Ο ετήσιος χορός της Ένωσης Ποντίων Ωραιοκάστρου και Φίλων
Η Ένωση Ποντίων Ωραιοκάστρου και Φίλων προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους του συλλόγου στον ετήσιο χορό της που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 13 Φεβρουαρίου και ώρα 8:30 μ.μ. στον πολυχώρο ROSE GARDEN.
Παρουσιάζεται το βιβλίο "Τραπεζούντα το διαμάντι της Ανατολής", στην Κομοτηνή
Οι εκδόσεις "Ωκεανός" και τα Ποντιακά Σωματεία Ν. Ροδόπης σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του Θοδωρή Δεύτου "Τραπεζούντα το διαμάντι της Ανατολής", το Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2016 στις 7:30 μ.μ. στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Κομοτηνής (Πολυλειτουργικό Κτίριο Κομοτηνής-έναντι Δημοτικού Κολυμβητηρίου, πλησίον του χώρου της λαϊκής αγοράς).
Για το βιβλίο θα μιλήσουν:
- Θεοφάνης Μαλκίδης Δρ. Κοινωνικών Επιστημών,
- Ειρήνη Χρυσοστομίδου, απόφοιτος τμήματος Ιστορίας-Εθνολογίας Δ.Π.Θ.
30 χρόνια ζωής κλείνει και το γιορτάζει ο Ποντιακός Σύλλογος «Ο Αργοναύτης» Hagen
Ο Ποντιακός Σύλλογος «Αργοναύτης» Hagen συμπληρώνοντας 30 χρόνια παρουσίας στα πολιτιστικά δρώμενα προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους του συλλόγου το Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2016, στις 7:00, μ.μ. στο Schulzentrum Hagen Helfe (Fritz-Steinhoff Schule, Am Bügel 20).
Στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα θα είναι οι:
- Στάθης Νικολαΐδης, τραγούδι
- Γιώργος Ατματζίδης, λύρα
- Λάμπης Παπαδόπουλος, λύρα
Συμμετέχει το συγκρότημα «Τα φιλαράκια» στο λαϊκό-δημοτικό πρόγραμμα.
Ο ετήσιος χορός του Συλλόγου Ποντίων Δράμας "Οι Κομνηνοί"
Το Δ.Σ. του Συλλόγου Ποντίων Δράμας "Οι Κομνηνοί", προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους του συλλόγου στον ετήσιο χορό του που θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα εκδηλώσεων "ΟΠΕΡΑ" την Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016 στις 9:00 μ.μ.
Στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα συμμετέχουν οι:
- Κώστας Θεοδοσιάδης, τραγούδι
- Νίκος Αφεντούλης, λύρα
- Θεόδωρος Κεσίδης, κλαρίνο
Τα χορευτικά τμήματα του συλλόγου, θα παρουσιάσουν παραδοσιακούς χορούς του Πόντου.
Πλούσια η δραστηριότητα της Ένωσης Ποντίων Αργυρούπολης
Το Διοικητικό συμβούλιο της Ένωσης Ποντίων Αργυρούπολης, ενημερώνει τους φίλους και τα μέλη του συλλόγου, για τις εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν στις 13 και 14 Φεβρουαρίου 2016, στο Συνεδριακό Κέντρο «Μίκης Θεοδωράκης» του Δήμου Ελληνικού – Αργυρούπολης.
Συγκεκριμένα το Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2016 στις 8.00 μ.μ.
Ο Λαογραφικός Σύλλογος Βορειοηπειρωτών «ΧΑΟΝΕΣ» διοργανώνει Μουσικοχορευτική Εκδήλωση «Στα μονοπάτια της παράδοσης» με την συμμετοχή του χορευτικού συγκροτήματος του συλλόγου.
Την Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2016 στις 6.00 μ.μ.
Ο Σύλλογος Εθελοντών «ΠΡΟΑΣΠΙΖΩ» διοργανώνει τελετή με τίτλο «Προασπίζουμε και Επαινούμε τις αξίες του Εθελοντισμού, του Πολιτισμού του Αθλητισμού», θέλοντας να τιμήσει την αξιακή πολιτιστική μας προσφορά στην πόλη και εν γένει στον Ελληνικό πολιτισμό, τιμά τον σύλλογο μας με την συμμετοχή του χορευτικού μας συγκροτήματος.
Ο Σύλλογος προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους του συλλόγου να παρευρεθούν στις εκδηλώσεις.
Παρουσιάζεται το βιβλίο "Τραπεζούντα το διαμάντι της Ανατολής", στην Δράμα
Οι εκδόσεις "Ωκεανός", και η Μέριμνα Ποντίων Κυριών Δράμας και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ποντίων "Ακρίτες Νέας Κρώμνης"σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του Θοδωρή Δεύτου "Τραπεζούντα το διαμάντι της Ανατολής", την Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2016 στις 7:00 μ.μ. στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Δημαρχείου Δράμας.
Για το βιβλίο θα μιλήσει ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου "Ακριτών" κ. Γιάννης Παναγιωτίδης.
Πριν από έξι μέρες δημοσίευμα από τη Ρωσία έφερνε τον ομογενή επιχειρηματία να σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόμενο εμπλοκής του, ως υποψήφιος βουλευτής, στις εκλογές για την Κρατική Δούμα, που θα διεξαχθούν τον Σεπτέμβριο. Κι όλα αυτά με το κυβερνών κόμμα του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Κάτι τέτοιο δεν ισχύει για έναν και μόνο λόγο: Ο Ιβάν Σαββίδης θα πρέπει να παραδώσει την ελληνική ιθαγένεια, που με δικές του ενέργειες απέκτησε, μετά από απόφαση του υπουργείου Εσωτερικών, και το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα της 31ης Δεκεμβρίου του 2012.
Από την στιγμή που ο Ιβάν Σαββίδης πολιτογραφήθηκε Έλληνας υπήκοος δεν μπορεί να συμμετάσχει, βάση ρωσικής νομοθεσίας, στις εκλογές της Δούμας και για να το κάνει αυτό θα πρέπει να απωλέσει την ελληνική ιθαγένεια. Κάτι που δεν σκέφτεται να το κάνει θέλοντας να παραμείνει Έλληνας υπήκοος, αφού αυτό το έπραξε με την καρδιά του και ήταν κάτι που το ήθελε από τα παιδικά του χρόνια.
Γερμανός Καραβαγγέλης: Κληρικός και αγωνιστής του Μακεδονικού Αγώνα και του Ποντιακού Ελληνισμού
Κληρικός και αγωνιστής του Μακεδονικού Αγώνα και του Ποντιακού Ελληνισμού, του οποίου και αναδείχθηκε μια από τις σημαντικότερες μορφές.
