Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016

"Τη χωρί ‘μουν τα σεΐρια" - Θεατρική παράσταση για φιλανθρωπικό σκοπό

"Τη χωρί ‘μουν τα σεΐρια" - Θεατρική παράσταση για φιλανθρωπικό σκοπό

Θεατρική παράσταση για φιλανθρωπικό σκοπό ανεβάζει την Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016 στις 8:00 μ.μ. στο Πνευματικό Κέντρο Πτολεμαΐδας η Θεατρική Ομάδα του Ποντιακού Συλλόγου Άρδασσας σε συνεργασία με τον Όμιλο Σκραμπλ Πτολεμαΐδας.

Η Ποντιακή παράσταση έχει τίτλο "Τη χωρί ‘μουν τα σεΐρια" και είναι σε σενάριο και σκηνοθεσία του Δημοσθένη Τριανταφυλλίδη.

Η είσοδος είναι 5 ευρώ και όλα τα έσοδα θα δοθούν στον Σύλλογο Παιδιών ΑμεΑ Εορδαίας για τις ανάγκες του Κέντρου Φροντίδας Παιδιού.

Διάλεξη με θέμα «Νάουσα- Πόντος- Β. Ήπειρος: Ολοκαυτώματα και αντίσταση» στη Νάουσα

Διάλεξη με θέμα «Νάουσα- Πόντος- Β. Ήπειρος: Ολοκαυτώματα και αντίσταση» στη Νάουσα
Διάλεξη με θέμα «Νάουσα- Πόντος- Β. Ήπειρος: Ολοκαυτώματα και αντίσταση» στη Νάουσα

Η Εύξεινος Λέσχη Ποντίων Νάουσας με αφορμή τον εορτασμό της Εθνικής Επετείου του « Έπους του ΄40» προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους του συλλόγου στη διάλεξη που πραγματοποιεί με θέμα: «Νάουσα- Πόντος- Β. Ήπειρος: Ολοκαυτώματα και αντίσταση» το Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2016 και ώρα 7.00 μ.μ. στο διατηρητέο κτίριο ΤΟΥΡΠΑΛΗ (πεζόδρομος Δ. Σολωμού).

Ομιλητής θα είναι ο κ. Θεοφάνης Μαλκίδης, Διδάκτωρ Κοινωνικών Επιστημών και μέ λος της Διε θνούς Έ νω σης Α κα δη μα ϊ κών για τη Με λέ τη των Γε νο κτο νιών.

Η Θυσία του Πόντιου Εύζωνα Κωνσταντίνου Κουκίδη

Η Θυσία του Πόντιου Εύζωνα Κωνσταντίνου Κουκίδη
Η Θυσία του Πόντιου Εύζωνα Κωνσταντίνου Κουκίδη

του Γεώργιου Τσαλουχίδη
Πτέραρχου ε.α.

Στις αρχές της γερμανικής Κατοχής, στην Ελλάδα, το 1941, δύο γεγονότα που συνέβησαν στην Ακρόπολη, σκόρπισαν ρίγη εθνικής υπερη­φάνειας στους Έλληνες, ενώ έγιναν αντικείμενο διεθνούς θαυμασμού από όσους μάχονταν κατά των Γερμανών και των συμμάχων τους.

Το πρώτο είναι η πτώση από την Ακρόπολη, στις 27 Απριλίου 1941, του Κωνσταντίνου Κουκίδη, που, εκτελώντας χρέη φρουρού της ελληνικής σημαίας, αρνήθηκε να την υποστείλει και να αναρτήσει στην θέση της τη γερμανική με την σβάστικα. Ο Κώστας Κουκίδης τυλίχτηκε με την ελληνική ση­μαία και πήδησε από τον βράχο στο κενό, βρίσκοντας τραγικό θάνατο.

Το δεύτερο αφορά την υποστολή της γερ­μανικής σημαίας από την Ακρόπολη, έναν περίπου μήνα αργό­τερα, στις 30 Μαΐου 1941, από τον Μανώλη Γλέζο και τον Από­στολο Σάντα.

Σχετικά με την περίπτωση του Κων­σταντίνου Κουκίδη, υπάρχουν 2-3 εκδο­χές. Η πιο δια­δεδομένη είναι ότι ήταν εύζωνος, φρουρός στην Ακρόπολη, στις 27 Απριλίου 1941, την πρώτη ημέρα της παρουσίας των Γερμανών στην Αθήνα. Το γερ­μανικό απόσπα­σμα, που ανέβηκε στην Ακρόπολη για να υψώσει τη γερμανική σημαία, ζήτησε από τον Κουκίδη να υποστείλει την ελληνική.

Λένε ότι τότε ο Κου­κίδης βουβός και βουρκωμένος, κατέβασε την ελληνική σημαία, τύλιξε το κορμί του με αυτήν και πήδησε από την Ακρόπολη.

