Ο λαός της Θράκης και της ευρύτερης περιοχής διψά για εκδηλώσεις ουσίας και ανθρωπιάς.
Η δίψα αυτή εκδηλώθηκε με την πρωτόγνωρη παρουσία των εξακοσίων και πλέον συνέδρων της ημερίδας που πραγματοποιήθηκε στις 24 Μαΐου στην Κομοτηνή, με θέμα "Τρεις Γενοκτονίες, Μια Στρατηγική", όπου εξετάστηκαν οι γενοκτονίες των Αρμενίων, των Ποντίων και των Ασσυρίων από τον Κεμάλ και την πορεία των διεθνών αναγνωρίσεών τους.
Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι κάτοικοι της ακριτικής αυτής περιοχής, με την αρμονική τους συμβίωση εδώ και δεκαετίες, δείχνουν τον σωστό δρόμο και στους άλλους Βαλκανικούς λαούς.
Το δρόμο αυτό έδειξε με τη συγκλονιστική ομιλία του στην ημερίδα ο εκδότης της μειονοτικής εφημερίδας της Ξάνθης, ο οποίος στο τέλος έστειλε το δικό του μήνυμα στους κατοικούντες εντός των αθηναϊκών τειχών: «εμείς οι Πομάκοι είμαστε Έλληνες πολίτες, δεν θέλουμε να υποστούμε πολιτιστική γενοκτονία, δεν θέλουμε να γίνουμε Τούρκοι».
Δυστυχώς όμως μια μειοψηφία της μειονότητας, ταυτιζόμενη με το κεμαλικό βαθύ κράτος, κάνει ότι είναι δυνατόν για να ανατρέψει το κλίμα ειρηνικής συμβίωσης χριστιανών και μουσουλμάνων της περιοχής.
Είναι οι γνήσιοι επίγονοι του Τούρκου προβοκάτορα φοιτητή του 1955, που τοποθέτησε τη βόμβα στο λεγόμενο σπίτι του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη, δίνοντας το σύνθημα των διώξεων των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης.
Η προκλητική συμπεριφορά των λεγόμενων ‘Τούρκων δημοσιογράφων’, οι οποίοι φωτογράφιζαν συνεχώς ατομικά τα πρόσωπα σχεδόν όλων των παρευρισκομένων –προφανώς όχι για να διαπιστώσουν αν είναι όμορφοι ή άσχημοι - και στην μοναδική διαμαρτυρία ενός πολίτη για το γεγονός αυτό, προέβησαν σε ανυπόστατες έως γελοίες …καταγγελίες ακόμη και περί… απειλής της ζωής τους. Αυτό το απύθμενο θράσος έριξε την μάσκα και φανέρωσε το πρόσωπο της βαρβαρότητας!
Η σπασμωδική αυτή κίνηση ΠΑΝΙΚΟΥ των ανθρώπων του Τουρκικού Προξενείου, αν μη τι άλλο, είναι η ισχυρότερη απόδειξη της τεράστιας επιτυχίας της ημερίδας. Και να φανταστείτε ότι είναι μόνο η αρχή!
Γιατί όταν ο αντίπαλος ενοχλείται από τις πρωτοβουλίες μας – εν προκειμένω για την πρωτοφανή επιτυχία της ημερίδας – τότε μπορούμε να είμαστε ήσυχοι ότι είμαστε στο σωστό δρόμο. Με άλλα λόγια, θα έπρεπε ν’ ανησυχήσουμε, αν δεν υπήρχε καμιά αντίδραση.
Να το ξεκαθαρίσουμε: Αντίπαλος για μας είναι η τουρκική πολιτική της βαρβαρότητας και της άρνησης της Γενοκτονίας.
Δεν έχουμε τίποτε με τη μειονότητα, της οποίας στηρίζουμε τα αιτήματα για ανθρώπινα δικαιώματα και ομαλή ένταξη στην κοινωνική ζωή του τόπου. Αυτό μας έμαθαν οι γονείς μας, να αποδεχόμαστε τον άλλο, το διαφορετικό και να αγωνιζόμαστε και για τη δική του ελευθερία.