Γεννήθηκε στο χωριό Στύψη της Λέσβου στις 16 Ιουνίου του 1866. Το "κατά κόσμον" όνομα του ήταν Στυλιανός. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και φιλοσοφία στα πανεπιστήμια της Λειψίας και της Βόνης. Το 1900 στέλνεται ως μητροπολίτης στην Καστοριά, όπου και αναδείχθηκε σε μορφή του Μακεδονικού Αγώνα. Στις 5 Φεβρουαρίου του 1908 ο Γερμανός ανακηρύσσεται Μητροπολίτης Αμασείας με έδρα την Σαμψούντα. Θεόσταλτος καθώς ήταν για την ελευθερία της Ελλάδος, από ακρίτας της Μακεδονίας μας γίνεται ακρίτας του ιστορικού Πόντου μας. Βοηθώντας τους αδυνάτους και εμψυχώνοντας τους χριστιανούς, που είχαν αρχίσει να υφίστανται τις διώξεις των νεοτούρκων, αφιερώθηκε με όλες του τις δυνάμεις στην υπεράσπιση των Ελλήνων και Αρμενίων.
Το 1917 φυλακίστηκε γιατί αντιτάχθηκε στην μαζική εξόντωση των Ποντίων από τους νεοτούρκους, αργότερα καταδικάσθηκε σε θάνατο και τελικά διασώθηκε, τοποθετούμενος έξαρχος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στη Βιέννη το 1924. Τα απομνημονεύματά του δημοσιεύθηκαν το 1959 από την Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών.
Ως χαρακτήρας διακρινόταν για την φιλοπατρία του,την γενναιότητα και την ευψυχία του και αποτελεί μέρος της παράδοσης της αγωνιζόμενης Ορθοδοξίας για τα δίκαια του έθνους. Πέθανε πάμφτωχος στις 11 Φεβρουαρίου του 1935 στην Βιέννη. Όμως πολύ εύγλωττη και δικαιολογημένη, συνάμα από άφατη ηθικά θλίψη –για τις άδικες συμπεριφορές και τους διωγμούς που είχε υποστεί από την πολιτεία και την εκκλησία– είναι η διαθήκη του Καραβαγγέλη στην οποία με παραστατική ενάργεια, γράφει: "Η κηδεία μου θα γίνει στο Ναό του Αγίου Γεωργίου Καρύτση με ένα μόνο ιερέα, χωρίς διάκονο. Δεν δέχομαι δε στην κηδεία μου ούτε αντιπρόσωπο του κράτους, ούτε της εκκλησίας, εάν τυχόν ήθελαν αναμνησθή μετά θανάτου τας εθνικάς μου υπηρεσίας. Δεν χρεωστώ εις κανένα ουδέ οβολόν, εις το Έθνος προσέφερα ό,τι ήτο δυνατόν ως Ιεράρχης του ’21…".
Το 1959 η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών και το Ίδρυμα Μελετών της Χερσονήσου του Αίμου επιχορήγησαν την μεταφορά των οστών του με τιμητική συνοδεία στη Θεσσαλονίκη και κατόπιν την εναπόθεσή τους σε μια κρύπτη στην Καστοριά κάτω από τον ανδριάντα του.
Παρουσιάζεται το βιβλίο "Τραπεζούντα το διαμάντι της Ανατολής", στην Ξάνθη
Οι εκδόσεις "Ωκεανός", ο Σύλλογος Ποντίων Ν. Ξάνθης και το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης" σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του Θοδωρή Δεύτου "Τραπεζούντα το διαμάντι της Ανατολής", την Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016 στις 7:30 μ.μ. στον Πολιτιστικό Πολυχώρο του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης, στην Καπναποθήκη «Π», στην οδό Καπνεργατών 9, στην Ξάνθη
Για το βιβλίο θα μιλήσουν:
- Σοφιανός Ουτατζής, ιστορικός, διευθυντής του ΙΘΤΠ,
- Σταυρούλα Δαλάτση, συγγραφέας.
Συμμετέχει η χορωδία του Συλλόγου Ποντίων Ν. Ξάνθης.
Δικαστήριο κρίνει αντισυνταγματικό το άρθρο για την ποινικοποίηση των Γενοκτονιών
Την αθώωση του Γερμανού ιστορικού Χάινς Ρίχτερ ανακοίνωσε ο πρόεδρος του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Ρεθύμνου.
Το δικαστήριο κρίνει αντισυνταγματικό το άρθρο του αντιρατσιστικού νόμου με το οποίο παραπέμφθηκε ο Ρίχτερ και αρνείται, ως έχει το δικαίωμα, να το εφαρμόσει.
Ο Ρίχτερ είχε παραπεμφθεί μετά τις αντιδράσεις που προκάλεσε η αναγόρευσή του σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου Κρήτης και μετά τις πιέσεις που ασκήθηκαν από στρατιωτικούς και πολιτικούς κύκλους στον εισαγγελέα Πρωτοδικών Ρεθύμνου Γ. Πατεράκη.
Ο εισαγγελέας είχε ασκήσει δίωξη εις βάρος του καθηγητή για αναφορές στο βιβλίο του που συνιστούν «άρνηση εγκλημάτων του ναζισμού σε βάρος του κρητικού λαού με εξυβριστικό περιεχόμενο».
Η απόφαση του δικαστηρίου δεν μπήκε στην ουσία των γραφομένων του κ. Ρίχτερ, σε σχέση με τον βάρβαρο τρόπο αντίστασης των Κρητικών στη Μάχη της Κρήτης έναντι των «ιπποτικών» Γερμανών εισβολέων.
Ωστόσο με τον τρόπο που διατυπώνεται ανοίγει τον δρόμο για συνολική αναθεώρηση του επίμαχου άρθρου και συγκεκριμένα του σκέλους του αντιρατσιστικού νόμου που παραπέμπει σε γενοκτονίες και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας τα οποία έχουν αναγνωριστεί από τη Βουλή των Ελλήνων (σ.σ. πρόκειται για το άρθρο 2 του νόμου 4285/14 με το οποίο αντικαταστάθηκε το άρθρο 2 του προηγούμενου αντιρατσιστικού νόμου 927/1979).
Όπως ανακοίνωσε ο πρόεδρος, «το συγκεκριμένο άρθρο κρίνεται αντίθετο με το Σύνταγμα και το ευρωπαϊκό δίκαιο και ως εκ τούτου ανίσχυρο και ανεφάρμοστο».
