Αυτοψία από ξένους εμπειρογνώμονες και αποκατάσταση αγιογραφιών στη Σουμελά

Αυτοψία από ξένους εμπειρογνώμονες και αποκατάσταση αγιογραφιών στη Σουμελά  

«Αισθήματα απογοήτευσης, θλίψης αλλά και αγανάκτησης όχι μόνον στους ορθόδοξους χριστιανούς, αλλά και σε κάθε πολιτισμένο άνθρωπο, προκαλούν οι φωτογραφίες που δημοσιεύθηκαν σε τουρκικό ιστότοπο από τον εκτεταμένο βανδαλισμό που υπέστησαν οι ιστορικές αγιογραφίες στην Παναγία Σουμελά στην Τραπεζούντα. Εφόσον αληθεύει η πληροφορία, πρόκειται για μια απαράδεκτη ασέβεια προς έναν λατρευτικό χώρο αιώνων, που, μάλιστα, έλαβε χώρα κατά την διάρκεια του πεντάχρονου κλεισίματος της Ιεράς Μονής για αναστηλώσεις!». Τα παραπάνω τονίζει ο επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Διακοινοβουλευτική Συνέλευση Ορθοδοξίας (ΔΣΟ), βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος, με αφορμή την είδηση για εκτεταμένους βανδαλισμούς σε τοιχογραφίες της ιστορικής Ιεράς Μονής Παναγίας Σουμελά στον Πόντο.

Ο μικρασιατικής καταγωγής βουλευτής υπογραμμίζει ότι «δυστυχώς, σε όλες τις εκκλησίες στη Μικρά Ασία, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν οι παππούδες μας μετά τον ξεριζωμό (από αυτές στην Καππαδοκία που ύμνησε ο νομπελίστας ποιητής Γ. Σεφέρης μέχρι τον Πόντο) οι Άγιοι στις τοιχογραφίες-έργα τέχνης είναι αόμματοι! Δεν γλίτωσαν από τη βαρβαρότητα αμόρφωτων ή φανατικών Τούρκων, που συχνά αφήνουν με καμάρι και τα πειστήρια του εγκλήματος, χαράζοντας τα ονόματά τους στις αγιογραφίες.

Η πολιτισμένη ανθρωπότητα οφείλει να πάψει να κλείνει τα μάτια σε τέτοιου είδους συμπεριφορές, οι οποίες, δυστυχώς, δεν αποτελούν εξαίρεση στη σημερινή Τουρκία. Αντιθέτως, όπως έδειξε και η μετατροπή της Αγίας Σοφίας στην Πόλη σε μουσουλμανικό τέμενος, εκφράζουν μια συγκεκριμένη νοοτροπία, που διαχέεται στην τουρκική κοινωνία.

Επιβάλλεται, επομένως, να υπάρξουν άμεσα συντονισμένες ενέργειες από διεθνείς θεσμούς και την επιστημονική κοινότητα, συμπεριλαμβανομένων των Τούρκων βυζαντινολόγων, για τη διενέργεια αυτοψίας της Ιεράς Μονής από διεθνή ομάδα καταξιωμένων εμπειρογνωμόνων, ώστε να υπάρξει ένα αντικειμενικό πόρισμα και, οπωσδήποτε η έναρξη της αποκατάστασης των ζημιών που προκάλεσαν οι βανδαλισμοί. Στην ομάδα αυτή μπορούν με τις γνώσεις και την πείρα τους να συνεισφέρουν καθοριστικά και Έλληνες αγιογράφοι-συντηρητές. Δυστυχώς, όπως ιδίοις όμμασι είδαμε το 2010, κατά την πρώτη μετά την μικρασιατική καταστροφή λειτουργία στη Σουμελά, η δήθεν αποκατάσταση αγιογραφιών, όπως αυτή του Παντοκράτορα, προσβάλει βάναυσα το μνημείο. Είναι εμφανές και στον πλέον αδαή ότι όποιος έκανε τη “συντήρηση” ουδεμία σχέση είχε με τη βυζαντινή τέχνη της αγιογραφίας! 

Για την Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά, που αυτή τη στιγμή συγκαταλέγεται στον προσωρινό κατάλογο μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, θα πρέπει να υπάρξουν πρωτοβουλίες της Ελληνικής Πολιτείας αλλά και από φορείς των Ποντίων όπου γης για την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινής γνώμης και την άσκηση πίεσης ώστε το σύμβολο του ποντιακού ελληνισμού, να τύχει καθεστώτος πλήρους προστασίας».

Ο Τάκης Βαμβακίδης δίνει ραντεβού το Μάιο του 2021 προς τιμή των Ποντίων (Video)

Ο Τάκης Βαμβακίδης δίνει ραντεβού το Μάιο του 2021 προς τιμή των Ποντίων

Στον Κεχρόκαμπο Καβάλας βρέθηκε ο Τάκης Βαμβακίδης για μία ακόμη παράσταση Νόστος ρίζα μ’ και κλαδί μ’ σε σενάριο του Δημήτρη Πιπερίδη στον Κεχρόκαμπο Καβάλας, ένα ιστορικό προσφυγικό χωριό που χτυπάει η καρδιά του Πόντου.

Ο πάτερ Γαβριήλ κάλεσε στο βήμα του ιερού ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου τον γνωστό ηθοποιό  να μιλήσει για τον Νόστος, που ανέβηκε τη Δευτέρα 10 Αυγούστου στο προαύλιο του δημοτικού σχολείου Κεχροκάμπου.

Ο Τάκης Βαμβακίδης για μία ακόμη φορά συγκινημένος που βρίσκεται στο συγκεκριμένο χωριό έδωσε μία υπόσχεση, έδωσε ένα ραντεβού, το Μάιο του 2021 να βρίσκεται εκεί και με τις γυναίκες και τα παιδιά του Κεχροκάμπου μέσα από τα μεγάφωνα του ναού να ακουστεί, “Η Καμπάνα του Πόντου” με την ευγενική συμμετοχή του γνωστού Πόντιου αοιδού Αλέξη Παρχαρίδη.

“Η καμπάνα του Πόντου” είναι ένα μακροσκελές επικολυρικό ποίημα, που δημιούργησε η ποιητική φαντασία του Πόντιου λογοτέχνη Φίλωνα Κτενίδη. Είναι η ελεγεία που εκφράζει την οδύνη και τον πόνο του ποιητή για τη συμφορά και τον διωγμό των Ελλήνων του Πόντου από τις πατρογονικές τους εστίες.

Γράφτηκε γύρω στο έτος 1950 και δημοσιεύτηκε στο 1ο τεύχος του περιοδικού “Ποντιακή Εστία”, για να ακουστεί ο πνευματικός της ήχος στα πέρατα της οικουμένης. Ήταν το προσκλητήριο σάλπισμα του Φίλωνα Κτενίδη προς όλους τους Πόντιους, τους οποίους προσκαλούσε να καταστήσει κοινωνούς των ιδεών και των οραμάτων του. Μέσα στα χαλάσματα αναζητούσε την ελπίδα που θα συνέβαλε στην πρόοδο και την προκοπή των συμπατριωτών του. Ήταν το μεγάλο όραμα και η υπόσχεση που έδωσε στον εαυτό του, αλλά και στο ανώνυμο πλήθος των προσφύγων, που αναζητούσαν την προστασία και τη χάρη της Παναγίας.

Πηγή: Ωραιόκαστρο 24

Πόντιοι Αυστραλίας: «Το "νόστιμον ήμαρ" το κρατάμε μέσα στην ψυχή μας»

Πόντιοι Αυστραλίας: «Το "νόστιμον ήμαρ" το κρατάμε μέσα στην ψυχή μας» 

της Σοφίας Προκοπίδου

Οι πρώτοι Έλληνες που έφτασαν στην Αυστραλία ήταν επτά ναυτικοί που είχαν καταδικαστεί για πειρατεία από βρετανικό ναυτικό δικαστήριο το πολύ μακρινό 1829. Ένιωσαν απόγνωση όταν αντίκρισαν την αχανή γη γι' αυτό και όταν το 1836 τους δόθηκε αμνηστία, οι πέντε επέστρεψαν στην Ελλάδα. Στην ίδια απόγνωση βρέθηκαν τα πρώτα χρόνια της μαζικής μετανάστευσης, χιλιάδες Έλληνες που έφταναν με πλοία και αργότερα με αεροπλάνα στην απομακρυσμένη αυτή γωνιά του πλανήτη. Δεν το έβαλαν, όμως, κάτω. Πάλεψαν, τα κατάφεραν και σήμερα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ευρύτερης αυστραλιανής κοινωνίας.

Η Σαλώμη-Ρώμα Σιάχου-Παπαδοπούλου, γραμματέας και «ψυχή» της της Ποντιακής Κοινότητας Μελβούρνης έζησε δυο φορές τι σημαίνει ν' αλλάζεις πατρίδα. Ήταν μόλις 9 ετών, όταν το 1965, μαζί με την οικογένειά της, έφτανε στην Ελλάδα από το Καζακστάν, ενώ το 1982, παντρεμένη πλέον, μετακόμισε στην Αυστραλία, όπου όχι μόνο κατάφερε να σταθεί στα πόδια της αλλά και να παραμείνει ένα ενεργό μέλος της κοινότητας όλα αυτά τα χρόνια. Υπήρξε η πρώτη γυναίκα (πρώην πλέον) πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων Αυστραλία, είναι ενεργό μέλος του Δ.Σ. της Αυστραλιανής Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων αλλά και πρόεδρος της Συντονιστικής Επιτροπής Ποντιακών Σωματείων για τις Εκδηλώσεις Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.

Από το Καζακστάν και την πόλη Ταλτνικοργάν, όπου η οικογένειά της βρέθηκε εξόριστη από το Σουχούμι, το 1949, θυμάται λίγα πράγματα, όπως αφηγείται στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού/Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM». «Από το Ταλτνικοργάν μού έμειναν κάποια "ασήμαντα" γεγονότα, που χαράχτηκαν στη μνήμη μου: μικρό κοριτσάκι με έστειλαν να αγοράσω ψωμί. Περίμενα στην ουρά για ώρες κι όταν ήρθε η σειρά μου το ψωμί είχε τελειώσει. Γύρισα σπίτι κλαίγοντας. Ακόμα το θυμάμαι», λέει και μετά ανασύρει από τη μνήμη της το ταξίδι με το τρένο «από το Καζακστάν στην Οδησσό και μετά με καράβι -το "Latvia" όπως έλεγαν οι δικοί μας- στον Πειραιά».

