Ταφικά έθιμα για την τιμή των νεκρών μας
Το έθιμο αυτό έφεραν οι πρόγονοί μας από τις αλησμόνητες πατρίδες του πόντου της ανατολής.
Αυτό το έθιμο, γινόταν κατά τόπους οποιαδήποτε μέρα της Διακαινησίμου του Πάσχα.
Με την ίδια πάντα κατάνυξη, με τον ίδιο σεβασμό στην παράδοση και με την ίδια βαθιά τιμή στη μνήμη των αγαπημένων μας προσώπων που εγκατέλειψαν τα επίγεια, πραγματοποιήθηκε και φέτος, την Κυριακή του Θωμά η πάνδημη προσέλευση (προσκλητήριο) στον ιερό χώρο του κοιμητηρίου μας, για να συνεορτάσουμε, με τις αιθέριες ψυχές των νεκρών μας το γεγονός της Ανάστασης του Κυρίου και να ευχηθούμε καλή Ανάσταση σ’ αυτούς.
Παρένθεση: (Βρισκόμουν ένα Πάσχα στο Άγιον Όρος στη Μονή Καρακάλου. Μετά από την τράπεζα βγήκαμε έξω στον αύλειο χώρο. Συζητώντας με έναν σεβάσμιο γέροντα μας είπε ένα ιστορικό γεγονός που συχνά συμβαίνει στην Μοναστική Πολιτεία. Ένα πάσχα μετά την αναστάσιμη λειτουργία και το χριστός Ανέστη ο Ηγούμενος της μονής λέει στον υποτακτικό του, πήγαινε σε παρακαλώ στο κοιμητήριο και πες Χριστός Ανέστη στους κεκοιμημένους αδελφούς μας. Εκείνοι απήντησαν όλοι με ένα στόμα Αληθός Ανέστη).
Η ικανοποίηση που νιώθει ο καθένας μας τη μέρα αυτή είναι έκδηλη στα πρόσωπα όλων, καθώς οι ευχές του ιερέα σε κάθε μνήμα δημιουργούν το αίσθημα επικοινωνίας με τις αόρατες ψυχές των προσφιλών μας οικείων που με τη σειρά τους, μιλούν στην καρδιά μας για τη χαρά της άμεσης επαφής με αυτούς. Το άναμμα κεριών στους τάφους, όχι μόνο των οικείων αλλά και των συγχωριανών μας και η παράθεση και προσφορά πασχαλινών κερασμάτων, προσδίδουν μια ειδυλλιακή εικόνα στο χώρο, όπου εύκολα μπορεί κανείς να διακρίνει την ιδιαίτερη ακτινοβολία του πνεύματος αγάπης και φιλαλληλίας μεταξύ των επισκεπτών.
Στην ευφροσύνη αυτή και επιτυχία της φετινής ιερής εκδήλωσης δεν συνέβαλε ο καιρός, παρόλα αυτά η συμμετοχή του κόσμου ήταν πάνδημη (απ’ όλα τα μέρη της Ελλάδας) και έδωσε την ευκαιρία κοινωνικών επαφών, συναντήσεων με συγγενικά και φιλικά πρόσωπα που διαμένουν εκτός Νέας Τραπεζούντας αλλά και αναπόλησης παλιών όμορφων στιγμών με τους εν ζωή τότε και σήμερα κεκοιμημένους.
Αυτά τα λίγα λόγια προς τιμή και ευγνωμοσύνη στους κοιμηθέντες προγόνους μας.
Με ιδιαίτερη τιμή
Αραβίδης Γεώργιος