 |
| Αμφικτυονίες και Δεκαπεντάυγουστος - ΔΙΣΥΠΕ και ΠΑΣΠΕ |
Είναι σε όλους μας γνωστός ο ρόλος των Αμφικτιονιών στην αρχαία Ελλάδα, αλλά και η σημασία της λατρείας της Υπεραγίας Θεοτόκου τον δεκαπενταύγουστο στην σύγχρονη Ελλάδα.
Δύο εορτές, δράσεις, ενεργούμενα, με ιδιαίτερες αναφορές στην ενότητα, στην συμφιλίωση, στην αναγνώριση των κοινών ιδεών, αγώνων, πολιτιστικών και πολιτισμικών αναφορών, αλλά και έναυσμα για τη διόρθωση στη μία περίπτωση πολεμικών ή ψυχροπολεμικών καταστάσεων μεταξύ των ελληνίδων πόλεων και της λατρείας τον τότε Θεών, σήμερα δε τους ίδιους σκοπούς δηλ. η λατρεία της Υπεραγίας Θεοτόκου, η αναφορά και η σύσφιξη κοινωνικών, πολιτικών, οικογενειακών και προσωπικών δεσμών μεταξύ ημών των νεοελλήνων, ακόμη και του άνευ ουσιαστικής αιτίας αψιμαχιών.
Η Παναγία Σουμελά είτε εις την Παλαίφατον Μονήν της αλησμονήτου Τραπεζούντος, είτε εις την αντιστορηθείσαν νέαν Μονήν της Παναγίας Σουμελά στο όρος Βέρμιο.
Θα μπορούσα να πω ότι οι σημερινοί Δελφοί είναι η Παναγία Σουμελά με την πλατιά έννοια της σημασίας του Ποντιακού Ελληνισμού, όπου Πόντιοι εκ περάτων συναθροιζόμενοι, τιμούν την μητέρα μας, την ελπίδα μας, την προστασία μας, την μεσίτριά μας, την άνευ σποράς και ανερμηνεύτος τεκούσα τον κτίστην ημών Θεόν και Κύριον.
Την Υπέρμαχο Στρατηγό όπου φέτος σύμπας ο Ελληνισμός και όχι μόνον εμείς οι Πόντοι θα συναθροιστούμε χιλιάδες, Πόντιοι και μη προσκυνητές της Χάριτός της, οι αρχηγοί των ενόπλων δυνάμεων της χώρας, ο αρχηγός της αστυνομίας, εκπρόσωποι και αντιπρόσωποι σύμπαντος του Ελληνικού πολιτικού κόσμου, μέχρι τον ανώτατο άρχοντα της Ελληνικής Δημοκρατίας τον Πρόεδρό μας δηλαδή, ως εγγυητή του πολιτεύματος και της δημοκρατίας μας.
Ναι λοιπόν οι εν Το όροι Βερμίω προσκυνούμενη και ιστορηθείσα από τον Απόστολο Λουκά κατά την παράδοση, θαυματουργός εικών της Παναγίας Σουμελιώτισσας, είναι τόπος της νέας Αμφικτιονίας όπου οφείλουμε όλοι αφήνοντες κατά μέρος μικροπρέπειες και ανταγωνισμούς έριδες και φιλονικίες, να συνεορτάσουμε εις την Πανήγυριν.
Από αυτήν την αγαπητική πρόσκληση δεν πρέπει να λείπει κανείς, ιδίως δε κανείς από τους πραγματικούς ή αυτοαναγορευομένους ηγέτες και παράγοντες του λεγομένου οργανωμένου ποντιακού χώρου και τούτο γιατί απαίτηση χιλιάδων Ποντίων και μη που θα συρρεύσουν παρά την οικονομική κρίση, είναι η απαίτησις όλων αυτών. Είναι η απαίτησις αυτών που στο αίμα τους ρέει το Ποντιακό αίμα και στο μυαλό τους είναι καθηλωμένος ο νόστος, η αγάπη για τις αλησμόνητες πατρίδες και ό,τι αυτές στον πολιτισμό, την κοινωνία, την οργάνωση της πόλης και της πολιτείας, τον πολιτισμό και την τέχνη, κουβαλούν και θα κουβαλούν αιωνίως μαζί τους.
Καλώ λοιπόν και από τη θέσιν του Γενικού Γραμματέως του Ιερού Προσκυνήματος προσωπικά όλους, μα όλους, από τον κατακερματισμένο οργανωτικά Ποντιακό χώρο, να βρεθούμε αντάμα εκεί πάνω, να αγκαλιαστούμε, να χαράξουμε νέα πορεία σε πνεύμα σύνεσης, αγάπης, "κενώνοντας" εαυτούς από τα παλαιά λάθη, έριδες και αντιδικίες.