Στην Αυστραλία, όπου ζει πλέον, εντάχθηκε πολύ γρήγορα στην κοινωνική ζωή της ελληνικής κοινότητας της Μελβουρνης. Έχοντας το απολυτήριο από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση με «άριστα», άρχισε να διδάσκει την ελληνική γλώσσα για τα παιδιά των μεταναστών. «Εκτός της διδασκαλίας, κάναμε πολλές εκδηλώσεις. Άλλωστε αυτή ήταν η μοναδική ευκαιρία να βρισκόμαστε μαζί. Δημιουργήσαμε ποντιακό θέατρο και ανεβάσαμε παραστάσεις με εισιτήριο. Τα χρήματα που μαζέψαμε ήταν κάπου 80.000 δολάρια και τα δωρίσαμε στον Δήμο Σαπών. Με αυτά τα χρήματα θέλαμε να βοηθήσουμε τους νεοπρόσφυγες (παλιννοστούντες)) που έφταναν στην Ελλάδα την περίοδο του πολέμου στην Αμπχαζία, το 1993. Έγινε ένα Νηπιαγωγείο και μια δανειστική βιβλιοθήκη για τα παιδάκια των προσφύγων από το Σουχούμι που σωθήκαν στην Ελλάδα», τονίζει.

Σήμερα, η Ρώμα Σιάχου είναι εθελόντρια του Ελληνικού Γηροκομείου «Φροντίδα», ενώ έχει ιδρύσει το πρώτο, στην Αυστραλία, Φροντιστήριο Διδασκαλίας Ποντιακής Διαλέκτου με τη συμμετοχή (διαδικτυακά) της φιλολόγου καθηγήτριας Γιώτας Ιωακειμίδου, από τη Θεσσαλονίκη. Έχει, επίσης, την επιμέλεια και την παρουσίαση της εκπομπής «Οι Αργοναύτες στους αντίποδες του Νότου».

Σε ό,τι κάνει δίπλα της πάντα είναι ο σύζυγος και τα παιδιά της, ο Βασίλης, εργολάβος οικοδομών και η Σοφία, που τελείωσε τη Νομική Σχολή και μέχρι πρόσφατα ήταν νομική σύμβουλος της Κυβερνήτη της Βικτώριας.

Στην ερώτηση αν μετάνιωσε ποτέ για τη μετανάστευση στην Αυστραλία, απαντά: «Μόνο την πρώτη χρόνια, που ήταν δύσκολη. Όλοι έκλαιγαν... Μετά συμφιλιωθήκαμε με την ιδέα ότι δεν υπάρχει επιστροφή, ήρθαμε να ζήσουμε σ' αυτόν τον άγνωστό τόπο. Η νοσταλγία όμως δεν έφευγε από την καρδιά, σαν ένας πόνος που δεν έχει θεραπεία, μόνο ο χρόνος βοηθά... Να σας πω κι αυτό, αλλά μη γελάσετε. Τα πρώτα χρόνια, για να απαλύνουμε τον πόνο της νοσταλγίας, πηγαίναμε γυναικοπαρέα (όλες Ελληνίδες) για καφέ στο αεροδρόμιο. Βρίσκαμε τραπεζάκι με θέα τα αεροπλάνα. Μεγάλο το αεροδρόμιο στη Μελβούρνη! Κόσμος παντού -όλοι οι ταξιδιώτες χαρούμενοι και λίγο αγχωμένοι. Κι εμείς χαρούμενες ήμασταν, ενώ δεν φεύγαμε πουθενά. Κοιτούσαμε τα αεροπλάνα που προσγειώνονταν κι έτσι νιώθαμε σαν να φεύγουμε κι εμείς ταξίδι στην Ελλάδα. Για λίγο και νοερά, να "μυρίσουμε" το άρωμά της, να "λουστούμε" στο φως της, να δούμε τα μέρη μας, που αφήσαμε πίσω. Αυτός ο καφές στο αεροδρόμιο ήτανε καφές της παρηγοριάς και της νοσταλγίας... Επιστρέφαμε στην πόλη πάντα ευτυχισμένες. Ξέρετε πώς είναι να ταξιδεύεις στην Ελλάδα μόνο με τη φαντασία; Να νιώθεις σαν να είχες πάει και επέστρεψες πιο ευτυχισμένη;».

Αυτό τον καφέ στο αεροδρόμιο, η ίδια και οι φίλες της τον ήπιαν αρκετές φορές.«Μετά», προσθέτει, «συνηθίσαμε να ζούμε με τη νοσταλγία βαθιά κρυμμένη στην ψυχή, σαν τον ανεκπλήρωτο έρωτα, μια γλυκιά χαρά αλλά και φόβος ότι δεν θα τον συναντήσεις ποτέ ξανά...».

Οι νέοι μετανάστες στην Αυστραλία

Ο Γρηγόρης Σεμπελίδης είναι ένας από τους «νεο-μετανάστες», αφού μετακόμισε στην Αυστραλία μόλις πριν από δύο χρόνια. «Αμέσως εντάχτηκα στην Ποντιακή Κοινότητα Μελβούρνης», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ κι εξηγεί πως γι' αυτόν, η μετανάστευση στην Αυστραλία είναι η δεύτερη στη ζωή του, όπως και στην περίπτωση της κ. Σιάχου- Παπαδοπούλου.

Γεννημένος το '74 στο Ντζαμπούλ του Καζακστάν, ήρθε στην Ελλάδα στα 17 του με τους γονείς και δύο αδέλφια του. Σπούδασε διοίκηση ξενοδοχείων στη Ρόδο, ακολούθησε καριέρα στον ξενοδοχειακό κλάδο και σκαρφάλωσε ως τη θέση του διευθυντή ξενοδοχειακής μονάδας.

Στη συνέχεια, ωστόσο, άλλαξε τομέα, έκανε το χόμπι επάγγελμα, σπούδασε Πληροφορική και άνοιξε δική του επιχείρηση παροχής υπηρεσιών Internet, την «Komotini Online», με ειδίκευση στην ανάπτυξη websites και news media. «Το 2018, με την οικογένειά μου εγκατασταθήκαμε στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, όπου η σύζυγός μου πήρε απόσπαση στο Γραφείο Συντονισμού Εκπαίδευσης στο Προξενείο της Ελλάδας. Στη Μελβούρνη αρχικά εργάστηκα στη μεγαλύτερη ελληνική εφημερίδα της Αυστραλίας "Νέος Κόσμος" και πρόσφατα ξεκίνησα το δικό μου μέσο, το ελληνικό περιοδικό της Αυστραλίας «GR MAGAZINE», λέει ο κ. Σεμπελίδης.

«Το "νόστιμον ήμαρ" μέσα μας»

Μισό αιώνα ζωής στην Αυστραλία έκλεισε ο Στέφανος Κωνσταντινίδης, πρόεδρος της Αυστραλιανής Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων. Ήταν 25 ετών, όταν το 1969 άφησε την ιδιαίτερη του πατρίδα, το Κιλκίς, και ξεκίνησε μια νέα ζωή στην Αυστραλία, όπου κατάφερε να σπουδάσει φιλολογία και ψυχολογία. Θεωρεί την Αυστραλία «το λιμάνι της ευτυχίας» της ζωής του, γιατί, όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, «εδώ σπούδασα, εδώ μορφώθηκα, εδώ ασχολήθηκα με τα κοινά από τη θέση του πρόεδρου της Ευξείνου Λέσχη της Μελβούρνης αλλά και του προέδρου της Ομοσπονδίας».

Φέτος, η κατάσταση σε όλο τον πλανήτη είναι δύσκολη λόγω της βίαιης εισβολής του νέου κορονοϊού στη ζωή μας. «Το πρώτο μέλημα της φετινής χρόνιας είναι η υγεία των ανθρώπων μας. Τηρούμε αυστηρά τους κανόνες των απαγορεύσεων λόγω του κορονοϊού», λέει ο κ. Κωνσταντινίδης και συμπληρώνει: «Τα πράγματα σ' εμάς είναι βάρια με τον δεύτερο κύκλο κορονοϊού, γιατί ξανά η Πολιτεία της Βικτώριας ανακοίνωσε τη λήψη μέτρων προσωπικής απομόνωσης. Δεν κυκλοφορούμε έξω, περιμένουμε να τελειώσει. Δεν θα πάμε διακοπές στην Ελλάδα. Κι όμως το "νόστιμον ήμαρ" είναι μέσα μας, έτσι κι αλλιώς πάντα ήταν και είναι μέσα στην ψυχή του Έλληνα».

Πηγή: ΑΝΑ - ΜΠΑ

Νόστος, Ρίζα μ' και κλαδί μ' - Παρουσιάζεται στη Ν. Σάντα Κιλκίς

Νόστος, Ρίζα μ' και κλαδί μ' - Παρουσιάζεται στη Ν. Σάντα Κιλκίς

Ο Σύλλογος Γυναικών Νέας Σάντας Κιλκίς" παρουσιάζει και προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους του συλλόγου στην Ποντιακή θεατρική παράσταση "Νόστος, Ρίζα μ' και κλαδί μ'", του Δημήτρη Πιπερίδη την Τρίτη 11 Αυγούστου 2020 και ώρα 9:00 μ.μ. στο γήπεδο Νέας Σάντας Κιλκίς.

Πρωταγωνιστούν: Τάκης Βαμβακίδης, Αλέξης Παρχαρίδης, Μάγδα Πένσου, Έλενα Νεανίδη.

Προπώληση 10€ | Ταμείο 12€ | Παιδικό-Φοιτητικό 7€

Η υπόθεση

Μια οικογένεια ευκατάστατων εμπόρων της Τραπεζούντας, στοιβαγμένη σε ένα φτωχικό διαμέρισμα στο λιμάνι του Βατούμ. Τι τους ξημερώνει; Ποιο μπορεί να είναι το μέλλον τους σε μια πόλη τόσο κοντινή, αλλά και τόσο διαφορετική από τη δική τους; Στο αποκορύφωμα της ιστορικής του περιπέτειας, ένας λαός που σύντομα δεν θα έχει πατρίδα, αναζητά ένα αύριο. Μπορεί να το βρει στην Ελλάδα, τη χώρα που έμαθαν να αγαπούν, αλλά δεν την είδαν ποτέ;

Όσο η αβεβαιότητα μεγαλώνει, παλιά μυστικά έρχονται στην επιφάνεια. Ίσως είναι καλύτερο να κλείσουν οριστικά τις πληγές του παρελθόντος, πριν πάρουν το δρόμο για την Ελλάδα. Γιατί ο χρόνος τρέχει εις βάρος τους και το ξέρουν...

Μια χαρακτηριστική αλλά άγνωστη στους πολλούς πτυχή του δράματος του ελληνισμού του Πόντου: οι μέρες στο Βατούμ, όταν χιλιάδες Πόντιοι τόσο από τον ίδιο τον ιστορικό Πόντο όσο και από τις ακμάζουσες άλλοτε κοινότητες της καταρρέουσας τσαρικής Ρωσίας συνωστίζονται αναμένοντας το καράβι που θα τους φέρει στην Ελλάδα.