Αλλοι λένε ότι ο Κουκίδης αρνήθηκε να υποστείλει την ελληνική σημαία και το χρέος αυτό ανέλαβε ένας Γερ­μανός στρατιώτης, ο οποίος αφού υπέστειλε την ελληνική σημαία, την οποία πήρε ο Κουκίδης και έπεσε στο κενό.

Ο συγγραφέας Ιωάννης Γιαννόπουλος γρά­φει στο βιβλίο του «Μυστική Ακρόπολη» ότι ο Κουκίδης ήταν μόλις 17 ετών και μέλος της Εθνικής Οργάνωσης Νεολαίας (EON). Κάποια άλλα στοιχεία που συνηγορούν υπέρ της ηρωικής πράξης του Κουκίδη, είναι τα εξής: Η δήλωση του επικεφαλής τής Διεύθυνσης Ιστορίας Στρα­τού ότι τα ιστορικά αρχεία λένε ότι «ο φρουρός στρατιώτης τής σημαίας ηυτοκτόνησεν περιβληθείς ταύτην».

Ο τότε αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος, στα απομνημονεύματα του, αναφέρει ότι: «Ο Έλλην φρουρός της ελληνικής σημαίας επί της Ακροπόλεως, μη θελήσας να παραστή μάρτυς τού θλιβερού θεάματος της αναρτήσεως της εχθρικής σημαίας, ώρμησεν εκ τής Ακροπόλεως κρημνισθείς και εφονεύθη. Εκάθησα στό γραφείον μου περίλυπος μέχρι θανάτου και δακρύων...».

Η εφημερίδα Daily Mail αναφέρει στις 9 Ιουνίου 1941, σε δημοσίευμα με τίτλο «Α Greek carries his flag to the death» (Ενας Έλληνας φέρει την σημαία του έως τον θάνατο) γράφει: «Ο Κώστας Κουκίδης, Έλληνας στρατιώτης, ο οποίος φρουρούσε το εθνικό σύμβολο των Ελλήνων πάνω στην Ακρόπολη, τυλιγμένος με την γαλανόλευκη, εφόρμησε στο κενό και αυτοκτόνησε (27/4/1941)».

Ο Νικόλας Χάμοντ (Nicolas Hammond), καθηγητής τού πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, αξιωματικός ειδικών επιχειρήσεων Καΐρου στην Ελλάδα κατά την Κατοχή, γράφει: «Την 27ην Απριλίου 1941, λίγο προτού χαράξει, όλα ήσαν κλειστά. Τότε έμαθα ότι οι Γερμανοί διέταξαν τον φρουρό τής Ακρόπολης να κατεβάσει το ελληνικό σύμβολο. Πράγματι, εκείνος την υπέστειλε. Τυλίχθηκε με αυτήν και αυτοκτόνησε, πέφτοντας από τον βράχο...».

Μια αναφορά του λογοτέχνη Μενέλαου Λουντέμη στο διήγημά του «Τα άλογα του Κουπύλ», που γράφτηκε τον Οκτώβριο του 1944: «... την κατέβασε, τυλίχθηκε μέσα κι έπεσε χωρίς ηρωισμούς απ' το βράχο».

Στο λεύκωμα «Έπεσαν για τη ζωή», του ΚΚΕ: «Τη στιγμή που άλλοι έδιναν γην και ύδωρ στους χιτλερικούς, ο Έλληνας στρατιώτης, πιστός στα πατριωτικά ιδανικά, προτίμησε να αυτοκτονήσει, τυλιγμένος με τη γαλανόλευκη, πέφτοντας από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, παρά ν' ανεβάσει στον ιστό τη σβάστικα».

Σύμφωνα με την ιστορική έρευνα του Κώστα Γ. Κωστόπουλου: «Ο Ήρωας Στρατιώτης, χτυπώντας πάνω στα βράχια, στην διαδρομή τής πτώσεώς του στον γκρεμό από τον βράχο τής Ακροπόλεως, όταν τελικά κατατρακυλώντας, έπεσε στην οδό Θρασύλλου στήν Πλάκα, είχε πολτοποιηθεί και η στολή του ήταν καταξεσκισμένη. Όταν τον περιμάζεψαν δύο-τρεις κάτοικοι τής Πλάκας, δεν βρήκαν τίποτε επάνω του εκτός από ένα τσαλακωμένο ταχυδρομικό δελτάριο στο οποίο έγραφε πολύ κακογραμμένα το όνομα τού παραλήπτη: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΥΚΙΔΗΣ. Αυτά τα στοιχεία είχαν καταθέσει δύο γέροντες (επιζώντες ακόμη) σχετικά με το ανωτέρω περιστατικό».

