Τετάρτη 27 Ιουλίου 2016

Οι αδερφές Ελένη και Μαρία Αποστολίδου συνεχίζουν πανάξια την Ποντιακή μουσική παράδοση

Οι αδερφές Ελένη και Μαρία Αποστολίδου συνεχίζουν πανάξια την Ποντιακή μουσική παράδοση
Οι αδερφές Ελένη και Μαρία Αποστολίδου συνεχίζουν πανάξια την Ποντιακή μουσική παράδοση

Η Ελένη στη λύρα και το τραγούδι, η Μαρία στο νταούλι και στο τουμπερλέκι - «Θέλει μεγάλη αφοσίωση και υπευθυνότητα να εκπροσωπείς μία τόσο μεγάλη παράδοση» δηλώνουν.

Μια συναυλία – μουσικό αφιέρωμα στη σχέση της ανθρώπινης ζωής με τα διατροφικά στοιχεία, έτσι όπως αυτή αποτυπώνεται σε παραδοσιακά και σύγχρονα τραγούδια πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τετάρτης, 13 Ιουλίου, στην πλατεία του Θρυλορίου, στο πλαίσιο των ετήσιων εκδηλώσεων της Αγίας Μαρίνας 2016, «Παρακάθ’ κι αροθυμίας» του Πολιτιστικού Συλλόγου Ποντίων Θρυλορίου Ν. Ροδοπής «Η Κερασούντα και το Γαρς».

Η παράσταση μάγεψε το κοινό που συγκεντρώθηκε στην πλατεία του οικισμού, για να ακούσει παραδοσιακά ποντιακά αλλά και σύγχρονα τραγούδια, συνυφασμένα με τη θεματική των διατροφικών στοιχείων, σε απόδοση των κ.κ. Στέλιου Ταϊρίδη, Γιάννη Τσακλίδη, Ματθαίου Αντωνιάδη, Γιάννη Σιδηρόπουλου, Σταύρου Προσαλέντη, Μαρίας Αποστολίδου, Ελένης Αποστολίδου, Στάθη Πανά και Παναγιώτη Αθανάσαρου.

Οι αδερφές Ελένη και Μαρία Αποστολίδου συνεχίζουν πανάξια την Ποντιακή μουσική παράδοση

Εξαιρετικό στοιχείο της βραδιάς η απαγγελία κειμένων, την επιμέλεια των οποίων είχε η κ. Σοφία Μενεσελίδου, σχετικά με την γαστρονομική παράδοση των Ποντίων από τον κ. Στέλιο Κενανίδη, ο οποίος στο τέλος της συναυλίας μας αποχαιρέτησε ευχόμενος κάθε χαρά αλλά και θλίψη να την μοιραζόμαστε πάντα με τους συμπαρακαθήμενούς μας σε ένα τραπέζι.

Η θεματική της συναυλίας άλλωστε δένει και με τη γαστρονομία, που αποτελεί μόνιμο στοιχείο πλέον των εκδηλώσεων, και οδηγεί εξαιρετικά στο 2ο Φεστιβάλ Ποντιακής Γαστρονομίας, που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 17 Ιουλίου 2016 στο Θρυλόριο.

Με την ευκαιρία της συναυλίας φιλοξενήσαμε στο στούντιο δύο εκ των πρωταγωνιστριών της συναυλίας, όπως και αρκετών άλλων εκδηλώσεων στο πλαίσιο των εορτών της Αγίας Μαρίνας, τις αδερφές Ελένη και Μαρία Αποστολίδου, οι οποίες ακολουθούν «πιστά» την οικογενειακή παράδοση της ενασχόλησης με την ποντιακή, και όχι μόνο, παράδοση. 

Οι αδερφές Ελένη και Μαρία Αποστολίδου συνεχίζουν πανάξια την Ποντιακή μουσική παράδοση

Ελένη Αποστολίδου «Όταν παίζω ή όταν τραγουδώ, αισθάνομαι γεμάτη»

Η Ελένη Αποστολίδου, την οποία και απολαύσατε και σε ζωντανή σύνδεση από τα στούντιο του «Ράδιο Παρατηρητής» με την ποντιακή της λύρα, πέραν του γεγονότος ότι με την φωνή της συνόδεψε και τους υπόλοιπους συντελεστές της συναυλίας, είχε και την καλλιτεχνική διεύθυνση και επιμέλεια της παράστασης.

Συγκεκριμένα η Ελένη ήταν αυτή που μαζί με την κ. Σοφία Μενεσελίδου έκανε την έρευνα για να βρει τα τραγούδια που σχετίζονται με την γαστρονομία, αλλά και να ταιριάζουν με το ύφος της εκδήλωσης, τόσο στα ελληνικά όσο και στα ποντιακά.

Η ενασχόλησή της τόσο με τη μουσική όσο και με την ποντιακή παράδοση όπως δήλωσε μιλώντας στο «Ράδιο Παρατηρητής» ήταν μοιραία καθώς μεγάλωσε σε ένα σπίτι μέσα στο οποίο και άκουγε την ποντιακή διάλεκτο αλλά και την ποντιακή μουσική.