Χορηγός επικοινωνίας: e-Pontos

Σχετικά θέματα

- «Νόστος ρίζα μ’ και κλαδί μ´»: Μια παράσταση μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου (Βίντεο)

Παναγία Σουμελά: Ανάμεσα στο παρελθόν και στο παρόν

Παναγία Σουμελά: Ανάμεσα στο παρελθόν και στο παρόν

Ιστορικά στοιχεία

Το ξακουστό μοναστήρι του Πόντου, η Παναγία Σουμελά, είναι χτισμένο στο όρος Μελά, 40 χλμ. νότια της Τραπεζούντας και νοτιοανατολικά του Δικαίσιμου (Τζεβισλίκ). Σύμφωνα με την παράδοση ιδρύθηκε το 386 μ.Χ. από τους μοναχούς Βαρνάβα και Σωφρόνιο, ενώ η εικόνα της Παναγίας Σουμελά αποδίδεται στον ευαγγελιστή Λουκά. Από βαρβαρικές επιδρομές ερημώθηκε στα τέλη του 6 ου αιώνα, αλλά το 644μ.Χ. ανακαινίσθηκε από τον Χριστόφορο, αγράμματο χωρικό από το χωριό Γαζαρή. Η Μονή έφτασε σε μεγάλη ακμή την περίοδο της αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας των Μεγάλων Κομνηνών (1204-1461), περίοδο κατά την οποία της χορηγήθηκαν σημαντικά προνόμια. ρυσόβουλα υπέρ της μονής εξέδωσαν οι αυτοκράτορες Ιωάννης (1280- 1284/85, 1285-1297), ο Αλέξιος Β΄ (1297-1330) και ιδιαίτερα ο Αλέξιος Γ΄ (1349-1390). Οι αυτοκράτορες παραχώρησαν στη μονή τα εισοδήματα από τα γύρω χωριά και όρισαν σαράντα φρουρούς, τους πάροικους, για την προστασία της. Ο Αλέξιος ο Γ΄ μάλιστα ανακαίνισε τη μονή και σχετική επιγραφή, σώζονταν ως το 1650 στην θύρα του ναού. Επιπλέον, ο Μανουήλ Γ΄ (1390-1416/17) αφιέρωσε το 1390 στη Μονή ένα κομμάτι από το Τίμιο Ξύλο του Σταυρού του Χριστού. Τα προνόμια των Μεγάλων Κομνηνών επικυρώθηκαν και αυξήθηκαν και κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από τους σουλτάνους, ενώ τη Μονή ευεργέτησαν και οι ηγεμόνες των Παραδουνάβιων ηγεμονιών.

Η Μονή της Παναγίας Σουμελά αποτέλεσε το θρησκευτικό, εκπαιδευτικό και εθνικό κέντρο της περιοχής, προστατεύοντας και διασώζοντας τον ελληνικό πληθυσμό από τις διώξεις των Οθωμανών και μετέπειτα των Νεότουρκων και Κεμαλικών. Το τετραώροφο κτίριο, που διασώζεται σήμερα θεμελιώθηκε το 1860. Περιγραφικό κατάλογο των χειρογράφων της Μονής συνέταξε το 1884 ο Αθανάσιος Παπαδόπουλος-Κεραμέας, ο οποίος δημοσιεύτηκε ως παράρτημα στο έργο του Επαμεινώνδα Κυριακίδη για την ιστορία της Μονής το 1898. Ο κατάλογος αυτός της βιβλιοθήκης της Μονής αποκαλύπτει τον πλούτο της. Κατά την έξωση των μοναχών από τη Μονή το 1923, τα περισσότερα κειμήλια και χειρόγραφα της Μονής αρπάχτηκαν από τους Τούρκους. Οι μοναχοί εγκαταλείποντας το μοναστήρι στις αρχές του 1923 κατάφεραν και έκρυψαν τα σημαντικότερα εκ των κειμηλίων στο παρεκκλήσι της Αγίας Βαρβάρας.

Η επανίδρυση της Μονής στην Ελλάδα

Το 1931 με τη μεσολάβηση του Ελευθέριου Βενιζέλου στον τότε Τούρκο πρωθυπουργό Ισμέτ Ινονού στάλθηκε στον Πόντο ο αρχιμανδρίτης Αμβρόσιος Σουμελιώτης, ο οποίος και μετέφερε στην Ελλάδα τρία από τα σπουδαιότερα κειμήλια της Μονής. Πρόκειται για την εικόνα της Παναγίας την οποία φιλοτέχνησε ο Ευαγγελιστής Λουκάς, το Τίμιο Ξύλο που δώρισε στη Μονή ο Μανουήλ Γ΄ Μ. Κ. και η στάχωση του Ευαγγελίου του αγίου Χριστόφορου.

Ο πόθος και η νοσταλγία των Ποντίων να αναβιώσουν στην Ελλάδα τα σπουδαία αυτά προσκυνήματα τους, οδήγησε στην επανίδρυση των σημαντικότερων εξ αυτών, κυρίως των τριών πατριαρχικών μονών της Παναγίας Σουμελά, του Αγίου Ιωάννη του Βαζελώνα και του Αγίου Γεωργίου Περιστερεώτα. Πρωτεργάτης της επανίδρυσης της Μονής Σουμελά στο Βέρμιο Όρος υπήρξε ο αείμνηστος λόγιος δικηγόρος Φίλων Κτενίδης. Τα τελευταία χρόνια εντοπίστηκαν και άλλα κειμήλια της Μονής Σουμελά που φυλάσσονταν, όχι σε καλή κατάσταση και υπό τις κατάλληλες συνθήκες, σε αποθήκες της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως. Τα κειμήλια αυτά φωτογράφησε και εξέδωσε σε ένα πολυτελές λεύκωμα η διοίκηση του Ιερού Ιδρύματος της Παναγίας Σουμελά στην Ελλάδα. Τόσο στον Πόντο, όσο και στην Ελλάδα το μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά αποτελούσε και αποτελεί το σπουδαιότερο θρησκευτικό, στον Πόντο και εθνικό, σύμβολο των Ελλήνων του Πόντου.

Η Παναγία Σουμελά στην σκακιέρα της διπλωματίας και το πρόσωπο της σύγχρονης Τουρκίας

Τα τελευταία χρόνια μια ανέλπιστη κίνηση καλής θέλησης της Τουρκίας, έδωσε την ευκαιρία στους ορθόδοξους χριστιανούς και όχι μόνο, να ζήσουν ξανά στην ιστορική μονή την μυσταγωγία της ορθόδοξης θείας λειτουργίας, με την άδεια που έδωσαν οι τουρκικές αρχές. Από το 2010 έως το 2015 ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος με την συνοδεία μητροπολιτών του Οικουμενικού Θρόνου, αλλά και άλλων εκκλησιών τελούσε την πανηγυρική θεία λειτουργία την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Από το 2015 η Μονή έμεινε κλειστή για εργασίες στήριξης του πελώριου βράχου που κρέμεται πάνω από τα κτίσματα της Μονής. Πράγματι από το 2002 όταν το ΑΚΠ (Κόμμα της Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης) του Ρ. Τ. Ερντογάν ήρθε στην εξουσία η οικονομική ανάπτυξη συνδυάστηκε τα επόμενα χρόνια με ατομικές ελευθερίες δίνοντας την αίσθηση ότι ο Ερντογάν θα αποτελούσε μια πιο φιλελεύθερη λύση, με ευρωπαϊκό προσανατολισμό και φιλοδυτικό προφίλ. Παράλληλα το πολιτικό Ισλάμ επικράτησε κατά του Κεμαλικού παρελθόντος και σταδιακά του λεγόμενου βαθέως κράτους της Τουρκίας.

Πολύ σύντομα όμως, λίγο νωρίτερα αλλά ιδίως μετά το 2010, η κατάσταση άρχισε να αλλάζει, με ωμές επεμβάσεις στη δικαιοσύνη, αλλαγή στάσης στο Κουρδικό ζήτημα, φυλακίσεις καθηγητών, δημοσιογράφων, συγγραφέων και διανοουμένων, με ουσιαστικά αλυσοδεμένο τύπο και ελεγχόμενα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Ιδιαίτερα μετά το αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 2016 και με την κήρυξη έκτακτης ανάγκης, δεν είναι υπερβολή να σημειωθεί πως δεν υπάρχει ουσιαστική δημοκρατία στη γείτονα χώρα.

Επιπλέον, όπως σημειώνει ο Ηρακλής Μήλλας «ο κοσμικός χαρακτήρας του τουρκικού πολιτεύματος είναι μια επίφαση. Στην πραγματικότητα το κράτος δεν έχει διαχωριστεί από την θρησκεία, αλλά όλες οι θρησκευτικές λειτουργίες ελέγχονται απόλυτα απ’ αυτό» (Μήλλας, 2019, 21) 1. Από την άλλη πλευρά ενισχύεται ασφαλώς η ισλαμική ταυτότητα της τουρκικής κοινωνίας αναπτύσσοντας όμως παράλληλα έναν νέο εθνικισμό. Όλα τα παραπάνω, αν συνδυαστούν με την οικτρή οικονομική κατάσταση της Τουρκίας, εξηγούν εν μέρει το γεγονός, τόσο της μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, όσο και του εσπευσμένου ανοίγματος και της άδειας λειτουργίας της Παναγίας Σουμελά. Το πρώτο είναι το μείζον που πραγματοποιείται εκτός των άλλων για να συσπειρώσει έναν λαό, ο οποίος βρίσκεται στο χείλος της οικονομικής καταστροφής, προκειμένου να του παρέχει την ψευδαίσθηση της ισχυρής δύναμης και του ελέγχου της κατάστασης, ενώ το δεύτερο ανώδυνο από κάθε άποψη, ενισχύει, τουλάχιστον στην  αντίληψη του Ερντογάν, ένα ανεκτικό προφίλ για τις μειονότητες. Ο ίδιος μάλιστα δήλωσε προς αυτήν την κατεύθυνση ότι «αν εμείς ήμασταν ένα έθνος που κατέστρεφε τα σύμβολα των άλλων θρησκειών, όπως ισχυρίζονται κάποιοι, τότε στη θέση αυτού του μοναστηριού που βρίσκεται στα χέρια μας εδώ και πέντε αιώνες δεν θα υπήρχε τίποτα».

Ενώ λοιπόν αρχικά το Πατριαρχείο ανακοίνωσε πως δεν θα πραγματοποιηθεί φέτος η θεία λειτουργία στο μοναστήρι της Σουμελά, καθώς δεν είχε εξασφαλιστεί η σχετική άδεια, τελικά, ο ίδιος ο πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας Ρ. Τ. Ερντογάν ανακοίνωσε ότι η ιστορική μονή θα ανοίξει για την θεία λειτουργία τον Δεκαπενταύγουστο. Η πραγματοποίηση της θείας λειτουργίας σε επίπεδο μητροπολιτών, χωρίς την παρουσία του πατριάρχη είναι προφανώς δηλωτικό της δυσαρέσκειας του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Μια μετατροπή που δεν ήρθε όμως ως κεραυνός εν αιθρία αφού διαχρονικό ήταν το προεκλογικό σύνθημα: «να σπάσουν οι αλυσίδες της Αγίας Σοφίας», γεγονός που τόνισε εμφατικά η πρόσφατη δήλωση του Ερντογάν ότι με την μετατροπή σε τζαμί «έκλεισε μια πληγή 86 ετών για το έθνος μας». Τα προηγούμενα χρόνια άλλωστε οι τουρκικές αρχές είχαν προχωρήσει σε μετατροπή χριστιανικών ναών σε τζαμιά αλλάζοντας την προηγούμενη χρήση τους ως μουσεία, ενδεικτικά παραδείγματα αποτελούν η Αγία Σοφία Νίκαιας και η Αγία Σοφία Τραπεζούντος.

