 |
| Εκδηλώσεις μνήμης για Κύπρο και Γενοκτονία στο Λύκειο Αστόριας |
Δύο «μαύρες» επετείους για τον Ελληνισμό, την συμπλήρωση 50 χρόνων από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και την Γενοκτονία των Ποντίων τίμησε με τέσσερις εκδηλώσεις μνήμης το Ημερήσιο Σχολείο του Αγίου Δημητρίου στην Αστόρια.
«Ψυχή» των ενημερωτικών αυτών εκδηλώσεων που έδειξαν να έχουν -χωρίς αμφιβολία- πολύ καλό αντίκτυπο στα παιδιά, τα οποία αποκόμισαν χρήσιμες ιστορικές πληροφορίες, ήταν η εκπαιδευτικός δρ Ειρήνη Γράψια.
Συγκεκριμένα, την 31η Μαΐου διοργανώθηκε η εκδήλωση για τα 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή στη Μεγαλόνησο που οδήγησε σε παράνομη κατοχή του 37% του εδάφους της. Η πρώτη εκδήλωση απευθυνόταν στους μαθητές των τάξεων από την 9η – 11η.
Η εκδήλωση επαναλήφθηκε στις 10 Ιουνίου για τις τάξεις από την 4η – 8η.
Κύρια ομιλήτρια ήταν η καθηγήτρια και δημοσιογράφος Αγνή Στυλιανού, μάρτυρας και η ίδια της εισβολής, καθώς βίωσε τα γεγονότα του 1974 στην Κύπρο. Μέσα από τις εξιστορήσεις της οι μαθητές έμαθαν για τις μάχες που δόθηκαν ενάντια στους Τούρκους, για τους αιχμαλώτους, τους νεκρούς, τις χαμένες περιουσίες, την προσφυγιά, ενώ ενημερώθηκαν και για την πιο οδυνηρή επίπτωση της τουρκικής εισβολής, την ανεπούλωτη πληγή των 1619 αγνοουμένων.
Με την παραστατική περιγραφή των βιωμάτων της, η ομιλήτρια, κατάφερε να δώσει στα παιδιά να καταλάβουν τα συναισθήματα που ένιωσε και η ίδια τότε, ως έφηβη, τρέχοντας να σωθεί μαζί με τα δύο μικρότερα αδέλφια της. “Θα πρέπει να είστε ευγνώμονες, που δεν έχετε βιώσει παρόμοιες καταστάσεις, που έχετε το σπίτι σας και την οικογένειά σας, ρούχα, παπούτσια, σχολείο, δραστηριότητες και πολλά άλλα διότι πολλά από τα παιδιά της ηλικίας σας, τότε, τα έχασαν όλα μέσα λίγες ώρες”, ανέφερε χαρακτηριστικά.
Οι εκδηλώσεις για την επέτειο της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου πραγματοποιήθηκαν την 11η Ιουνίου για τις τάξεις από την 8η – 11η και στις 14 Ιουνίου για τις μικρότερες τάξεις από την 4η – 7η.
Κεντρικός ομιλητής ήταν ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός δρ Χαράλαμπος Βασιλειάδης, ο οποίος -μεταξύ άλλων- τόνισε ότι «η Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού αποτελεί ένα από τα πιο τραγικά κεφάλαια της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και η γνώση της είναι σημαντική για την κατανόηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και των ιστορικών μας ριζών».
Κύρια ομιλήτρια ήταν η καθηγήτρια και δημοσιογράφος Αγνή Στυλιανού, μάρτυρας και η ίδια της εισβολής, καθώς βίωσε τα γεγονότα του 1974 στην Κύπρο. Μέσα από τις εξιστορήσεις της οι μαθητές έμαθαν για τις μάχες που δόθηκαν ενάντια στους Τούρκους, για τους αιχμαλώτους, τους νεκρούς, τις χαμένες περιουσίες, την προσφυγιά, ενώ ενημερώθηκαν και για την πιο οδυνηρή επίπτωση της τουρκικής εισβολής, την ανεπούλωτη πληγή των 1619 αγνοουμένων.
Με την παραστατική περιγραφή των βιωμάτων της, η ομιλήτρια, κατάφερε να δώσει στα παιδιά να καταλάβουν τα συναισθήματα που ένιωσε και η ίδια τότε, ως έφηβη, τρέχοντας να σωθεί μαζί με τα δύο μικρότερα αδέλφια της. “Θα πρέπει να είστε ευγνώμονες, που δεν έχετε βιώσει παρόμοιες καταστάσεις, που έχετε το σπίτι σας και την οικογένειά σας, ρούχα, παπούτσια, σχολείο, δραστηριότητες και πολλά άλλα διότι πολλά από τα παιδιά της ηλικίας σας, τότε, τα έχασαν όλα μέσα λίγες ώρες”, ανέφερε χαρακτηριστικά.
