρνησης των Φιλελευθέρων και οι Βρετανοί φαινόταν ότι αποδέχονταν την πρόταση. Απόδειξη αυτού, η σύνταξη από το Βενιζέλο ενός υπομνήματος προς τον Λόιντ Τζορτζ, στις 5 Οκτωβρίου του 1920. Σε αυτό ο συντάκτης ζητούσε την οριστική εκδίωξη των Τούρκων από την Κωνσταντινούπολη και τη δημιουργία ενός νέου κράτους στον Πόντο από Έλληνες γηγενείς, στο οποίο θα επέστρεφαν όσοι είχαν εκδιωχθεί και εγκατασταθεί στη νότια Ρωσία. Η δημιουργία δύο κρατών Πόντου και Κωνσταντινούπολης, ενώ προκάλεσε αρχικά την αμηχανία των Βρετανών, στη συνέχεια ως πρόταση φαινόταν εφικτή από την εν λόγω μεγάλη δύναμη.
Παρ’ όλα αυτά, οι Πόντιοι, οι Μικρασιάτες και οι Ανατολικοθρακιώτες θα βιώσουν την καταστροφή και θα βρουν καταφύγιο ως πρόσφυγες στην Ελλάδα και τη Σοβιετική Ένωση μετά το 1922. Πιο συγκεκριμένα, μετά τις εκλογές του 1920, η νέα μοναρχική ελληνική κυβέρνηση διέπραξε σημαντικά λάθη σε πολιτικό, στρατιωτικό και διπλωματικό τομέα. Αυτό το γεγονός σε συνδυασμό με τα αποκλίνοντα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων και τη στρατιωτική υποστήριξη του κεμαλικού κινήματος, κυρίως από Σοβιετικούς αλλά και από Ιταλούς και Γάλλους έδωσαν στον Πόντο τη θέση του θύματος.
Είναι γεγονός πως τα γεγονότα του 1922 που διαμόρφωσαν την κοινωνική δομή της Ελλάδας, τα σύνορά της και της μορφή της Εγγύς Ανατολής μετά τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δεν βρέθηκαν στις επιστημονικές προτεραιότητες για τις αμέσως επόμενες δεκαετίες. Η κατάσταση αλλάζει από τη δεκαετία του ’80. Με την ανάπτυξη της κοινωνίας των πολιτών οι οργανώσεις των θυμάτων φέρουν στην επιφάνεια το ζήτημα. Τίθεται το αίτημα της αναγνώρισης της γενοκτονίας από τον τουρκικό εθνικισμό την περίοδο 1914- 1923 και διατυπώνεται κριτική τόσο για την αρνητική στάση των ελλαδικών ελίτ όσο και για τον σταλινισμό ως προς τη μεταχείριση σε αυτούς που είχαν καταφύγει στη Σοβιετική Ένωση. Με την αναγνώριση της γενοκτονίας από τη Βουλή των Ελλήνων έκλεισε μια μεγάλη εκκρεμότητα που είχαν οι προσφυγικοί πληθυσμοί με το ελληνικό κράτος.
Αξιοσημείωτο είναι ότι μια νεαρή ιστοριογραφική σχολή που βγήκε από τους κόλπους των προσφυγικών οργανώσεων, πήρε αποστάσεις από τους «παλιούς», διαδίδοντας γνώση για τα επίμαχα ιστορικά γεγονότα και σε συνεργασία μάλιστα με τούρκους αντιεθνικιστές ιστορικούς.
Κατόπιν, η Δρ. Λαογραφίας του ΕΚΠΑ Μυροφόρα Ευσταθιάδου με τον λόγο της ανέδειξε τη συμβολή του συγγραφέα στην προβολή της ποντιακής ταυτότητας και του Ποντιακού Ζητήματος. Κοντά σε αυτά υπογράμμισε την πλούσια συγγραφική παραγωγή του κ. Βλάση Αγτζίδη, της οποίας επιστέγασμα αποτέλεσε το βιβλίο: «Πόντος, Μία ιστορία από τον Μικρασιατικό Βορρά».
Ακολούθως, ο συγγραφέας και Δρ. της Ιστορίας του ΑΠΘ, κ. Βλάσης Αγτζίδης, τόνισε τη συμβολική κίνηση της πρώτης παρουσίασης του βιβλίου του στην Καλλιθέα, καθώς σε αυτήν ξεκίνησαν οι διεργασίες για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων, στοιχείο που επιβεβαίωσε και ο Κώστας Ασκούνης.
Στη συνέχεια, η Υποψήφια Δρ. Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και Φιλόλογος κα Αθανασακοπούλου Σοφία - Ειρήνη διάβασε κάποια αποσπάσματα του ιστορικού έργου. Η ανάγνωση συνοδεύτηκε από τον ήχο της ποντιακής λύρας, του Γιώργου Ζίνισσα.
Στο τέλος της βιβλιοπαρουσίασης, ο συγγραφέας έδωσε διαφωτιστικές απαντήσεις σε ερωτήματα που υπέβαλαν οι παρευρισκόμενοι.
Τη συζήτηση συντόνισε ο ιστορικός, Μιχάλης Κατσικαρέλης.
Τον συγγραφέα τίμησαν με την παρουσία τους με σειρά προσέλευσης: ο επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης «Προοπτική Ζωής, Κώστας Ασκούνης» ο Κώστας Ασκούνης, ο Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης, ο πρόεδρος του Χορευτικού Ομίλου «ΣΕΡΡΑ» Νίκος Ζουρνατζίδης, η Γραμματέας της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών κα Γεωργία Χαριτίδου, η Γραμματέας του Συλλόγου Τριπολιτών Πόντου κα Ολυμπία Αντωνιάδου, ο συνδικαλιστής της ΔΕΗ κ. Παντελής Καραλευθέρης, η Πρόεδρος του Συλλόγου Ποντίων Ηλιούπολης «Η Τρυγόνα» κα Έλλη Χαραλαμπίδου και ο ιστορικός κ. Βασίλης Τσενκελίδης.