Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2016

Ο συγγραφέας Γιάννης Καλπούζος μας μιλάει για το βιβλίο «Σέρρα, η Ψυχή του Πόντου»

Ο συγγραφέας Γιάννης Καλπούζος μας μιλάει για το βιβλίο «Σέρρα, η Ψυχή του Πόντου»
Ο συγγραφέας Γιάννης Καλπούζος μας μιλάει για το βιβλίο «Σέρρα, η Ψυχή του Πόντου»

Ο Γιάννης Καλπούζος έχει γράψει μέχρι σήμερα καταπληκτικά έργα. Έργα που είναι μάθηση για κάθε αναγνώστη. Δεν είναι απλά βιβλία αλλά κάθε ένα του είναι μία «εγκυκλοπαίδεια» γνώσεων. Η «Σέρρα, η Ψυχή του Πόντου» είναι κάτι περισσότερο, κάτι πιο… πέρα, κάτι παραπάνω. Είναι ένας πλούτος γνώσεων «στη σχεδόν άγνωστη Ιστορία του ελληνισμού του Πόντου και όχι μόνο», όπως παροτρύνει ο ίδιος ο συγγραφέας τους ομογενείς αναγνώστες του για το εν λόγω έργο του.

Ο κ. Καλπούζος μέσα από την τραγική πορεία των Ποντίων και τα όσα υπέστησαν από τους Τούρκους και τον Στάλιν βρήκε την ευκαιρία να πραγματοποιήσει «μία διαδρομή προς την αυτογνωσία και τη γνώση του κόσμου» και μέσα από την Ιστορία, τις ρίζες κάθε λαού, να δώσει στον αναγνώστη την ευκαιρία να «νογά κανείς τον κόσμο, νογά και την αλήθεια», όπως λέει μία από τις πολλές ρήσεις που έχει μέσα το βιβλίο.

Χωρίς αμφιβολία το «Σέρρα, η Ψυχή του Πόντου» είναι ένα βιβλίο που κάθε Έλληνας πρέπει να το διαβάσει και να μάθει από αυτό. Γιατί κάθε Έλληνας κρύβει μέσα του έναν Πόντιο ή έναν Μικρασιάτη.

Το «Σέρρα, η Ψυχή του Πόντου» είναι ένα βιβλίο βασισμένο στην Ιστορία του Πόντου αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας. Με τι κριτήρια επιλέξατε αυτό το θέμα;

«Αρχικό μου κριτήριο ήταν το ενδιαφέρον μου για τον ελληνισμό στα απόμακρα γεωγραφικά σημεία, το οποίο έχει εκδηλωθεί και από τα προηγούμενα ιστορικά μυθιστορήματά μου: “Ιμαρέτ”, “Αγιοι και δαίμονες”, “Ουρανόπετρα”. Ήθελα και να φανεί μέσα από μια μυθοπλασία η γενοκτονία των Ποντίων και η καθημερινή ζωή στον Πόντο και στη Σοβιετική Ενωση όπου κατέληξαν πολλοί πρόσφυγες και στη συνέχεια υπέστησαν τις διώξεις επί Στάλιν. Ομως η ίδια η τραγική πορεία των Ποντίων μού έδινε την αφορμή να ασχοληθώ με πολλά πανανθρώπινα και διαχρονικά ζητήματα, προτείνοντας έτσι μια διαδρομή προς την αυτογνωσία και τη γνώση του κόσμου. Να μιλήσω για τις διαδρομές που μπορεί να μας οδηγήσουν στις καλύτερες και στις χειρότερες στιγμές μας, καθώς και για τη μεγαλύτερη επανάσταση: την ανθρωπιά».

Η Ιστορία είναι κάτι που σας συναρπάζει; Το παρελθόν μας ορίζει το μέλλον μας; Πρέπει όλοι να ξέρουμε την ιστορία μας ώστε να μπορέσουμε να έχουμε μέλλον ή και να ξέρουμε από που (προ)ερχόμαστε;

«Με γοητεύει και από μόνη της η περιπλάνηση σε παλαιότερες εποχές. Όμως κυρίως με συναρπάζουν οι ζωές των ανθρώπων του παρελθόντος, γιατί εμπεριέχουν μ’ έναν τρόπο το παρόν και το μέλλον. Το ιστορικό μυθιστόρημα ζωντανεύει αλλοτινούς καιρούς, όλα γίνονται πιο κοντινά και οικεία, μας δένει με τους προγόνους μας, εξηγεί ή αποκαλύπτει πώς έφτασαν μέχρι τις μέρες μας αξίες, παθογένειες, νοοτροπίες, συμπεριφορές και τόσα άλλα, ενώ μεταφέρει τον αναγνώστη στα χρόνια που διαδραματίζεται η μυθοπλασία και έτσι μπορεί να κρίνει με βάση τα μέτρα και τα σταθμά που ίσχυαν τότε και όχι με τον τρόπο που σκεφτόμαστε σήμερα. Ερμηνεύοντας και κατανοώντας το παρελθόν, καταλαβαίνουμε και όσα συμβαίνουν στον τρέχοντα χρόνο.

