Την αποκατάσταση των κατάφωρων αδικιών εις βάρος των Ελλήνων του Πόντου, ζήτησαν με επίκαιρη επερώτησή τους βουλευτές της ΝΔ με επικεφαλής τον Σίμο Κεδίκογλου βουλευτή Ευβοίας, υπεύθυνο τομέα ΜΜΕ.
Ο Σίμος Κεδίκογλου μιλώντας σήμερα στη Βουλή κατά τη συζήτηση της επερώτησης τόνισε, ότι οι Ομογενείς κυρίως της πρώην Σοβιετικής Ένωσης αντιμετωπίζονται ως πολίτες όχι δεύτερης, αλλά τρίτης κατηγορίας, επισημαίνοντας, ότι η κυβέρνηση έσπευσε να νομοθετήσει για την νομιμοποίηση των παράνομων μεταναστών, αδιαφορώντας για τα εκρηκτικά προβλήματα των Ομογενών, που υπέστησαν τα πάνδεινα και υπέφεραν για να διατηρήσουν την ελληνικότητά τους.
Όπως είπε χαρακτηριστικά, ενδεικτικό της αδιαφορίας με την οποία αντιμετωπίζονται οι Παλιννοστούντες Ομογενείς και της ανησυχίας που νιώθουν, είναι το ότι ζήτησαν να ενταχθούν στο νομοσχέδιο για το ρατσισμό και την ξενοφοβία, να κατοχυρωθεί η γενοκτονία των Ποντίων, καταθέτοντας στη Βουλή την ανακοίνωση της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδας.
«Η στάση της κυβέρνησης, τόνισε ο Σίμος Κεδίκογλου, είναι εθνικά επιζήμια όχι μόνο γιατί δεν είμαστε αρκετοί για να απαρνιόμαστε τα αδέρφια μας, αλλά και γιατί οι Έλληνες του Πόντου μπορούν και πρέπει να είναι μία ανθρώπινη γέφυρα της Ελλάδας με μία μεγάλη παγκόσμια οικονομική δύναμη, τη Ρωσία».
Ο Σίμος Κεδίκογλου ανέφερε, επίσης, ότι δεν υπάρχει κυβερνητική βούληση για αναθέρμανση των ελληνορωσικών σχέσεων και ανάπτυξη οικονομικών και επενδυτικών συνεργασιών, κάτι που αποδεικνύεται από τις εκκρεμότητες σε ό, τι αφορά την υλοποίηση σημαντικών συμφωνιών, που σύναψε η κυβέρνηση Καραμανλή και σήμερα βρίσκονται σε αναστολή και από τις οποίες θα προέκυπταν σημαντικά οφέλη για τη χώρα μας κυρίως στον ενεργειακό τομέα.
Ειδική αναφορά έκανε στη συνέχεια στα επιμέρους ερωτήματα που αφορούν σε σειρά προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες Πόντιοι με σημαντικότερα αυτό της απόκτησης της ελληνικής ιθαγένειας, της άνισης μεταχείρισης του Δελτίου Ταυτότητας Ομογενούς στην Κύπρο σε σχέση με τους κατόχους στην Ελλάδα, τα χρέη από στεγαστικά δάνεια και τις αυθαίρετες κατοικίες.
Κατά τη δευτερολογία του ο Σίμος Κεδίκογλου εξέφρασε την ικανοποίησή του, γιατί επί της ουσίας διαπιστώθηκε διακομματική ομοφωνία, ότι αδίκησαν κατάφωρα ένα πολύτιμο κομμάτι του Ελληνισμού.
Επανέλαβε, ότι η ενσωμάτωση και η αξιοποίηση των Ελλήνων Ποντίων στην ελληνική κοινωνία είναι εθνικής σημασίας και πρότεινε στο πλαίσιο του συναινετικού πνεύματος, που απαιτείται για την εξάλειψη των αδικιών και την αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων των παλιννοστούντων, τη συμμετοχή των Ποντιακών Οργανώσεων στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής.
Χαρακτήρισε, επίσης, ζωτικής σημασίας να προχωρήσουμε σε ένα σχέδιο αξιοποίησής τους στην ελληνική κοινωνία και τόνισε ότι εκτός από την επαναλειτουργία των Επιτροπών στα Προξενεία είναι απαραίτητη και η ανάλογη ευαισθησία και ιστορική γνώση για να εξαλειφθούν φαινόμενα του παρελθόντος για τα οποία είχε προκληθεί ΕΔΕ.
Ζήτησε, τέλος, σε συνεργασία και με το Υπουργείο Οικονομικών να βρεθεί λύση στο πρόβλημα των δανειοληπτών, ώστε να αποφευχθούν τραγωδίες με βάση και τα όσα αναφέρει στην επιστολή του ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Δανειοληπτών Ποντίων Παλιννοστούντων, καθώς και να εξεταστούν τα αιτήματα Παλιννοστούντων που διαβιούν σε οικισμό στη Ροδόπη, όπως είναι: η παράταση για στεγαστικά δάνεια, παραχώρηση αγροτεμαχίων από τα κοινόχρηστα, να παγώσουν ή να διαγραφούν πολεοδομικά πρόστιμα και η δημιουργία υποδομών κοινωνικής πρόνοιας.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Σίμου Κεδίκογλου:
«H σημερινή ερώτηση των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας αποσκοπεί στην αποκατάσταση των κατάφωρων αδικιών εις βάρος ενός από τα ιστορικότερα και πολυτιμότερα σκέλη του ελληνισμού, τον ποντιακό ελληνισμό.
