Κυριακή 7 Μαρτίου 2021

Οι Σταυροπηγιακές Μονές του Πόντου στην Επανάσταση

Οι Σταυροπηγιακές Μονές του Πόντου στην Επανάσταση
Οι Σταυροπηγιακές Μονές του Πόντου στην Επανάσταση

Το Ιερό Ίδρυμα «Παναγία Σουμελά», των Ρωμιών εκ Πόντου στις ΗΠΑ και Καναδά, με ιδιαίτερη χαρά προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους του να συμμετέχουν στη διαδικτυακή εκδήλωση επ’ ευκαιρία της 200ης επετείου από την κήρυξη της επανάστασης μας και την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα για την απελευθέρωση της πατρίδας μας από τον οθωμανικό ζυγό.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί μέσω ZOOM την Κυριακή 7η Μαρτίου 2021 στις 2:00 μ.μ. (ώρα Νέας Υόρκης) ή 9:00 μ.μ. ώρα Ελλάδας.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε την εκδήλωση ζωντανά μέσω των κάτωθι συνδέσμων: www.facebook.com/HolyInstitutionPanagiaSoumela και youtube.panagiasoumela.org.

Κύριος ομιλητής της εκδήλωσης θα είναι ο προσκεκλημένος από Ελλάδα, Δρ. Θωμάς Αλεξιάδης, με θέμα: «Η συμβολή της Εκκλησίας στον Αγώνα του 1821 και η Δράση των Σταυροπηγιακών Μονών του Πόντου κατά τη διάρκεια της Οθωμανοκρατίας».

Θα συμμετέχουν επίσημοι προσκεκλημένοι από ΗΠΑ και Ελλάδα και θα απευθύνουν χαιρετισμούς αντιπρόσωποι ομογενειακών φορέων».

Άρωμα Πόντου στο "Σπίτι του MEGA" (Video)

Άρωμα Πόντου στο "Σπίτι του MEGA"
Άρωμα Πόντου στο "Σπίτι του MEGA"

Ένας από τους πιο ταλαντούχους εκπροσώπους της Ποντιακής λύρας, ο Ματθαίος Τσαχουρίδης εντυπωσίασε το κοινό στην εκπομπή «Στο σπίτι με το MEGA».

Ο εξαιρετικός οργανοπαίχτης ερμήνευσε μεταξύ άλλων τα τραγούδια: «Σεράντα Μήλα», «Αλάρωτος Σεβντάλης», «Για έλα για θα έρχουμαι» και «Ντως καμπάνα».

Ο Τσαχουρίδης παίζει λύρα από την ηλικία των 9 ετών και έχει βραβευθεί πολλές φορές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Τον Ιανουάριο του 2005 ο Ματθαίος κέρδισε το Πρώτο Βραβείο του Ιδρύματος Τεχνών Βρετανίας, ως ο καλύτερος ερμηνευτής παραδοσιακού οργάνου στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έχει συμμετάσχει ως σολίστας με την ποντιακή λύρα στα φεστιβάλ παγκόσμιας μουσικής WOMAD και WOMEX, στην Όπερα του Παλέρμο στη Σικελία για την UNESCO και στο Royal Albert Hall του Λονδίνου.


Έχει εκτελέσει διάφορες συνθέσεις και έργα με την ποντιακή λύρα για το ραδιόφωνο του BBC και το 2004 ερμήνευσε το μουσικό Ολυμπιακό θέμα της τηλεόρασης του BBC για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, συνοδευόμενος από την Συμφωνική Ορχήστρα της Πράγας.

Κορυφαία στιγμή στη συναυλιακή του πορεία, αποτελεί η εμφάνισή του στο Ηρώδειο για την έναρξη του φεστιβάλ Αθηνών 2005. Εκεί ερμήνευσε με την ποντιακή λύρα συνθέσεις του Μίμη Πλέσσα υπό τη διεύθυνσή του ιδίου και τη συνοδεία της Ορχήστρας Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ.

Το μουσικό σχήμα «Ψυχή και Σώμα», που δημιούργησε με τον αδερφό του Κωνσταντίνο, πρωταγωνιστεί στη μουσική σκηνή τόσο στην Ελλάδα (sold out εμφανίσεις στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης) όσο και στο εξωτερικό (Μόναχο, Στουτγάρδη, Στοκχόλμη, Μόσχα, Λονδίνο), με την ποντιακή λύρα να αγκαλιάζει ένα παγκόσμιο μουσικό ρεπερτόριο και να αναδεικνύει τις απεριόριστες μουσικές δυνατότητες του οργάνου.

Πηγή: In

Μουσικoγεωγραφικό ταξίδι στον Πόντο

Μουσικoγεωγραφικό ταξίδι στον Πόντο
Μουσικoγεωγραφικό ταξίδι στον Πόντο

Η Συντονιστική Επιτροπή Νεολαίας της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ελλήνων Ποντίων στην Ευρώπη συνεχίζει τις διαδικτυακές εκδηλώσεις της, την Κυριακή 7 Μαρτίου 2021.

Στην τρίτη εκδήλωση της φιλοξενεί τον Ιωάννη Τσανασίδη, μουσικολόγο, M.Ed. “Μουσικές Τέχνες” στην κατεύθυνση Ελληνικές Μουσικές Παραδόσεις του τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης με θέμα: «Μουσικoγεωγραφικό ταξίδι στον Πόντο».

Όσοι επιθυμούν να παρακολουθήσουν μπορούν να κλικ στο σύνδεσμο εδώ (Meeting ID 5203301373).

Η εισήγηση θα γίνει μέσω Zoom στις 18.00 ώρα Γερμανίας και 19.00 ώρα Ελλάδας.

Πυρρίχιος Ακαδημία: Ο Πυρρίχιος από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα

Πυρρίχιος Ακαδημία: Ο Πυρρίχιος από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα
Πυρρίχιος Ακαδημία: Ο Πυρρίχιος από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα

Η Πυρρίχιος Ακαδημία στα πλαίσια του νέου κύκλου διευρυμένων διαδικτυακών συναντήσεων της για το 2021, την Κυριακή 7 Μαρτίου 2021 στις 6:30 μ.μ. θα έχει τη τιμή να φιλοξενήσει τον ιστορικό Στέφανο Σκαρμίντζο Δρ. Άλκη Ράφτη σε μια εισήγηση-συζήτηση με θέμα: Ο Πυρρίχιος από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
 
Η συμμετοχή είναι ελεύθερη για όλους τους ενδιαφερόμενους στο σύνδεσμο εδώ.

Οι Ποντιακοί Σύλλογοι στον πλευρό των πληγέντων από το σεισμό στην Ελασσόνα

Οι Ποντιακοί Σύλλογοι στον πλευρό των πληγέντων από το σεισμό στην Ελασσόνα
Οι Ποντιακοί Σύλλογοι στον πλευρό των πληγέντων από το σεισμό στην Ελασσόνα

Το διήμερο 3 και 4 Μαρτίου 2021, η ευρύτερη περιοχή της Ελασσόνας επλήγη από ισχυρούς σεισμούς που προξένησαν μεγάλες καταστροφές σε κατοικίες και υποδομές. Όπως συμβαίνει σε παρόμοιες περιπτώσεις, εκτός από τα κτίρια, πολύ περισσότερο υποφέρουν οι άνθρωποι και κυρίως οι ευάλωτες ομάδες των παιδιών και των ηλικιωμένων.

Με αυτές τις σκέψεις και με δεδομένη την ευαισθησία τους σε θέματα αλληλεγγύης και συμπαράστασης προς αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας, οι Ποντιακοί Σύλλογοι του Ν. Ημαθίας προσφέρουν την αρωγή τους, στον Δήμο Ελασσόνας και τους κατοίκους της.

Η προσφορά έγινε δεκτή από πλευράς Δημοτικής Αρχής της πόλης, μαζί με τις ευχαριστίες του Δημάρχου για την πρωτοβουλία.

Η βοήθεια που χρειάζεται η περιοχή είναι κυρίως νερά, ξηρά τροφή ή τροφές μεγάλης διάρκειας και είδη πρώτης ανάγκης.

Σε αυτή την προσπάθεια η Εύξεινος Λέσχη Βέροιας για τις περιοχές Βέροιας – Νάουσας και περιχώρων και η Εύξεινος Λέσχη Αλεξάνδρειας για την περιοχή Αλεξάνδρειας και περιχώρων θα συγκεντρώνουν τα προαναφερόμενα και θα τα προωθήσουν στους συνανθρώπους μας για την, κατά το δυνατόν, ανακούφιση και συμπαράσταση τους.

Όσοι επιθυμούν να βοηθήσουν ας επικοινωνήσουν με τα τηλέφωνα: Τηλ. Βέροιας: 6983503676 - Τηλ. Αλεξάνδρειας: 6907847312

Σάββατο 6 Μαρτίου 2021

Αργοναύτες Waiblingen: Ο Ελληνισμός της Τσάλκας

Αργοναύτες Waiblingen: Ο Ελληνισμός της Τσάλκας
Αργοναύτες Waiblingen: Ο Ελληνισμός της Τσάλκας

Ο Σύλλογος Ποντίων Waiblingen "Οι Αργοναύτες" διοργανώνει και προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους του συλλόγου στον επετειακό κύκλο εκδηλώσεων για τα 30 χρόνια του, που φέτος λόγω των συνθηκών που επικρατούν, λόγω των μέτρων πρόληψης που αλλάζουν συνέχεια για την εξάπλωση του κορονοϊού, θα πραγματοποιηθεί διαδικτυακά.

Τo Σάββατο 6 Μαρτίου 2021 στις 7.00 μ.μ. (ώρα Γερμανίας) ο υποψήφιος διδάκτορας στο Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, κ. Σπάρτακος Τανασίδης θα αναπτύξει το θέμα «Ο Ελληνισμός της Τσάλκας».

Όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να ακολουθήσουν τον σύνδεσμο εδώ (Meeting ID: 89925422908)

Η εισήγηση θα μεταδοθεί και «live» από το κανάλι των Αργοναυτών στο Youtube.

Παρασκευή 5 Μαρτίου 2021

Α. Τριανταφυλλίδης: Πλήρης υποβάθμιση της Προσφυγικής Μνήμης από την Υπουργό Πολιτισμού

Α. Τριανταφυλλίδης: Πλήρης υποβάθμιση της Προσφυγικής Μνήμης από την Υπουργό Πολιτισμού
Α. Τριανταφυλλίδης: Πλήρης υποβάθμιση της Προσφυγικής Μνήμης από την Υπουργό Πολιτισμού

Σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με τις δηλώσεις Μενδώνη για τη ΜΗ ανακήρυξη του έτους 2022, ως έτους Προσφυγικής Μνήμης, ο Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης δήλωσε τα εξής:

«Αποτελεί άνευ προηγουμένου πρόκληση για το σύνολο του προσφυγικού ελληνισμού η συσχέτιση του λογοτεχνικού έτους «Ιάκωβος Καμπανέλλης», που ανακοινώθηκε, με τη μη ανακήρυξη του 2022 ως έτους «Προσφυγικής Μνήμης». Προφανώς και η ανιστόρητη πρόκληση δεν έγκειται στην επιλογή του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα, τον οποίο άπαντες τιμούμε και αναγνωρίζουμε για το μεγάλο πνευματικό του έργο, αλλά αφορά την υποβάθμιση, υποτίμηση και απόπειρα αποσιώπησης της σημασίας της συμπλήρωσης 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή το 2022.

Άλλωστε οι έντονες αντιδράσεις των προσφυγικών σωματείων υπογραμμίζουν το μέγεθος του ατοπήματος. Η ανεπιτυχής απόπειρα της Υπουργού εκ των υστέρων να μαζέψει τα ασυμμάζευτα με την δικαιολογία πως «η κήρυξη του 2022, ως έτους Καμπανέλλη, αναφέρεται στο έτος λογοτεχνίας που κηρύσσει κάθε χρόνο το ΥΠΠΟΑ…» δεν πείθει κανέναν, ούτε τα προσφυγικά σωματεία, των οποίων η οργή είναι απολύτως δικαιολογημένη.

Αδιαμφισβήτητα, το ζήτημα της προσφυγικής μνήμης θα έπρεπε να αποτελεί κεντρική ευθύνη της Πολιτείας αλλά και προτεραιότητα για κάθε Ελληνική Κυβέρνηση και όχι να υποβαθμίζεται κατά αυτόν τον τρόπο.

Ενόψει της επετείου των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή και την πυρπόληση της Σμύρνης, η ελληνική Πολιτεία θα έπρεπε να έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις και να αναλάβει κεντρικές πρωτοβουλίες πανελλαδικής εμβέλειας έμπρακτης τιμής και σεβασμού στη Μνήμη του Γενοκτονημένου Μικρασιατικού Ελληνισμού (Ίωνες, Πόντιοι, Καππαδόκες, Ανατολικοθρακιώτες), με ιδιαίτερη συμβολική σημασία όπως:

Η δημιουργία των Μουσείων Προσφυγικού Ελληνισμού, στην Αθήνα, στα «Προσφυγικά» της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και στη Θεσσαλονίκη στο πρώην στρατόπεδο Παύλου Μελά, στη Δυτική Θεσσαλονίκη, ως κιβωτών μνήμης, ιστορίας, πολιτισμού, λαογραφίας των αλησμόνητων πατρίδων καθώς και η άμεση κυβερνητική ανταπόκριση στο πάνδημο αίτημα για την κατασκευή Μνημείου στα Απολυμαντήρια της Καλαμαριάς στη Θεσσαλονίκη, ως τόπου ιστορικής Μνήμης.

Καταληκτικά: Είναι επιβεβλημένη η άμεση αποκατάσταση της ιστορικής απρέπειας της Υπουργού Πολιτισμού και η άμεση ανακήρυξη από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό του 2022, ως Έτους Προσφυγικής Μνήμης».

Ο Εύξεινος Πόντος και η ιστορία του μέσα από χάρτες

Ο Εύξεινος Πόντος και η ιστορία του μέσα από χάρτες
Ο Εύξεινος Πόντος και η ιστορία του μέσα από χάρτες

Η ακτογραμμή του Πόντου η μεγαλύτερη της ελληνικής επέκτασης

Ο Εύξεινος Πόντος αποτέλεσε τη μεγαλύτερη ακτογραμμή της ελληνικής γεωγραφικής επέκτασης από το 900 έως το 500 π.Χ. Υπήρξε το διακύβευμα τριών αυτοκρατοριών τον 19ο αιώνα, το μείζον πέρασμα από την Ασία προς δυσμάς, το «κλειδί» της συνέχειας της Ευρασίας και η μόνη θάλασσα που μέχρι το 5.000 π.Χ. περιβαλλόταν από περιοχές γεωργίας και εξημέρωσης ζώων. Μέσω της Μαύρης Θάλασσας τον 14ο αιώνα η μαύρη πανώλη πέρασε στην Ευρώπη, που απώλεσε στην πανδημία σχεδόν το 1/3 του πληθυσμού της.

Τη γεωγραφική σημασία του Εύξεινου Πόντου διαχρονικά, όπως αποδεικνύεται μέσα από τους ιστορικούς χάρτες, γεγονότα, συγκρούσεις και πολέμους ανέλυσε ο ομότιμος καθηγητής Ανωτέρας Γεωδαισίας και Χαρτογραφίας του ΑΠΘ και επίτιμος εταίρος της Διεθνούς Χαρτογραφικής Ένωσης, Ευάγγελος Λιβιεράτος, σε διάλεξη στο πλαίσιο διαδικτυακής εκδήλωσης που οργάνωσε η Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης. Προβάλλοντας σπάνιους ιστορικούς χάρτες, που τοποθετούν τον Εύξεινο Πόντο ως το κέντρο των συστημάτων της Ευρασίας - του ευρωμεσογειακού, του ρωσικού, του τουρκόφωνου κεντροασιατικού και του αραβοπερσικού- ο καθηγητής μίλησε για τις ζώνες τριβής στα όρια των συστημάτων -ανατολική Μεσόγειος και Ερυθρά θάλασσα, Καυκασία και θάλασσα του Κόλπου- που ακόμη και σήμερα καθορίζουν σύνθετους γεωπολιτικούς συσχετισμούς στην περιοχή.

«Τα διαχρονικά επίκαιρα διακυβεύματα»

Χαρακτηριστικό παράδειγμα που μαρτυρά τη διαρκή ανά τους αιώνες γεωπολιτική σημασία της περιοχής αποτελεί ένας χάρτης τύπου Orbis Terrarum του 4ου αιώνα, από τους πρώτους που απεικονίζουν την τότε γνωστή οικουμένη του μεσαιωνικού κόσμου. Κατά τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους η Γη απεικονίζεται επίπεδη, με την Ευρώπη, την Αφρική και την Ασία. Οι τρεις ήπειροι χωρίζονται από ευθύγραμμες θαλάσσιες ζώνες σε σχήμα «Τ». Το θαλάσσιο κατά Ανατολή-Δύση σκέλος του «Τ», η Μεσόγειος, χωρίζει την Ευρώπη από την Αφρική και το σκέλος Βορρά-Νότου του χωρίζει την Ασία από την Ευρώπη. «Οι τρεις ήπειροι χωρίζονταν από τρεις θάλασσες, τη Μεσόγειο, τον Εύξεινο Πόντο και την Ερυθρά θάλασσα. Αυτές ήταν οι τρεις θάλασσες που όριζαν την οικουμένη κατά τον Μεσαίωνα στη γνώση των ανθρώπων», ανέφερε ο καθηγητής, επισημαίνοντας πως «αυτό το σχήμα το έχουμε ακόμα και επηρεάζει τη γεωπολιτική» και «αν βάλουμε τον χάρτη με το Τ -με κέντρο στα Ιεροσόλυμα - και τον προσαρμόσουμε στο σημείο των τριών θαλασσών βλέπουμε πως το κλειδί για να περάσει κανείς από την Ασία στην Ευρώπη και την Αφρική είναι οι τρεις θάλασσες και για αυτά συζητάμε ακόμη και σήμερα...». Εξήγησε δε πως «στη συνεχή γεωγραφία της Ευρασίας το ανάγλυφο της περιοχής ήταν αυτό που καθόρισε τις μεγάλες μετακινήσεις από τις στέπες, τις ερήμους και τα υψίπεδα προς την Ευρώπη και ο Εύξεινος Πόντος ήταν το κλειδί σε αυτή τη μετακίνηση, ενώ δε διευκόλυνε αντίστοιχη μετακίνηση από την Ευρώπη προς την Ασία». Σημαντικό ρόλο σε αυτό είχαν τα ποτάμια και οι ορεινοί όγκοι, καθώς το ανάγλυφο δυσκόλευε την κινητικότητα, ενώ ακόμη και ο Μέγας Αλέξανδρος «όταν έφτασε στα Ιμαλάια νόμιζε ότι έφτασε στον Ωκεανό, καθώς υπήρχε μία μικρότερη αντίληψη της γης τότε».