Ένας λαός είναι όπως το δέντρο και η Ιστορία οι ρίζες του. Όσο πιο βαθιά εισχωρούν στο χώμα, τόσο πιο ανθεκτικό είναι το δέντρο. Οταν απομακρυνόμαστε από την Ιστορία μας και τα διδάγματά της, μεταμορφωνόμαστε σε κισσούς και ψάχνουμε αλλού στηρίγματα, όπως συμβαίνει στις μέρες μας στην Ελλάδα».

Το βιβλίο το χωρίσατε σε πολλά και μικρά κεφάλαια. Το κάνατε αυτό για να δώσετε χρόνο στον αναγνώστη να εμπεδώσει ό,τι διάβαζε ή και για να είναι πιο ευκολοδιάβαστο;

«Η μυθοπλασία του “Σέρρα” διαδραματίζεται σε μεγάλο χρονικό διάστημα, τα γεγονότα είναι καταιγιστικά και τα θέματα που πραγματεύεται πάρα πολλά και απαιτούν βαθύ στοχασμό. Το ίδιο το κείμενο αποζητούσε τις ανάσες του για τη μετάβαση από τη μια σκηνή στην άλλη ή από τη μια χρονική στιγμή στην επόμενη. Εκτίμησα ότι ανάσες χρειαζόταν και ο αναγνώστης προκειμένου να κατανοήσει τον κόσμο εκείνων των χρόνων, να μπορεί να παρακολουθεί την πολυσχιδή ζωή των κεντρικών ηρώων, καθώς και τα μηνύματα και τους προβληματισμούς ή τα ερωτήματα που προκύπτουν απ’ το μυθιστόρημα. Πέραν αυτών υπήρχαν κι άλλοι λόγοι οι οποίοι έχουν να κάνουν με τη δομή του συγκεκριμένου κειμένου και την εξέλιξη της μυθοπλασίας σε συνδυασμό με τις ιστορικές περιπέτειες όπου εστιάζει».

Κάθε κεφάλαιο ξεκινάει με έναν στοχασμό χωρίς -στην αρχή- ο αναγνώστης να γνωρίζει ποιος ακριβώς είναι ο αφηγητής. Είναι ένας τρόπος για να κεντρίσετε το ενδιαφέρον του αναγνώστη;

«Τα εν λόγω αποφθέγματα συμπυκνώνουν το νόημα όσων πρόκειται να ακολουθήσουν σε κάθε κεφάλαιο και συγχρόνως απηχούν στη στοχαστική πτυχή του μυθιστορήματος. Η επιλογή να τεθούν στην αρχή κάθε κεφαλαίου έχουν σαν στόχο να προετοιμάσουν εν μέρει και συγχρόνως να προκαλέσουν τον προβληματισμό του αναγνώστη, να είναι ευκολότερη η αναδρομή και οι συνδυαστικές σκέψεις σε σχέση με τα τεκταινόμενα και τα θέματα που πραγματεύεται το βιβλίο και, βεβαίως, για να αναζωπυρώνουν κάθε φορά το ενδιαφέρον για το πρόσωπο που κρύβεται κάτω από αυτά».

«Σέρρα» το όνομα του βιβλίου από το χορό των Ποντίων. Πείτε μας λίγο για την επιλογή του τίτλου. Οι πρωταγωνιστές έχουν εμπνευστεί από υπαρκτά πρόσωπα;

«Όσα συμβαίνουν στο μυθιστόρημα είναι σαν να αποτελούν φλόγες και κινήσεις της Σέρρα, του χορού της φωτιάς, του Πυρρίχιου. Οταν οι χορευτές χόρευαν τη Σέρρα περιέρχονταν σε μέθεξη και περνούσε από μέσα τους όλη η ζωή τους, όνειρα, λύπες, έρωτες, απογοητεύσεις, καημοί, φόβοι, αγωνίες, αγαπημένα πρόσωπα, βάσανα, όμορφες στιγμές και ούτω καθεξής. Συνάμα, η Σέρρα είναι ταυτισμένη με τους Ποντίους και δεν μπορούσα να φανταστώ άλλον τίτλο από αυτόν, ο οποίος θα συμπυκνώνει την Ιστορία, το δέσιμο με τους προγόνους έως τα αρχαιότατα χρόνια, την έκρηξη του συναισθηματικού κόσμου και την ίδια την ψυχή του Πόντου και του ελληνισμού γενικότερα.