Βλέποντας με ψύχραιμο μάτι τόσο την αποτυχία της ΔΙ.ΣΥ.Π.Ε. στο πρόσφατο αποτυχημένο καθομολογούμενως επιχειρηθέν συνέδριο, αλλά και την αδυναμία του ΠΑ.Σ.Π.Ε. να ενώσει όλους, μα όλους κάτω από μία στέγη, βλέποντας ότι αν δεν προκύψει κάτι νέο χωρίς τις παθογένειες του παρελθόντος, τις αλληλοκατηγορίες και τις εμπάθειες που μας κατατρύχουν όλο και περισσότερο, ο κόσμος θα απομακρύνετε από το ποντιακό κίνημα θα χάνει σε δύναμη και ισχύ.
Επιτακτικά προβάλλει η ανάγκη:
Να αυτοδιαλυθούν οι λεγόμενες παγκόσμιες και διεθνείς Ομοσπονδίες ώστε να προκύψει κάτι νέο εξ υπαρχής, όχι με κατεδαφισμένα υλικά της προηγούμενης δεκαετίας που μας οδήγησαν σ' αυτό το χάλι, με νέα πνοή και με νέα ορμή.
Σε πνεύμα όπου θα απέχουν οι ιδέες της πρωτοκαθεδρίας, οι ιδέες της επικυριαρχίας, οι καταδικαστέες πρακτικές του "ελέγχου", της εξυπηρετήσεως πολιτικών ή άλλων "ανόμων" συμφερόντων κατά την ευαγγελική ρήση.
Το ΠΑ.Σ.Π.Ε. ως αρχαιότερο και η ΔΙ.ΣΥ.Π.Ε. ως νεοτέρα έχουν κάνει τον κύκλο τους.
Η Π.Ο.Π.Σ. ως αρχαιοτέρα Ομοσπονδία 50 περίπου ετών αλλά και η Π.Ο.Ε. ως νεοτέρα και αυτές, έχουν κάνει τον ίδιο κύκλο και πιστεύω ότι πρέπει να παρθούν γενναίες αποφάσεις αυτοδιάλυσης αυτών των ιδίων και όλων των επιμέρους οργάνων τους, ώστε με ανθρώπους κοινής αποδοχής και εμπιστοσύνης, να προχωρήσουμε δημοκρατικά αλλά και σε συνδυασμό με το ποντιακό πνεύμα αυτοοργάνωσης, σ' ένα νέο και μοναδικό Πανελλήνιο και Παγκόσμιο όργανο.
Ο γράφων είναι ο πρώτος που δηλώνει την πρόθεσή του ως Πρόεδρος του ΠΑ.Σ.Π.Ε. να προχωρήσει με κοινή συμφωνία όλων μας, μα όλων μας, στην αυτοδιάλυση του ΠΑ.Σ.Π.Ε. και να παραδώσει την καρέκλα την οποία ποτέ πραγματικά δεν επιθυμούσε σε αυτούς που θα προέλθουν από μια τέτοια ή παρόμοια διαδικασία που περιγράφω.
Ελπίζω ότι αυτή την κραυγή αγωνίας να την ενστερνιστούν όλοι, γιατί στο τέλος και οι ισχυροί παράγοντες πραγματικοί Πόντιοι επιχειρηματίες που επενδύουν στο χώρο μας, δίνοντας ψωμί και δουλειά σε χιλιάδες ΄Ελληνες, κουρασμένοι και απηυδισμένοι απ' τα καμώματά μας να αποσυρθούν, γιατί και καταξιωμένοι είναι και δεν αναμένουν προσωπικά, πολιτικά ή άλλα οφέλη από την προσπάθεια που κάνουν για την ενότητα του ποντιακού χώρου και όλοι γνωρίζουμε καλά για ποιους ομιλώ.
Ας αφήσουμε λοιπόν κατά μέρος τις μικρότητές μας και ας μαζευτούμε όλοι, μα όλοι, όλοι επαναλαμβάνω και το κραυγάζω, εκεί επάνω στους Δελφούς μας, στην Αμφικτιονία μας, στο κόσμημα και τον φάρο όχι μόνο των Ποντίων, αλλά ολοκλήρου του έθνους, την Παναγία Σουμελά.
Ας συμπροσευχηθούμε, ας καθίσουμε στην κοινή τράπεζα συνευφραινόμενοι αλλήλοις εις την αυτήν ταύτην ημέραν της λαμπρής πανηγύρεως, θάβοντας εγωισμούς, πάθη και αντιδικίες και ας συμπορευθούμε σε μια νέα πορεία.