«Η ακτογραμμή του Πόντου η μεγαλύτερη της ελληνικής επέκτασης»

Αλλά και στους ναυτικούς χάρτες της Αναγέννησης ο Εύξεινος Πόντος απεικονίζεται κυρίαρχος και μεγαλοπρεπής. «Στον πορταλάνο χάρτη του Γεωργίου Σιδέρη, χαρτογράφου στην Βενετία το δεύτερο μισό του 16ου αιώνα, βλέπουμε τον Εύξεινο Πόντο να έχει έκταση όσο η μισή Μεσόγειος Θάλασσα. Τόση σημασία είχε την εποχή εκείνη», παρατήρησε ο κ. Λιβιεράτος για να συνοψίσει: «Ο Εύξεινος Πόντος είναι η μόνη θάλασσα που μέχρι το 5000 π.Χ όλη της η ακτογραμμή είχε γεωργία και οικόσιτα ζώα και αυτό δε συμβαίνει ούτε στη Μεσόγειο, ούτε στη Ερυθρά Θάλασσα ή την Κασπία. Στο τέλος του 3ου αιώνα οι μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών έγιναν από τη βόρεια ακτή του Πόντου στη νότια [...] Αν πάρουμε έναν χάρτη της ελληνικής επέκτασης στη Μεσόγειο στην ευρύτερη περιοχή, η ακτογραμμή του Εύξεινου Πόντου είναι η μεγαλύτερη του ελληνικού εποικισμού. Δεν έχουμε μεγαλύτερη, ακόμη και η μητροπολιτική Ελλάδα, η ακτογραμμή του Αιγαίου, είναι μικρότερη από ό,τι η ελληνική ακτογραμμή του Πόντου. Είναι, επίσης, γνωστό ότι ο Εύξεινος Πόντος ήταν η προστιθέμενη αξία του Βυζαντίου και των θαλάσσιων αγορών στη Μεσόγειο, ήταν η προστιθέμενη αξία του ιταλικού εμπορίου, των ιταλικών ναυτικών πόλεων τον Μεσαίωνα ως ένα από τα δύο θαλάσσια περάσματα κλειδιά της Ασίας στη Μεσόγειο. Ήταν το διακύβευμα τριών αυτοκρατοριών τον 19ο αιώνα, της Ρωσικής, της Αψβουργικής μέσω του Δούναβη και της Οθωμανικής, εξ΄ ου και η σπουδαιότητα του Κριμαϊκού πολέμου στα μέσα του 19ου αιώνα και απόηχοι αυτού του πολέμου, που υπάρχουν ακόμη στη διεθνή γεωπολιτική για την περιοχή αυτή, καθώς η Ρωσία δεν έχει άλλον τρόπο διεξόδου στον Ινδικό παρά να περάσει από τον Εύξεινο Πόντο [...] Και να θυμηθούμε την Μαύρη Χολέρα του 14ου αιώνα όπου από τον Εύξεινο Πόντο η επιδημία μεταφέρθηκε στην Ευρώπη».

«Ο Εύξεινος Πόντος και η επιστροφή του ατλαντισμού»

Ίσως λιγότερο γνωστό είναι πως ο Εύξεινος Πόντος έχει τη διεθνή θεώρηση από τον Διεθνή Οργανισμό Ναυτιλίας ότι είναι ατλαντική θάλασσα, ότι ανήκει στον Ατλαντικό Ωκεανό ως θάλασσα. «Αυτό αντανακλά και τη σημερινή ατλαντική σημασία του Ευξείνου Πόντου», είπε ο κ.Λιβιεράτος υπενθυμίζοντας ότι ο σημερινός αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Μίρτσεα Τζοάνα είναι Ρουμάνος.

«Με τους χάρτες καταλαβαίνουμε καλύτερα το τι συμβαίνει στον κόσμο. Γεωπολιτική είναι ο ρόλος της γεωγραφίας στη διεθνή πολιτική, στα πολιτικά συστήματα και στις σχέσεις των υπερδυνάμεων με τον γεωγραφικό χώρο. Στη γεωπολιτική εμπλέκονται οι συγκρούσεις οι οποίες υπάρχουν μεταξύ διαφόρων γεωγραφικών χώρων -πλέον δεν αρκεί να τα βλέπουμε ως κράτη, αλλά ως γεωγραφικές ενότητες που τους συνδέει κάτι κοινό όπως ή γλώσσα, η ιστορία, η θρησκεία, το εμπόριο κλπ- και η στρατηγική που ακολουθούν», εξήγησε ο καθηγητής, παραπέμποντας στις διεθνείς γεωπολιτικές εξελίξεις που φέρνουν ξανά στο προσκήνιο την έννοια του ατλαντισμού.

«Σε αυτή την επιστροφή του ατλαντισμού εντάσσεται και η πριν από μία εβδομάδα εντυπωσιακή ανατροπή της πολιτικής στη δυτική μας γειτονιά, στην Ιταλία, όπου μετά την ανάθεση από τον πρόεδρο Ματαρέλα στον Μάριο Ντράγκι της εντολής σχηματισμού κυβέρνησης στις ανακοινώσεις του η πρώτη φράση αφορούσε στην τήρηση του ευρωατλαντικού δόγματος της Ιταλίας».

«Η έννοια είναι πολύ σημαντική και επηρεάζει τον Εύξεινο Πόντο, που θεωρείται επισήμως και διεθνώς ως μία ατλαντική θάλασσα. Μέχρι το 2016 η Αμερική υπηρέτησε τη στρατηγική του ατλαντισμού όπως τη σχεδίασε μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και αν σήμερα επιστρέψει σε αυτήν τότε ο Εύξεινος Πόντος ως ατλαντική θάλασσα θα επανέλθει στο προσκήνιο με νέους αυξημένους γεωπολιτικούς ρόλους των παρευξείνιων χωρών», προέβλεψε ο κ. Λιβιεράτος.

Πηγή: TyposThes

Πέμπτη 4 Μαρτίου 2021

Τα «Απολυμαντήρια» Καλαμαριάς, τόπος Ιστορικής Μνήμης

Τα «Απολυμαντήρια» Καλαμαριάς, τόπος Ιστορικής Μνήμης
Τα «Απολυμαντήρια» Καλαμαριάς, τόπος Ιστορικής Μνήμης

του Νίκου Ασλανίδη

Μπορεί η λέξη «καραντίνα» να μπήκε πρόσφατα στο καθημερινό μας λεξιλόγιο και να έκανε τη ζωή μας δύσκολη, πριν από έναν αιώνα όμως η ίδια λέξη είχε συνδεθεί με μία περιοχή της Καλαμαριάς, το Καραμπουρνάκι και σημάδεψε τις ζωές 335.000 ανθρώπων.

Η «Kαραντίνα» ή τα «Απολυμαντήρια» ήταν η περιοχή που εκτείνεται σήμερα η μαρίνα της Αρετσούς μέχρι το Κυβερνείο («Παλατάκι»). Εκεί μεταφέρθηκαν με πλοία από τον Πόντο και τη Μικρά Ασία οι Έλληνες πρόσφυγες και βίωσαν το τραγικό καθεστώς της «υποδοχής» και της «φιλοξενίας».

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της εποχής από την «Καραντίνα» του Καραμπουρνού, πέρασαν 260.000 ψυχές από τον Πόντο, 50.000 από τον Καύκασο και 25.000 από τα παράλια της Μικράς Ασίας. Από αυτούς 22.000 άφησαν εκεί την τελευταία τους πνοή...

Οι εγκαταστάσεις παρέμειναν στη θέση τους μέχρι τη δεκαετία του ’60, οπότε γκρεμίστηκαν για να δημιουργηθεί η πλαζ του ΕΟΤ.

Μία από τις τελευταίες χρήσεις των «Απολυμαντηρίων» ήταν το καλοκαίρι του 1942, όταν οι ναζί απολύμαναν 45.000 Εβραίους της Θεσσαλονίκης πριν τους στείλουν στα στρατόπεδα εξόντωσης του Άουσβιτς.

Τα «Απολυμαντήρια» Καλαμαριάς, τόπος Ιστορικής Μνήμης
Τα τελευταία χρόνια γίνεται μία προσπάθεια να ανακηρυχθεί η περιοχή σε τόπο Ιστορικής Μνήμης και να στηθεί ένα μνημείο για να θυμίζει στις επόμενες γενιές τι έγινε στην «Καραντίνα» του Καραμπουρνού. Πρωταγωνιστής αυτής της προσπάθειας είναι ο δικηγόρος Μανόλης Λαμτζίδης, πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού συλλόγου Θεσσαλονίκης. Από το 2019 συμμετέχει ως αντιπρόεδρος στο Περιφερειακό Συμβούλιο Κεντρικής Μακεδονίας και με μία ομάδα συνεργατών αναδεικνύει το ζήτημα της ανακήρυξης του χώρου των «Απολυμαντηρίων Καλαμαριάς» ως τόπου Ιστορικής Μνήμης, αίτημα που έγινε αποδεκτό από την προηγούμενη και τη σημερινή κυβέρνηση.

Από που κατάγεται η οικογένεια σας;

Ο πατέρας της μητέρας μου καταγόταν από το Κούμπαο της Ραιδεστού, την Ανατολική Θράκη. Η οικογένεια του πατέρα μου από τον Πόντο, το Ερζινγκιάν, την Αργυρούπολη και την Τραπεζούντα και αποβιβάστηκε στα «Απολυμαντήρια» της Καλαμαριάς μαζί με εκατοντάδες άλλους πρόσφυγες.