Μια ανάγνωση της κίνησης του Ρ. Τ. Ερντογάν με αναγωγή σε παγκόσμια κλίμακα υποδηλώνει την προσπάθεια του Τούρκου προέδρου να διαδραματίσει έναν κεντρικό ρόλο για το Ισλάμ παγκόσμια. Ο κίνδυνος εδώ δεν είναι μικρός. Η πρόσφατη είσοδος Αφγανών ισλαμιστών που κρατούσαν σύμβολα των Ταλιμπάν, φωνάζοντας «Αλλαχού Ακμπάρ» είναι ένα δείγμα μόνο του συμβολισμού που έχει η μετατροπή της Μεγάλης Εκκλησίας της Ορθοδοξίας, αλλά και των κινδύνων που εμφιλοχωρεί η κλιμάκωση του θρησκευτικού φανατισμού. Με άλλα λόγια η μετατροπή αυτή δεν πρέπει, όσο δύσκολο κι αν είναι, να λειτουργήσει ως δυναμίτης των διαθρησκειακών σχέσεων. Εξάλλου, σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό να υπογραμμισθεί πως είναι λάθος να κατηγορηθεί συνολικά το Ισλάμ ή οι Τούρκοι για την κλιμάκωση των σχέσεων αυτών. Μετριοπαθείς μουσουλμάνοι και δημοκράτες Τούρκοι πολίτες έσπευσαν ήδη, αν όχι να καταδικάσουν, να αναρωτηθούν για την σκοπιμότητα της συγκεκριμένης κίνησης. Όπως διαχρονικά βλέπουμε στην ιστορία της ανθρωπότητας το θρησκευτικό συναίσθημα δεν είναι άμοιρο των πολιτικών και διπλωματικών υπολογισμών. Σε αυτήν την λογική εντάσσονται τα ζητήματα τόσο της επαναλειτουργίας της ιστορικής Μονής Σουμελά στον Πόντο, όσο και η επαναλειτουργία της θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Αποτελούν έναν από τους πολλούς κρίκους στην σκακιέρα της εσωτερικής, αλλά κυρίως της διεθνούς πολιτικής και διπλωματίας της γείτονος.

Έχοντας σημειώσει όλα τα παραπάνω το καίριο ερώτημα είναι πώς πρέπει να αντιδράσει ο ποντιακός και όχι μόνο ελληνισμός. Προηγήθηκε πολύ συζήτηση για το αν οι Έλληνες θα πρέπει φέτος να επισκεφτούν την Παναγία Σουμελά ή όχι, δεδομένου της μεγάλης πρόκλησης της μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Ήδη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης λοιδορούνται και προπηλακίζονται όσοι υποστηρίζουν ότι παρά την μεγάλη πρόκληση το ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά στον Πόντο δεν πρέπει να αφεθεί χωρίς Έλληνες προσκυνητές. Με άλλα λόγια, σημειώνουν ότι δεν πρέπει να χαθεί η ευκαιρία της παρουσίας μας στα άγια αυτά μέρη. Ούτε η ανθρώπινη επαφή και οι σχέσεις που έχουν δημιουργηθεί με τους ανθρώπους εκεί. Οι Πόντιοι άλλωστε αποτελούσαν, και πολλοί αισθάνονται ότι αποτελούν ακόμη, ποίμνιο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, παρά το γεγονός ότι ζουν σε άλλες περιοχές με διαφορετική εκκλησιαστική δικαιοδοσία.

Χωρίς να υπεισέλθουμε στο παρασκήνιο της άδειας λειτουργίας στην Παναγία Σουμελά τα πρώτα χρόνια, το οποίο άλλωστε είναι λίγο πολύ γνωστό, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι η παρουσία σε πατριαρχική θεία λειτουργία στα άγια χώματα του Πόντου και μάλιστα στα ιστορικά μοναστήρια, εν προκειμένω στην Παναγία Σουμελά, αποτελεί μοναδική εμπειρία που δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια. Παρόμοια εμπειρία εκτός της συμμετοχής σε πατριαρχική θεία λειτουργία στην Παναγία Σουμελά, είχε ζήσει ο γράφων στην Μονή του Αγίου Γεωργίου Περιστερεώτα την οποία επισκέφθηκε το 2012 ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος με τους μητροπολίτες Δράμας Παύλο και Νεαπόλεως Βαρνάβα. Οι πνευματικές αυτές εμπειρίες, δεν έχουν σχέση με πολιτικές εξουσίες, διπλωματικές ισορροπίες και οικονομικούς υπολογισμούς. Είναι μοναδικές και τις βιώνουν ως τέτοιες, μόνο όσοι αντιλαμβάνονται την σπουδαία πνευματική ατμόσφαιρα. Σε άλλη περίπτωση, χωρίς την πνευματική διάσταση του μυστηρίου της θείας οικονομίας, μια παρουσία και επίσκεψη στον Πόντο και στις ιστορικές αυτές μονές δεν διαφέρει από μια επίσκεψη σε ένα οποιοδήποτε θρησκευτικό μνημείο, πχ. το Τατζ Μαχάλ, που είναι αξιόλογα ως αξιοθέατα, αλλά χωρίς ιδιαίτερο πνευματικό ενδιαφέρον για τους ορθοδόξους.

Από την άλλη μεριά, μπορεί κανείς να κατανοήσει εκείνους που όχι μόνο δεν επιθυμούν να ταξιδέψουν στην Τουρκία, αλλά και την οργή και αγανάκτηση που νιώθουν για εκείνους που το πράττουν. Όταν η γειτονική χώρα απειλεί με πολεμική σύρραξη, κινητοποιεί τις ένοπλες δυνάμεις και προσβάλλει το ορθόδοξο φρόνημα με την μετατροπή σε τζαμί του μεγάλου αυτού μνημείου της χριστιανοσύνης, μια επίσκεψη στην Τουρκία, κατανοείται περίπου ως προδοσία. Τα πράγματα όμως δεν είναι πάντα άσπρα-μαύρα και η συμμετοχή ή μη σε μια θεία λειτουργία στην Παναγία Σουμελά, υπό την παρούσα συγκυρία έχει θετικές και αρνητικές συνέπειες. Προσωπικά θεωρώ ότι στην συγκεκριμένη συγκυρία πράγματι το ταξίδι στον Πόντο και το προσκύνημα στο μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά δεν είναι για όλους. Με άλλα λόγια δεν είναι εποχή για μαζικό τουρισμό. Με γνώμονα την στήριξη του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της ανάγκης διαρκούς παρουσίας μας στον τόπο (βλ. αλλαγές λόγω διείσδυσης αραβικών κεφαλαίων), μια ικανοποιητική παρουσία χριστιανών ορθοδόξων στην επικείμενη θεία λειτουργία κρίνεται αναγκαία.

Θεοδόσης Κυριακίδης

Θεολόγος - Δρ. Ιστορίας

Επιστημονικός συνεργάτης

Έδρας Ποντιακών Σπουδών Α. Π. Θ.

1. Ηρακλής Μήλλας, (επιμ.), Η «Νέα Τουρκία» εκ των έσω, Εκδόσεις Σιδέρη, Αθήνα 2019.

* Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Μακεδονία" την Κυριακή 9 Αυγούστου 2020.

«Οι μανάδες του Πόντου» (Video)

«Οι μανάδες του Πόντου»

Το Ιερό Ίδρυμα Παναγία Σουμελά Ποντίων Αμερικής και Καναδά και συνεργασία με τον νεοσύστατο και πολλά υποσχόμενο οργανισμό PHOS Council και την Βασιλική Τσανακτσίδου εν όψει της εορτής της Παναγίας Σουμελά προετοίμασαν ένα βίντεο το οποίο προκαλεί δέος και συγκίνηση.

Θανατηφόρος Εθνικισμός: Το ντοκιμαντέρ για τα τουρκικά εγκλήματα έτοιμο προς προβολή σ΄όλο τον κόσμο (Video)

Θανατηφόρος Εθνικισμός: Το ντοκιμαντέρ για τα τουρκικά εγκλήματα έτοιμο προς προβολή σ΄όλο τον κόσμο

Το εκπληκτικό ντοκιμαντέρ για τις Γενοκτονίες που έχει υποστεί ο Ελληνισμός από το 1913 έως το 1923, είχαμε τη χαρά να το παρουσιάσουμε στο Militaire.gr, όπως και τους δημιουργούς του: τον Σπύρο και Παναγιώτη Λαμπρινάτο. Δημιούργησαν ένα αριστουργηματικό ντοκιμαντέρ που ξεγυμνώνει την Τουρκία για τα εγκλήματα της.

Η επιθυμία ενός Έλληνα του Πόντου, του κ. Γιώργου Μαυρόπουλου και ο ενθουσιασμός και ο πατριωτισμός δύο Ελλήνων που ζουν πολύ μακριά από την Ελλάδα, στο Σικάγο των ΗΠΑ, ήταν συστατικά αρκετά για να κάνουν μια ιδέα πράξη και να δημιουργήσουν ένα ντοκιμαντέρ που περιλαμβάνει τα πάντα για τις Γενοκτονίες του Ελληνισμού από το 1913-1923. Όλη η ιστορία-κατηγορητήριο κατά της Τουρκίας, με μαρτυρίες αλλά και απολύτως τεκμηριωμένες απόψεις. Με ντοκουμέντα που προέκυψαν και από τουρκικές πηγές, με στοιχεία που έρχονται στο φως για πρώτη φορά!

Ήρθε η ώρα όλοι μας να βοηθήσουμε αυτή τη προσπάθεια που έχει ήδη αρχίσει να κερδίζει βραβεία! Στο σύνδεσμο που ακολουθεί μπορείτε να αποκτήσετε από τώρα πλήρη πρόσβαση στο ντοκιμαντέρ το οποίο θα είναι διαθέσιμο προς προβολή στις 15 Αυγούστου.

Πατήστε εδώ για να αποκτήσετε πρόσβαση στο ντοκιμαντέρ "Θανατηφόρος Εθνικισμός.

