Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου 2017

«Κι ένας άνθρωπος μπορεί ν’ αλλάξει τον κόσμο»

«Κι ένας άνθρωπος μπορεί ν’ αλλάξει τον κόσμο»
«Κι ένας άνθρωπος μπορεί ν’ αλλάξει τον κόσμο»

Τώρα που τελείωσαν οι γιορτές της Αγίας Μαρίνας και του Θρυλορίου, και μ’ όλα αυτά που ζήσαμε κι εφέτος και ήταν και πάλι εξαιρετικά, με προεξάρχουσα πάντοτε μια γυναίκα που ξέρουμε χρόνια και τη λαμπρή ομάδα των γυναικών-συντροφισσών στην οργάνωση των εκδηλώσεων, τώρα που τελείωσαν οι γιορτές της Αγίας Μαρίας λοιπόν, όπου όλα ήταν και πάλι τέλεια και μεγάλα στη συμβολική τους, με την οικογένεια Treloar παρούσα, αλλά και το έντυπο-αποτύπωμα των γιορτών στα παλιά του χνάρια, με σελίδες για το οικογενειακό τραπέζι και τη μετεξέλιξή του στο χρόνο, αλλά και πρωτότυπο ιστορικό φωτογραφικό υλικό και μαρτυρίες για το μαγείρεμα, το φαγητό και το σύνηθες γλέντι με χορό που το ακολουθούσε, γνωρίζοντας από την αρχή την ιστορία των γιορτών «Παρακάθ’ κι αροθυμίας», όταν ακόμη επωάζονταν στο νου και στην καρδιά της Χρύσας Μαυρίδου η ιδέα να παντρέψει το παραδοσιακό πανηγύρι με τον πολιτισμό στους πιο ουσιαστικές παραμέτρους του, στη σύνδεσή του με την ιστορία του Θρυλορίου και του Πόντου, εγκαινιάζοντας μαζί με το πανηγύρι και μια σειρά εκδηλώσεων για τα υφαντά, τα καφενεία, τα «ιστορικά» κτίρια του Θρυλορίου, την αργυροχρυσοχοϊα  και τη γαστρονομία, καταθέτοντας συγχρόνως και μια σειρά ιδιαίτερα αξιόλογων εκδόσεων με τη συμμετοχή του αν. καθηγητή Μανόλη Σέργη στη θεωρητική επεξεργασία και τη δική της μεγάλη, ερευνητική συμβολή με την καταγραφή της μνήμης των συμπολιτών της, στο πλαίσιο της προφορικής ιστορίας, τόσα χρόνια μετά εκείνο που μας μένει από την πορεία της Χρύσας Μαυρίδου και του χωριού της στο χρόνο είναι ότι ναι, ακόμη κι ένας άνθρωπος όταν το θέλει μπορεί ν’ αλλάξει τον κόσμο…


Και μαζί μ’ αυτή την απόφανση που της αποτείνουμε, είμαστε σίγουροι ότι αυτό που έχει στο νου και ξεκίνησε ως Φεστιβάλ Ποντιακής Γαστρονομίας, στο πέρασμα του χρόνου η Χρύσα  θα το καταστήσει σταδιακά το γεγονός του καλοκαιριού…

Γαστρονομικό Φεστιβάλ, βαλκάνιο και καθολικό, μαζί με τους «άρχοντες» του τόπου, μια και  η συμμετοχή τους στην εμπέδωση και εξάπλωση του οράματος είναι εδώ αναγκαία…

Αν μοιράζονται βέβαια οράματα…

Πηγή: Παρατηρητής της Θράκης