Τι μνήμες έχετε από τα «Απολυμαντήρια» της Καλαμαριάς; Προλάβατε τις εγκαταστάσεις;

Προσωπικά δεν έχω μνήμες. Αλλά και μέχρι να διαβάσω το βιβλίο της θείας μου Ουρανίας Λαμψίδου (Λαμτζίδου) «Αυτοβιογραφία του πατέρα μου», είχα μία πολύ αμυδρή εικόνα και ισχνή πληροφόρηση για τις καταστάσεις της εποχής εκείνης. Το βιβλίο αναφέρεται στον αδελφό του παππού μου Γεώργιο Λαμψίδη (Λαμτζίδη), ο οποίος στο βιβλίο αφηγείται με παραστατικό τρόπο καταστάσεις από τα «Απολυμαντήρια» ή«Λοιμοκαθαρτήρια» της Καλαμαριάς. Η ανάγνωση του βιβλίου σε συνδυασμό με συναφείς δράσεις ποντιακών συλλόγων στην Καλαμαριά, μου κέντρισαν το ενδιαφέρον και γέννησαν την ιδέα για «αποκατάσταση» της μνήμης των χιλιάδων προσφύγων που «γεύτηκαν» τη φιλοξενία στα «Απολυμαντήρια»

Έλεγε λοιπόν ο Γ. Λαμψίδης: «Το ύψωμα αυτό της Καλαμαριάς ήταν απομονωμένο από τη Θεσσαλονίκη με αγκαθωτό συρματόπλεγμα. Η φήμη των ‘χολεριασμένων’ δεν άφηνε τους Θεσσαλονικείς να ανέβουν τον μικρό ανήφορο, έστω από περιέργεια. Η ζωή στο συρματοπλεγμένο τόπο ήταν μαρτυρική, βασανιστική και παρόλο που κράτησε μόνο επτά μήνες, μας στιγμάτισε για πάντα. Στο εσωτερικό τους οι θάλαμοι ήταν χωρισμένοι «κατά οικογένεια». Κουβέρτες, κιλίμια, τσουβάλια και ό,τι άλλο υπήρχε πρόχειρο χώριζαν τη μία οικογένεια από την άλλη. Τη νύχτα τα ποντίκια περπατούσαν επάνω μας, έγλειφαν τα πρόσωπά μας, πεταγόμασταν από τον ύπνο και τα κυνηγούσαμε. Σε κάθε θάλαμο άκουγες ιστορίες προσωπικής φρίκης, οι περισσότεροι είχαν χάσει συγγενείς ή φίλους και παρηγορούσαν ή τιμωρούσαν τους εαυτούς τους με τις αναμνήσεις τους.

Ο Σωκράτης, το ‘στερνοπούλι’ της οικογένειας, σφάδαζε από τους πόνους όλη τη νύχτα και μαζί του ξενυχτούσαμε όλοι. ‘Λίγο κιχ, λίγο κιχ’, έλεγε κάθε τόσο και εννοούσε το κρέας. Η μητέρα έκλαιγε, όπως κι εγώ. Ο πατέρας έμενε σιωπηλός, όπως σιωπηλά έμεναν και τα άλλα αδέλφια μου (ανάμεσα σε αυτά και ο παππούς μου Κωνσταντίνος).

Η μητέρα τον τύλιξε σε μία κουβέρτα και εγώ κρατούσα σφιχτά την άκρη του φουστανιού της. Προχωρήσαμε προς το νεκροδωμάτιο και όταν φτάσαμε στην πόρτα σπρώξαμε, αλλά δεν άνοιξε εύκολα. Καταφέραμε να τη μισανοίξουμε και είδαμε αμέτρητους νεκρούς, στοιβαγμένους, που είχαν φράξει την είσοδο. Εναποθέσαμε τον Σωκράτη πάνω στις σορούς, κλείσαμε την πόρτα και γυρίσαμε στο θάλαμο. Δε μάθαμε ποτέ πού θάφτηκε ο Σωκράτης, όπως και οι τόσοι άλλοι νεκροί. Οι θάλαμοι της Καλαμαριάς με κυνηγούν σαν τραύμα ανεπούλωτο, μου ταράζουν τη γαλήνη, καρφωμένοι στο μυαλό μου… Δεν τόλμησα να ανεβώ από τότε στο ύψωμα της Καλαμαριάς και παρόλο που τώρα πια είναι αγνώριστη και πυκνοκατοικημένη, φοβάμαι πάντα ότι θα αντικρίσω τα συρματοπλέγματα, τους άγριους σκοπούς, το νεκροδωμάτιο όπου εναποθέσαμε τον Σωκράτη, τη μάνα μου, που έκλαιγε ήσυχα και αρχοντικά το στερνοπούλι της…».

Η αφήγηση αυτή ήταν το έναυσμα και η «πρώτη ύλη» μου για τις δράσεις που ακολούθησαν.

Οι παππούδες σας και οι παλιοί πρόσφυγες της Καλαμαριάς τι σας έλεγαν για την άφιξη τους στην Ελλάδα; Τι προβλήματα αντιμετώπισαν το πρώτο διάστημα;

Οι συνθήκες άφιξης και «φιλοξενίας» τους ήταν τραυματικές. Κράτησαν αυτό το τραύμα μέσα τους σαν καλά κρυμμένο μυστικό. Δεν έλεγαν τίποτε, παρά μόνο όταν τους το ζητούσαν ιστορικοί ή μελετητές. Γενικά, απόφευγαν να μιλήσουν για εκείνη την περίοδο μπροστά στα παιδιά και τα εγγόνια τους…

Πώς τους αντιμετώπισαν οι γηγενείς;

Οι ντόπιοι τους αντιμετώπιζαν σαν «χολεριασμένους», φορείς μετάδοσης λοιμωδών ασθενειών και ζούσαν σε πλήρη απομόνωση με μόνη επαφή με τον «έξω κόσμο» μέσω των φρουρών του στρατοπέδου. Στερούνταν κανονικής τροφής, νοσηλευτικής και ιατρικής περίθαλψης. Ακόμα και τις σορούς των νεκρών από τις ασθένειες και τις κακουχίες δεν προλάβαιναν να τις θάψουν. Τις τοποθετούσαν σε νεκροθαλάμους ή σε λάκκους ομαδικής ταφής. Αναφέρεται περίπτωση ενός νεαρού ατόμου που θάφτηκε ζωντανό μέσα σε ένα μεγάλο λάκκο, ενώ η μητέρα του σπάραζε ορμώντας να το ανασύρει έξω από το σωρό. Την τράβηξαν έξω οι παρευρισκόμενοι. Το παιδί της θάφτηκε ζωντανό!

Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την ανάδειξη των απολυμαντηρίων ως τόπου Ιστορικής Μνήμης;

Με βάση όσα ανέφερα, ως ενεργός πολίτης, γόνος προσφύγων και στέλεχος της αυτοδιοίκησης άλλοτε στην Καλαμαριά και τώρα στην Περιφερειακή αυτοδιοίκηση, θεώρησα ότι είχα καθήκον και υποχρέωση να πείσω τους συμπολίτες μας και την πολιτεία να αποτίσουν φόρο τιμής στους χιλιάδες ταλαιπωρημένους και θανατωμένους στο χώρο εκείνο, επιδιώκοντας να ανακηρυχθεί το σημείο εκείνο ως «τόπος Ιστορικής Μνήμης» με την ανέγερση ενός μνημείου σε αυτόν, ή ακόμα και ενός μουσείου.

Το προσφορότερο μέρος σήμερα είναι το τμήμα της παραλίας ανάμεσα στο «Παλατάκι» και την «Πλαζ Αρετσούς». Η αλήθεια είναι ότι με είχαν συγκλονίσει και οι στίχοι ενός Ποντιακού Καρσλίδικου τραγουδιού:

«…Και τσολ κι έρημον Καραμπουρούν και τριγύλ-τριγύλ ταφεία και ν’ ανοίξτε και τερέστιατα, όλια Κ(Γ)αρσί παιδία.

Και σαράντα μέρες πρόσφυγοι εκεί είχαν καραντίνα τα λείψανα ασό παπόρ’ ση θάλασσαν εσύρναν...».

Τι έχετε καταφέρει μέχρι τώρα;

Ξεκινήσαμε σχεδόν από το μηδέν. Εγγράψαμε στην ημερήσια διάταξη όλων των φορέων της δημόσιας ζωής (κυβέρνηση, Περιφέρεια, δήμος Καλαμαριάς) με τρόπο οριστικό και ανέκκλητο το ζήτημα αυτό. Και η προηγούμενη και η σημερινή κυβέρνηση αποδέχθηκαν την ορθότητα του αιτήματος. Δεν είναι τυχαίο που το μέρος ως τέτοιο χαρακτηρίστηκε με απόφαση του προηγούμενου πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Το αίτημα της επιτροπής πρωτοβουλίας συζητήθηκε και έγινε πανηγυρικά δεκτό σε δύο συσκέψεις στο Διοικητήριο παρουσία του εκπροσώπου της σημερινής κυβέρνησης υφυπουργού Μακεδονίας-Θράκης Θ. Καράογλου και εκπροσώπων της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.

Στις 19 Ιουνίου 2019 πραγματοποιήσαμε μία απόλυτα ποιοτικά και ποσοτικά επιτυχημένη ανοιχτή εκδήλωση στην πλαζ της Αρετσούς. Συγκροτήθηκε για το σκοπό αυτό μία οργανωτική επιτροπή αποτελούμενη από Καλαμαριώτες (Μικρασιάτες και Πόντιους).

Μέσα στις πρώτες ενέργειές της ήταν να αποσταλεί πρόσκληση για συμμετοχή και συνδρομή στην προσπάθεια σε όλους τους φορείς και τις συλλογικότητες και στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, που ανταποκρίθηκε άμεσα αποστέλλοντας ως εντεταλμένο εκπρόσωπό του τον Μητροπολίτη Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς Ιουστίνο, ο οποίος μετέφερε ότι τάσσεται στο πλευρό της επιτροπής για την εκπλήρωση του σκοπού αυτού. Παράλληλα δημιουργήθηκε μία ομάδα στο facebook με τίτλο «Απολυμαντήρια Καλαμαριάς-Τόπος Ιστορικής Μνήμης», η οποία σήμερα αριθμεί 1200 μέλη!