Στην αίθουσα του δικαστηρίου βρισκόταν πλήθος κόσμου, μεταξύ αυτών και αγρότες που μεταφέρθηκαν εκεί από το μπλόκο του Ατσιπόπουλου.
Με την ανακοίνωση της απόφασης πολλοί παρευρισκόμενοι φώναξαν «αίσχος» και στην αίθουσα προκλήθηκε ένταση, η οποία δεν πήρε όμως μεγαλύτερες διαστάσεις.
Όπως έχει ήδη προαναγγείλει ο δικηγόρος του «Σωματείου Ρεθυμνίων Πληγέντων από τη ναζιστική κατοχή 1941-1944», Γιώργος Σταράκης, ο σύλλογος θα ζητήσει την αναίρεση της αθωωτικής απόφασης από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.
Ολοκληρώθηκαν οι παραστάσεις για την Ποντιακή θεατρική παράσταση «Το Στραβόξυλον»
Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε, τη Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2016, μια σειρά παραστάσεων της κωμωδίας "Το Στραβόξυλον" οι οποίες πραγματοποιήθηκαν τους μήνες Νοέμβριο, Δεκέμβριο και Ιανουάριο, στο Θέατρο του Κέντρου Πολιτισμού του Δήμου Παύλου Μελά «Χρήστος Τσακίρης».
Πλήθος θεατών είχαν την χαρά να παρακολουθήσουν την ξεκαρδιστική κωμωδία του Δημήτρη Ψαθά, στην ποντιακή διάλεκτο, που σκηνοθέτησε ο Γιάννης Γεωργιάδης και παρουσίασε το Θεατρικό Τμήμα του Συλλόγου Ποντίων Σταυρούπολης "Ακρίτες του Πόντου".
Ο Σύλλογος Ποντίων Σταυρούπολης ευχαριστεί όλους όσοι βοήθησαν στην πραγματοποίηση της παράστασης, τους ηθοποιούς, τεχνικούς, τους χορηγούς, τους εθελοντές, τα μέλη του συλλόγου και φυσικά όλους τους θεατές που είδαν την παράσταση, και στήριξαν για άλλη μια φορά την προσπάθεια του συλλόγου για τη διάδοση και διάσωση της πολιτισμικής μας κληρονομιάς.
Την Βασιλόπιτά της κόβει η Εύξεινος Λέσχη Ποντίων & Μικρασιατών Ν. Τρικάλων
Το διοικητικό συμβούλιο της «Ευξείνου Λέσχης Ποντίων & Μικρασιατών Ν. Τρικάλων» προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους του συλλόγου στην κοπή της βασιλόπιτας του συλλόγου που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2016 και ώρα 18:00 στην αίθουσα «Αίγλη» του Ξενοδοχείου Πανελλήνιον.
Τη βασιλόπιτα θα ευλογήσει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Τρίκκης & Σταγών κ.κ. Χρυσόστομος.
Παρακολουθήστε δωρεάν την παράσταση "19η Μαΐου" στο θέατρο Χυτήριο
Το e-Pontos σας δίνει τη δυνατότητα να κερδίσετε τρεις διπλές προσκλήσεις για να παρακολουθήσετε τη Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2016 στο θέατρο "Χυτήριο" τη θεατρική παράσταση "19η Μαΐου" της Φανής Δαλεζίου.
Το έργο διαδραματίζεται στην Σαμψούντα του 1919 και ανεβαίνει για πρώτη φορά σε αθηναϊκή σκηνή. Η "19η Μαΐου" είναι μία ιστορική ηθογραφία με θέμα την γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού.
Δυο οικογένειες ετοιμάζονται να παντρέψουν τα παιδιά τους. Τα σχέδια των Νεότουρκων όμως αλλάζουν τις ζωές τους. Από άρχοντες του Πόντου βρίσκονται ξεριζωμένοι... Τη θέση της χαράς παίρνουν η θλίψη και η εξαθλίωση ενώ η ξενιτιά αλλάζει για πάντα τις ζωές τους. Η χαρά, η λύπη, το γέλιο και το κλάμα εναλλάσσονται συνεχώς...
Το συγκεκριμένο έργο αποτελεί αφορμή να επιστρέψουμε στις ρίζες μας, να θυμηθούμε το παρελθόν και να αναλογιστούμε το μέλλον μας.
Απλά συμπληρώνοντας τα στοιχεία σας στην παρακάτω φόρμα.
Η αβάσταχτη ελαφρότητα των Ελλαδιτών και οι Ευρωπόντιοι…
του Νίκου Πετρίδη*
Από τη στιγμή που κυκλοφόρησε ως πληροφορία στο διαδίκτυο ότι την Ελλάδα στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, θα εκπροσωπήσει το συγκρότημα Europond (και μετά Argo), με «ποντιακό» τραγούδι, ξεκίνησε ένας νέος «μίνι - εμφύλιος» πόλεμος δηλώσεων και σχολίων. Είναι ακόμα μία απόδειξη για την ευκαιροσύνη που μας χαρακτηρίζει, την έλλειψη μέτρου, την υπερβολή.
Το συγκρότημα Europond (για τα παλιά τραγούδια του οποίου γίνεται κυρίως η φασαρία), δημιούργησαν αρκετά χρόνια πριν, παιδιά που ήρθαν από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Ας μη σταθούμε στο τι αντιμετώπισε αυτή η συγκεκριμένη πληθυσμιακή ομάδα στη δεκαετία του `90 κυρίως, αλλά και στα φαινόμενα που εμφανίστηκαν στο εσωτερικό της, κατανοητά για όποιον έχει βασικές γνώσεις πολιτικής ιστορίας και κοινωνιολογίας.
Θα εξετάσουμε μόνο την περίπτωση αυτών των παιδιών, τα οποία επέλεξαν αρχικά να ακολουθήσουν ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής για να εκφραστούν και να διασκεδάσουν.
Ένα μουσικό είδος που γεννήθηκε στις ΗΠΑ και καλλιεργήθηκε από Αφροαμερικάνους και Χισπάνος, ενώ αργότερα πέρασε και σε λευκούς, κυρίως βιομηχανικών πόλεων εν μέσω οικονομικής ύφεσης.
Όπως είναι φυσικό για τη μουσική βιομηχανία των ΗΠΑ, μέσα σε λίγα χρόνια όλες οι παραλλαγές αυτού του νέου μουσικού είδους, έγιναν εμπορικά προσοδοφόρες και εξαπλώθηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο.
Γεγονός είναι ότι σε χώρες της Ευρώπης, το είδος αυτό γνώρισε άνθηση στους κύκλους μειονοτικών πληθυσμιακών ομάδων με φυλετικά χαρακτηριστικά (Βρετανία, Γαλλία κυρίως, λιγότερο σε Ιταλία, Ισπανία, Βέλγιο κλπ).
