Παρουσίαση του βιβλίου "Συμβολή στην έρευνα του Ποντιακού χορού" στους Αργοναύτες-Κομνηνούς

Παρουσίαση του βιβλίου "Συμβολή στην έρευνα του Ποντιακού χορού" στους Αργοναύτες-Κομνηνούς

Την επίσημη παρουσίαση του βιβλίου του με τίτλο "Συμβολή στην έρευνα του Ποντιακού χορού" (Λαογραφικά και Ιστορικά Στοιχεία της Περιοχής) θα πραγματοποιήσει ο ερευνητής-χοροδιδάσκαλος Νίκος Ζουρνατζίδης την Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014 και ώρα 19.00 στο Σύλλογο Ποντίων "Αργοναύται-Κομνηνοί".

Θα το παρουσιάσουν ο πρόεδρος της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών κ. Χρήστος Γαλανίδης και ο ιστορικός κ. Βλάσης Αγτζίδης. Κατόπιν ο Χορ. Ομ. Ποντίων "Σέρρα" θα παρουσιάσει χορούς που κράτησαν τοπικό χαρακτήρα και δεν είναι ιδιαίτερα γνωστοί. 

Την ίδια ημέρα η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία θα δημοσιεύσει και ένα κείμενό του για τους παραδοσιακούς χορούς του Πόντου.
   

Το σκεπτικό αυτού του βιβλίου

 

Η ιδέα για τη συγγραφή του πρώτου βιβλίου ξεκίνησε και με παρότρυνση του αείμνηστου φίλου μου Γιάννη Ταϊγανίδη, καθηγητή στο Ε.Μ.Π., όταν διαπίστωσα ότι άλλους χορούς χορεύαμε στο χωριό μου, τον Κεχρόκαμπο Καβάλας, (Τάροβα) άλλους χόρευαν στο διπλανό χωριό, τη Λεκάνη (Μούντζωνος), άλλους στον Πλαταμώνα (Όλατσακ), άλλους στο Διπόταμο (Τσαϊλίκ), άλλους στο Ελαιοχώρι, άλλους στα χωριά της επαρχίας Νέστου (Στεγνό - Ποντολίβαδο) και άλλους μαθαίναμε στο Σύλλογο Ποντίων Καβάλας.

Οι χοροί που μαθαίναμε στο σύλλογο είχαν τελείως διαφορετικό ύφος και ασυγκρίτως μεγαλύτερη ταχύτητα από τους χορούς που χορεύαμε στα διάφορα πανηγύρια.

Σε όλο το διάστημα της ενασχόλησής μου με τον ποντιακό χορό, καθώς συγκέντρωνα γνώσεις και εμπειρία, διαπίστωνα την ύπαρξη τεράστιων κενών όσον αφορά την ενδυμασία, τη χορευτική έκφραση και την ποικιλία των χορών, όπως βιώνονται στους ποντιακούς συλλόγους στις δεκαετίες 1960  μέχρι τις αρχές του 1990. Με το πόνημα αυτό, που έχει τη μορφή καταγραφής, γίνεται προσπάθεια να διορθωθούν ορισμένα κακώς κείμενα όσον αφορά σε  όσα προαναφέρθηκαν και να βγουν στην επιφάνεια χοροί που έχουν διατηρήσει τον τοπικό τους χαρακτήρα, πολλοί από τους οποίους μέχρι πρόσφατα δε χορεύονταν από ποντιακά συγκροτήματα.

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η κάθε περιοχή στον Πόντο είχε τη δική της μουσική, τα δικά της μουσικά όργανα και τους δικούς της χορούς. Κάποιοι χοροί βέβαια απέκτησαν παμποντιακό χαρακτήρα και χορεύτηκαν κατά κόρον και από τα συγκροτήματα.

Κάποιοι άλλοι όμως, όπως αυτοί των περιοχών του Νοτιοκεντρικού και Δυτικού Πόντου (Πάφρα, Νικόπολη (Γαράσαρη), Ακ Νταγ Ματέν (Μεταλλείο Άσπρου Βουνού), Κιουμούς Ματέν (Μεταλλείο Αργυροχώματος), Σεβάστεια, Κοτύωρα (Ορτού) κ.λπ.), για πολλά χρόνια δε χορεύτηκαν καθόλου μετά την προσφυγιά παρά μόνο από τους κατοίκους των συγκεκριμένων περιοχών και μόνο τελευταία κάποιοι από αυτούς παρουσιάστηκαν στα προγράμματα των χορευτικών

Ακόμα και πολλοί χοροί της περιοχής Τραπεζούντας, π.χ. Γαλίανας, Ίμερας, Ματσούκας κ.ά. δεν είναι ιδιαίτερα γνωστοί, ίσως επειδή δεν ήταν εντυπωσιακοί και μπορεί αυτός να είναι και ο λόγος για τον οποίο κράτησαν την παραδοσιακή τους μορφή μέχρι σήμερα, ενώ όσοι έγιναν κτήμα των χορευτικών συγκροτημάτων στα περισσότερα αλλοιώθηκαν.