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν περίπου 150 άτομα ενώ παρείχαν ενεργή στήριξη δύο τοπικοί σύλλογοι, η «Μπουμπουλίνα» και η «Αδελφότης Κρωμναίων Καλαμαριάς».

Παραβρέθηκαν δημοτικοί σύμβουλοι του δήμου Καλαμαριάς και εκπροσωπήθηκαν από τους επικεφαλής τους προέδρους τους, ή μέλη του δ.σ. περισσότεροι από 35 σύλλογοι, σωματεία η δευτεροβάθμιες ενώσεις. Χαιρέτισαν ο ομότιμος καθηγητής Κωνσταντίνος Φωτιάδης , ο συγγραφέας του σεναρίου της τηλεοπτικής σειράς «Κόκκινο Ποτάμι» Χάρης Τσιρκινίδης, ο Ανδρέας Ανδρεάδης, γιος του αείμνηστου συγγραφέα Γιώργου Ανδρεάδη και ο Νίκος Κωνταντινίδης, εκπαιδευτικός-συγγραφέας. Χαιρετισμούς έστειλαν ο καθηγητής Βλάσης Αγτζίδης, η Ουρανία Λαμψίδου, κόρη του Γ. Λαμψίδη, συγγραφέα του «Τοπάλ Οσμάν»), ο επίκουρος καθηγητής Κυριάκος Χατζηκυριακίδης, ο πρώην βουλευτήςΤριαντάφυλλος Μηταφίδης, πρόεδρος ΕΔΙΑ ΚΜ 1967-1974 καθώς και άλλοι εκπρόσωποι φορέων. Μέσω των δημοσιευμάτων και της συστηματικής αρθρογραφίας ευαισθητοποιήθηκε το σύνολο της ελληνικής κοινής γνώμης για το αίτημα αυτό, ενώ επιτεύχθηκε γύρω από το στόχο και η αρμονική συνεργασία και σύγκλιση όλων των οργανώσεων του προσφυγικού ελληνισμού χωρίς διακρίσεις και ανιστόρητες αντιθέσεις π.χ. μεταξύ Ποντίων και Μικρασιατών.

Ποιοι είναι οι στόχοι σας;

Τώρα πλέον ο στόχος είναι ένας: Η υλοποίηση της εξαγγελίας των δύο τελευταίων κυβερνήσεων για ανακήρυξη τμήματος της παραλίας της Καλαμαριάς ως «Τόπου Ιστορικής Μνήμης» με την ανέγερση ενός μνημείου μέσα σε αυτόν, στη μνήμη των 355.000 προσφύγων, που από το 1916-1924 «φιλοξενήθηκαν» εκεί, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 22.000 άτομα κυρίως παιδιά και ηλικιωμένοι. Ο τόπος προσφυώς έχει χαρακτηριστεί από τον καθηγητή Κ. Φωτιάδη ως «προσφυγοθανείο».

Ο σκοπός είναι να συντηρήσουμε την εθνική συλλογική ιστορική μνήμη, να αναδείξουμε το ρόλο του προσφυγικού ελληνισμού, που σε συνθήκες «εποποιίας» αφομοιώθηκε και συνεισέφερε στην ελληνική κοινωνία. Ακόμα να μη λησμονήσουμε ποτέ ότι «ο πόλεμος γεννάει την προσφυγιά», επομένως αν δεν θέλουμε να ζούμε παρόμοιες καταστάσεις, οφείλουμε να εργαζόμαστε αδιάκοπα για την ειρήνη. Φυσικά, δεν μπορούμε να αποφύγουμε τις συγκρίσεις με σημερινές καταστάσεις συνανθρώπων μας, που ήρθαν με το φόβο για τη ζωή και την ελευθερία τους στη χώρα μας. Ας μην λησμονούμε τη διαχρονική αξία των στίχων ενός ποιήματος της Κενυάτισσας Ουαρσάν Σάιρ: «Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα του, εκτός αν η πατρίδα είναι το στόμα ενός καρχαρία»…

Το 2022 συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ανταλλαγή των πληθυσμών. Κατά την άποψη σας τι θα πρέπει να γίνει από την ελληνική πολιτεία αλλά και από τους προσφυγικούς συλλόγους;

Το ελάχιστο που έχει να κάνει η πολιτεία, είναι να επισπεύσει την υλοποίηση των πιο πάνω στόχων και να εισάγει στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ως διδακτέα ύλη το δράμα του προσφυγικού ελληνισμού. Στις εκπαιδευτικές μονάδες στα όρια του δήμου Καλαμαριάς να οργανωθούν διαλέξεις με θέμα τα «Απολυμαντήρια Καλαμαριάς», ώστε όλα αυτά τα τραγικά γεγονότα να γίνουν κτήμα των νέων ατόμων, ως φορέων διατήρησης της συλλογικής μας μνήμης.

Τετάρτη 3 Μαρτίου 2021

«Καζαντζάκης – Πόντιοι του Καυκάσου»

«Καζαντζάκης – Πόντιοι του Καυκάσου»
«Καζαντζάκης – Πόντιοι του Καυκάσου»

Η Ένωση Ποντίων Κεντρικής Αγγλίας προσκαλεί και τους φίλους στη διαδικτυακή εκδήλωση που πραγματοποιεί την Κυριακή 14 Μαρτίου 2021 στις 6:00 μ.μ. ώρα Αγγλίας (8:00 μ.μ. ώρα Ελλάδας), με ομιλητή τον ομ. καθηγητή Κωνσταντίνο Φωτιάδη με τίτλο: «Καζαντζάκης – Πόντιοι του Καυκάσου».

Την ομιλία θα ακολουθήσουν 3 Ποντιακά ποιήματα στη σύγχρονη Ελληνική και Ποντιακή διάλεκτο, από τον Ποιητή, κ. Ηλία Τσέχο.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί μέσω της πλατφόρμας Zoom (Meeting ID: 873 2436 0411 Passcode: 419717).

Τρίτη 2 Μαρτίου 2021

Αλέξης Παρχαρίδης: Θέλω να ζω το αιώνιο παρόν

Αλέξης Παρχαρίδης:  Θέλω να ζω το αιώνιο παρόν
Αλέξης Παρχαρίδης:  Θέλω να ζω το αιώνιο παρόν

Ο Αλέξης Παρχαρίδης γεννήθηκε το 1971 στην Κοζάνη από γονείς Ποντίους, οι οποίοι έχουν καταγωγή από το Καπίκιοϊ της Τραπεζούντας. Η εν Ελλάδι καταγωγή των γονιών του είναι από το Πρωτοχώρι (Πορτοράζ) από την πλευρά του πατέρα του και τα Αλωνάκια (Σεραλάρ) από την πλευρά της μητέρας του, χωριά του Ν. Κοζάνης τα οποία μάλιστα τα έχει τιμήσει δεόντως στα τραγούδια που ερμηνεύει. Σήμερα τον έχουμε φιλοξενούμενο στη Γωνιά μας, να μας ταξιδέψει σε ένα όμορφο οδοιπορικό και φυσικά να τον γνωρίσουμε.

Καλώς ήρθες στη "Γωνιά Χαλάρωσης". Πότε ξεκίνησε η πορεία σου επαγγελματικά;

Από παιδί με θυμάμαι να τραγουδώ. Είναι χαραγμένη ανεξίτηλα στη μνήμη μου η συστολή ενός συνεσταλμένου παιδιού, που στα πρώτα λεπτά γινόταν ταραχή, ενώ όσο περνούσε η ώρα καταλάγιαζε εξαιτίας της έκστασης που δημιουργούσε η αγάπη για το Ποντιακό τραγούδι.

Έχεις σήμερα φτάσει να υπάρχει ένα πλούσιο καλλιτεχνικό σου βιογραφικό με πολλές συνεργασίες, συναυλίες. Θέλεις να μας αναφέρεις κάποιες από αυτές;

Δεν έχω κάνει κάτι για να εμπλουτίσω απλά το βιογραφικό μου. Η βίωση μου ήταν η εκπλήρωση του σχεδίου του δημιουργού μου. Πάλεψα με τις δοκιμασίες, χτυπήθηκα απο την υπερηφάνεια, λαβώθηκα από την φιλοδοξία και την κενοδοξία, πληγώθηκα από τον εγωισμό μου και καταρρακωμένος από την αναξιότητα και την αμαρτωλότητα μου προσπαθώ να φτάσω όσο το δυνατόν αλώβητος στο τέλος του μαρτυρικού δρόμου της εξορίας που ζούμε.

Έχεις κάνει και εμφανίσεις στο εξωτερικό. Μίλησέ μας για την εμπειρία και που έχεις εμφανιστεί;

Στο εξωτερικό το σημαντικότερο έργο πού επιτελείς, είναι ότι επαναφέρεις μνήμες, ήχους και εικόνες και βοηθάς σε μία νοητή αναδρομή στο χωροχρόνο.

Γνωρίζω ότι μαζί με κάποιους ακόμα καλλιτέχνες είχατε πάει στην Τραπεζούντα, συγκεκριμένα στην Παναγία Σουμελά όπου και γυρίσατε και ένα βίντεο κλιπ. Πως ξεκίνησε σαν ιδέα και ποια τα συναισθήματα όταν βρέθηκες στην πατρίδα;

Η Τραπεζούντα, η κυρά, Βασίλισσα και αφέντρα είναι η πόλη της καρδιάς μας. Η παρουσία της Παναγίας στο όρος του Μελά αποτελεί αέναη ευλογία. Εμείς απλά τραγουδήσαμε και εικονοποίησαμε την αγάπη, την νοσταλγία, τον χωρισμό και όλα τα αναπάντητα γιατί.