Σε άλλες χώρες αναπτύχθηκε πιο πολύ σε πληθυσμιακές ομάδες με βάση κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά (Ιταλία, Γερμανία, Ελλάδα κλπ).
Ειδικά στη χώρα μας εμφανίστηκε σε υποβαθμισμένες περιοχές της δυτικής Αθήνας και περισσότερο του δυτικού Πειραιά, αλλά και στη Θεσσαλονίκη (και πολύ λιγότερο σε άλλα αστικά κέντρα).
Σε γενικές γραμμές, το μουσικό αυτό ρεύμα (με όλες τις παραλλαγές του) εξέφραζε εξ αρχής μειονοτικές πληθυσμιακές ομάδες (φυλετικές ή κοινωνικές), με έντονο το στοιχείο της αντίδρασης έναντι της πλειοψηφίας και των προνομιούχων.
Αυτό έγινε και στη χώρα μας, σχεδόν αποκλειστικά με έμφαση στα παιδιά υποβαθμισμένων περιοχών και κατά κανόνα μη προνομιούχων.
Και έρχονται κάποια στιγμή οι Europond, να εκφραστούν μ` αυτό το μουσικό είδος, κουβαλώντας μαζί τους και τα δύο βασικά χαρακτηριστικά. Και την καταγωγή και την υποβάθμιση.
Τι πιο απλό και κατανοητό για παιδιά της ηλικίας τους και με όλα τα γνωστά προβλήματα που αντιμετώπισε η συγκεκριμένη πληθυσμιακή ομάδα;
Έπεσαν ακριβώς πάνω στην εποχή που γνώριζε άνθηση αυτό το είδος, τους κάλυπτε απόλυτα, ήταν προσιτό γι` αυτούς (χωρίς ανάγκη ακριβών μουσικών οργάνων και γνώσης θεωρίας) και μπορούσαν να βγάλουν μ` αυτό τις αγωνίες τους, το παράπονό τους και κυρίως το θυμό τους.
Αυτά τα παιδιά λοιπόν σήμερα (έχοντας μάλιστα «ελαφρύνει» πάρα πολύ την αρχική τους μουσική και στιχουργική έκφραση) ακούστηκε ότι θα εκπροσωπήσουν τη χώρα στο διαγωνισμό της Eurovision.
Έπεσαν πάνω τους αμέτρητοι «Ηρακλειδείς», όχι του στέμματος, αλλά της παράδοσης και της ποντιοσύνης.
Έγραψαν ότι είναι ντροπή για τον Πόντο να χρησιμοποιείται η ποντιακή λύρα σε τέτοια μουσική.
Έγραψαν ότι είναι απαράδεκτο να «μολύνεται» η ποντιακή γλώσσα σε τέτοια τραγούδια.
Χαρακτήρισαν ως «υποκουλτούρα» αυτή τη μουσική έκφραση και σκίζουν τα ιμάτιά τους για την «καθαρότητα» της ποντιακής παράδοσης.
Θα με συγχωρήσουν (και ας μη με συγχωρήσουν, ουδόλως με απασχολεί), αλλά όλα αυτά είναι ανοησίες.
Οι Europond ποτέ δεν είπαν ότι παίζουν «παράδοση».
Ποτέ δεν είπαν ότι παίζουν «ποντιακά».
Ποτέ δεν εμφανίστηκαν ως «παραδοσιακοί μουσικοί».
Στα σπίτια τους, στις παρέες τους, ακούνε, τραγουδάνε και μερικοί παίζουν «ποντιακά παραδοσιακά», αλλά αυτό που κάνουν στο Underground Studio, είναι άλλο πράγμα.
Τη δε λύρα, τη χρησιμοποίησαν πολλοί καλλιτέχνες σε μη ποντιακά ακούσματα, αλλά εκεί δεν άκουσα κάποιον να διαμαρτύρεται. Ποια η διαφορά;
Να ακούγεται λύρα στο τσιφτετελοειδές της Παπαρίζου, στο έντεχνο του Νταλάρα, στις ρούμπες και στα μάμπο των πανηγυριών, είναι θεμιτό;
Όταν έβαζε λύρα και τουλούμ` ο Καζίμ Κογιουντζού στις ροκ παραλλαγές του, ο Φουάτ Σακά στις μπαλάντες του ή σήμερα ο Απόλας Λερμί και ο Σελτζούκ Μπαλτζί και οι Καρμάτε, γιατί τους ακούν και τους χειροκροτούν οι ίδιοι που κατηγορούν τους Europond?
Επειδή έχουν άλλες προτιμήσεις και ακούσματα στα μουσικά είδη;
Είναι δυνατό να κινδυνεύει η «παράδοση» από τη χρήση της λύρας σε οποιοδήποτε μουσικό είδος και όχι από τα απίθανα στιχουργήματα, τα αρμόνια και τα ντραμς στα πανηγύρια και τα περίφημα σουξέ του τύπου «γεφυρόπον – κορτσόπον – φιστανόπον»;
Τι να πουν και οι Ιρλανδοί πχ, που ακούν δεκάδες συγκροτήματα να παίζουν ροκ, μπλουζ, πανκ (!), χρησιμοποιώντας και παραδοσιακά τους όργανα, σε παραδοσιακές μουσικές φόρμες, με τεράστια εμπορική επιτυχία σε όλο τον κόσμο;
Οπότε, ας σταματήσουν να σκίζουν μερικοί τα ρούχα τους και να τραβάνε τα μαλλιά τους.
Κακό στην γκαρνταρόμπα τους και στην κεφαλή τους κάνουν.
Και ερχόμαστε στο θέμα της γλώσσας.
Ποιός είναι αυτός που θα απαγορεύσει σε κάποιον άλλον, να χρησιμοποιεί μια συγκεκριμένη γλώσσα στα τραγούδια του;
Γιατί τόσες χιλιάδες κοινοποιήσεις στο διαδίκτυο με το βίντεο της Σεβάλ Σαμ να «τραγουδάει» (διαβάζοντας μέσα από «auto-que») το «την πατρίδα μ` έχασα», χωρίς να καταλαβαίνει γρι από τους στίχους του αείμνηστου Χρήστου Αντωνιάδη;
Να το δούμε κι αλλιώς. Γιατί οι Χισπάνος στις ΗΠΑ τραγουδάνε ραπ στη γλώσσα τους και όχι μόνο παραδοσιακά των Αζτέκων ή των Μάγιας;
Γιατί έχουν δικαίωμα να τραγουδάνε στη γλώσσα τους χιλιάδες καλλιτέχνες ανά τον κόσμο ροκ και μπλούζ και κάντρι, που είναι αμερικάνικα είδη;
Γιατί μπορούν να τραγουδούν στη γλώσσα τους, δηλαδή στα ελληνικά, οι «ροκάδες» Παπακωνσταντίνου, Θηβαίος, Μαχαιρίτσας κλπ κλπ, αλλά «δεν επιτρέπεται» για τους Europond;
Εδώ όμως είναι όλη η ουσία.