Μας χωρίζει όμως χάος αβυσσαλέο με τον κεμαλικό φασισμό και τα όργανά του, που με την ανοχή της κεμαλικής αθηναϊκής ελίτ, έφτασαν στο σημείο να διαμαρτύρονται υποκριτικά, κατασκευάζοντας φανταστικούς εχθρούς, με στόχο να προκαλέσουν ένταση, επειδή ακριβώς δεν αντέχουν την πραγματοποίηση ημερίδας και μάλιστα στην Κομοτηνή, που αναφέρεται όχι σε μία, αλλά σε όλες της Γενοκτονίες των χριστιανικών λαών της Ανατολής.
Προφανώς όλοι αυτοί λησμονούν ότι και η Κομοτηνή βρίσκεται στην ελληνική επικράτεια.
Οι εχθροί της ειρήνης με τις φαιδρές ανακοινώσεις πανικού τους, μας δείχνουν καθαρά τι πρέπει να κάνουμε: να προχωρήσουμε στην άμεση έκδοση των πρακτικών της ημερίδας και να τα στείλουμε στα πέρατα του κόσμου: στα διεθνή Φόρα, στα Πανεπιστήμια, στα Ινστιτούτα, παντού όπου υπάρχουν άνθρωποι, αγωνιστές της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όσα περισσότερα δολάρια μοιράζει το κεμαλικό κράτος για να προπαγανδίσει το ψεύδος, τόσο περισσότερα βιβλία θα στείλουμε στα πέρατα του κόσμου για να διαδώσουμε την αλήθεια.
Το ποτάμι ξεκίνησε και κάθε μέρα θα είναι πιο ορμητικό.
Εκείνο που μας απασχολεί τώρα είναι πόσες διεθνείς αναγνωρίσεις της Γενοκτονίας θα έχουμε τον επόμενο χρόνο.
Όσο για τις εκπλήξεις που αναμένουν τον κεμαλικό φασισμό, ας έχουμε λίγη υπομονή. Το ΕΔΑΔ είναι εκεί, στο Στρασβούργο.
Ο αγώνας για την εμπέδωση ενός κλίματος ειρήνης, ο αγώνας για τη διεθνή αναγνώριση του εγκλήματος της Γενοκτονίας, του μεγαλύτερου εγκλήματος εναντίον της ανθρωπότητας, μόλις τώρα ξεκίνησε…
Αναστάσιος Καζαντζίδης
Εκπαιδευτικός - Αρθρογράφος
Η δίψα αυτή εκδηλώθηκε με την πρωτόγνωρη παρουσία των εξακοσίων και πλέον συνέδρων της ημερίδας που πραγματοποιήθηκε στις 24 Μαΐου στην Κομοτηνή, με θέμα "Τρεις Γενοκτονίες, Μια Στρατηγική", όπου εξετάστηκαν οι γενοκτονίες των Αρμενίων, των Ποντίων και των Ασσυρίων από τον Κεμάλ και την πορεία των διεθνών αναγνωρίσεών τους.
Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι κάτοικοι της ακριτικής αυτής περιοχής, με την αρμονική τους συμβίωση εδώ και δεκαετίες, δείχνουν τον σωστό δρόμο και στους άλλους Βαλκανικούς λαούς.
Το δρόμο αυτό έδειξε με τη συγκλονιστική ομιλία του στην ημερίδα ο εκδότης της μειονοτικής εφημερίδας της Ξάνθης, ο οποίος στο τέλος έστειλε το δικό του μήνυμα στους κατοικούντες εντός των αθηναϊκών τειχών: «εμείς οι Πομάκοι είμαστε Έλληνες πολίτες, δεν θέλουμε να υποστούμε πολιτιστική γενοκτονία, δεν θέλουμε να γίνουμε Τούρκοι».
Δυστυχώς όμως μια μειοψηφία της μειονότητας, ταυτιζόμενη με το κεμαλικό βαθύ κράτος, κάνει ότι είναι δυνατόν για να ανατρέψει το κλίμα ειρηνικής συμβίωσης χριστιανών και μουσουλμάνων της περιοχής.
Είναι οι γνήσιοι επίγονοι του Τούρκου προβοκάτορα φοιτητή του 1955, που τοποθέτησε τη βόμβα στο λεγόμενο σπίτι του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη, δίνοντας το σύνθημα των διώξεων των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης.
