 |
| Τιμή στους νεκρούς της Γενοκτονίας των Ποντίων από την Πολιτεία στην Αθήνα |
Η εκδήλωση μνήμης στους νεκρούς της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, τιμήθηκε την Κυριακή 24 Μαΐου 2015 στην Αθήνα, με την παρουσία επισήμων και πολιτών Ποντιακής και μη καταγωγής.
Στις 10.30 το πρωί της Κυριακής στην εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής στην Αθήνα, παρουσία εκπροσώπων της ελληνικής πολιτείας, των Ενόπλων Δυνάμεων και των Ποντιακών συλλόγων του Συνδέσμου Ποντιακών Σωματείων Νότιας Ελλάδας και Νήσων της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος, έγινε επιμνημόσυνη δέηση για τα θύματα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.
Ο Σ.Πο.Σ. Νοτίου Ελλάδος και Νήσων της ΠΟΕ εκπροσωπήθηκε από τον πρόεδρό τους Γιώργο Βαρυθυμιάδη, τη Γεν. γραμματέα Χριστίνα Χαφουσίδου και μέλη του διοικητικού συμβουλίου. Το παρών του έδωσε και ο βουλευτής Φλώρινας της ΝΔ και πρώην πρόεδρος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδας, Γιάννης Αντωνιάδης.
Εκ μέρους της πολιτείας την κυβέρνηση εκπροσώπησε ο υπουργός Υγείας Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο υποστράτηγος Δημήτρης Μπουζέλος, όπως επίσης και εκπρόσωποι των κρατικών φορέων καθώς και του Δήμου Αθηναίων.
Το παρών τους έδωσαν ο πρόεδρος της Ένωσης των Ασσυρίων Ελλάδας Κυριάκος Μπατσάρας,η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Βορειοηπειρωτών «ΟΙ ΣΕΛΛΟΙ» Ηλέκτρα Κίκη και η πρόεδρος της Ένωσης Κωνσταντινουπολιτών και Μικρασιατών Βόρειας Αττικής «Η Αγία Σοφία», Δέσποινα Αφεντούλη.
Μετά την επιμνημόσυνη δέηση εντός του Ιερού Ναού ο πρόεδρος της Διεθνούς Συνομοσπονδίας των Ποντίων Ελλήνων (ΔΙΣΥΠΕ) Γεώργιος Παρχαρίδης μίλησε για το νόημα της ημέρας και τον αγώνα που κάνει ο Ποντιακός ελληνισμός για τη διεθνοποίηση της Γενοκτονίας.
Όπως είπε «Σήμερα τιμούμε την μνήμη του μαρτυρικού Ποντιακού Ελληνισμού. Στον Πόντο άνθισε για 30 ολόκληρους αιώνες ένας σπουδαίος πολιτισμός και όχι απλώς η φυλή ή το γένος των Ελλήνων. Έτσι η Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού στοιχειοθετεί πρωταρχικά έγκλημα απέναντι σε έναν πολιτισμό με πανανθρώπινη εμβέλεια. Δεν πρόκειται για μεγαλόστομη ρητορεία αν πούμε ότι ο ξεριζωμός από τον Πόντο, κοιτίδα πανάρχαιη του ανθρώπινου πολιτισμού θα είχε σήμερα το ανάλογο του εάν εξαλειφόταν οι Γάλλοι από το Παρίσι, οι Βρετανοί από την Οξφόρδη και οι Γερμανοί από την Χάιδεμβέργη. Σήμερα Πόντος χωρίς ελληνισμό σημαίνει εξάλειψη και διακοπή της συνέχειας μιας πληθυσμιακής παρουσίας ταυτισμένης με πρόταση πολιτισμού που ενδιαφέρει πανανθρώπινα.