Ο κόσμος μας οι Πόντιοι οργανωμένοι και μη το απαιτούν.
Οι καιροί είναι ώριμοι.
Η διχόνοια περίσσεψε (όχι στο λαό μας) σ' αυτούς που θέλουμε να ονομάζουμε ηγεσίες.
Μόνο στην Παναγία Σουμελά και με τη Χάρη Της μπορεί να αρχίσει και να τελειώσει μια τέτοια αγαπητική σχέση και οργάνωση.
Εάν αυτή η έκκληση-κραυγή αγωνίας μου βρει ευήκοα ώτα, είμαι ο πρώτος που θα παραιτηθώ και θα συνδράμω χωρίς όρους και προϋποθέσεις σ' αυτό το σάλπισμα, που όχι μόνο ο Σαββίδης, ο Μελισσανίδης αλλά και η πνευματική μας ηγεσία, ακαδημαϊκοί, καθηγητές, άνθρωποι των γραμμάτων, των τεχνών, του πολιτισμού και της παράδοσης επιζητούν διακαώς, πριν καταντήσουμε ξερά και άκαρπα συνδικαλιστικά δέντρα με πραγματική αγάπη, αγωνία και Ποντιακό πνεύμα την ομόνοια και την ένωση.
Χαράλαμπος Αποστολίδης
Γεν. Γραμματέας
Ιερού Προσκυνήματος Παναγία Σουμελά
Υ.Γ.
Γίνεται πολύς λόγος για τη μη λειτουργία εφέτος της Μονής της Παναγίας Σουμελά στην Τραπεζούντα.
Ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης παρ' ότι κουρασμένος αλλά και πλήρης επιτυχιών από την Πανορθόδοξο διάσκεψη της Κρήτης, δεν εταξίδεψε απευθείας εις την Κωνσταντινούπολη, ήλθε, επισκέφθηκε, προσευχήθηκε και φιλοξενήθηκε πριν ένα μήνα περίπου από την Μονή της Παναγίας Σουμελά.
Μας πληροφόρησε ότι πράγματι υπάρχει ανάγκη υποστυλώσεως των βράχων στην Παναγία Σουμελά και ότι παρακολουθεί το θέμα στενά σε συνεργασία με την UNESCO και με την Τουρκική κυβέρνηση και ότι εργάζεται μόνον όπως ο ίδιος και η Ιερά Σύνοδος γνωρίζει, για την επαναλειτουργία όπως γίνεται εδώ και πολλά χρόνια κάθε δεκαπενταύγουστο.
Όμως δεν μπορούμε να είμαστε προφήτες για το πότε θα τελειώσουν οι εργασίες.
Κραυγές λοιπόν επαρχιώτικου εθνικοσωβινιστικού περιεχομένου καλό θα ήταν να λείπουν αυτή την κρίσιμη περίοδο και να συνταχθούμε στην τακτική και την υποβοήθηση του έργου της σεπτής κορυφής της Ορθοδοξίας.
Προσωπική άποψη:
Ίσως η Παναγία κάτι να 'ξερε 6 με 8 μήνες πριν που αναγγέλθηκε από την Τουρκική κυβέρνηση ότι δεν θα λειτουργήσει η εκκλησία μας λόγω έργων κάτι ...
Σκεφθείτε παρακαλώ τις συνθήκες, αλλά και τους ενδεχόμενους κινδύνους στην τρέχουσα χρονική στιγμή όπου η Τουρκία σπαράσσεται σε όλα τα μέτωπα από τα εσωτερικά και εξωτερικά της προβλήματα, με συν' ωδή αύξηση των αισθημάτων του ισλαμικού φονταμενταλισμού, τι προβλήματα ενδεχομένως και κινδύνους θα αντιμετώπιζε ο κόσμος μας που θα συνέρεε στο όρος Μελά.
Όλα για κάποιο λόγο γίνονται και η Παναγιά ξέρει καλύτερα από εμάς που φέτος αποφάσισε, θέλησε και επέτρεψε η ίδια να μην λειτουργήσει το αρχαίο θρονί Της, αλλά να τιμηθεί από όλους εμάς εδώ στη νέα Μονή της Παναγίας Σουμελά.
Ας αποδείξουμε λοιπόν εμείς ως σώφρονες ότι γκρίζοι λύκοι υπάρχουν μόνο στην άλλη πλευρά και ας αφήσουμε τους βερμπαλισμούς και τις πολεμικές κραυγές μακριά από εμάς.
Χαράλαμπος Αποστολίδης
Γεν. Γραμματέας
Ιερού Προσκυνήματος Παναγία Σουμελά