Η προκλητική συμπεριφορά των λεγόμενων ‘Τούρκων δημοσιογράφων’, οι οποίοι φωτογράφιζαν συνεχώς ατομικά τα πρόσωπα σχεδόν όλων των παρευρισκομένων –προφανώς όχι για να διαπιστώσουν αν είναι όμορφοι ή άσχημοι - και στην μοναδική διαμαρτυρία ενός πολίτη για το γεγονός αυτό, προέβησαν σε ανυπόστατες έως γελοίες …καταγγελίες ακόμη και περί… απειλής της ζωής τους. Αυτό το απύθμενο θράσος έριξε την μάσκα και φανέρωσε το πρόσωπο της βαρβαρότητας!
Η σπασμωδική αυτή κίνηση ΠΑΝΙΚΟΥ των ανθρώπων του Τουρκικού Προξενείου, αν μη τι άλλο, είναι η ισχυρότερη απόδειξη της τεράστιας επιτυχίας της ημερίδας. Και να φανταστείτε ότι είναι μόνο η αρχή!
Γιατί όταν ο αντίπαλος ενοχλείται από τις πρωτοβουλίες μας – εν προκειμένω για την πρωτοφανή επιτυχία της ημερίδας – τότε μπορούμε να είμαστε ήσυχοι ότι είμαστε στο σωστό δρόμο. Με άλλα λόγια, θα έπρεπε ν’ ανησυχήσουμε, αν δεν υπήρχε καμιά αντίδραση.
Να το ξεκαθαρίσουμε: Αντίπαλος για μας είναι η τουρκική πολιτική της βαρβαρότητας και της άρνησης της Γενοκτονίας.
Δεν έχουμε τίποτε με τη μειονότητα, της οποίας στηρίζουμε τα αιτήματα για ανθρώπινα δικαιώματα και ομαλή ένταξη στην κοινωνική ζωή του τόπου. Αυτό μας έμαθαν οι γονείς μας, να αποδεχόμαστε τον άλλο, το διαφορετικό και να αγωνιζόμαστε και για τη δική του ελευθερία.
Μας χωρίζει όμως χάος αβυσσαλέο με τον κεμαλικό φασισμό και τα όργανά του, που με την ανοχή της κεμαλικής αθηναϊκής ελίτ, έφτασαν στο σημείο να διαμαρτύρονται υποκριτικά, κατασκευάζοντας φανταστικούς εχθρούς, με στόχο να προκαλέσουν ένταση, επειδή ακριβώς δεν αντέχουν την πραγματοποίηση ημερίδας και μάλιστα στην Κομοτηνή, που αναφέρεται όχι σε μία, αλλά σε όλες της Γενοκτονίες των χριστιανικών λαών της Ανατολής.
Προφανώς όλοι αυτοί λησμονούν ότι και η Κομοτηνή βρίσκεται στην ελληνική επικράτεια.
Οι εχθροί της ειρήνης με τις φαιδρές ανακοινώσεις πανικού τους, μας δείχνουν καθαρά τι πρέπει να κάνουμε: να προχωρήσουμε στην άμεση έκδοση των πρακτικών της ημερίδας και να τα στείλουμε στα πέρατα του κόσμου: στα διεθνή Φόρα, στα Πανεπιστήμια, στα Ινστιτούτα, παντού όπου υπάρχουν άνθρωποι, αγωνιστές της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όσα περισσότερα δολάρια μοιράζει το κεμαλικό κράτος για να προπαγανδίσει το ψεύδος, τόσο περισσότερα βιβλία θα στείλουμε στα πέρατα του κόσμου για να διαδώσουμε την αλήθεια.
Το ποτάμι ξεκίνησε και κάθε μέρα θα είναι πιο ορμητικό.
Εκείνο που μας απασχολεί τώρα είναι πόσες διεθνείς αναγνωρίσεις της Γενοκτονίας θα έχουμε τον επόμενο χρόνο.
Όσο για τις εκπλήξεις που αναμένουν τον κεμαλικό φασισμό, ας έχουμε λίγη υπομονή. Το ΕΔΑΔ είναι εκεί, στο Στρασβούργο.
Ο αγώνας για την εμπέδωση ενός κλίματος ειρήνης, ο αγώνας για τη διεθνή αναγνώριση του εγκλήματος της Γενοκτονίας, του μεγαλύτερου εγκλήματος εναντίον της ανθρωπότητας, μόλις τώρα ξεκίνησε…
Αναστάσιος Καζαντζίδης
Εκπαιδευτικός - Αρθρογράφος
