Πρέπει να αλλάζουν οι ονομασίες των οδών που φέρουν προβληματικά ονόματα; |
του Βλάση Αγτζίδη
Με αφορμή την αλλαγή της ονομασίας ενός δρόμου στη Θεσσαλονίκη -πρωτοβουλία του Τριαντάφυλλος Μηταφίδης- που έφερε έως τώρα το όνομα ενός δωσίλογου της Κατοχής έκανα τις εξής σκέψεις:
Δεν γίνεται όμως να παραμένει χωρίς αντίδραση η προπαγάνδα της χούντας -ή του Μεταξά πιο πριν- που πήρε οδωνυμικά χαρακτηριστικά... Φυσικά η αντίδραση εξαρτάται από την ωριμότητα της κοινωνίας η οποία υπήρξε στόχος της προπαγανδιστικής πολιτικής των αυταρχικών καθεστώτων...
Πάντως, ένα να από αυτά, που μ' έχουν εντυπωσιάσει στην πάλαι πότε προσφυγομάνα Θεσσαλονίκη, είναι η αποδοχή απ' όλους (των φλύαρων προσφυγικών οργανώσεων συμπεριλαμβανομένων) η αδιαφορία για το όνομα της "Οδού Δημητρίου Γούναρη". Μια ονοματοδοσία που έκανε ο Μεταξάς προς τιμήν του φιλομοναρχικού του φίλου και εις πείσμα της βενιζελοκρατούμενης -τότε- Θεσσαλονίκης και "πόλης των προσφύγων". Την ίδια πάνω κάτω εποχή (1938) που είχε μετωνομάσει και την Οδό Αποστόλου Παύλου σε Οδό Κεμάλ Ατατούρκ. [Το όνομα αυτό το αποδέχτηκαν και όλες οι επόμενες αρχές της πόλης: οι δωσιλογικές αρχές επί Κατοχής, καθώς και οι εμφυλιακές και μετεμφυλιακές ηγεσίες. Ξαναπήρε το παλιό όνομα μετά το πογκρόμ που έκανα οι Τούρκοι εθνικιστές στην Κωνσταντινούπολη κατά της ελληνικής μειονότητας το Σεπτέμβριο του 1955]. ..
Όμως ο Γούναρης ήταν αυτός που παρέα με τον Πρωτοπαδάκη απαγόρευσαν και νομοθετικά και με εντολή την εκκένωση της Σμύρνης τον Αύγουστο του '22, και υπήρξαν συνυπεύθυνοι της σφαγής που πραγματοποίησαν οι κεμαλικοί...
Και για να σας θυμίσω τις λεπτομέρειες εκείνου του απόλυτου ενδοεθνικού εγκλήματος:
Η πρώτη πράξη της συνειδητής εγκατάλειψης των μικρασιατικών πληθυσμών ήταν η ψήφιση του νόμου 2870/1922 τον Ιούλιο του ’22, με τον οποίο απαγόρευαν την αναχώρηση ενώ είχαν αποφασίσει να φύγουν από τη Μικρά Ασία.
Η δεύτερη και πλέον κυνική πράξη ήταν η τελευταία εντολή της κυβέρνησης Γούναρη-Πρωτοπαπαδάκη προς την Αρμοστεία Σμύρνης αφού είχε σπάσει το μέτωπο και 5 μέρες πριν μπουν τα κεμαλικά -τακτικά και άτακτα- στρατεύματα στην πόλη, όπου έδινε την εξής απίστευτη εντολή. Σας την παραθέτω όπως ακριβώς υπάρχει στο τηλεγράφημα: "..εμποδισθώσι αναχωρίσωσι Έλληνες Μικρασιάται δι’ Ελλάδα, ακόμα και όταν είναι εύποροι δυνάμενοι αναχωρήσωσι με συνήθη ταχυδρομικά ατμόπλοια».