Η παρουσία των Ελλήνων στον Πόντο έχει ιστορία τριών χιλιάδων ετών. Από την Αργοναυτική Εκστρατεία, που αποτελεί ουσιαστικά μία πρώτη καταγραφή της έλευσης των Ελλήνων στον Εύξεινο Πόντο, μέχρι την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ στις αρχές της δεκαετίας του ’90, οι Έλληνες Πόντιοι μπόλιασαν τα παράλια, αλλά και την ενδοχώρα της Μαύρης Θάλασσας, πρόσφεραν πολλά, ας μην ξεχνάμε την Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας ή τους Πόντιους αντάρτες στην αρχή του 20ου αιώνα, όμως υπέστησαν περισσότερα.
Κι όσα υπέστησαν, τα τελευταία 100 χρόνια τουλάχιστον, συνέβησαν κατά κανόνα εξαιτίας λαθών των κυβερνήσεων της μητέρας πατρίδας. Με τελευταίο την παρότρυνση τους στη δεκαετία του ’90 να επιστρέψουν στην Ελλάδα, αντί να ενισχυθεί η παραμονή τους στις πατρογονικές εστίες τους.
Όχι μόνο ξεριζώθηκε ο ελληνισμός από περιοχές όπου είχε τρισχιλιετή παρουσία, όπως τα παράλια της Γεωργίας, αλλά και με τον τρόπο που οργανώθηκε- ή μάλλον δεν οργανώθηκε- η επιστροφή τους στην Ελλάδα, αποδείχθηκε ότι κάθε άλλο παρά ευπρόσδεκτοι ήταν.
Το χαρακτηριστικότερο, αν θέλετε το χειρότερο παράδειγμα ήταν ότι τους βαφτίσαμε Ρωσοπόντιους. Ποιούς; Τους ανθρώπους εκείνους που κυριολεκτικά μάτωσαν για να διατηρήσουν την ελληνικότητα τους. Ας μην ξεχνάμε ότι στα χρόνια του σταλινισμού στη Σοβιετική Ένωση δέχθηκαν τεράστιες πιέσεις και απειλές για να μη δηλώσουν την ελληνική εθνικότητα τους. Εκείνοι όμως αρνήθηκαν να απαρνηθούν την ελληνικότητα τους και τιμωρήθηκαν με μαζικούς εκτοπισμούς στις ερημιές της Σιβηρίας.
Τους φόρτωναν σα ζώα σε βαγόνια τραίνων και τους άδειαζαν στη μέση της στέπας, χωρίς νερό και τρόφιμα. Πολλοί υπέκυψαν στις κακουχίες, όλοι υπέφεραν, όμως κανένας δεν διανοήθηκε να απαρνηθεί την ελληνικότητα του. Αντίθετα η αγάπη τους για τη μητέρα πατρίδα πήρε τη μορφή λατρείας.
Είχα την ευκαιρία να το διαπιστώσω από πρώτο χέρι σε δημοσιογραφική αποστολή μου στον εμφύλιο της Γεωργίας το 1991, όταν ακόμα υπήρχαν Έλληνες εκεί. Μπορείτε να φαντασθείτε κάποιο να βαφτίζει την κόρη του Ελλάδα και το γιό του Έλληνα; Τέτοιος βαθμός λατρείας στην πατρίδα.
Όλοι σχεδόν οι Έλληνες της Γεωργίας και πάρα πολλοί από άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, βρίσκονται πλέον στην Ελλάδα, αλλά δυστυχώς δεν αισθάνονται ότι βρίσκονται στην πατρίδα τους. Αντίθετα αισθάνονται πολίτες όχι δεύτερης, τρίτης κατηγορίας.
Ναι τρίτης κατηγορίας, γιατί βλέπουν τη σημερινή κυβέρνηση να ενδιαφέρεται περισσότερο για τους παράνομους ξένους μετανάστες, παρά για τους Έλληνες του Πόντου. Πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός ότι έσπευσε να νομοθετήσει για τη νομιμοποίηση των παράνομων ξένων, ενώ αδιαφορεί για τα εκρηκτικά προβλήματα των αδερφών μας του Πόντου;
Και πέρα από τα προσωπικά δράματα που έχουν δημιουργηθεί, είναι και εθνικά επιζήμια αυτή η στάση. Όχι μόνο γιατί δεν είμαστε αρκετοί για να έχουμε την πολυτέλεια να απαρνιόμαστε τα αδέρφια μας, αλλά και γιατί οι Έλληνες του Πόντου μπορούν και πρέπει να είναι μία ανθρώπινη γέφυρα της Ελλάδας με μία μεγάλη παγκόσμια οικονομική δύναμη, τη Ρωσία.
Το ζήτημα όμως των προθέσεων της σημερινής κυβέρνησης έναντι της Ρωσίας είναι πολύ ευρύτερο, αν και υπάρχουν εύλογες απορίες στις μεγάλες καθυστερήσεις υλοποίησης όλων των ελληνορωσικών συμφωνιών που σύναψε η κυβέρνηση Καραμανλή. Ουσιαστικά, βρίσκονται σε αναστολή οι συμφωνίες, που είναι σημαντικότατες για την Ελλάδα, ιδιαίτερα οι ενεργειακές. Αυτό, όμως, θα είναι αντικείμενο προσεχούς ερώτησής μας στους αρμόδιους υπουργούς.
Αντικείμενό μας σήμερα είναι η αποκατάσταση των αδικιών στους Έλληνες του Πόντου...»