Η γελοιότητα με το βιβλίο για τον ηθικό ηγέτη Ατατούρκ |
Τρικυμία εν κρανίω, πάλι. Αναστατώθηκε το σύμπαν της νεοκυπριακής διανόησης. Διότι αποσύρθηκε από το υπουργείο Παιδείας βιβλίο της αγγλικής γλώσσας, που εξυμνούσε τον Κεμάλ Ατατούρκ. Είναι ολοκληρωτισμός. Είναι φασισμός. Είναι Χίτλερ ο Πρόδρομος. Και κοίτα, δώσαμε και στους Τούρκους ευκαιρία να μας κατηγορούν. Φαντάσου, δηλαδή, τρικυμία! Μας κατηγορούν οι Τούρκοι. Εξέδωσε ανακοίνωση το υπουργείο του Τσαβούσογλου. Έκανε δήλωση ο Τσελίκ, ο εκπρόσωπος του κόμματος του Ερντογάν. Έκανε δήλωση ο Τατάρ… Αμάν κακό που πάθαμε! Μέχρι κι ο Αναστασιάδης τρόμαξε κι άφησε εκτεθειμένο τον υπουργό του. Θα συζητήσουν, είπε, στο Υπουργικό για το «πώς αντιμετωπίζεται ένα πρόβλημα που τον 21ο αιώνα ενδεχόμενα να θέλει μια άλλη διαχείριση».
Αυτό που πρέπει να συζητηθεί στο Υπουργικό είναι γιατί αγοράστηκε βιβλίο από τη Βρετανία; Κι αφού αγοράστηκε γιατί δεν ελέγχθηκε σελίδα προς σελίδα; Διότι, όπως το ίδιο το υπουργείο ανακοίνωσε, «το τελευταίο διάστημα είχαν εντοπισθεί και ορισμένα άλλα βιβλία της Αγγλικής, με αναφορές στη «βόρεια Κύπρο», ωσάν να επρόκειτο για ένα δεύτερο κυπριακό κράτος και έγιναν σχετικές ενέργειες και υπήρξε αποκατάσταση». Δηλαδή, δίνουν χρήματα να αγοράζουν βιβλία από τη Βρετανία, τα οποία γράφουν παραπλανητικά στοιχεία για την Κύπρο και μετά τρέχουν να τα διορθώνουν. Αλλά, τα χρήματα τα δίνουν. Και μιλάμε για πολλά χρήματα για να πάνε τα βιβλία σε όλα τα σχολεία και σε όλους τους μαθητές. Δηλαδή, το κυπριακό κράτος χρηματοδοτεί βρετανικές εκδόσεις που παρουσιάζουν τα κατεχόμενα ως δεύτερο κυπριακό κράτος και τον Ατατούρκ ως «ηθικό ηγέτη». Συλλυπητήρια.
Ναι, είναι έγκλημα να δίνεται οδηγία σε εκπαιδευτικούς να σχίζουν σελίδες από βιβλία στον 21ο αιώνα. Αναχρονισμός του χειρίστου είδους. Δεν έπρεπε εξ αρχής να δοθεί στους μαθητές το βιβλίο. Δόθηκε και μετά αναγκαστικά αποσύρθηκε γιατί είναι μεγαλύτερο το έγκλημα να έχουν στα χέρια τους οι μαθητές της κατεχόμενης και απειλούμενης Κύπρου, βιβλίο στο οποίο εκθειάζεται και προβάλλεται ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, ως υπόδειγμα ηγεσίας. Ποιος έλεγξε και έγκρινε το βιβλίο; Υπάρχει καμιά αρμόδια ομάδα γι΄ αυτή τη δουλειά; Μήπως, είναι κανένας της νεοκυπριακής διανόησης που θαυμάζει τον Ατατούρκ και τον Ερντογάν και τον Τσαβούσογλου; (Ναι, έχουμε και τέτοιους, μην σας φαίνεται παράξενο.) Αυτά να ρωτήσει ο Πρόεδρος τον υπουργό του κι όχι το «πώς αντιμετωπίζεται ένα πρόβλημα στον 21ο αιώνα». Γιατί δημιουργήθηκε το πρόβλημα, να μας πουν.
Λένε, όσοι άρπαξαν την ευκαιρία να επαναφέρουν τις εμμονές τους με το δήθεν πρόβλημα της εθνικιστικής μας παιδείας, ότι το βιβλίο αναφέρει απλώς ότι ο Ατατούρκ «είναι ο μεγαλύτερος ήρωας της Τουρκίας». Και αθώα ρωτούν: Γιατί να μας ενοχλεί αυτό; Γιατί να μας ενοχλεί αφού είναι γεγονός;
Παραλείπουν, όμως, τα υπόλοιπα. Το ότι γράφει: «ήταν ένας ηθικός ηγέτης ο οποίος στεκόταν δίπλα στους ανθρώπους». Δεν θα συζητήσουμε εδώ την ηθική του Ατατούρκ, αλλά ας ρωτήσουν ειδικά γι΄ αυτό τον χαρακτηρισμό, τους Πόντιους, τους Αρμένιους, τους Έλληνες της Πόλης.
Δεν πρέπει να μας ενοχλούν, λένε, οι αναφορές αυτές διότι έτσι μπορεί να αναπτυχθεί η κριτική σκέψη των μαθητών. Σπουδαία ιδέα κι αυτή! Να δίνουν στους μαθητές βιβλία με παραπλανητικά στοιχεία ώστε να τα συζητούν και να αποκτούν κριτική σκέψη. Πολύ μπερδεμένα τα έχουν στο μυαλό τους. Θα αποκτήσουν κριτική σκέψη για την ιστορία στο μάθημα των αγγλικών! Ε, να τους λένε κιόλας (στα αγγλικά, ίσως) ότι εκτός των άλλων ο Μουσταφά Κεμάλ εδραίωσε και τον τουρκικό εθνικισμό ως πολιτική ιδεολογία.
Η μεγαλύτερη υποκρισία είναι που παριστάνουν ότι πρώτη φορά συμβαίνει κάτι τέτοιο. «Το υπουργείο Παιδείας συμπεριφέρεται με τρόπο απαράδεκτο, αυταρχικό, αντιπαιδαγωγικό, με συμπεριφορές που παραπέμπουν σε μαύρες σελίδες της ιστορίας μας», έλεγε χτες εκ μέρους του ΑΚΕΛ ο Χρ. Χριστοφίδης. Αλλά, η προηγούμενη απόσυρση βιβλίου από τα σχολεία έγινε το 2011 επί κυβέρνησης ΑΚΕΛ, όταν αποσύρθηκε το βιβλίο των Θρησκευτικών της Α’ Γυμνασίου. «Το βιβλίο αποσύρεται για τον απλό λόγο ότι δεν είναι βιβλίο Θρησκευτικών, αλλά ιστορίας θρησκευτικών κοινοτήτων της Κύπρου», όπως δήλωνε στις 6/12/2011, ο τότε υπουργός Παιδείας, Γιώργος Δημοσθένους. Δεν ήθελαν κριτική σκέψη, τότε;
Πηγή: Φilenews