Πηγή: Militaire

Σχετικά θέματα

- "Θανατηφόρος Εθνικισμός" - Το ντοκιμαντέρ για τις Γενοκτονίες του Ελληνισμού 1913-1923 (Video)

Νόστος, Ρίζα μ' και κλαδί μ' - Παρουσιάζεται στον Κεχρόκαμπο Καβάλας

Νόστος, Ρίζα μ' και κλαδί μ' - Παρουσιάζεται στον Κεχρόκαμπο Καβάλας

Ο Δήμος Νέστου, η Κοινότητα Κεχροκάμπου, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Κεχροκάμπου και η Ενορία Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κεχροκάμπου, παρουσιάζουν και προσκαλούν τα μέλη και τους φίλους τους στην Ποντιακή θεατρική παράσταση "Νόστος, Ρίζα μ' και κλαδί μ'", του Δημήτρη Πιπερίδη τη Δευτέρα 10 Αυγούστου 2020 και ώρα 9:00 μ.μ. στο προαύλιο του Δημοτικού Σχολείου.

Πρωταγωνιστούν: Τάκης Βαμβακίδης, Αλέξης Παρχαρίδης, Μάγδα Πένσου, Έλενα Νεανίδη.

Προπώληση 10€ | Ταμείο 12€ | Παιδικό-Φοιτητικό 7€

Η υπόθεση

Μια οικογένεια ευκατάστατων εμπόρων της Τραπεζούντας, στοιβαγμένη σε ένα φτωχικό διαμέρισμα στο λιμάνι του Βατούμ. Τι τους ξημερώνει; Ποιο μπορεί να είναι το μέλλον τους σε μια πόλη τόσο κοντινή, αλλά και τόσο διαφορετική από τη δική τους; Στο αποκορύφωμα της ιστορικής του περιπέτειας, ένας λαός που σύντομα δεν θα έχει πατρίδα, αναζητά ένα αύριο. Μπορεί να το βρει στην Ελλάδα, τη χώρα που έμαθαν να αγαπούν, αλλά δεν την είδαν ποτέ;

Όσο η αβεβαιότητα μεγαλώνει, παλιά μυστικά έρχονται στην επιφάνεια. Ίσως είναι καλύτερο να κλείσουν οριστικά τις πληγές του παρελθόντος, πριν πάρουν το δρόμο για την Ελλάδα. Γιατί ο χρόνος τρέχει εις βάρος τους και το ξέρουν...

Μια χαρακτηριστική αλλά άγνωστη στους πολλούς πτυχή του δράματος του ελληνισμού του Πόντου: οι μέρες στο Βατούμ, όταν χιλιάδες Πόντιοι τόσο από τον ίδιο τον ιστορικό Πόντο όσο και από τις ακμάζουσες άλλοτε κοινότητες της καταρρέουσας τσαρικής Ρωσίας συνωστίζονται αναμένοντας το καράβι που θα τους φέρει στην Ελλάδα.

Χορηγός επικοινωνίας: e-Pontos

Σχετικά θέματα

- «Νόστος ρίζα μ’ και κλαδί μ´»: Μια παράσταση μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου (Βίντεο)

Να ξεκινήσουμε διεθνή καμπάνια για τα μνημεία της Ορθοδοξίας στην Τουρκία

Να ξεκινήσουμε διεθνή καμπάνια για τα μνημεία της Ορθοδοξίας στην Τουρκία (Φωτο: Trabzon İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü)

Μέρες μετά την Μικρασιατική καταστροφή και την πυρπόληση της Σμύρνης, τον Σεπτέμβριο του 1922, οι νικητές και κυρίαρχοι πλέον, ξεθεμέλιωσαν τον μητροπολιτικό ναό της, την Αγία Φωτεινή, χρησιμοποιώντας ακόμα και δυναμίτιδα, ώστε να τη σβήσουν από προσώπου γης. Εκείνους τους ταραγμένους καιρούς, τα θρησκευτικά μνημεία της ορθοδοξίας λεηλατήθηκαν και βανδαλίστηκαν, ενώ άλλαξε η χρήση τους (=βεβηλώθηκαν, άρα ταπεινώθηκαν). Συν τω χρόνω, έγιναν αποθήκες, ακόμα και στάβλοι, ή αφέθηκαν να ρημάξουν, όπως και γίνεται.

Βρισκόμαστε έναν αιώνα μετά (98 χρόνια για την ακρίβεια) την τελευταία αναμέτρηση σε πολεμικό πεδίο με την Τουρκία. Ας εξαιρέσουμε την Κύπρο, ωστόσο και εκεί, οι εκκλησίες των κατεχομένων, ακόμα και τα νεκροταφεία, υπέφεραν και υποφέρουν τα πάνδεινα. Θα περίμενε κανείς ότι τα πάθη θα είχαν κατευναστεί, αλλά στην δική μας περίπτωση δεν συμβαίνει. Παραμένουν εξημμένα και στρέφονται γύρω και από τα μνημεία του «άλλου».

Αν δεν διαθέτουμε παραδείγματα για τη συμπεριφορά της Ελλάδας απέναντι στα οθωμανικά μνημεία, είναι επειδή δεν έχει καταγραφεί. Το πρώτο που έρχεται στον νου είναι πως γκρεμίστηκαν όλοι οι μιναρέδες κτιρίων τα οποία λειτουργούσαν ως τζαμιά, εκτός ελαχιστότατων εξαιρέσεων. Πώς αλλιώς θα πείτε, αφού συμβόλιζαν το θρήσκευμα του κατακτητή. Κατανοητό για 100 χρόνια πριν, αλλά όχι συγχωρητέο. Εν πάση περιπτώσει,  η χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες έχει φροντίσει πρώην οθωμανικά μνημεία, κυρίως με κοινοτικά κονδύλια, έχοντας συνταχθεί με τις συνθήκες και τα πρωτόκολλα διεθνών οργανισμών. Ισως όχι όσα θα έπρεπε, αλλά για την οικονομία της συζήτησης ας δεχτούμε όσα μπορούσε. Και έτσι πρέπει να συνεχίσει. Ήρθε η ώρα, όμως, να απαιτήσει ανάλογες κινήσεις και από την Τουρκία.

Λέγοντας ανάλογες κινήσεις, δεν νοείται σε καμία περίπτωση ως κίνηση δημοκρατικού και πολιτισμένου κράτους η μη λειτουργία τζαμιών, ή και του νέου τζαμιού στον Ελαιώνα, όπως κραυγάζουν φανατικοί. Το ακριβώς αντίθετο. Νοείται όμως, όπως εμείς αναστηλώσαμε και συντηρήσαμε κτίρια της οθωμανικής διοίκησης και της μουσουλμανικής θρησκείας, να ζητήσουμε, επιτέλους, στους διεθνείς οργανισμούς παρόμοιες κινήσεις και στην γείτονα. (Ισχύει για όλες τις χώρες του Ισλάμ, αλλά δεν είναι φρόνιμο να ανοίγεις πολλά μέτωπα. Τα περισσότερα ιστορικά μνημεία μας είναι στην άλλη πλευρά του Αιγαίου).

Τι συνέβη τον τελευταίο καιρό; Ο πρόεδρος Ερντογάν μετέτρεψε την Αγία Σοφία σε τζαμί, με το ίδιο σκεπτικό είχε μετατραπεί σε τζαμί και θα λειτουργήσει σύντομα η Μονή της Χώρας, και αποκαλύφθηκαν βανδαλισμοί σε όλες τις τοιχογραφίες της Παναγίας Σουμελά στον Πόντο. Κορυφαία γεγονότα, ενώ εκκλησίες, μικρές και μεγάλες, που ερειπώνονται σ’ όλο το μήκος της μικρασιατικής ακτής και στην ενδοχώρα. Φυσικά, δεν μπορεί  η επίσημη πολιτική και διπλωματία, να ασχοληθεί παρά μόνο με ελάχιστα. Επομένως, με τα πιο σημαντικά.

Ας δούμε τι έκανε η Ελλάδα μέχρι σήμερα για την Αγία Σοφία: διαμαρτυρήθηκε σθεναρά, έφτασε μέχρι διεθνείς οργανισμούς ζητώντας παρέμβαση και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου έστειλε επιστολή σε αρχηγούς κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ζητώντας στήριξη. Το επόμενο βήμα, που είναι άκρως απαραίτητο, είναι να προσπαθήσουμε να εντάξουμε την Αγία Σοφία στον κατάλογο των 7 μνημείων σε κίνδυνο, που εκδίδει η Europa Nostra, η οποία συνεργάζεται με το Συμβούλιο της Ευρώπης. Η υποβολή προτάσεων λήγει σε ένα μήνα και το ΥΠΕΞ της χώρας μας θα πρέπει πάση θυσία να προλάβει να καταθέσει σχετικό φάκελο.

Από τώρα, και πριν ξεκινήσει η λειτουργία της Μονής της Χώρας ως τζαμιού, κάτι που δεν θα αργήσει, θα πρέπει να ανακινήσουμε το ζήτημα και να το στείλουμε σε διεθνείς οργανισμούς και fora. Πρόκειται για ένα πολύ σπουδαίο μνημείο με μοναδικά ψηφιδωτά, τα οποία, βεβαίως, σε κάποια φάση θα σκεπαστούν, όπως θα γίνει και με την Αγία Σοφία. Όπως σκεπάζονται ήδη στην Αγία Σοφία Τραπεζούντας, αποκόπτοντας το μνημείο από την ιστορική του πορεία και αξία, κάθε φορά που γίνεται μουσουλμανική προσευχή (συνολικά πέντε φορές καθημερινά). Δεν είναι όμως «στιγμιαίο» το αδίκημα. Για να σκεπαστούν οι μορφές, τις οποίες δεν επιτρέπει το Ισλάμ, έχουν γίνει εγκαταστάσεις, που «πληγώνουν» και αλλοιώνουν το μνημείο.

Τρίτο και εξίσου σπουδαίο μνημείο που πρέπει να προστατευθεί είναι η Παναγία Σουμελά στον Πόντο. Αυτή η απαράδεκτη κατάσταση των βανδαλισμών και των βεβηλώσεων στις αγιογραφίες, πρέπει να κοπεί με το μαχαίρι. Το θέαμα είναι συνηθισμένο σε όλες τις ισλαμικές χώρες, όπου η βεβήλωση κάθε εικόνας ξεκινά με καταστροφή των ζωγραφισμένων ματιών και συνεχίζεται έως ότου όλη η τοιχογραφία καλυφθεί με χαρακιές από μαχαίρια, ή, παλιότερα σπαθιά. Όμως, η Παναγία Σουμελά είναι πλέον μουσείο. Η Ελλάδα θα μπορούσε μάλιστα να προτείνει την αποκατάσταση των τοιχογραφιών με δικά της έξοδα και δικούς της τεχνίτες. Αλλά απαιτείται πίεση για τον σεβασμό των αγιογραφιών εδώ και τώρα. Ως γνωστόν, αν αφήσουμε ένα φαινόμενο να εξελίσσεται ανενόχλητο, στο τέλος θα εξελίσσεται ραγδαία.