Η υποκριτική πότε ήρθε στη ζωή σου;

Η υποκριτική προέκυψε τόσο αυθόρμητα στη ζωή μου αποκαλύπτοντας ένα ακόμα σχέδιο του δημιουργού μου χαρίζοντας μου τη δυνατότητα να προσφέρω στον κόσμο άυλη φιλανθρωπία δηλαδή γέλιο.

Έχεις πάρει μέρος σε πολλές παραστάσεις με πιο πρόσφατη το "ΝΟΣΤΟΣ Ρίζα μ’ και κλαδίμ" μαζί με τον Τάκη Βαμβακίδη. Θέλω λίγα λόγια για το έργο και ποιοι άλλοι συμμετέχουν.

Η παράσταση Νόστος είναι ένα μνημόσυνο, ένας φόρος τιμής στα 353.000 θύματα της γενοκτονίας. Η θλιβερή ιστορία μιας οικογένειας της Τραπεζούντας που πολλαπλασιαζόμενη μαρτυρεί το εύρος του ανείπωτου πόνου του ποντιακού Ελληνισμού. Πρωταγωνιστής και σκηνοθέτης είναι ο Τάκης Βαμβακίδης. Συμμετέχουν η Έλενα Νεανίδη και η Μάγδα Πένσου.

Έχεις κάνει σημαντικά βήματα στη ζωή σου γενικά αλλά νοσταλγείς τη ζωή στο χωριό; Όταν σου δίνετε ευκαιρία δραπετεύεις στους παιδικούς σου δρόμους, στους φίλους σου;

Μου αρέσει η γλυκιά νοσταλγία που προκαλεί η αναδρομή του νου στο παρελθόν, σε πρόσωπα, σε μέρη και καταστάσεις. Όλα όμως αλλάζουν και η γλυκιά νοσταλγία μετατρέπεται σε γλυκιά μελαγχολία που η γεύση της έχει τη δική της γοητεία. Κυρίως με ενδιαφέρει να ερευνώ το παρελθόν να εντοπίζω τα λάθη, τους εκτροχιασμούς και τα παραστρατήματα και με μεγάλο πόνο καρδιάς και αίσθηση μετάνοιας να προσπαθώ να τα εξυγιάνω.

Μελλοντικά σχέδια υπάρχουν αν και όταν ξαναγυρίσουμε στην κανονικότητα;

Αποφεύγω να κάνω σχέδια για το μέλλον. Θέλω να ζω το αιώνιο παρόν δίνοντας γερές μάχες με τη φιλοδοξία και τη ματαιοδοξία μου και συμπιέζοντας ακόμα περισσότερο την ταπεινοφροσυνη μου. Χρειάζεται εγρήγορση και μνήμη θανάτου. Κανείς δεν μας εξασφαλίζει ότι θα ζούμε και αύριο.

Ένα τραγούδι που είναι πολύ σημαντικό για τον άνθρωπο Αλέξη, κάποιο που σου φέρνει μνήμες;

Το μακρόσυρτο μοιρολόι της Ματσούκας ή αλλιώς μακρύν καϊτεν. Δεν είναι ένα απλό τραγούδι είναι μία χρονομηχανή που σε μεταφέρει στο χθες στο σήμερα και στο αύριο. Έλεγε χαρακτηριστικά ο αείμνηστος Γιώργος Αμαραντίδης: το μακρύν εν η καϊτέ του Θεού. 

Σ’ ευχαριστώ πολύ που ήρθες στην παρέα μας. Σου εύχομαι καλές και πολλές επιτυχίες και υγεία.

Σας ευχαριστώ που έστω και για λίγο ασχοληθήκαμε με την ασημαντότητα μου.

«Πόντιες της Αυστραλίας – τιμάμε την κληρονομιά μας»

«Πόντιες της Αυστραλίας – τιμάμε την κληρονομιά μας»
«Πόντιες της Αυστραλίας – τιμάμε την κληρονομιά μας»

Η Αυστραλιανή Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματίων (ΑΟΠΣ) στην προσπάθεια της να προωθήσει και να αναδείξει τους νέους Ποντιακής καταγωγής στην Αυστραλία, παρουσιάζει την διαδικτυακή εκδήλωση «Πόντιες της Αυστραλίας – τιμάμε την κληρονομιά μας».  

Με την ευκαιρία της "Ημέρας της Γυναίκας" θα γίνει παρουσίαση των πέντε νεαρών γυναικών Ποντιακής καταγωγής που έχουν προταθεί από τους συλλόγους μέλη της Ομοσπονδίας. Οι γυναίκες θα μοιραστούν τις εμπειρίες τους μεγαλώνοντας στην Αυστραλία σε Ποντιακές οικογένειες και την συμμετοχή τους σε διάφορες Ποντιακές οργανώσεις.

Την παρουσίαση θα συντονίσει η Σοφία Σιάχου. Θα πάρουν μέρος οι: Παρθένα Παπαϊορδανίδου-Τσομπανοπούλου, Χριστίνα Τσιαντούλας, Δέσποινα Θεοδωρίδου, Όλγα Αντονιάδου και Ελένη Αναστασιάδου.

Η εκδήλωση θα γίνει διαδικτυακά την Δευτέρα 8 Μαρτίου 2021 στις 7:00 μ.μ. (ώρα Μελβούρνης) στη σελίδα Facebook της Ομοσπονδίας (facebook.com/pontian.org.au).

Δευτέρα 1 Μαρτίου 2021

Πρόταση για αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από το Ολλανδικό Κοινοβούλιο

Πρόταση για αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από το Ολλανδικό Κοινοβούλιο
Πρόταση για αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από το Ολλανδικό Κοινοβούλιο

Με ικανοποίηση δέχθηκε η ελληνική πλευρά το πρόσφατο ψήφισμα του Ολλανδικού Κοινοβουλίου για την γενοκτονία των Αρμενίων, στο οποίο γίνεται ρητή αναφορά και σε Έλληνες Ποντίους. 

Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, η ελληνική πλευρά είχε παρέμβει στο συγκεκριμένο ψήφισμα, καθώς το αρχικό σχέδιο του ψηφίσματος αφορούσε μόνο σε Αρμενίους. 

Τέλος, συγκρατείται ότι το εν λόγω ψήφισμα υιοθετήθηκε με συντριπτική πλειοψηφία, καθώς το καταψήφισαν μόνο 3 Βουλευτές του φίλο-τουρκικού κόμματος DENK, μία μόλις ημέρα πριν κλείσει το Ολλανδικό Κοινοβούλιο ενόψει των εκλογών της 17ης Μαρτίου.

Πηγή: Star

Τα Ρωμέϊκα στην Τουρκία σήμερα ως πεδίο αποτύπωσης των μεθοδολογικών και ιδεολογικών προβλημάτων στην διδασκαλία της Ποντιακής

Τα Ρωμέϊκα στην Τουρκία σήμερα ως πεδίο αποτύπωσης των μεθοδολογικών και ιδεολογικών προβλημάτων στην διδασκαλία της Ποντιακής
Τα Ρωμέϊκα στην Τουρκία σήμερα ως πεδίο αποτύπωσης των μεθοδολογικών και ιδεολογικών προβλημάτων στην διδασκαλία της Ποντιακής

Το Σάββατο 6 Μαρτίου 2021 και ώρα 12.00 μ.μ. θα πραγματοποιηθεί η τρίτη διάλεξη της Αν. Καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Cambridge, κ. Ιωάννας Σιταρίδου, με θέμα: "Τα Ρωμέϊκα στην Τουρκία σήμερα ως πεδίο αποτύπωσης των μεθοδολογικών και ιδεολογικών προβλημάτων στην διδασκαλία της Ποντιακής".

Η διάλεξη εντάσσεται στις δράσεις που σχεδιάζονται από τα Εργαστήρια  Μελέτης, Καταγραφής και Διάσωσης της Ποντιακής Διαλέκτου και Διδασκαλίας της Ελληνικής Γλώσσας ως Δεύτερης/ Ξένης Γλώσσας του Τ.Γ.Φ.Π.Π.Χ. του Δ.Π.Θ.

Διοργανωτές είναι η Καθηγήτρια Μαρία Δημάση (mdimasi@bscc.duth.gr) και ο ο Αν. Καθηγητής Ηλίας Κ. Πετρόπουλος (ipetropo@bscc.duth.gr).

Χορηγός είναι το Δ.Δ.Δ.Π.Μ.Σ. «Ψυχοπαιδαγωγικές, διδακτικές και διαπολιτισμικές προσεγγίσεις στις Ανθρωπιστικές Επιστήμες».

Τη διάλεξη μπορούν να παρακολουθήσουν οι ενδιαφερόμενοι/ες (προπτυχιακοί/ές, μεταπτυχιακοί/ές φοιτητές/τριες και υποψήφιοι/ες διδάκτορες του Τ.Γ.Φ.Π.Π.Χ., μέλη Δ.Ε.Π., Ε.ΔΙ.Π., Ε.Ε.Π. και διοικητικοί υπάλληλοι του Τ.Γ.Φ.Π.Π.Χ. και γενικότερα του Δ.Π.Θ., καθώς και πολίτες), οι οποίοι/ες θα πρέπει να δηλώσουν την πρόθεσή τους στα e-mails: mdimasi@bscc.duth.gr ή ipetropo@bscc.duth.gr μέχρι την Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου. 

Η διαδικτυακή διάλεξη θα πραγματοποιηθεί στην πλατφόρμα zoom μέσω του συνδέσμου που βρίσκεται εδώ.

Η πλατφόρμα θα ενεργοποιηθεί 30΄πριν τη διάλεξη και θα είναι ανοιχτή μέχρι τις 12.00.