Οι εκδηλώσεις για την επέτειο της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου πραγματοποιήθηκαν την 11η Ιουνίου για τις τάξεις από την 8η – 11η και στις 14 Ιουνίου για τις μικρότερες τάξεις από την 4η – 7η.
Κεντρικός ομιλητής ήταν ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός δρ Χαράλαμπος Βασιλειάδης, ο οποίος -μεταξύ άλλων- τόνισε ότι «η Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού αποτελεί ένα από τα πιο τραγικά κεφάλαια της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και η γνώση της είναι σημαντική για την κατανόηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και των ιστορικών μας ριζών».
Ο δρ Βασιλειάδης ανέφερε ότι από αρχαιοτάτων χρόνων η περιοχή του Πόντου ήταν ελληνική, προσφέροντας σημαντικούς ανθρώπους και επιτεύγματα ανά τους αιώνες. Σημείωσε επίσης ότι οι Τούρκοι εξόντωναν από τις περιοχές του Πόντου, της Μικράς Ασίας και της ανατολικής Θράκης 300 Έλληνες, καθημερινά, επί 10 χρόνια. Συνολικά, εξόντωσαν περίπου 1.000.000 Έλληνες, όλων των ηλικιών, εκ των οποίων οι 353.000 ήταν από την περιοχή του Πόντου. Πολλοί θανατώθηκαν επειδή επέλεξαν να μην αλλαξοπιστήσουν, δηλαδή να μην αρνηθούν την Ορθοδοξία.
«Είναι σημαντικό να τιμούμε τη μνήμη των θυμάτων και των εθνικών γεγονότων και να ενισχύουμε τη γνώση και την κατανόηση γύρω από αυτά τα σημαντικά ζητήματα», επισήμανε η δρ Ειρήνη Γράψια, η οποία είχε την επιμέλεια των και των τεσσάρων εκδηλώσεων, που έδειξαν, όπως πρόσθεσε, ότι «οι μαθητές ανταποκρίνονται σε τέτοιου είδους παρουσιάσεις, επεξεργάζονται τα δεδομένα και καλλιεργούν την ικανότητα να κρίνουν γεγονότα, καταστάσεις και να εξάγουν συμπεράσματα ωφέλιμα για τη ζωή τους».
«Προκλήθηκε ένας γόνιμος προβληματισμός, γεγονός που αποδεικνύεται τόσο από τις συζητήσεις που επακολούθησαν όσο και από τις εύστοχες ερωτήσεις που απηύθυναν οι μαθητές μας στους ομιλητές, παρά το νεαρό της ηλικίας τους. Ενημερώθηκαν για τις θυσίες και τα βάσανα των κοντινών προγόνων μας, καθώς και την ιστορική αξία των τόπων καταγωγής πολλών. Κατανόησαν ιστορικές αλήθειες και τη σημασία των συμβάντων για τον Κυπριακό και τον Ποντιακό Ελληνισμό, αναπτύσσοντας κριτική σκέψη», σημείωσε η δρ. Γράψια, κάνοντας έναν σύντομο απολογισμό.
Και συνέχισε λέγοντας: «Τους δόθηκε η ευκαιρία να σκεφτούν ότι τίποτε δεν είναι δεδομένο σε όλους, όπως η ελεύθερη πατρίδα, η ελευθερία της θρησκευτικής πίστης, η περιουσία κλπ. Και παράλληλα τους δόθηκε το μήνυμα ότι δεν πρέπει να ξεχνούμε την ιστορία μας και να διεκδικούμε τα δίκαια αιτήματά μας ως ελληνικό Έθνος παντού και πάντα».
Αναφερόμενη στη σημασία διοργάνωσης παρόμοιων επετειακών εκδηλώσεων, η δρ Γράψια υπογράμμισε ότι «το ζητούμενο είναι να αποκτήσουν τα παιδιά μας ιστορική συνείδηση και να κρατήσουν αναλλοίωτη την ελληνική τους ταυτότητα. Όσο πιο καλά γνωρίζουμε ως λαός, την ιστορία μας τόσο πιο λίγες είναι οι πιθανότητες να ξαναβιώσουμε τέτοιες θλιβερές καταστάσεις». Πρόσθεσε δε ότι «σε εμάς, τους εκπαιδευτικούς, τέτοιες παρουσιάσεις μας δίνουν δύναμη να συνεχίσουμε τον αγώνα μας και μας δείχνουν ότι όταν εργαζόμαστε με τα παιδιά θέτοντας σοβαρούς στόχους, αυτός καρποφορεί. Μπορεί να δούμε κάποιους από αυτούς τους καρπούς άμεσα ή μπορεί και να προκύψουν πολύ αργότερα κι εμείς να μην είμαστε παρόντες».