Ανεξάρτητα από τους επιμέρους χειρισμούς, ο κεντρικός θα πρέπει να είναι επιθετικός και επιτακτικός. Τα μνημεία των Ορθοδόξων Ελλήνων θα πρέπει να μπουν κάποτε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τη σοβαρότητα που τους αξίζει. Δεν είναι υποδεέστερα της εδαφικής μας ακεραιότητας και των χωρικών διατάξεων, αποτελούν καίρια στοιχεία του πολιτισμού μας. Δυστυχώς, δεν είναι δυνατόν να γίνει και για τα προγενέστερα μνημεία που δημιούργησαν οι πρόγονοί μας στο έδαφος της σημερινής Τουρκίας, καθώς θα επρόκειτο για σκόρπισμα δυνάμεων, που δεν θα οδηγούσε πουθενά. Ας στηρίξουμε όμως όπως μπορούμε τα μνημεία της Ορθοδοξίας. Με την Εκκλησία της Ελλάδας, παρούσα, Μακαριώτατε.

Πηγή: Liberal

«Σιρόν, σορβά, πιροσκί, ωτία, και υβριστόν» από τον Πόντο στο Ναύπλιο

«Σιρόν, σορβά, πιροσκί, ωτία, και υβριστόν» από τον Πόντο στο Ναύπλιο 

Την παραδοσιακή κουζίνα του Πόντου είχαν την ευκαιρία να γευθούν όσοι βρέθηκαν το βράδυ της Παρασκευής 7 Αυγούστου στην πλατεία Τριών Ναυάρχων στο Ναύπλιο.

Στα πλαίσια των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών «Ανάπλεια 2020» του Δήμου Ναυπλιέων, που πραγματοποιείται για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά και που φέτος είναι αφιερωμένα στον Πόντο, στην Πλατεία Τριών Ναυάρχων η Εύξεινος Λέσχη Ποντίων Νάουσας έδωσε μία γεύση από την ποντιακή κουζίνα, μαγειρεύοντας, μεταξύ άλλων, σιρόν, σορβά, πιροσκί, ωτία, και υβριστόν.

Όταν ένας λαός ξεριζώνεται από τα χώματά του και την πατρίδα, η περιουσία που χωρά στις λιγοστές αποσκευές του είναι ο πολιτισμός του, η κουζίνα του, οι γεύσεις και οι παραδόσεις του. Η πολιτιστική αυτή κληρονομιά ενώνει τις γενιές που βρέθηκαν ξαφνικά σε ξένο τόπο χωρίς πατρίδα.

Η ποντιακή κουζίνα, κατά βάση αγροτική, χαρακτηρίζεται από απλότητα. Απλά υλικά, απλοί συνδυασμοί, απλός τρόπος παρασκευής. Οι Πόντιοι χρησιμοποιούσαν ό,τι υλικά μπορούσαν να βρουν στην περιοχή τους, καθώς η περιοχή του Πόντου είχε μακρύ και βαρύ χειμώνα. Έτσι λοιπόν η κουζίνα τους ακολουθούσε τις εποχές.

Η διατροφή τους αποτελούνταν από δημητριακά, όπως σιτάρι, κριθάρι, καλαμπόκι, φουρνικό (το καβουρδισμένο αλεύρι), σπασμένο στάρι, το κορκοτό καθώς το λένε, πλιγούρι, προψημένα φύλλα για πίτες τα γνωστά περέκ, αφυδατωμένα ζυμαρικά, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, κυρίως αυτά που είχαν υποστεί ζύμωση. Το κρέας το κατανάλωναν σπάνια καθώς η εκμετάλλευση των προϊόντων που μπορούσαν να πάρουν από τις γαλακτοφόρες αγελάδες, ήταν πιο συμφέρουσα (γάλα, τυρί, γιαούρτι, κεφίρ).

Στα παράλια του Πόντου η κουζίνα διαμορφώνεται λίγο διαφορετικά, καθώς οι κάτοικοι των παραλιακών πόλεων μπορούν και προμηθεύονται ψάρια από την πλούσια Μαύρη Θάλασσα.

Κατοικώντας σε μια περιοχή με πολυ-πολιτισμικό στοιχείο η κουζίνα τους δέχεται επιρροές από τους υπόλοιπους κατοίκους της περιοχής. Θα βρούμε πολλές ομοιότητες στην κουζίνα των Ποντίων με αυτή της Αρμενίας, της Ρωσίας ή και της Τουρκίας, με περισσότερα από τα ονόματα των πιάτων να είναι κοινά ή να μοιάζουν μεταξύ τους.

Τις εκδηλώσεις συντονίζει ο Αντιδήμαρχος Ναυπλιέων Ραφαήλ Μπαρού και τίμησε με την παρουσία του ο σκηνοθέτης Μανούσος Μανουσάκης όπου ήταν και τιμώμενο πρόσωπο την πρώτη ημέρα των εκδηλώσεων για την τηλεοπτική σειρά το ¨Κόκκινο ποτάμι».

Πηγή: Ορθοδοξία

Ποντιακή Κουλτούρα – Ολοκληρώθηκαν Τα «Αγροτικά Αποτυπώματα Ασπροπύργου ΙΙ»

Ποντιακή Κουλτούρα – Ολοκληρώθηκαν Τα «Αγροτικά Αποτυπώματα Ασπροπύργου ΙΙ»

Με θέμα την Ποντιακή Κουλτούρα ολοκληρώθηκαν τα «Αγροτικά Αποτυπώματα Ασπροπύργου ΙΙ», της εικαστικού κ. Αιμιλίας Μπουρίτη, στο αγρόκτημα της Ελένης Μπρέμπου, στην περιοχή του Αεροδρομίου – Γκορυτσά Ασπροπύργου.

Οι κύριες θεματικές του προγράμματος ήταν αφηγήσεις και μνήμες για τις παραδοσιακές ποντιακές διατροφικές συνήθειες, συγκινησιακά φορτισμένες μαρτυρίες του ξεριζωμού και της μετεγκατάστασης της κοινότητας στον Ασπρόπυργο, ενώ πραγματοποιήθηκε ιδιαίτερη αναφορά στη μουσική και τα τραγούδια του Πόντου.

Την καλλιτεχνική βραδιά τίμησαν με την παρουσία τους ο κ. Lars Ebert, Διευθυντής του Διεθνούς Πολιτιστικού Κέντρου Η40, με έδρα το Άμστερνταμ, ο κ. Γιάννης Ανδρέου, Προϊστάμενος Τμήματος Περιφερειακής Πολιτικής, Φεστιβάλ και Υποστήριξης Δράσεων του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, και η κα. Άννα Λάζου ερευνήτρια και καθηγήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου.

Η εικαστικός κ. Αιμιλία Μπουρίτη, εξέφρασε τις ιδιαίτερες ευχαριστίες της προς τον Δήμαρχο Ασπροπύργου κ. Νικόλαο Μελετίου, για την έμπρακτη υποστήριξη του έργου και την ουσιαστική του συνεργασία. Επίσης, ευχαρίστησε τον Πρόεδρο του Πνευματικού Κέντρου κ. Δημήτρη Καγιά για τη δυνατότητα υλοποίησης του έργου, καθώς και τον Αντιπρόεδρο κ. Γιάννη Νέζη για την διαρκή του παρουσία σε όλα τα εν λόγω δρώμενα.

Ιδιαίτερες ευχαριστίες εκφράστηκαν στην «ψυχή» αυτού του εγχειρήματος, δηλαδή τα μέλη της Ποντιακής Κοινότητας Ασπροπύργου, όπως τις κ.κ. Χριστίνα Σοφιανίδου, Ελένη Μασκαλίδου, Κλαυδία Μασμανίδου, Χρυσούλα Τοπαλίδη, Ελένη Τσιρίποβα, τον κ. Ευθύμιο Ανδρεάδη, τον μουσικό και τραγουδιστή κ. Βασίλη Σεμερτζίδη αλλά και τον κ. Ναπολέων Γυριχίδη, μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου «Ακρίτες του Πόντου».

Υπενθυμίζουμε πως σειρά εικαστικών δράσεων με την κ. Αιμιλία Μουρίτη, θα λάβει χώρα και τον Σεπτέμβριο, με θέμα την ποικίλη πολιτιστική κληρονομιά του τόπου μας.

Πηγή: Athens West

Θα γίνει και φέτος το ιερό προσκύνημα στην Ποντιακή Γη του Νέου Κόσμου

Θα γίνει και φέτος το ιερό προσκύνημα στην Ποντιακή Γη του Νέου Κόσμου

Η χάρη της Παναγίας Σουμελά, στο Γουέστ Μίλφορντ της Νέας Ιερσέης θα στηρίξει και φέτος τους πιστούς που θα ανηφορίσουν το «Σκαιλάιν ντράιβ», τον δρόμο που οδηγεί στην ποντιακή γη του νέου κόσμου.

Την περασμένη Τετάρτη, μια ομάδα εθελοντών ξεκίνησε για να επιθεωρήσει από κοντά τυχόν ζημιές από τον τυφώνα Ησάια. Η επίσκεψη, ήταν σύντομη και διαπιστώθηκε ότι τόσο οι εγκαταστάσεις όσο και ο ναός δεν έχουν υποοστεί ζημιές και εκτός από ορισμένα κλαδιά που έπεσαν κατά μήκος των εγκαταστάσεων, δεν υπήρχαν σημάδια ότι πέρασε τυφώνας η τροπική καταιγίδα.

Το ευχάριστο αυτό γεγονός, γέμισε χαρά στα μέλη του Ιερού Ιδρύματος που ανυπομονούν να προσέλθουν για να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγίας.

Οι «Αναμνήσεις» είναι σε θέση να γνωρίζουν ότι πολλοί από τους πρωτεργάτες του Ιερού Ιδρύματος βρέθηκαν να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας μέσα στην Πανδημία του Κορωνοιού αλλά, τόσο η πίστη τους στο Θεό, όσο και στην Υπεραγία Θεοτόκο τους έδωσε αυτή την ιδιαίτερη αίσθηση ότι όλα θα πάνε καλά.

Και πράγματι δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση, από το να έχεις περάσει μια δύσκολη περίοδο με καραντίνα και περιορισμούς, από το να βρεθείς και πάλι στον αγαπημένο σου ναό και να ευχαριστήσεις από κοντά την Παναγία Σουμελά.

Έστω και τηρώντας τα πρωτόκολλα και τις αποστάσεις και μόνο που μπαίνει κανείς στο ναό νοιώθει την αναγέννηση και την αγαλίαση.

Τα μέλη του Δ.Σ. του ιερού ιδρύματος αλλά και του νέου οργανισμού με την επωνυμία PHOS, καθώς και οι εθελοντές από τη Νέα Υόρκη, το γειτονικό Κονέκτικατ και την Φιλαδέλφεια προετοιμάζονται με καθημερινές συναντήσεις στην πλατφόρμα Zoom, για να ολοκληρώσουν ως τον Δεκαπενταύγουστο τις εργασίες και να υποδεχθούν όσους θελήσουν να έρθουν για να προσκυνήσουν.