Οσον αφορά τους πρωταγωνιστές είναι κτισμένοι με υλικά της εποχής εκείνης, ως προς τον τρόπο σκέψης, τις νοοτροπίες, τις συμπεριφορές και τα ήθη. Ωστόσο δεν τα εμπνεύστηκα από πραγματικά πρόσωπα. Απεναντίας αρκετοί δευτεραγωνιστές, όπως ο μητροπολίτης της Τραπεζούντας Χρύσανθος, ο βουλευτής στην οθωμανική βουλή Ματθαίος Κωφίδης, ο εκδότης Νίκος Καπετανίδης, ο δάσκαλος Σπύρος Παπαδόπουλος, ο ηγέτης της Αμπχαζίας, Νέστωρ Λακόμπα και αρκετοί άλλοι υπήρξαν ως πρόσωπα και έχουν ενταχθεί στη μυθοπλασία για να προσδώσουν στην ατμόσφαιρα της εποχής, καθώς και ως ένδειξη ελάχιστου φόρου τιμής προς ορισμένους και προς άλλους, λόγου χάριν ο Τοπάλ Οσμάν, για να φανούν ποιοι ήταν οι εγκληματίες και τα εγκλήματά τους»

Είσαστε Ηπειρώτης και συγκεκριμένα Αρτινός αλλά ασχοληθήκατε με τον Πόντο. Μήπως έχετε καταγωγή από εκεί ή σας κέντρισε η πλούσια ιστορία του Πόντου;

«Φανταστείτε να μην είχε γραφτεί η ‘Πάπισσα Ιωάννα’ επειδή ο Ροΐδης δεν ήταν Ιταλός. Η καταγωγή οποιουδήποτε δημιουργού δεν τον περιορίζει στα του τόπου του. Η έρευνα, οι μελέτες του και το ταλέντο του ανοίγουν ορίζοντες προς κάθε γεωγραφική και πνευματική κατεύθυνση. Αλλωστε, όπως προανέφερα, μ’ ενδιαφέρει ο ελληνισμός στις γεωγραφικές εσχατιές του. Πόσο μάλλον η πλούσια Ιστορία του Πόντου. Το γεγονός ότι υπάρχει μια απώτατη καταγωγή της οικογένειάς μου από τον Πόντο, από το γενεαλογικό δέντρο του όγδοου γιου του αυτοκράτορα Δαυίδ Κομνηνού, δε νομίζω ότι με επηρέασε. Εκτός κι αν το DNA γράφει στο υποσυνείδητό μας μη ανιχνεύσιμες σελίδες».

Πως μπορεί κάποιος να ξεχωρίσει τη μυθοπλασία από την πραγματικότητα;

«Θεωρώ ότι ο προσεκτικός αναγνώστης μπορεί να ξεχωρίσει σε αρκετές περιπτώσεις στο ‘Σέρρα’ τι είναι μυθοπλασία και τι καθαυτού ιστορικό γεγονός. Βεβαίως και ο βαθύς γνώστης της Ιστορίας του Πόντου. Πάντως ό,τι αφορά σε ιστορικό και ανθρωπογεωγραφικό υπόστρωμα είναι απολύτως ακριβές. Μπορεί, βεβαίως, να μη σκότωσαν τα παιδιά στο φαράγγι του Γιαγλί Ντερέ, όμως σκότωσαν δεκάδες έξω από την Κερασούντα χτυπώντας τα κεφαλάκια τους στα βράχια. Θέλω να πω ότι μεταφέροντας η μυθοπλασία ένα στιγμιότυπο από μια περιοχή σε μια άλλη κοντινή και με κάπως διαφορετικό τρόπο, δεν παύει να μιλά για την πραγματικότητα. Όπως και να ΄χει, κατά τη γνώμη μου καταχωρίζεται στα θετικά ενός μυθιστορήματος να μην είναι εύκολος ο διαχωρισμός της Ιστορίας από τη μυθοπλασία».

Τι θα πρέπει κάποιος να κρατήσει τελειώνοντας το βιβλίο σας;

«Αυτό εξαρτάται από τον εκάστοτε αναγνώστη, καθώς βάζοντας ο καθένας τη δική του σκέψη, φαντασία, προσλαμβάνουσες και συναισθηματικό κόσμο διαβάζει ένα διαφορετικό βιβλίο. Οσον αφορά τη δική μου επιθυμία θα ήταν να συνεχίσει να στοχάζεται για όσα πραγματεύεται το “Σέρρα”, όπως και να αποφασίσει να το διαβάσει ξανά. Γιατί τότε θα ανακαλύψει ένα άλλο βιβλίο».

Οι ομογενείς μας κρατάνε με όποιο τρόπο μπορούν την επαφή με τις ρίζες τους. Πιστεύετε ότι το βιβλίο σας «Σέρρα: Η Ψυχή του Πόντου» θα τους βοηθήσει να μάθουν το παρελθόν;

«Οι συζητήσεις με εκατοντάδες αναγνώστες, κατά τις 60 παρουσιάσεις σε όλη την Ελλάδα για το ‘Σέρρα’, συνηγορούν ότι θα τους βοηθήσει τα μέγιστα. Στους Ποντίους θα ξυπνήσει έντονες μνήμες, αλλά και θα μάθουν πολλά που δε γνωρίζουν. Οι λοιποί έχουν να βυθιστούν στη σχεδόν άγνωστη Ιστορία του ελληνισμού του Πόντου και όχι μόνο. Όμως να έχετε κατά νου και τη ρήση από το βιβλίο: Κατά πώς νογά κανείς τον κόσμο, νογά και την αλήθεια».