Δυστυχώς σήμερα ένα παιδί που τελειώνει το ελληνικό σχολείο ίσως να αγνοεί και που βρίσκεται γεωγραφικά ο Πόντος, που η Τραπεζούντα, που η Σινώπη, η Κερασούντα, η Αμισός , η Αργυρούπολη και η Παναγία Σουμελά. Να αγνοεί επίσης ότι εκεί ανθούσε ένας γεμάτος σφρίγος ελληνισμός που έφθασε σε κάποια στιγμή να δημιουργήσει παρ’ ολίγον την Δημοκρατία του Πόντου, που δυστυχώς λάθη πολιτικών μας απέτρεψαν την πραγματοποίησή του. Η άγνοια αυτή από τους νέους συνέλληνες οφείλεται στην ελάχιστη ύλη ιστορίας του Ποντιακού Ελληνισμού που διδάσκεται στα σχολεία ενώ πάγιο αίτημα του οικουμενικού Ποντιακού ελληνισμού είναι να διδαχθεί η ιστορία του ευρύτερα σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Στον Ποντιακό και Μικρασιατικό Ελληνισμό τουλάχιστον σε περιοχές από τις οποίες σώζονται τεκμηριωμένες μαρτυρίες ήταν αδιανόητο στα ελληνικά σχολεία να μην υπάρχουν ειδικοί δάσκαλοι για την μουσική και τα γαλλικά. Υπήρχαν και γαλλόφωνες εφημερίδες τα δε θέατρα της Τραπεζούντας και της Σμύρνης συναγωνίζονταν σε επίπεδο τα θέατρα των πρωτευουσών της Ευρώπης. Αυτόν τον ελληνισμό ήρθαν (1916-1923) να αφανίσουν οι Νεότουρκοι με το σύνθημα η Τουρκία στους Τούρκους. Η Γενοκτονία απετέλεσε επίσημη τουρκική πολιτική και επιδίωξη από το 1911 βέβαια με στόχο την πλήρη εξαφάνιση των Χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολής.
Το καταρρέον οθωμανικό κράτος και το κεμαλικό ρατσιστικό καθεστώς θέλοντας να αντιπαρατεθεί με τις ανερχόμενες κοινωνικά δυνάμεις (Έλληνες – Αρμένιοι- Ασσύριοι) και να απαλλαγεί από αυτές συμμάχησε με τις πλέον περιθωριοποιημένες ομάδες του Τοπάλ Οσμάν και διέκοψαν έτσι μαζί βίαια την διαδικασία εξέλιξης των λαών της περιοχής. Η Ελληνική καταγωγή και η ορθόδοξη πίστη των Ποντίων στάθηκαν η αιτία για τον βιολογικό αφανισμό τους. Δύσκολα ανθρώπινος νους μπορεί να συλλάβει τις μεθόδους και τα μέσα που χρησιμοποίησαν οι Τούρκοι: Βιασμοί, αρπαγές περιουσιών, λεηλασίες, πυρπολήσεις, εξορίες, καταναγκαστικά τάγματα εργασίας αμελέ ταμπουρού, βασανισμοί, λιμοκτονίες, απαγχονισμοί, ομαδικές σφαγές.
Τώρα που έχω την τύχη να είμαι απέναντι τόσων πολιτικών δηλώνω ότι η πορεία για την Διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και των Ελλήνων της Ανατολής δεν θα έχει δυστυχώς επιτυχή κατάληξη εάν δεν εμπλακεί η ελληνική πολιτεία. Έχουμε το δικαίωμα ως Έλληνες Ποντιακής καταγωγής να το ζητήσουμε από τους πολιτικούς μας. Έχουμε το δικαίωμα να σας φέρνουμε προ των ευθυνών σας. Ευχαριστώ για την παρουσία σας εδώ και παρακαλώ να γίνεται κήρυκες αναγνώρισης της Γενοκτονίας και θα πρέπει βέβαια το ελληνικό κοινοβούλιο ομόφωνα να ενημερώσει τα κοινοβούλια των ξένων κρατών σχετικά με το θέμα αυτό. Και κλείνω με αυτό που είπε ο Αμερικάνος φιλόσοφος Tζωρτζ Σανταγιάνα « Όποιος δεν θυμάται το παρελθόν είναι καταδικασμένος να το επαναλάβει», κατέληξε ο Γιώργος Παρχαρίδης.
Από το Ναό της Ζωοδόχου Πηγής οι εκπρόσωποι του ελληνικού Κράτους, των Ενόπλων Δυνάμεων, των συλλόγων απόστρατων και των ποντιακών συλλόγων κατευθύνθηκαν στην πλατεία Συντάγματος, όπου έγινε η κατάθεση των στεφάνων, τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή και έγινε ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου.