Όλοι εμείς οι ποντιακής καταγωγής Νεοέλληνες, μετά τη δεύτερη γενιά έχουμε ως μητρική μας γλώσσα την κοινή νεοελληνική (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων).
Οι της τρίτης και τέταρτης γενιάς, τα ποντιακά τα μιλάμε μεταξύ μας, τα τραγουδάμε, κάποιοι χρησιμοποιούν μερικές φράσεις και στο σπίτι, στην παρέα, στα παρακάθια.
Η τεράστια πλειοψηφία αδυνατεί να κατανοήσει ακόμα και τους στίχους ενός τραγουδιού.
Οι μεγαλύτεροι πεθαίνουν και τα τελευταία χρόνια δημιουργούνται «τμήματα εκμάθησης της ποντιακής γλώσσας», όπως δηλαδή για τα γερμανικά, τα αγγλικά, τα γαλλικά.
Και έρχονται οι Europond, από τη Ρωσία, οι …«Ρωσοπόντιοι», φέρνοντας μαζί τους πολλά από τα στοιχεία του πολιτισμού και του χαρακτήρα των προγόνων μας της πρώτης γενιάς.
Αυτά τα στοιχεία που εμείς τα χάσαμε στην πορεία (άλλα καλώς και άλλα κακώς) και γίναμε Νεοέλληνες (για άλλους λόγους καλώς και για άλλους κακώς).
Αυτά τα παιδιά έρχονται και «απειλούν» το φαντασιακό που χτίσαμε στο μυαλό μας για την καταγωγή μας και τους προγόνους μας.
Μας ξεμπροστιάζουν, βροντοφωνάζοντας ότι η γλώσσα η ποντιακή δεν είναι μόνο για τα παρακάθια, για τα πανηγύρια και για ηχογραφήσεις «παραδοσιακών».
Πολύ περισσότερο, μπορεί για εμάς να χρειάζονται «τμήματα εκμάθησης ποντιακής γλώσσας», σαν να μας είναι ξένη (που στην πραγματικότητα είναι), αλλά γι` αυτούς ΕΙΝΑΙ η γλώσσα τους.
Εκεί είναι η τεράστια διαφορά μας.
Εμείς εδώ βλέπουμε την παράδοση ως αποστειρωμένο απολίθωμα, που πρέπει να διατηρήσουμε με «αναβιώσεις» και «ξεθάβοντας» έθιμα και συνήθειες.
Εμείς ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ να μάθουμε ποντιακά.
Αυτά τα παιδιά όμως, δε χρειάζεται να μάθουν. Τα ξέρουν.
Αυτά τα παιδιά μιλάνε ποντιακά στο σπίτι με τη μάνα τους κι όχι μόνο με τη γιαγιά τους, με τους φίλους τους και όχι μόνο με κάποιον δάσκαλο, όλη την ημέρα και όχι μόνο σε παρακάθια.
Γιατί εμείς έχουμε τα ποντιακά ως γλώσσα προγονική.
Αυτά τα παιδιά όμως, έχουνε τα ποντιακά ως γλώσσα ΜΗΤΡΙΚΗ.
Και σ` αυτή τη γλώσσα εκφράζουν τα παράπονα, τον πόνο, το θυμό τους και μαζί την ελπίδα, τα όνειρα και την αγάπη τους.
Επικοινωνώντας στην καθημερινότητα ή πηγαίνοντας σε σπίτια συμπατριωτών που ήρθαν από την πρώην Σοβιετική Ένωση και μιλάνε ποντιακά, τους χαίρομαι, τους ζηλεύω και τους καμαρώνω.
Νομίζω ότι ακούω τον πάππο και τον λυκοπάππο μου.
Γυρίζω δύο και τρεις γενιές πίσω.
Στην πραγματικότητα γυρίζω πιο κοντά στην πατρίδα.
Μακάρι να συνεχίσουν αυτά τα παιδιά και άλλα ακόμα, να εκφράζονται μέσα από τη μουσική στη γλώσσα μας.
Γιατί έτσι αποδεικνύουν ότι δεν είναι μουσειακό είδος, αλλά γλώσσα ΖΩΝΤΑΝΗ.
Δηλαδή, ανθεί και φέρει κι άλλο…
Νίκος Πετρίδης
ΥΓ1: Ακούστε το κομμάτι «Ρωσοπόντιος» στο βίντεο και προσπαθήστε να έρθετε στη θέση αυτών των παιδιών, που πέρασαν την παιδική και εφηβική τους ηλικία ως πρόσφυγες στην Ελλάδα, μιλώντας τη μητρική τους γλώσσα.
Όλα τα υπόλοιπα που ακούω και διαβάζω, είναι σαχλαμάρες από απογόνους προσφύγων που μεταλλάχτηκαν σε παλαιοελλαδίτες.
Χόρτασε η ψείρα και βγήκε στο γιακά… (να μας μαλώσει που χρησιμοποιούμε όπου και όπως θέλουμε, τη γλώσσα ΜΑΣ).
ΥΓ2: Δεν ξέρω ποιός θα πάει και με ποιό τραγούδι στη Eurovision και ούτε με ενδιαφέρει ουσιαστικά. Έχουμε άλλα προβλήματα, προσωπικά και συλλογικά, να αντιμετωπίσουμε και να ασχοληθούμε.
Το σημείωμα αυτό είχε ως αντικείμενο μόνο όσα γράφτηκαν και ειπώθηκαν για το δικαίωμα των παιδιών να παίζουν όποιο είδος μουσική θέλουν και να χρησιμοποιούν τη ΜΗΤΡΙΚΗ τους γλώσσα, χωρίς περιορισμούς και ανόητες παρεμβάσεις.
Η σύγχρονη πρόοδος των ηλεκτρονικών μέσων μας έδωσε τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε μέσω διαδικτύου τις εργασίες του ιδιαίτερα ενδιαφέροντος Επιστημονικού Συμποσίου του Ποντιακού Πολιτισμού που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 6-7/2/2016. Η αδυναμία όμως άμεσης παρέμβασης, μας οδηγεί να διατυπώσουμε γραπτά και δημόσια τις σκέψεις και την κριτική μας ειδικά αλλά και γενικότερα.
