 |
| Οι Έλληνες του Πόντου έχουν το δικό τους Ζάλογγο: Η τραγική ιστορία των κοριτσιών της Πάφρας |
της Στέλλας Χαϊτίδου
Σχεδόν 120 χρόνια πριν το χορό του Ζαλόγγου την πράξη αντίστασης των γυναικών των Σουλιωτισσών(1803), στην περιφέρεια της Πάφρας στον δυτικό Πόντο, κάποιες άλλες γυναίκες, που η ελληνική ιστορία τις ξέχασε εντελώς κάνανε το ίδιο.
Το 1680 ο ντερεμπέης Χασάν Αλήμπεη έστελνε σωρηδόν άντρες στα καταναγκαστικά έργα, ενώ οι κοπέλες που συλλαμβάνονταν προορίζονταν για τα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής. Έτσι, κάτοικοι της Πάφρας αποφάσισαν να κρυφτούν στο θρυλικό κάστρο του Ασάρκαλε, το οποίο είναι χτισμένο σε λόφο στη δυτική όχθη του ποταμού Άλυ, κοντά στο ελληνικό χωριό Καπού Καγιά.
Περίπου 2.000 άτομα από τα χωριά της Πάφρας βρήκαν καταφύγιο στο κάστρο, το οποίο ο ντερεμπέης πολιόρκησε για 48 μέρες. Όταν πια η πείνα και η δίψα είχαν γίνει αφόρητες, και οι αρρώστιες θέριζαν, οι πολιορκημένοι αποφάσισαν να παραδοθούν. Ενώ μια ομάδα, γύρω από 30 νεαρά κορίτσια, για να μην παραδοθούν, ανέβηκαν ψηλά στη κορυφή του κάστρου από όπου έπεσαν. Προτίμησαν να γκρεμιστούν παρά να πέσουν στα χέρια του Τούρκου.
Μετά την αυτοθυσία των κοριτσιών, το κάστρο ονομάστηκε «Kiz Kalesi» δηλαδή το «Το Κάστρο των Κοριτσιών».