Ούσα εντυπωσιακή οργανοπαίχτης σήμερα, η ίδια εκμυστηρεύτηκε πως οι σπουδές της στην ποντιακή λύρα ξεκίνησαν σχετικά αργά, με την πρώτη της επαφή με την λύρα να έρχεται δια μέσου του Γιάννη Νικολαϊδη με τον οποίον έκανε και μαθήματα στο Θρυλόριο. Με το τέλος της φοίτησής της στο Δημοτικό, έλαβε την απόφαση να συνεχίσει στο Μουσικό Σχολείο Κομοτηνής, για να εξελίξει τις μουσικές της σπουδές για να ακολουθήσουν αμέσως μετά οι σπουδές της στο τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής του ΤΕΙ Άρτας, όπου φοίτησε δίπλα σε σπουδαίους μουσικούς και καθηγητές όπως ο Μιχάλης Καλλιοντζής που την βοήθησε πολύ, όπως τόνισε, στην εξέλιξή της στην λύρα.

Οι αδερφές Ελένη και Μαρία Αποστολίδου συνεχίζουν πανάξια την Ποντιακή μουσική παράδοση

Η ίδια πλέον, έχοντας στο πλευρό της και την αδερφή της Μαρία, ασχολούνται και σε επαγγελματικό επίπεδο με τη μουσική, συμμετέχοντας από κοινού σε εκδηλώσεις ανά την Ελλάδα, προωθώντας την παράδοση του τόπου.

Πέραν αυτού έχει ξεκινήσει να διδάσκει και την ποντιακή λύρα σε μικρότερους συμπολίτες μας που ενδιαφέρονται για την παράδοση, με την ίδια να δηλώνει περιχαρής για το γεγονός ότι ανάμεσα στους μαθητές της βρίσκονται και αρκετά κορίτσια, που δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους σε ένα κατά παράδοση αντρικό μουσικό όργανο.

«Όταν παίζω ή όταν τραγουδώ, αισθάνομαι γεμάτη. Αυτό ακριβώς προσδοκούμε να βγαίνει και στον κόσμο, γιατί άμα δεν το νιώθεις εσύ, δεν μπορεί να το αντιληφθεί ο κόσμος» υπογράμμισε η ίδια.

Οι αδερφές Ελένη και Μαρία Αποστολίδου συνεχίζουν πανάξια την Ποντιακή μουσική παράδοση

Μαρία Αποστολίδου «Η καρδιά μου εξ’ αρχής ανήκε στο νταούλι»

Η Μαρία Αποστολίδου μπορεί να μην τραγουδά ωστόσο είναι αυτή που δίνει τον ρυθμό στο σύνολο των συντελεστών κάθε παράστασης, καθότι το νταούλι, το όργανο το οποίο παίζει, αποτελεί σήμα κατατεθέν σε όλες τις εκδηλώσεις των Ποντίων.

Παρά το νεαρό της ηλικίας της, η ίδια επί σκηνής εμφανίζει ιδιαίτερη ωριμότητα ως προς την μουσική της, διόλου τυχαίο καθώς και η ίδια «τρίφτηκε» με την ποντιακή παράδοση και τα ακούσματά της μέσα από το οικογενειακό της περιβάλλον. Η κλίση της προς τα κρουστά ήταν εμφανής από πολύ μικρή ηλικία, όπως τόνισε, αφού από τα πέντε της έβρισκε το ρυθμό σε κάθε επιφάνεια που είχε διαθέσιμη για να χτυπά.

Με τη μητέρα της να υπηρετεί την παράδοση και τα κορίτσια να την ακολουθούν παντού, ξεκίνησε να κατευθύνεται προς αυτά, επιλέγοντας ως αγαπημένο όργανό της το νταούλι.

Οι σπουδές της ολοκληρώθηκαν με την φοίτησή της στο Μουσικό Σχολείο Κομοτηνής, όπου ήρθε σε επαφή με όλα τα κρουστά όπως ντραμς, τουμπερλέκι κ.ο.κ. ωστόσο η καρδιά της, όπως επεσήμανε, ανήκε εξ αρχής στο νταούλι.

Οι αδερφές Ελένη και Μαρία Αποστολίδου συνεχίζουν πανάξια την Ποντιακή μουσική παράδοση

Δεξιοτέχνης του νταουλιού σήμερα, συνεχίζει τις «σπουδές» αυτές στην πράξη, παίζοντας ανά την Ελλάδα, μαζί με την αδερφή της, έχοντας τελευταία ταξιδέψει μέχρι το Λιτόχωρο, όπου τις υποδέχτηκαν με ιδιαίτερο ενθουσιασμό.

Τόσο η Μαρία όσο και η Ελένη κάνουν την αγάπη τους επάγγελμα, εξελισσόμενες διαρκώς κι αφιερώνοντας, όπως ανέφεραν, ένα μεγάλο κομμάτι της καθημερινότητάς τους στην εξέλιξή τους ως οργανοπαίχτριες. Θέλει άλλωστε μεγάλη αφοσίωση και υπευθυνότητα, όπως τόνισαν, το να εκπροσωπείς μία τόσο μεγάλη παράδοση.