Όσοι έχουν την εμπειρία διοργάνωσης ενός συνεδρίου αντιλαμβάνονται καλύτερα το μέγεθος των προσπαθειών πραγματοποιήσεως και ολοκληρώσεως του εγχειρήματος αυτού. Έτσι και για το λόγο αυτό, δεν μπορεί να παραμείνει απαρατήρητο και ασχολίαστο ένα συνέδριο με αντικείμενο μάλιστα τον Ποντιακό Πολιτισμό. Το γεγονός αυτό ακριβώς δημιουργεί ένα διάχυτο πνεύμα αισιοδοξίας και προόδου στα ποντιακά πράγματα, σε αντίθεση και απάντηση σε εκείνους που βλέπουν με απαισιοδοξία την εξέλιξη των ποντιακών θεμάτων.
Προσωπικά έχω την πεποίθηση, ότι ενόσω υπάρχει το ποντιακό τραγούδι, το θέατρο, οι χοροί και η ύπαρξη πρωτοβάθμιων ποντιακών σωματείων, τα φυτώρια και θερμοκήπια του ποντιακού πολιτισμού που σήμερα υπερβαίνουν τα 500 σ’ όλη τη χώρα και όχι μόνο, δεν πρόκειται να σβήσει η Ποντιακή Ιδέα. Επιπλέον η αναγκαιότητα πραγματοποιήσεως Επιστημονικού Συνεδρίου επιβεβαιώνει και ενισχύει τη δυναμική που υπάρχει.
Νομίζω ότι αξίζουν τα συγχαρητήρια στους εμπνευστές και διοργανωτές του πρωτοποριακού αυτού συνεδρίου, που διαγράφει μία νέα προοπτική επιστημονικής θεώρησης και παρουσίασης των στοιχείων που συνθέτουν τον ποντιακό πολιτισμό, που είναι κατ’ εξοχήν ελληνικός και αφορά όλους τους Έλληνες.
Πράγματι αξιολογώντας το επίπεδο του Συμποσίου, τόσο στον τομέα της διοργάνωσης όσο και στη θεματολογία και το επίπεδο των εισηγήσεων, ανεπιφύλακτα υπήρξε υψηλότατου επιπέδου και στέφθηκε με πλήρη επιτυχία. Άξιο αναφοράς αποτελεί και η πρόνοια διαδικτυακής μετάδοσης του Συμποσίου με αποτέλεσμα την παρακολούθησή του από μεγάλο αριθμό πολιτών σ’ όλη τη χώρα.
Γενικότερα, με αφορμή το Συμπόσιο αυτό έρχεται στην επικαιρότητα ο ρόλος της διοίκησης του Οργανωμένου Ποντιακού χώρου δεδομένου ότι στο κεφάλαιο των 14 σκοπών του καταστατικού της Π.Ο.Ε. αναφέρεται πέντε (5) φορές η λέξη «πολιτισμός». Επειδή όμως γνωρίζω ότι «το επιτιμάν ράδιον και παντός» θέλω να έχω τον ρόλο του συμβούλου επαναλαμβάνοντας, επ’ ευκαιρία, για μία ακόμη φορά την πρόταση, ότι χρησιμότερο είναι να καθιερωθεί εναλλάξ με το πανελλήνιο φεστιβάλ χορού, ένα πολυθεματικό συνέδριο που να προβάλλει γενικότερα τον ποντιακό πολιτισμό και όχι μόνο. Προλαμβάνοντας τους επικριτές της πρότασης διευκρινίζω ότι τη χρονιά του Συνεδρίου θα γίνονται τοπικά φεστιβάλ χορού στα 5 επιμέρους ΣΠΟΣ (Σύνδεσμος Ποντιακών Σωματείων) με αποτέλεσμα να τα παρακολουθεί τοπικά περισσότερος κόσμος.
Η αξιέπαινη πρωτοβουλία του κ. Νίκου Ζουρνατζίδη και της Οργανωτικής Επιτροπής του Επιστημονικού Συνεδρίου έχει σηματοδοτήσει την αναγκαιότητα και την οδό που πρέπει να αναλάβει και να συνεχίσει η Διοίκηση του Οργανωμένου Χώρου.
Τέλος όσον αφορά την προσωπικότητα του Νίκου Ζουρνατζίδη καθώς και των στενών συνεργατών του στο Συμπόσιο, τους αφιερώνω επάξια τους στίχους του Καβάφη «Όταν θέλουν οι Έλληνες να καυχηθούν, τέτοιους βγάζει το έθνος μας θα λένε» και αποδίδοντάς το στην Ποντιακή θα λέγαμε: «Όντες θέλνε οι Πόντιοι να κουρφεύκουνταν ομονατούς εβγάλ η φύτρα μουν θα λέγνε».
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ροδοχωρίου "Οι Κομνηνοί" διοργανώνει και προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους του συλλόγου στον ετήσιο χορό του το Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2016, στο οικογενειακό κέντρο Παρθενώνας στο Αγγελοχώρι Νάουσας.
Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα πλαισιώνουν οι εξής καλλιτέχνες:
Ημερίδα-εισήγηση για τους Ποντιακούς χορούς και τη μετάλλαξη τους με την πάροδο του χρόνου
Ο Σύλλογος Ποντίων Φοιτητών Ν. Σερρών προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους του συλλόγου στην ημερίδα-εισήγηση για θέματα που αφορούν την εξέλιξη και τη μετάλλαξη που έχουν υποστεί οι παραδοσιακοί Ποντιακοί χοροί με την πάροδο του χρόνου, από τον ερευνητή-χοροδιδάσκαλο, Γιώργο Κασαμπαλίδη.
Επίσης θα γίνει αναφορά και συζήτηση για το δρώμενο των Μωμόγερων, όσον αφορά το χορευτικό κομμάτι.
Η ημερίδα θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2016, στις 5:30 μ.μ. στο ΤΕΙ Σερρών.
Σαν σήμερα απεβίωσε ο θρυλικός αντάρτης του Πόντου, Καπετάν Ευκλείδης
Γεννήθηκε στην Σάντα του Πόντου το 1885. Ήταν ένας από τους πιο φημισμένους οπλαρχηγούς της περιοχής. Εμφανίστηκε ως οπλαρχηγός κατά τη Ρωσική κατοχή του Πόντου (1916-18). Με την αποχώρηση των Ρώσων πάρθηκε η απόφαση για ένοπλη αντίσταση, σε μία εποχή που ο αγώνας στα βουνά της Σάντας ήταν δύσκολος. Ανάδειξε μια καινούρια γενιά παλικαριών που έγιναν θρύλος.