Η μουσική και οι λυράρηδες του Πόντου στη νέα έκδοση της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών

Η μουσική και οι λυράρηδες του Πόντου στη νέα έκδοση της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών
Η μουσική και οι λυράρηδες του Πόντου στη νέα έκδοση της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών

Η Επιτροπή Ποντιακών Μελετών ακόμα και μέσα στη δύσκολη περίοδο που διανύουμε, συνεχίζει την εκδοτική της δράση.

Πρόκειται για το παράρτημα 41 του «Αρχείου Πόντου», Ιωάννης Τσανασίδης, «Η μουσική του Πόντου. Λυράρηδες του Πόντου».

Η έκδοση βασίζεται στη μεταπτυχιακή εργασία του συγγραφέα που έγινε στα πλαίσια του προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών "Μουσικές Τέχνε", του Τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και αποτελείται από τις θεματικές ενότητες: Α) Η Μουσική του Πόντου και Β) Λυράρηδες του Πόντου.

Η μουσική και οι λυράρηδες του Πόντου στη νέα έκδοση της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών

Η πρώτη αναφέρεται γενικά στη μουσική του Πόντου, σε δημοσιευμένες πηγές που αφορούν το πάνθεον της ποντιακής μουσικής, σε προϋπάρχουσες καταγραφές μουσικών θεμάτων, στα δημοτικά τραγούδια και δίστιχα του Πόντου.

Στη δεύτερη θεματική ενότητα εκθέτονται σκέψεις και συμπεράσματα, που αφορούν στη ζωή και τη μουσική των λυράρηδων που γεννήθηκαν στον Πόντο πριν το 1920, και καταγράφονται αναφορές προγενέστερων μελετητών που ασχολήθηκαν με το θέμα, για να ακολουθήσει το κυρίως μέρος της έρευνας τού μελετητή, ένας κατάλογος, δηλαδή αυτών των λυράρηδων, με βιογραφικά στοιχεία για τον καθένα και πληροφορίες που αντλήθηκαν από προφορικές και τηλεφωνικές συνεντεύξεις. Παρατίθενται και φωτογραφίες των λυράρηδων.

Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2021

Ποια η σημασία της συμμετοχής μας στους Πολιτιστικούς Συλλόγους και ποιες οι επιπτώσεις της πανδημίας στο έργο τους

Ποια η σημασία της συμμετοχής μας στους Πολιτιστικούς Συλλόγους και ποιες οι επιπτώσεις της πανδημίας στο έργο τους
Ποια η σημασία της συμμετοχής μας στους Πολιτιστικούς Συλλόγους και ποιες οι επιπτώσεις της πανδημίας στο έργο τους

Τις δικές του διαδικτυακές συναντήσεις μέσω της πλατφόρμας Zoom ξεκινάει ο Σύλλογος Ποντίων Αγίας Βαρβάρας "Ο Φάρος", αρχής γενομένης από την Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2021 στις 7:30 μ.μ.

Την πρώτη Κυριακή το θέμα της συνάντησης είναι: «Ποια η σημασία της συμμετοχής μας στους Πολιτιστικούς Συλλόγους και ποιες οι επιπτώσεις της πανδημίας στο έργο τους».

Ομιλητές:
- Λάμπρος Μίχος, Δήμαρχος Αγίας Βαρβάρας 
- Γιώργος Παρχαρίδης, Επίτιμος Πρόεδρος Π.Ο.Ε. 
- Γιώργος Βαρυθυμιάδης, Πρόεδρος Π.Ο.Ε.
- Χρήστος Δημόπουλος, Πρόεδρος Συνδέσμου Ποντιακών Σωματείων Ν.Ελλάδας & Νήσων Π.Ο.Ε.

Όσοι επιθυμούν να παρακολουθήσουν αρκεί να μπουν 10 λεπτά πριν συνάντηση εδώ.

Το Αντάρτικο του Πόντου

Το Αντάρτικο του Πόντου
Το Αντάρτικο του Πόντου

Η Συντονιστική Επιτροπή Νεολαίας της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ελλήνων Ποντίων στην Ευρώπη συνεχίζει τις διαδικτυακές εκδηλώσεις της, την Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2021.

Στην δεύτερη εκδήλωση της φιλοξενεί τον Δρ. Θωμά Αλεξιάδη, Θεολόγο και Διδάκτωρ Ιστορίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με θέμα: "Το Αντάρτικο του Πόντου".

Όσοι επιθυμούν να παρακολουθήσουν μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή μέσω Facebook, Instagram στις σελίδες της νεολαίας ή στο osepeyouth@gmail.com.

Συμμετοχή στο Zoom: Meeting ID 5203301373

Η εισήγηση θα γίνει μέσω Zoom στις 18.00 ώρα Γερμανίας και 19.00 ώρα Ελλάδας.

Δηλώνει "καραΠόντιος" και δείχνει την αλληλεγγύη του προς τους συνανθρώπους τους

Δηλώνει "καραΠόντιος" και δείχνει την αλληλεγγύη του προς τους συνανθρώπους τους
Δηλώνει "καραΠόντιος" και δείχνει την αλληλεγγύη του προς τους συνανθρώπους τους

γράφει ο Νίκος Ρούμπος

Την αλληλεγγύη προς τους συνανθρώπους του διάλεξε ως αντίδοτο στην καραντίνα, λόγω της πανδημίας, ο 82χρονος συνταξιούχος Νίκος Σιδηρόπουλος, στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης, ο οποίος μαζεύει πεταμένες μικρές ηλεκτρικές συσκευές, τις επισκευάζει -όσες μπορεί- και στη συνέχεια τις χαρίζει σε οικογένειες της περιοχής που τις έχουν ανάγκη.

«Όταν άρχισε η καραντίνα, πριν από περίπου έναν χρόνο, βρέθηκα να τριγυρίζω σαν λιοντάρι μέσα στο σπίτι. Πόσες βόλτες να κάνω, πόσα χαρτιά να γράψω για να βγαίνω δικαιολογημένα από το σπίτι; Γι αυτό σκέφτηκα να κάνω αυτή τη δουλειά και για τη δική μου ικανοποίηση και για να βοηθήσω ανθρώπους στη γειτονιά που έχουν ανάγκη», εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Νίκος Σιδηρόπουλος.

Η γνωριμία μαζί του έγινε με τρόπο ασυνήθιστο. Ένα πρωί βρήκα στο μηχανάκι μου να κρέμεται από τον καθρέφτη μια πλαστική σακούλα, η οποία είχε μέσα μια μεταχειρισμένη μάσκα για το μηχανάκι κι ένα χειρόγραφο σημείωμα: “«Κι αν χρειαστείς φρένα - καθρέφτες τηλ (γιατί το δικό μου το έκλεψαν και θα τα πετάξω)». Δεν είχε όνομα, είχε όμως ένα νούμερο κινητού τηλεφώνου.

Η έκπληξή μου ήταν μεγάλη, διότι υπάρχει αλληλεγγύη ανάμεσα στους ιδιοκτήτες δικύκλων, αλλά κάτι τέτοιο δεν το περίμενα. Τηλεφώνησα στο κινητό που είχε στο σημείωμα κι έτσι άρχισε η γνωριμία με τον Νίκο Σιδηρόπουλο.

Δηλώνει "καραΠόντιος" και δείχνει την αλληλεγγύη του προς του συνανθρώπους τους

Δραστήριος πολυτεχνίτης

«Είμαι ...καραπόντιος! Ο πατέρας μου από την Αργυρούπολη της Τραπεζούντας, η μητέρα μου Μικρασιάτισσα. Εγώ γεννήθηκα στην Καλαμαριά το 1939. Είμαστε οκτώ αδέλφια (έξι γυναίκες και δύο άντρες) και ίσως είμαστε η μοναδική οικογένεια στην Καλαμαριά, με τόσα αδέλφια, όλα εν ζωή, που αν προσθέσεις τις ηλικίες μας είναι συνολικά 660 χρόνια», συστήθηκε, όταν πήγα στο σπίτι του.

Δήλωσε «πολυτεχνίτης» και άρχισε να διηγείται τη ζωή του, για του λόγου το αληθές. Πήρε πτυχίο από τη Σχολή Σχεδιαστών του «Ευκλείδη», στη Θεσσαλονίκη, έμαθε τη δουλειά του μηχανολόγου εργαζόμενος σε διάφορες εταιρείες και διακρίθηκε στον σχεδιασμό κατασκευών σε πυροσβεστικά οχήματα. Δούλεψε, επίσης, ως απλός εργάτης, ελαιοχρωματιστής, επιπλοποιός και ηλεκτρολόγος.

Παράλληλα ήταν μέλος κολυμβητικών ομάδων, σε ηλικία 45 χρονών άρχισε να παίζει ερασιτεχνικά ποδόσφαιρο κι αυτό κράτησε μέχρι τα 70. Έπαιξε βόλεϊ, ασχολήθηκε με ακροβατικά και γυμνάζεται συνεχώς, μέχρι και σήμερα (έχει εγκαταστήσει όργανα γυμναστικής στο σπίτι του) για να διατηρείται σε φόρμα.

Δηλώνει "καραΠόντιος" και δείχνει την αλληλεγγύη του προς του συνανθρώπους τους

Αυτοδίδακτος στην κιθάρα

Έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να ικανοποιήσει τις επιθυμίες και έχει ενδιαφέρον ο τρόπος με τον οποίο έμαθε να παίζει κιθάρα. Την εποχή που δούλευε μαραγκός τού πήγαιναν κιθάρες για επισκευή. Ο Νίκος Σιδηρόπουλος αξιοποιούσε τον χρόνο παραμονής στο εργαστήριο (καμιά φορά καθυστερούσε και λίγο την παράδοση) και δοκίμαζε να παίξει κιθάρα, ώσπου κατάφερε να μάθει.

