Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 2017

Ετήσιο μνημόσυνο για τον ήρωα του Πόντου Κοτζά Αναστάς (Αναστάσιο Παπαδόπουλο)

Ετήσιο μνημόσυνο για τον ήρωα του Πόντου Κοτζά Αναστάς (Αναστάσιο Παπαδόπουλο)
Ετήσιο μνημόσυνο για τον ήρωα του Πόντου Κοτζά Αναστάς (Αναστάσιο Παπαδόπουλο)

Από τον Ιστορικό Ποντιακό Πολιτιστό Σύλλογο Νεοκασάρειας "Κοτζά Αναστάς" έγινε την Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2017 με κάθε επισημότητα, στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου, το ετήσιο μνημόσυνο για τον ήρωα του Πόντου Αναστάσιο Παπαδόπουλο, Κοτζά Αναστάς, τον Κολοκοτρώνη του Πόντου.

Παρευρέθησαν εκπρόσωποι της Ένωσης Ποντίων Πιερίας, του Ποντιακού Συλλόγου Κατερίνης "Παναγία Σουμελά", του Πολιτιστικού Συλλόγου Σιδηροδρομικού Σταθμού Κατερίνης, Λευκάρων Κοζάνης, κ.ά.

Η ζωή και η δράση του Αναστάσιου Παπαδόπουλου είναι ένα κομμάτι από το παζλ των γεγονότων που διαδραματίστηκαν την περίοδο 1915-1922 στον Πόντο. Ο νεαρός οπλαρχηγός ήταν από τους πρωτοπόρους της Αντίστασης στα δύσκολα χρόνια της ποντιακής γενοκτονίας και πέρασε στην ιστορία και στο θρύλο ως Κοτζά Αναστάς (Μεγάλος Αναστάσης). Γεννήθηκε το 1896 στο χωριό Εντίκ Πουνάρ της Έρπαα (αρχαία Ηράκλεια) και ήταν γιος πολύτεκνης αγροτικής οικογένειας και εγγόνι ιερέα. Μεγάλωσε μέσα σε ένα ελληνορθόδοξο περιβάλλον και γαλουχήθηκε με τα νάματα και τα ιδανικά του ανθρωπισμού και της ελευθερίας. Από μικρός έδειξε ότι ήταν ατίθασος και δυναμικός χαρακτήρας, με σπάνιες όμως ευαισθησίες υπέρ των αδύναμων και των κατατρεγμένων.

Ετήσιο μνημόσυνο για τον ήρωα του Πόντου Κοτζά Αναστάς (Αναστάσιο Παπαδόπουλο)

Έχουν περάσει 91 χρόνια από τότε. Κι όμως, το πέρασμα από τη γενοκτονία στην αντίσταση, αυτό το κομμάτι της εποποιίας του Ποντιακού Ελληνισμού, είναι σήμερα σε απελπιστικό βαθμό άγνωστο. Ήταν ένας αυθόρμητος και μέχρις εσχάτων αγώνας που έσωσε την τιμή και την υπόληψη του ποντιακού λαού και μπορεί θαυμάσια να παραλληλιστεί με την επανάσταση που ξεκίνησαν οι Έλληνες το 1821.

Οι Πόντιοι αγωνιστές, όπως ο Αναστάσιος Παπαδόπουλος, ήταν λαϊκοί ήρωες που όρθωσαν το ανάστημά τους και αντιτάχθηκαν στις δυνάμεις της βίας, του σωβινισμού και του ρατσισμού του τουρκικού καθεστώτος. Ήταν αγνοί πατριώτες που αγωνίστηκαν για την ελευθερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, δίνοντας καθημερινά μαθήματα αυτοθυσίας.

Και φυσικά ποτέ δεν σκέφτηκαν να καρπωθούν υλικά τον αγώνα τους, όπως έπραξαν διάφοροι καιροσκόποι στη νεότερη ιστορία της Ελλάδας, και σήμερα έχουν μερίδιο ευθύνης για την κατάντια της χώρας μας.