Πέμπτη 25 Απριλίου 2024

Σιδ. Σταθμός Κατερίνης: Η «Μπάντα» ένα ντοκιμαντέρ για τη Γενοκτονία

Σιδ. Σταθμός Κατερίνης: Η «Μπάντα» ένα ντοκιμαντέρ για τη Γενοκτονία
Σιδ. Σταθμός Κατερίνης: Η «Μπάντα» ένα ντοκιμαντέρ για τη Γενοκτονία

Το δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ “Η μπάντα …” βασίζεται, από βιβλίο που έγραψε ο Γιάννης Παπαδόπουλος, από την Κερασούντα παρουσιάστηκε το απόγευμα του Σαββάτου στο Πολιτιστικό Κέντρου του Σιδ. Σταθμού Κατερίνης, που εξελίσσεται σε πόλο πολιτισμού.

Το ντοκιμαντέρ προβλήθηκε με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 και πλέον χρόνων από τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και είναι αφιερωμένο στη μνήμη των 353.000 που βρήκαν τραγικό θάνατο εκείνη την περίοδο.

Ο δημοσιογράφος και σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ Νίκος Ασλανίδης, μίλησε για το έργο του, η δραματικότητα του οποίου καθήλωσε τους παρευρισκόμενους.

Η ιστορία της «Μπάντας» η οποία θα μπορούσε να είναι έργο παγκόσμιας εμβέλειας λόγω επικαιρότητας, πόλεμοι στην ευρύτερη περιοχή μας, αλλά και λόγω της ευρηματικότητας ενός εκτελεστή να επενδύει με μουσική τις δολοφονίες του είναι πέρα για πέρα αληθινή. Την αφηγείται ένας μουσικός, μέλος της φιλαρμονικής ορχήστρας της Κερασούντας η οποία βιαίως «επιστρατεύτηκε» από τον σφαγέα των Ποντίων Τοπάλ Οσμάν, ο Γιάννης Παπαδόπουλος.

Η ορχήστρα αυτή αποτελείτο από 13 Έλληνες και τρεις Τούρκους. Ήταν υποχρεωμένοι να ακολουθούν τις περιοδείες του Τοπάλ Οσμάν και να παίζουν τουρκικά εμβατήρια την ώρα που οι τσέτες έσφαζαν, βίαζαν και λήστευαν τους Έλληνες…

Σιδ. Σταθμός Κατερίνης: Η «Μπάντα» ένα ντοκιμαντέρ για τη Γενοκτονία

Από τη μανία του σφαγέα δεν γλύτωσε ούτε η ορχήστρα.

Για λόγους μάλλον ασφαλείας, έδωσε εντολή να σφαγιαστεί με βίαιο τρόπο όλη η ορχήστρα. Ο μόνος που επέζησε ως εκ θαύματος ήταν ο Γιάννης Παπαδόπουλος… Τον έσωσε η γνώση του «Πιστεύω» που πιστοποίησε την ελληνική του καταγωγή, όταν βρέθηκε μπροστά σε Έλληνα στρατιώτη κοντά στον ποταμό Σαγγάριο.

Κατάφερε να έρθει στην Ελλάδα αλλά δεν έπαιξε ποτέ ξανά μουσική…

Τα γυρίσματα έγιναν με τα παιδιά και τα εγγόνια του Γιάννη Παπαδόπουλου αφού ο ίδιος δεν ζούσε πια… και άλλους μάρτυρες ποντιακής καταγωγής που είχαν συγγενείς-θύματα από τον Τοπάλ Οσμάν.

Η δημοσιογραφική έρευνα και η σκηνοθεσία έγινε από τον Νίκο Ασλανίδη ο οποίος ευχαρίστησε τους ιστορικούς Κ. Φωτιάδη, Θ. Κυριακίδη και Λ. Βασιλειάδης για την επιμέλεια των κειμένων του ντοκιμαντέρ και την ιστορική του ακρίβεια.

Το θέμα αν και δραματικό προκάλεσε αίσθηση στο ακροατήριο , το οποίο πολλές φορές κούνησε το κεφάλι του με επιδοκιμασία για την αλήθεια των λεγόμενων.

Ο Νίκος Ασλανίδης σημείωσε στο τέλος της εκδήλωσης, την απουσία της ιστορίας της γενοκτονίας των Ποντίων από τα ιστορικά βιβλία των σχολίων της Ελλάδας και την περιθωριοποίηση του ως ιστορικό γεγονός.