Έτσι, μαζί με φίλους του έφτιαξαν ερασιτεχνικό συγκρότημα, στο οποίο ο ίδιος έπαιζε κιθάρα και τραγουδούσε, και μ’ αυτό έκαναν εμφανίσεις σε μαγαζιά, δίπλα και σε μεγάλους τραγουδιστές.

Το συγκρότημα διαλύθηκε, όταν οι φίλοι του αποφάσισαν να ασχοληθούν επαγγελματικά, ενώ ο ίδιος αρνήθηκε γιατί έπρεπε να φροντίσει την οικογένειά του.

Είναι από γερό ποντιακό σκαρί που αντέχει (φαίνεται με την πρώτη ματιά) κι ένας τόσο δραστήριος άνθρωπος ένιωσε να ...τρελαίνεται με τον εγκλεισμό, ήδη από την πρώτη καραντίνα, πριν από περίπου έναν χρόνο. Γι' αυτό κι έψαξε τρόπο να γεμίσει τον κενό χρόνο του.

«Δεν ήξερα τι να κάνω. Ήμουν σαν θηρίο σε κλουβί. Μια μέρα, εκεί που περπατούσα, βρήκα πεταμένη μια καφετιέρα που ήταν σε καλή κατάσταση. Την πήρα στο σπίτι, την απολύμανα κι επειδή πιάνουν τα χέρια μου βρήκα ότι το πρόβλημα ήταν μόνο στο καλώδιο. Το άλλαξα και δούλεψε κανονικά. Έτσι, μού γεννήθηκε η ιδέα κι άρχισα να μαζεύω κι άλλες πεταμένες συσκευές και να τις επισκευάζω για να έχω με κάτι να ασχολούμαι», λέει ο Νίκος Σιδηρόπουλος στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Στη συνέχεια αποφάσισε τις επισκευασμένες αυτές συσκευές να τις χαρίζει σε οικογένειες που τις έχουν ανάγκη και μέσα στην οικονομική κρίση που προκάλεσε η πανδημία η ανάγκη αυτή είναι μεγαλύτερη.

Δηλώνει "καραΠόντιος" και δείχνει την αλληλεγγύη του προς του συνανθρώπους τους

Τού φτάνει το «ευχαριστώ»

Ο Νίκος Σιδηρόπουλος ζει στην ίδια γειτονιά που γεννήθηκε και 82 χρόνια τώρα γνωρίζει καλά την περιοχή, ξέρει ποιες οικογένειες τα βγάζουν δύσκολα πέρα και σε αυτές χαρίζει τις επισκευασμένες συσκευές, με διακριτικότητα για να μη θίξει την αξιοπρέπεια τους.

Το σπίτι του το έχει μετατρέψει σε αποθήκη και εργαστήριο επισκευής μικρών ηλεκτρικών μηχανών. Στο ένα δωμάτιο επισκευασμένες συσκευές έτοιμες για τα τις χαρίσει, στο άλλο προβληματικές που πρέπει να ασχοληθεί μαζί τους. Ανάμεσά τους φούρνοι μικροκυμάτων, καφετιέρες, βραστήρες, σίδερα, ζυμωτήρια ψωμιού και σκούπες.

Όπως είπε, μέχρι τώρα έχει χαρίσει συσκευές σε 14 οικογένειες και έχει έτοιμες να δώσει και σε άλλες 14. «Είναι διπλή η ικανοποίησή μου. Και γιατί βρήκα τρόπο να περνάω τον χρόνο και γιατί με γεμίζει το “ ευχαριστώ” των ανθρώπων που χαρίζω τις συσκευές. Δεν θέλω χρήματα, δεν θέλω τίποτε άλλο, μου φτάνει το “ ευχαριστώ”. Είναι γνωστοί και πονεμένοι άνθρωποι, τις χρειάζονται αυτές τις συσκευές. Για να τις δέχονται σημαίνει ότι δεν τις έχουν, επειδή δεν έχουν χρήματα να τις αγοράσουν», σημειώνει. «Η πρώτη χαρά είναι μόλις επισκευάζω μια συσκευή. Μετά τη δίνω, μου λένε “ ευχαριστώ”, τελείωσε. Τραβάω μια γραμμή για το αντικείμενο που χάρισα, άλλη μια ικανοποίηση. Και ξανά μανά», προσθέτει.

Μερικές φορές μοιράζει και τρόφιμα, ενώ όταν πηγαίνει με τη βάρκα του για ψάρεμα προσφέρει ένα μέρος της ψαριάς στη γειτονιά. Τώρα περιμένει πως και πως να επιτραπεί το ψάρεμα για να ξαναπάει.

Αυτός ο άνθρωπος που χαρίζει απλόχερα στους συνανθρώπους του έχει πέσει αρκετές φορές θύμα κλοπής. Έχει να λέει, με παράπονο, πως σε μια διαδρομή 47 ετών τού έκλεψαν 13 μηχανάκια. Απ’ αυτά, δύο τα βρήκε η Αστυνομία, αλλά του τα ξανάκλεψαν. Η τελευταία κλοπή έγινε πριν από περίπου έναν μήνα.

Δηλώνει "καραΠόντιος" και δείχνει την αλληλεγγύη του προς του συνανθρώπους τους

Ο Νίκος Σιδηρόπουλος μοιράζει τη μέρα του ανάμεσα στην αναζήτηση πεταμένων ηλεκτρικών συσκευών, την απολύμανση και την επισκευή τους. Στα διαλείμματα παίζει κιθάρα και τραγουδά στο σπίτι του.

Ανυπομονεί να λήξει η περιπέτεια με την πανδημία, είναι θυμωμένος για τα δύο χρόνια που «χάνει» από τη ζωή του, λόγω του κορωνοϊού και δηλώνει ότι είναι διατεθειμένος να συνεχίσει αυτή την ενασχόληση με τις ηλεκτρικές συσκευές και μετά την πανδημία. «Δεν υπάρχει περίπτωση να μην τη συνεχίσω. Έγινε πια τρόπος ζωής για μένα. Βολεύομαι ακόμα, δεν βαριέμαι», υπογράμμισε.

Όσο για για εκείνους που νιώθουν κατάθλιψη από τον εγκλεισμό, λόγω της πανδημίας, και στρέφονται στη χρήση φαρμάκων, σχολίασε: «Τους καταλαβαίνω γιατί κι εγώ πιάνω καμιά φορά τον εαυτό μου να βαριέται. Το χειρότερο πράγμα για μένα είναι να βαριέμαι. Τότε βαραίνω, βλέπω και διάφορα σαχλά στην τηλεόραση και λέω: “ Ρε, Νίκο, τι κάνεις τώρα; Πιάσε κάτι, κάνε κάτι. Πιάσε ένα βιβλίο”. Έχω μέσα στο δωμάτιο και το όργανο γυμναστικής. Σπρώχνω τον εαυτό μου να κάνει κάτι. Μια δύσκολη επισκευή. Έχω μια καφετιέρα που την άνοιξα τρεις φορές και δεν κατάφερα να την επισκευάσω. Επιμένω. Θα την ανοίξω πάλι, θα τη φτιάξω, πού θα πάει... Κάποιες συσκευές τις πετάνε συσκευασμένες μαζί με το φυλλάδιο που έχει τις οδηγίες χρήσης και με βοηθάει».

Στο μεταξύ έχει βρει και άλλη ασχολία για τον ελεύθερο χρόνο του. Θέλει να γράψει την αυτοβιογραφία του. Για την αγάπη του για τον Πόντο, τους γονείς του, τα αδέλφια του και τη δική του διαδρομή, για τους τρεις γάμους που έκανε, τα δύο παιδιά και τα τέσσερα εγγόνια που απέκτησε. Ήδη έχει συγκεντρώσει φωτογραφικό υλικό και μένει η καταγραφή όσων έχει στο μυαλό του.

Πόντος: Ματιά στην Αρχαιότητα

Πόντος: Ματιά στην Αρχαιότητα
Πόντος: Ματιά στην Αρχαιότητα

Ο Σύλλογος Ποντίων Φοιτητών και Σπουδαστών Θεσσαλονίκης πραγματοποιεί μία διαδικτυακή εσπερίδα με τίτλο «Πόντος: Ματιά στην Αρχαιότητα», την Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2021 και ώρα 19:00.

Η εσπερίδα θα αποτελείται από δύο ομιλίες, της αρχαιολόγου Δρ. Ελένης Μεντεσίδου, με θέμα «Ήθη και έθιμα στις ελληνικές αποικίες του Ευξείνου Πόντου κατά την αρχαιότητα. Συνέχειες και ασυνέχειες» και του δασκάλου παραδοσιακών χορών κυρίου Βασίλη Ασβεστά, με θέμα «Το παιχνίδι ως διαχρονικό πολιτιστικό στοιχείο στον Πόντο».

Πυρρίχιος Ακαδημία: 200 χρόνια ιστορικής μνήμης διαμέσου του παραδοσιακού χορού

Πυρρίχιος Ακαδημία: 200 χρόνια ιστορικής μνήμης διαμέσου του παραδοσιακού χορού
Πυρρίχιος Ακαδημία: 200 χρόνια ιστορικής μνήμης διαμέσου του παραδοσιακού χορού

Η Πυρρίχιος Ακαδημία στα πλαίσια του νέου κύκλου διευρυμένων διαδικτυακών συναντήσεων της για το 2021, την Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2021 στις 6:30 μ.μ. θα έχει τη τιμή να φιλοξενήσει τον Δρ. Άλκη Ράφτη σε μια εισήγηση-συζήτηση με θέμα: 200 χρόνια ιστορικής μνήμης διαμέσου του παραδοσιακού χορού.
 
Η συμμετοχή είναι ελεύθερη για όλους τους ενδιαφερόμενους στο σύνδεσμο εδώ.