Ήδη, ένα ειδικό συνεργείο επισκέφθηκε τους χώρους του ιδρύματος και προέβη σε καθαρισμό και απολύμανση στην κουζίνα και στον χώρο του πολιτιστικού κέντρου.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Ιερού Ιδρύματος, Δρα. Χαράλαμπο Βασιλειάδη, φέτος δεν θα γίνει το ετήσιο φεστιβάλ του ιδρύματος, αλλά θα περιοριστούμε στις καθαρά εκκλησιαστικές τελετές, στον Εσπερινό, που θα γίνει το απόγευμα του Σαββάτου 15/8 και την θεία λειτουργία την Κυριακή 16 Αυγούστου, 2020.

Όσοι πιστοί θα προσέλθουν, θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους ότι θα τηρηθούν όλα τα μέτρα που επιβλήθηκαν για τους ναούς για την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Έτσι στην πολιτεία της Νέας Ιερσέης για τους ναούς ισχύει η συμμετοχή στο 25% της χωρητικότητας του ναού.

Και καθώς πρόκειται για μικρό ναό αυτό σημαίνει την παρουσία μέχρι 30 ατόμων στην διάρκεια των ακολουθιών, αλλά φυσικά και τηρουμένων των αποστάσεων, πολλοί περισσότεροι μπορούν να σταθούν έξω από το ναό.

Όπως σχεδιάζει το Δ.Σ. δεν θα λειτουργήσει κανονική κουζίνα ούτε θα υπάρχει τιμοκατάλογος. Ωστόσο θα προσφερθεί φαγητό σε όσους προσέλθουν στην Παναγία Σουμελά.

Οι ίδιοι, οι επισκέπτες, θα πρέπει να σκεφτούν ότι αν και ο χώρος θυμίζει εξοχή ωστόσο είναι απαραίτητη η χρήση μάσκας. Από την πλευρά τους, τα μέλη του ΔΣ του ιδρύματος θα εφοδιαστούν με τα απαραίτητα αντισηπτικά , τις μάσκες και τα γάντια μιας χρήσης,  για να εφοδιάσουν όσους πιθανόν να μην έχουν μαζί τους μάσκες η άλλο εξοπλισμό.

Περισσότερες λεπτομέρειες θα ανακοινωθούν καθώς πλησιάζουμε στις ημέρες των ακολουθιών.

Το μήνυμα όμως είναι ξεκάθαρο. Η δέηση στην Παναγία Σουμελά θα είναι ένα σημαντικό βήμα στην αντιμετώπιση της πανδημίας και μια ευκαιρία να εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας, γιατί μας έδωσε την δυνατότητα να ικετεύσουμε στην χάρη της και να επικαλεστούμε την βοήθεια της σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο για όλους.

Πηγή: Αναμνήσεις

Το Ναύπλιο τίμησε τον Πόντο και «Το κόκκινο ποτάμι» (Video)

Το Ναύπλιο τίμησε τον Πόντο και «Το κόκκινο ποτάμι»

Για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, και παρά την πανδημία, ο Δήμος Ναυπλιέων διοργανώνει το Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών «Ανάπλεια», από σήμερα Πέμπτη 6 μέχρι έως και την Κυριακή 9 Αυγούστου.

Τα φετινά «Ανάπλεια» είναι αφιερωμένα στον Πόντο. Όλες οι εκδηλώσεις ξεκινούν στις 21:00 και έχουν ελεύθερη είσοδο.Οι εκδηλώσεις φιλοξενούνται στις τρεις πιο ιστορικές πλατείες του Ναυπλίου, Φιλελλήνων, Τριών Ναυάρχων και Συντάγματος.

Την πρώτη μέρα, το βράδυ της Πέμπτης 6 Αυγούστου, των τετραήμερων εκδηλώσεων στην Πλατεία Φιλελλήνων έγινε βράβευση, από τον Δήμαρχο Ναυπλιέων Δημήτρη Κωστούρο στον σκηνοθέτη της σειράς «Το κόκκινο ποτάμι» Μανούσο Μανουσάκη και από τον Αντιδήμαρχο Κοινωνικής Πολιτικής Ραφαήλ Μπαρού, των ηθοποιών της σειράς Κωνσταντίνο Καζάκο, Τάνια Τρύπη, Γιάννη Παπαζήση, Τατιάνα Παπαμόσχου και Χαρά Μάτα., ενώ βραβεύθηκαν επίσης οι ηθοποιοί που συμμετείχαν στην σειρά  από το Ναύπλιο, στο πρόσωπο του Προέδρου της εταιρείας "Προσκήνιο"  Κώστα Σπηλιώτη.

Στη συνέχεια  προβλήθηκε η ταινία μικρού μήκους Genocide – A true story της Βασιλικής Τσανακτσίδου, ένας φόρος τιμής στα 100 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ποντίων.Η βραδιά έκλεισε με ποντιακούς χορούς από τη Χορευτική Ομάδα Σωματείου Φίλων Π.Λ.Ι.

Την Παρασκευή 7 Αυγούστου στην Πλατεία Τριών Ιεραρχών η Εύξεινος Λέσχη Ποντίων Νάουσας θα δώσει μία γεύση από την ποντιακή κουζίνα, μαγειρεύοντας, μεταξύ άλλων, σιρόν, σορβά, πιροσκί, ωτία, και υβριστόν.Το Σάββατο και την Κυριακή στην Πλατεία Συντάγματος δύο χορευτικές εκδηλώσεις με τη συμμετοχή της Ευξείνου Λέσχης Ποντίων Νάουσας, και: του Πολιτιστικού Λαογραφικού Συλλόγου Καβακλιωτών Αιγινίου «Ανατολική Ρωμυλία», του συλλόγου «Τέχνες εν χορώ» Παναγιώτης Κατσίκης Πάτρα, της Ομάδας Χοροκίνηση, της Χορευτικής Ομάδας Σωματείου Φίλων Π.Λ.Ι., καθώς και του Χορευτικού Ομίλου Κιβερίου. Θα παρουσιαστούν χοροί από τον Πόντο, τη Θράκη, την Πελοπόννησο, τη Μικρά Ασία, τα νησιά και αρβανίτικοι.

Πηγή: Notos Press

Οικ. Πατριάρχης για Παναγία Σουμελά: Προβλέπω ότι θα υπάρχει συρροή πιστών και το εύχομαι

Οικ. Πατριάρχης για Παναγία Σουμελά: Προβλέπω ότι θα υπάρχει συρροή πιστών και το εύχομαι

Σε κατανυκτική ατμόσφαιρα εορτάστηκε η μεγάλη Δεσποτική εορτή της Θείας Μεταμορφώσεως του Σωτήρoς Χριστού, στην Πρώτη των Πριγκηποννήσων, όπου ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος χοροστάτησε σήμερα κατά τη Θεία Λειτουργία που τελέστηκε στη φερώνυμη Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή της νήσου.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, παρέστη εκπρόσωπος του Αρμενικού Πατριαρχείου στην Πόλη και εκκλησιάστηκαν άρχοντες του Οικουμενικού Θρόνου και πλήθος πιστών. Τον θείο λόγο κήρυξε ο Πανοσιολ. Διάκονος Παΐσιος, διευθυντής του Ιδιαιτέρου Πατριαρχικού Γραφείου.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Οικουμενικός Πατριάρχης ευλόγησε, κατά την παράδοση, τα σταφύλια, και αμέσως μετά τέλεσε Τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του Μ. ευεργέτου του γένους Συμεών Σινιόσογλου, μπροστά από τον τάφο του, ο οποίος βρίσκεται στον αυλόγυρο της μονής, όπως επισημαίνεται στην ίδια ανακοίνωση.

Στις εγκαταστάσεις του Μοναστηριού, στην κορυφή του λόφου της νήσου, κάθε καλοκαίρι λειτουργούν οι παιδικές κατασκηνώσεις του Πατριαρχείου, όπου φιλοξενούνται παιδιά της ομογένειας, και όχι μόνον. Ωστόσο, φέτος, λόγω της πανδημίας, η λειτουργία τους ανεστάλη.

«Είμαστε συνηθισμένοι διά μέσου της ιστορίας μας, διά μέσου των αιώνων, να ζούμε "διὰ δόξης καὶ ἀτιμίας", όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος, "διὰ δυσφημίας καὶ εὐφημίας", "ὡς ἀποθνήσκοντες καὶ ἰδοὺ ζῶμεν". Οι αγγλόφωνοι φίλοι μας, θα έλεγαν ότι διαβαίνουμε μέσα από "ups and downs"», τόνισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης, στην ομιλία του, που πραγματοποιήθηκε στον περίβολο της Μονής, και συνέχισε: «Έχουμε και τα ευχάριστα, έχουμε και τα δυσάρεστα, αλλά, όπως είπε και ο κ. Κομβόπουλος, ο φίλτατος Διαμαντής, εμείς συνεχίζουμε, υπό οιασδήποτε συνθήκας, δεν παραιτούμεθα, δεν παραδίδουμε την σκυτάλη, δεν καταθέτουμε την εντολή».

Οι εγκαταστάσεις της Παιδουπόλεως

Στη συνέχεια ο Παναγιώτατος αναφέρθηκε στα έργα ανακαίνισης και αναβάθμισης των υπαρχουσών εγκαταστάσεων της «Παιδουπόλεως».

Ο Πατριάρχης, ακολούθως, μετέφερε τις ευλογίες της Μητρός Εκκλησίας προς τους παρισταμένους, επικαλούμενος την χάρη του Μεταμορφωθέντος Κυρίου, και ευχόμενος σε όλους «Καλή Παναγιά», και αναφέρθηκε στη μεγάλη θεομητορική εορτή της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, που χαρακτηρίζεται ως το Πάσχα του καλοκαιριού.

Η Παναγία Σουμελά

Με την ευκαιρία αναφέρθηκε και στην εκ νέου τέλεση της Πανηγύρεως της Μονής της Παναγίας Σουμελά, που είχε διακοπεί μετά το 2015, λόγω των αναστηλωτικών έργων που πραγματοποιήθηκαν. «Όπως γνωρίζουμε όλοι, εφέτος μετά την ολοκλήρωση των συστηματικών και πολυχρονίων ανακαινιστικών έργων θα γίνει πάλι η λειτουργία στην Παναγία Σουμελά, σε αυτό το Παλλάδιο της Ορθοδοξίας, μέσα στα βουνά του Πόντου, που είναι το μεγάλο προσκύνημα των Ποντίων αδελφών μας. Απεφάσισα εφέτος να μην μεταβώ αυτοπροσώπως, αλλά να παρακαλέσω τρεις αδελφούς Μητροπολίτας να κάνουν την λειτουργία και την πανήγυρη. Προβλέπω ότι θα υπάρχει συρροή πιστών και το εύχομαι με όλη μου την καρδιά» ανέφερε ο Οικουμενικός Πατριάρχης, σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση.

Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, είπε ότι στις 23 Αυγούστου, στα εννιάμερα της Παναγίας, θα μεταβεί στην Αρτάκη της Κυζίκου, όπου στα ερείπια του Μοναστηριού της Παναγίας της Φανερωμένης, θα τελέσει τη Θεία Λειτουργία, όπως άλλωστε συμβαίνει από το 2015. Εξέφρασε μάλιστα τις θερμές ευχαριστίες της Μητρός Εκκλησίας προς τον δήμαρχο της Αρτάκης για την σημαντική βοήθεια που προσφέρει κάθε χρόνο και την θερμή φιλοξενία προς όλους τους προσκυνητές.

Η Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων Αυστραλίας για τη Γενοκτονία των Ασσυρίων

Η Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων Αυστραλίας για τη Γενοκτονία των Ασσυρίων

Η Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων της Αυστραλίας συμμετέχει στην ημέρα μνήμης της Ημέρας των Μαρτύρων. 7 Αυγούστου 1933, όπου 6000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά της Ασσυρίας σφαγιάστηκαν χωρίς κάποια συγκεκριμένη αιτία παρά μόνο για το ποιοι ήταν.

Όπως τονίζει σε ανακοίνωση της:

Είμαστε δίπλα σας στις εκδηλώσεις μνήμης και επικρίνουμε όχι μόνο την τρομακτική επίθεση κατά των Ασσυριακού Λαού, αλλά καταγγέλλουμε αυτήν την επίθεση, ως επίθεση κατά της ανθρωπότητας.

Καλούμε την Αυστραλιανή κυβέρνηση, και όλες τις κυβερνήσεις, να λάβουν θέση για την προστασία των Ασσυρίων που υποφέρουν αυτήν την ημέρα. Οι Ασσύριοι χρειάζονται την προστασία και την υποστήριξή μας ως άνθρωποι των οποίων οι αξίες για την ανθρωπότητα είναι σύμφωνες με τις δικές μας, ως Έλληνες, αλλά και ως Αυστραλοί. Κανείς σε κανένα μέρος του κόσμου δεν πρέπει να αισθάνεται μειονεκτικά, ή χειρότερα, σε κίνδυνο για την πολιτιστική του κληρονομιά ή τις πεποιθήσεις του. Τα ανθρώπινα δικαιώματα των Ασσυρίων, είναι τα ανθρώπινα δικαιώματά όλων μας και οποιαδήποτε επίθεση στα δικαιώματά τους, είναι και επίθεση εναντίον μας.

Η Ελληνική κοινότητα είναι ευλογημένη που έχει αναπτύξει και καλλιεργήσει μια τόσο ζεστή και ισχυρή σχέση με τις Ασσυριακές κοινότητες σε όλη την Αυστραλία. Συνεχίζουμε να μαθαίνουμε πολλά περισσότερα ο ένας από τον άλλο καθημερινά και πιστεύουμε ότι και οι δύο κοινότητες μας είναι πλουσιότερες.

Οι κοινές μας προσπάθειες με τις κοινότητες των Αρμενίων και των Ασσυρίων πρόσφατα, στο πλαίσιο της Κοινής Πρωτοβουλίας Δικαιοσύνης, συνεχίζουν να αποδεικνύουν ότι η ενότητα, η αγάπη και ο σεβασμός μεταξύ των κοινοτήτων μας είναι ο μόνος τρόπος για να επιτύχουμε δικαιοσύνη για τους μάρτυρες όλων των ανθρώπων μας που χάθηκαν και ειρήνη για τον Ασσυριακό Λαό στην ηλικίας πάνω από 5.000 ετών Ιστορική τους πατρίδα.

Κ. Περκουλίδης: «Οι ρίζες μας στην Παναγία Σουμελά»

Κ. Περκουλίδης: «Οι ρίζες μας στην Παναγία Σουμελά»

Συναισθήματα ανείπωτης συγκίνησης προκάλεσε στον απανταχού Ποντιακό Ελληνισμό η είδηση της τέλεσης λειτουργίας στο ιστορικό Μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά, ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου. Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών αναστήλωσης του μνημείου - συμβόλου για την ορθοδοξία, θα τελεστεί και πάλι θεία λειτουργία κατά την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

της Γλυκερίας Υδραίου

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, την πανηγυρική λειτουργία θα τελέσουν οι μητροπολίτες Καλλιουπόλεως και Μαδύτου Στέφανος, Σηλυβρίας Μάξιμος και Ζάμπιας Ιωάννης, ιεράρχης του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.

Με δήλωσή του στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ ο πρόεδρος της Ενωσης Ποντίων Μαγνησίας, Κωνσταντίνος Περκουλίδης, υπογράμμισε ότι «δεν πρέπει να παρασυρόμαστε από φωνές. Ούτως ή άλλως, οι εκδρομές μας στον Πόντο πραγματοποιούνται για έναν και μόνον λόγο, για να προσκυνήσουμε τα ιερά χώματα και τα λείψανα των προγόνων μας και να συναντήσουμε αδέλφια της ψυχής, της καρδιάς, διότι εκεί υπάρχουν άνθρωποι που μιλούν την ίδια διάλεκτο με μας, τραγουδούν τα ίδια τραγούδια με μας, χορεύουν τους ίδιους χορούς».

Παράλληλα, αναλογίζεται με έκδηλη συγκίνηση, εντυπώσεις και συναισθήματα από παλαιότερες εξορμήσεις, καθώς και την περσινή εκδρομή, όπου συμμετείχαν πολλά μέλη του Συλλόγου.

«Το δικό μας προσκύνημα δεν επηρεάζεται από καμία πολιτική και δεν πρέπει να επηρεάζει τον κόσμο. Εμείς πάμε να προσκυνήσουμε τα άγια χώματα, τις πατρογονικές μας εστίες, τα λείψανα των προγόνων μας, να ανάψουμε ένα κεράκι», υπογράμμισε μεταξύ άλλων.

Απευθύνοντας κάλεσμα στους Ποντίους να διατηρήσουν την επαφή με τις πατρογονικές εστίες, ο κ. Περκουλίδης επεσήμανε ότι: «Για μας η Παναγία Σουμελά είναι το σημείο αναφοράς του Ποντιακού Ελληνισμού, είναι η ταυτότητά μας, είναι η ίδια η ύπαρξή μας, διότι η Παναγία Σουμελά μας συνδέει με τις πατρογονικές εστίες. Μας συνδέει με τους προπαππούδες, μας συνδέει με αυτά που πέρασε ο Ποντιακός Ελληνισμός, με όλα τα δεινά, την άνοδο και την πτώση του Ποντιακού Ελληνισμού. Είναι μέρος της ταυτότητάς μας, της ύπαρξής μας γι αυτό και πρέπει να επισκεπτόμαστε αυτά τα άγια χώματα».

Περιγράφοντας τα συναισθήματα εκατομμυρίων ανθρώπων για την επικείμενη τέλεση λειτουργίας στην Παναγία Σουμελά, ανέφερε ότι: «Φυσικά μας χαροποιεί, χωρίς αλαλαγμούς υστερικούς. Μας χαροποιεί το γεγονός ότι θα λειτουργήσει και πάλι η Παναγία Σουμελά και οποιοσδήποτε χώρος λατρείας στα ιερά χώματα της Μικράς Ασίας. Αυτή είναι η επιδίωξή μας».

Ανακαλώντας συναισθήματα και εικόνες από τον ιερό χώρο και την μυσταγωγία της τέλεσης λειτουργίας στο ιστορικό μοναστήρι, τόνισε ότι «δεν περιγράφονται τα συναισθήματα με λόγια. Πρέπει να το ζήσει κανείς, για να το αντιληφθεί. Οχι μόνο εμείς, αλλά και άλλοι προσκυνητές του δεν ήταν Πόντιοι, αισθάνθηκαν τα ίδια ακριβώς συναισθήματα».

Πηγή: Ταχυδρόμος

Σαν σήμερα: Μία Πόντια κατακτά το πρώτο χρυσό μετάλλιο στον Στίβο σε Ολυμπιακούς Αγώνες! (Video)

Σαν σήμερα: Μία Πόντια κατακτά το πρώτο χρυσό μετάλλιο στον Στίβο σε Ολυμπιακούς Αγώνες

Ιστορία έγραψε σαν σήμερα η Βούλα Πατουλίδου!

Στις 6 Αυγούστου 1992, η ποντιακής καταγωγής αθλήτρια κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο δρόμο των 100 μέτρων με εμπόδια στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης.

Αυτό ήταν το πρώτο χρυσό μετάλλιο στίβου που κατακτούσε η Ελλάδα σε Ολυμπιακούς Αγώνες μετά το 1912 και την επιτυχία του Κώστα Τσικλητήρα στο άλμα εις μήκος άνευ φοράς.

Και όμως κανείς δεν υπολόγιζε τότε την 27χρονη τότε αθλήτρια από τον Τριπόταμο Φλώρινας, η οποία είχε πάει στη Βαρκελώνη με ατομικό ρεκόρ 13.14.

 

Οι οιωνοί για την Πατουλίδου ήταν ευνοϊκοί από τις πρώτες σειρές, όταν ένα εκ των φαβορί η Λουντμίλα Ναροζιλένκο, που εκπροσωπούσε την Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών (σ.σ. έτσι πήρε μέρος η πρώην ΕΣΣΔ στους Αγώνες), τραυματίστηκε.

Η Πατουλίδου με ισοφάριση του ρεκόρ της εκείνη τη χρονιά (13.14) προκρίθηκε στα προημιτελικά, όπου με επίδοση 13.05 πέρασε πια στα ημιτελικά.

Η εμποδίστρια μας ήταν σε τρομερή κατάσταση και με 12.88 έκλεισε θέση για τον μεγάλο τελικό, σκορπίζοντας χαρά σε όλο τον κόσμο, ούσα η πρώτη Ελληνίδα που προκρίθηκε σε τελικό Ολυμπιακών Αγώνων.

Στον τελικό πάλι δεν την υπολογίζει κανείς, αφού οι κάμερες ήταν στραμμένες πάνω στην Αμερικανίδα Γκέιλ Ντίβερς και στην κάτοχο του παγκοσμίου ρεκόρ και χρυσή Ολυμπιονίκη στη Σεούλ, τη Βουλγάρα Γιορντάνα Ντόνκοβα.

Όταν ξεκίνησε η κούρσα, η Ντίβερς που προπορευόταν, σκόνταψε σε ένα εμπόδιο και η Πατουλίδου με επίδοση 12.64 (πανελλήνιο ρεκόρ) έκανε το ασύλληπτο και πήρε το χρυσό μετάλλιο!

Η Πατουλίδου έγραψε ιστορία και και στις δηλώσεις. Όταν τερμάτισε τρελαμένη από χαρά αγκάλιασε τον σύζυγό της και μετά στην κάμερα της ΕΡΤ θα πει τη γνωστή ατάκα: «Έχω τρελαθεί. Δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω. Απλά μπήκα στον τελικό και το που σκέφτηκα ήταν ότι "Για την Ελλάδα ρε γαμώτο θα τρέξω και για κανέναν άλλο"».