Οι αρχηγοί των Τούρκων τσετέδων και προπάντων ο φοβερός Σουλεϊμάν Κάλφας της κοντινής Γιομουράς, το είχαν βάλει πείσμα ν' αφανίσουν την Σάντα, άλλα σκόνταφταν πάνω στην ορμή των ανταρτών της.
Ο Ευκλείδης μαζί με άλλους τριάντα Σανταίους, ιδιαίτερα με Γαλιανίτες, ήρθαν σε επαφή με το σωματείο "Ένωσις" της Τραπεζούντας κι οπλίστηκαν. Περίμεναν και βοήθεια από το ελληνικό σώμα, που λεγόταν ότι ετοιμαζόταν στον Καύκασο.
Από την Τραπεζούντα πήγε στη Σάντα ο απεσταλμένος του σωματείου "Ένωσις", Θεοδόσης Χειμωνίδης, μάζεψε τους προεστούς σε γενική συνέλευση και συγκρότησαν κεντρική επιτροπή άμυνας. Πρόεδρος της ορίστηκε ο Χειμωνίδης, Γενικός οπλαρχηγός του αγώνα ορίστηκε ο Γιάννης Σπαθάρος με βοηθούς τους Αβραάμ Καλαϊτζίδη, Χρήστο Σεβαστίδη και Ευκλείδη Κουρτίδη. Ο Ευκλείδης ήταν οπλαρχηγός των Ισχανταίων, με βοηθούς το Γεώργιο Γωνιάδη και τον Περικλή Κουφατσή. Οι Ισχανταίοι του Ευκλείδη έσκαψαν χαρακώματα, που τα φύλαγαν μέρα νύχτα, αλλάζοντας φρουρές. Ήταν πάνω από διακόσιοι άντρες, καλά οπλισμένοι με μάνλιχερ, μάουζερ, γεράδες και με ότι άλλο είχαν, καθώς και με χειροβομβίδες, που τις βρήκαν άδειες και τις γέμισαν με δυναμίτη, προσθέτοντας και καψούλια.
Αρχές του 1918, αέρας πολεμικός φυσούσε στα χωριά της Σάντας κι όλοι οι Σανταίοι βρίσκονταν στα όπλα. Επιταγμένα άπ' την Επιτροπή της άμυνας όλα τά ζώα, νοικιασμένα κι’ άλλα απ’ τήν Γαλίαινα, έτοιμα ολούθε τά παλληκάρια, μέ τους σκοπούς στα χαρακώματα, πού είχαν διαταγή να ρίξουν τρεις τουφεκιές για σύνθημα στην περίπτωση πού θα φαινόταν ο εχθρός.
Η πιο δραματική στιγμή του αντάρτικου της Σάντας, ήταν η μάχη στη σπηλιά της Μαγάρας. Όπως αναφέρει σε αφήγση του στην "Ποντιακή Εστία" (τεύχος 88), ο Κρωμναίος Ζαχαρίας Μουσικίδης, οι αντάρτες στις αρχές Σεπτεμβρίου του 1921, μαζεύτηκαν στη Μάγαρα (Μεγάλη Σπηλιά) μαζί με 300 γυναικόπαιδα από τη Σάντα. Οι αντάρτες Σανταίοι ήταν εκατο. Εκεί ταμπουρώθηκαν. Οι Τούρκοι του Σουλεϊμάν Κάλφα τους επιτέθηκαν και ζήτησαν να παραδοθούν. Ο Δημήτριος Τσιρίπ, υπαρχηγός του Ευκλείδη, βγήκε και φώναξε πως δεν παραδίδονται. Μιά σφαίρα τον χτύπησε στο κεφάλι και τον σκότωσε.
Ο Ζαχαρίας Μουσικίδης στην αφήγησή του, συνεχίζει:
"Ο Ευκλείδης τότε, μόλις είδε πως σκοτώθηκε ο συναρχηγός του, μεταχειρίστηκε το παρακάτω τέχνασμα: Δέκα παλικάρια είχαν πιστόλια των 10 φυσιγγίων. Τα πιστόλια αυτά ήσαν αυτόματα, και όταν πυροβολούσε κανείς με αυτά έδινε την εντύπωση πολυβόλου. Διέταξε λοιπόν ο Ευκλείδης στα παλικάρια του να ρίξουν με τα πιστόλια ο ένας κατόπιν του άλλου, για να προκαλέσει στους Τούρκους την εντύπωση που ήθελε. Μόλις βρόντησαν τα πιστόλια, οι Τούρκοι τα πήραν για πολυβόλα και τα'χασαν. Επάνω στη σαστιμάρα τους ακούστηκε και ο τρομερός βρόντος δύο χειροβομβίδων αντάρτικης κατασκευής, και όλα αυτά κλόνισαν το ηθικό των Τούρκων".
Έτσι τέλειωσε η μάχη της Μάγαρας όπου χάθηκε ο ένας απ' τους δυο γενναίους αρχηγούς των ανταρτών της Σάντας. Αλλοι αντάρτες ακολούθησαν άλλες γυναίκες και παιδιά για προστασία και τις σιγούρεφαν μέσα στα πυκνά δάση της Παναγίας Σουμελά, απ' όπου πάλι ξέφυγαν αργότερα. Ο στρατός, ευθύς μετά την εκτόπιση του πληθυσμού, έβαλε φωτιά στα περισσότερα σπίτια, έκαψε και τις εκκλησιές τίναξε με δυναμίτες τα κωδωνοστάσια, κατάστρεφε ακόμα και τις βρύσες. Ύστερα έφυγε ο στρατός και μείναν μόνοι οι τσέτες που πέσαν στη λεηλασία, βασάνισαν και σκότωσαν όσους γέρους και γριές βρήκαν κρυμμένους κι έφυγαν κι αυτοί.
Μετά την καταστροφή της Σαντάς είχε ελαττωθεί η πίστη των ανταρτών στον αγώνα τους , που δεν είχε πλέον νόημα και αυτό οδήγησε στη χαλάρωση της συνοχής τους , εκτός του ότι είχαν και προσωπικές διαφορές ανάμεσά τους. Για το λόγο αυτό αλλά και για να δώσουν μικρότερο στόχο χώρισαν σε ομάδες. Οι Σανταίοι αντάρτες είναι οι τελευταίοι Έλληνες που αποχώρησαν από την πατρίδα το 1924, όταν όλοι οι άλλοι πόντιοι είχαν ήδη εγκατασταθεί στην Ελλάδα σχεδόν δύο χρόνια πριν.
