 |
| Όαση η πανήγυρη της Παναγίας Σουμελά στο Νέο Κόσμο |
Όαση, με όλη την σημασία της λέξεως, απετέλεσε το καθιερωμένο προσκύνημα – διήμερη θρησκευτική πανήγυρη – της Παναγίας Σουμελάς Σουμελά στο Νέο Κόσμο.
Κι αυτό δεν οφείλεται απλά και μόνο στην ειδυλλιακή διαδρομή από και προς τα Απαλάχια Όρη και στο φανταστικό περιβάλλον που αξιώθηκαν να δημιουργήσουν οι Πόντιοι της Αμερικής και του Καναδά στην ποντιακή γη στο Ουέστ Μίλφορντ της Νέας Ιερσέης, αλλά και στην αυταπάρνηση, στο φιλότιμο και στην ανεπανάληπτη φιλοξενία των ηγετών και των εθελοντών του Ιερού Ιδρύματος Παναγία Σουμελά Ποντίων Αμερικής και Καναδά.
Η θρησκευτική πανήγυρη ξεκίνησε το βράδυ του Σαββάτου, 17ης Αυγούστου 2024 με τον Αρχιερατικό Εσπερινό προεξάρχοντος του Επισκόπου Διοκλείας και συνάμα πρωτοσύγκελου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής, κ. Νεκταρίου, βοηθούμενου υπό του αρχιμανδρίτη Φιλόθεου Tomczewski, αρχιερατικού επιτρόπου της Μητροπόλεως της Νέας Ιερσέης για τις βόρειες κομητείες.
Μετά τον Εσπερινό ακολούθησε το παραδοσιακό γλέντι με την Ειρήνη Τσιάρη και την ορχήστρα «Μελωδία», το οποίο παρείχε την δυνατότητα στους προσκυνητές από τη Νέα Υόρκη και τις διάφορες περιοχές της Αμερικής και του Καναδά να ξεδιπλώσουν τα χορευτικά τους τάλαντα και το πείσμα τους να διατηρήσουν και μεταλαμπαδεύσουν τις παραδόσεις στις νεότερες γενιές.
Το πρωί της Κυριακής, 18ης Αυγούστου 2024, οι προσκυνητές παρακολούθησαν με ευλάβεια και κατάνυξη την αρχιερατική Θεία Λειτουργία και την λιτανεία της Θαυματουργού Εικόνας της Παναγίας Σουμελά προεξάρχοντος και πάλι του Επισκόπου Διοκλείας, κ. Νεκταρίου.
Αμέσως μετά παρατέθηκε γεύμα, στο πλαίσιο του οποίου έγιναν και οι αναφορές για το έργο του Ιερού Ιδρύματος Παναγία Σουμελά Ποντίων Αμερικής και Καναδά και το όραμα της ηγεσίας του για την μετατροπή της Ποντιακής Γης σε «Παλλάδιο του Ελληνισμού», όπως το είχε χαρακτηρίσει και ο αείμνηστος πνευματικός ηγέτης του Ιδρύματος, Επίσκοπος Μελόης, μακαριστός Φιλόθεος.
Η φετινή πανήγυρη ήταν ιστορική για τρεις βασικούς λόγους. Ο πρώτος λόγος σχετίζονταν με το γεγονός ότι ήταν η πρώτη πανήγυρη προεξάρχοντος του Επισκόπου Διοκλείας, κ. Νεκταρίου, που, όπως έγραψαν οι «Αναμνήσεις», χειροτονήθηκε προ τριών περίπου μηνών και συγκεκριμένα στις 13 Απριλίου 2024.
Ο δεύτερος λόγος σχετίζονταν με το γεγονός ότι ήταν η πρώτη πανήγυρη χωρίς τον συνιδρυτή και επίτιμο πρόεδρο του Ιδρύματος, αείμνηστο Βασίλειο Βασιλειάδη. Ο Βασίλειος Βασιλειάδης, όπως έγραψαν οι «Αναμνήσεις» απεβίωσε προ τριών περίπου μηνών (28 Μαΐου 2024) σε ηλικία 89 ετών.
Ο γιος του και πρόεδρος του Ιδρύματος τις δύο περίπου τελευταίες δεκαετίες και τα άλλα στελέχη που συνομιλήσαμε εξέφρασαν την αποφασιστικότητα να συνεχίσουν το έργο του και να διαιωνίσουν τη μνήμη του.
Ο τρίτος λόγος σχετίζονταν με την βράβευση του Μιχάλη Μουρατίδη από το Τορόντο για την αγάπη του για την Παναγία Σουμελά και για την δωρεά του μεγαλύτερου μέρους της προσωπικής του βιβλιοθήκης στην Βιβλιοθήκη που δημιουργήθηκε στην Ποντιακή Γη του Νέου Κόσμου.
Την βιβλιοθήκη, ως έπιπλο, σμίλευσε και δώρισε ο Γιώργος Λουκίσας, ιδιοκτήτης της εταιρείας «Gothic Cabinets», ενώ το παράρτημα στο οποίο τοποθετήθηκαν τα βιβλία που δώρισε ο κ. Μουρατίδης φέρει το όνομα «Μιχαήλ και Ελευθερία (αείμνηστη) Μουρατίδη.
Ο Μιχαήλ Μουρατίδης για λόγους υγείας δεν μπόρεσε να παραστεί και την τιμητική πλακέτα την παρέλαβε για λογαριασμό του η κ. Τούλα Κυριακίδου, ηγετικό στέλεχος της Αδελφότητας Ποντίων Τορόντο «Παναγία Σουμελά».
Ο πρόεδρος του Ιερού Ιδρύματος Παναγία Σουμελά Ποντίων Αμερικής και Καναδά, Δρ. Χαράλαμπος Βασιλειάδη κατά την διάρκεια της ομιλίας του αναφέρθηκε στον ηγετικό ρόλο του Μιχάλη Μουρατίδη στην Αδελφότητα των Ποντίων και κατ΄ επέκταση στην Ελληνική Κοινότητα του Τορόντο και εστίασε την προσοχή του στο νέο του βιβλίου του «Όσα δεν έσβησε ο χρόνος».
Παράλληλα παρέδωσε στον Επίσκοπο Διοκλείας, κ. Νεκτάριο ένα αντίτυπο του εν λόγω βιβλίου το οποίο ο συγγραφέας το αφιέρωσε στον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής, κ. Ελπιδοφόρο.
Στο γεύμα μεταξύ άλλων παρέστη και μίλησε και ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Νέας Ιερσέης, Δρ. Πάνος Σταυριανίδης, ο οποίος αποκάλεσε την Ποντιακή Γη του Νέου Κόσμου, ως φάρο των Ποντίων της Αμερικής και του Καναδά.
