Ασέβεια του θεσμού του Προέδρου της Δημοκρατίας στον Προσφυγικό Ελληνισμό |
του Θεόφιλου Κωτσίδη
Συμπληρώνονται φέτος εκατόν έξι χρόνια από την σφαγή των Αρμενίων από τους Νεοτούρκους. Οι ανά την Υφήλιο Αρμένιοι ετοιμάζονται να τιμήσουν τη μνήμη των 1.500.000 νεκρών τους. Βρισκόμαστε λίγες ώρες πριν από την φημολογούμενη ανακοίνωση του προέδρου των ΗΠΑ ως αναγνώριση των εγκλημάτων εναντίον των Αρμενίων με τη λέξη "Γενοκτονία".
Ο Προσφυγικός και όχι μόνο Ελληνισμός, τιμά και σέβεται την ημέρα αυτή συμπαραστεκόμενος δίπλα στους Αρμενίους για όσα υπέστησαν και αποτέλεσαν τον προάγγελο αυτών που υπέστησαν, λίγο πιο μετά, Πόντιοι, Μικρασιάτες, Θρακιώτες και φυσικά και οι Ασσύριοι.
Για το που βρισκόμαστε σε Διεθνές επίπεδο δεν είναι ώρα να το αναλύσουμε. Ακριβώς γιατί δεν βρισκόμαστε πουθενά.
Όμως, στα του οίκου μας και στο κατά πόσο έχουν γίνει αποδεκτά τα ιστορικά γεγονότα της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Ανατολής, των Χριστιανικών πληθυσμών, στην ευρύτερη Ελληνική κοινωνία, βλέπουμε ότι και εδώ δυστυχώς δεν έχουμε πετύχει σχεδόν τίποτα.
Και επειδή οι σημειολογικές κινήσεις έχουν μεγάλη σημασία, ας δούμε τη σημερινή κίνηση της Προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου, να καταθέσει στεφάνι στη μνήμη των γενοκτονηθέντων Αρμενίων, Και για να μην παρεξηγηθούμε, καλώς έπραξε!
Στη μνήμη των γενοκτονηθέντων Ελλήνων της Ανατολής, Ποντίων, Μικρασιατών και Θρακιωτών ΠΟΤΕ θα καταθέσει στεφάνι ο πρώτος πολίτης της χώρας;
Φυσικά κανένας ΠτΔ δεν το έπραξε μέχρι σήμερα, και οι ευθύνες βαραίνουν τους πάντες (Πολιτεία, προσφυγικές οργανώσεις).
Ας μην ξεχάσουμε βέβαια και δήλωση της ΠτΔ στις 19 Μαΐου 2020: «Σήμερα τιμούμε τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα των Ελλήνων του Πόντου, που χάθηκαν πριν από έναν αιώνα».
Ποιοι "χάθηκαν" και που; Άνοιξε η γη και τους κατάπιε;
Ας ελπίσουμε αρχής γενομένης από φέτος ο θεσμός του ΠτΔ να αποδώσει τον ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη των Γενοκτονηθέντων Ελλήνων.