Ο Ευκλείδης Κουρτίδης ήρθε στην Ελλάδα το 1924 και εγκαταστάθηκε στη Νέα Σάντα στο Νομό Κιλκίς. Αρνούμενος να εξαργυρώσει τους αγώνες και τη φήμη του, ασχολήθηκε με την κτηνοτροφία. Απεβίωσε στις 10 Φεβρουαρίου του 1937, όταν έπεσε απο το κάρο του και τον ποδοπάτησαν τα άλογά του. Η αγάπη του για την πατρίδα, το ήθος του και η απαράμιλλη παλικαρία του, έγινε τραγούδι:
Μαθήματα Ποντιακής Λύρας ξεκινούν στο "Φάρο Ποντίων" στην Πάτρα
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Φάρου Ποντίων Πατρών, έχοντας ως πρωταρχικό στόχο την διάσωση και την διάδοση της πολιτιστικής της κληρονομιάς, ανακοινώνει ότι από την Κυριακή, 7 Φεβρουαρίου 2016, ξεκίνησε νέο τμήμα εκμάθησης Ποντιακής λύρας, για όλες τις ηλικίες, με δάσκαλο τον λυράρη Γιάννη Χαντζαρίδη.
Τα μαθήματα θα γίνονται κάθε Κυριακή, στην Εστία του συλλόγου που βρίσκεται στη Λεωφ. Ελευθερίου Βενιζέλου 38 και Σολωμού, (κτήριο ΑΔΕΠ) τηλέφωνο 2610337313.
Περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής στην αντιπρόεδρο, κ. Μαρία Κωτσαλίδου- Παπανδρικοπούλου (6979722756) ή στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του Φάρου (info@farospontionpatron.gr).
Με επιτυχία η "Γιορτή των Γραμμάτων" της Παναγίας Σουμελά
Αθρόα ήταν η συμμετοχή του κόσμου και των φορέων που κατέκλυσαν το μεγάλο αμφιθέατρο του Ξενοδοχείου «Παντελίδης» στην εκδήλωση της Γιορτής των Γραμμάτων την Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016 και τη βράβευση 120 μαθητών των Δημοτικών Σχολείων της Πτολεμαΐδας.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με εκκλησιαστικούς ύμνους και παραδοσιακά τραγούδια από την βυζαντινή χορωδία «Ιεροψαλτών Εορδαίας» και συνεχίστηκε με χαιρετισμούς επισήμων.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ.κ. Θεόκλητος, πήρε το λόγο και εξαίροντας το έργο των Τριών Ιεραρχών, ευχόμενος ο βίος και οι διδαχές τους να φωτίσουν τους κυβερνώντες και να καταλάβουν ότι χωρίς πίστη και θρησκεία δεν υπάρχει ζωή, συγχαίροντας το Σωματείο και το Ιερό Προσκύνημα Παναγία Σουμελά για το έργο τους.
Ο Δήμαρχος Εορδαίας κ. Σάββας Ζαμανίδης εξέφρασε τις θερμές του ευχαριστίες ένα προς τον πρόεδρο του σωματείου «Παναγία Σουμελά» κ. Γεώργιο Τανιμανίδη, για την έλευση του Τιμίου Σταυρού στην Πτολεμαΐδα, καθώς και για την βράβευση των μαθητών Δημοτικών Σχολείων της Πόλης.
Από την πλευρά του και ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Σουρμενιτών κ. Νικόλαος Κούσης ευχαρίστησε και απέδωσε τιμητική πλακέτα στο σωματείο «Παναγία Σουμελά» για την προφορά και το συντελούμενο έργο του Σωματείου, ενώ ευχαρίστησε και την Ιερά Μητρόπολη Φλωρίνης – Πρεσπών και Εορδαίας, το Δήμο Εορδαίας, τον Πολιτιστικό Ποντιακό Σύλλογο Κομνηνών και όλους όσους συμμετείχαν στην εκδήλωση.
Κλείνοντας τους χαιρετισμούς ο πρόεδρος του σωματείου «Παναγία Σουμελά» Γεώργιος Τανιμανίδης, μεταξύ άλλων είπε: «Αισθάνομαι μεγάλη χαρά και τιμή που μας αγκάλιασε ο κόσμος τις Εορδαίας στέλνοντας ένα μήνυμα σε όλους τους Έλληνες, πως ενωμένοι μπορούμε να ξεπεράσουμε όλες τις δυσκολίες και τα υφιστάμενα προβλήματα» ενώ παράλληλα ευχαρίστησε όσους συνεργάστηκαν και πλαισίωσαν την εκδήλωση.
Ακολούθως το Σωματείο «Παναγία Σουμελά» τίμησε τον παλαίμαχου δάσκαλο Ευθυμίο Σαββουλίδη για την πολυετή προσφορά του στην παιδεία, τιμώντας στο πρόσωπό του το λειτούργημα του εκπαιδευτικού, ενώ ιδιαίτερη νότα στην εκδήλωση έδωσαν οι απαγγελίες ποιημάτων από τις μαθήτριες Περσεφόνη Ιμσιρίδου και Μαρία Κατσάλη.
Αίσθηση προκάλεσε η ομιλία για τους Τρεις Ιεράρχες του δασκάλου και επιμελητή της «Ποντιακής Εστίας» κ. Ευστάθιου Ταξίδη, ο οποίος είχε την επιμέλεια και την παρουσίαση της εκδήλωσης.
Στη συνέχεια το χορευτικό συγκρότημα του Πολιτιστικού Ποντιακού Συλλόγου Κομνηνών παρουσίασε τους λεβέντικους ποντιακούς παραδοσιακούς χορούς και απέδωσε τμήμα του δρώμενου των Μωμόγερων, αποσπώντας το θερμό χειροκρότημα του κοινού.
Τιμητική διάκριση προς το σωματείο των Κομνηνών για την προσφορά του στη διατήρηση του πολιτισμού των Ελλήνων του Πόντου απένειμε ο πρόεδρος του σωματείου «Παναγία Σουμελά» κ. Γιώργος Τανιμανίδης, επισημαίνοντας «το σημαντικό έργο του συλλόγου για τη διατήρηση των παραδόσεων του Αλησμόνητου Πόντου. Παραλαμβάνοντας την τιμητική διάκριση η πρόεδρος του συλλόγου των Κομνηνών κα Μαρία Τσιλφίδου ευχαρίστησε τους διοργανωτές για την πρόσκληση.
Ακολούθησαν οι απονομές των επαίνων στους αριστεύσαντες μαθητές. Στα αγόρια και στα κορίτσια δόθηκαν τιμητικές Διακρίσεις για την χρηστομάθεια και την επίδοση τους όπως και πέντε (5) αναμνηστικά βιβλία σε κάθε μαθητή-μαθήτρια από το Σωματείο Παναγία Σουμελά.