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2016

Σαν σήμερα φεύγει από τη ζωή ένας από τους θρυλικούς ήρωες του Ποντιακού αντάρτικου, ο οπλαρχηγός Παντέλ-Αγάς

Σαν σήμερα φεύγει από τη ζωή ένας από τους θρυλικούς ήρωες του Ποντιακού αντάρτικου, ο οπλαρχηγός Παντέλ-Αγάς
Η εγγονή του Παντέλ Αγά, Φωτεινή Αναστασιάδου, με τα παιδιά της δισέγγονα του Παντέλ Αγά και δύο μέλη χορευτές της Λέσχης Ποντίων Ν. Καβάλας στο μνημόσυνο στις 27/10/2013 (Φωτο αρχείου)

Στις 27 Οκτωβρίου του 1969, άφηνε την τελευταία του πνοή, ένας από τους θρυλικούς ήρωες του Ποντιακού αντάρτικου, ο οπλαρχηγός Παντελής Αναστασιάδης ο επονομαζόμενος "Παντέλ Αγάς". Ο Παντελής Αναστασιάδης του Λαζάρου και της Συμέλας γεννήθηκε το 1896 στο χωριό Τσιμενλί Σαμψούντας και απεβίωσε στις 27-10-1969 στο χωριό Ποντολίβαδο Καβάλας. Η οικογένεια του Λάζαρου Αναστασιάδη είχε έξι αγόρια. Τον Ισαάκ, τον Σταύρο, τον Παναγιώτη που απαγχονίστηκε στην Αμάσεια το 1921, τον Αριστόβουλο, τον Ιερεμία και τον Παντελή.

Ο Παντελής Αναστασιάδης (Παντέλ-Αγάς)

Ο Παντελής Αναστασιάδης Φοίτησε στο Δημοτικό σχολείο του Τσιμενλί και στη συνέχεια στη Σαμψούντα όπου πήγε ως την Πέμπτη τάξη του Γυμνασίου. Δεν πρόλαβε να τελειώσει το Γυμνάσιο γιατί ένα βράδυ κάνοντας βόλτα με άλλα τέσσερα παιδιά έξω από το Δικαστήριο της Σαμψούντας, ο θόρυβος από τα πατήματα των αλόγων ενόχλησε τους Τούρκους δικαστές και δόθηκε εντολή ως το πρωί τα πέντε παιδιά να εκτελεσθούν. Τα τρία παιδιά, μεταξύ των οποίων και ο Παντελής, γλίτωσαν γιατί οι τρεις οικογένειες πρόλαβαν και ειδοποιήθηκαν και έτσι σώθηκαν τα παιδιά τους. Τα δύο άλλα παιδιά δεν πρόλαβαν να ειδοποιηθούν και το πρωί εκτελέστηκαν. Μετά από αυτό το συμβάν, το 1914, ο Παντελής Αναστασιάδης σε ηλικία μόλις 18 ετών, ανεβαίνει στο βουνό, αγωνίζεται, πολεμάει δίνοντας έτσι τη δυνατότητα σε χιλιάδες ανθρώπους, γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους να σωθούν.

Ιστορική παραμένει η σύγκρουση στο όρος Αγιού–Τεπέ στις 16-11-1916 όπου με σαράντα επτά (47) αντάρτες και δύο χιλιάδες πεντακόσια (2500) γυναικόπαιδα κατόρθωσε να αντιμετωπίσει χιλιάδες τακτικού Τουρκικού στρατού με αποτέλεσμα το θάνατο εκατόν δεκαεννιά (119) Τούρκων στρατιωτών και 8 Αξιωματικών με μοναδική απώλεια μόνο τεσσάρων (4) ανταρτών, σώζοντας έτσι χιλιάδες γυναικόπεδα που συνόδευαν το αντάρτικο σώμα. Μαζί με τον ήρωα Παντέλ Αγά θα ήταν παράλειψη να μην μνημονεύουμε ένα ακόμη ήρωα του Ποντιακού αντάρτικου τον οπλαρχηγό Δημήτριο Χαραλαμπίδη. Ο Παντελής Αναστασιάδης ήταν υπαρχηγός του Δημήτρη Χαραλαμπίδη (απεβίωσε το 1928), και από το 1915 και γαμπρός του αφού παντρεύτηκε την κόρη του Φωτεινή.

Ο Παντέλ-Αγάς έχοντας υπό την ευθύνη του άλλα 156 άτομα μετά από απίστευτες ταλαιπωρίες δια μέσου Ρωσίας-Ρουμανίας-Βουλγαρίας και από εκεί με τρένο δια μέσου Αλεξανδρουπόλεως–Κομοτηνής-Ξάνθης φθάνει στην Δράμα το 1923 μέσα σε απερίγραπτες στιγμές συγκίνησης συγγενών και φίλων, που τους περίμεναν με κλάματα και δάκρυα για την απώλεια των προσφιλών προσώπων. Τέλη Φεβρουαρίου του 1923 εγκαταστάθηκε στο Ποντολίβαδο Καβάλας μέχρι τον θάνατό του.

"Το αντάρτικο σωτηρίας στον Πόντο και ο οπλαρχηγός Αιμίλιος Χατζηγεωργίου-Καδίογλου"

"Το αντάρτικο σωτηρίας στον Πόντο και ο οπλαρχηγός Αιμίλιος Χατζηγεωργίου-Καδίογλου"
"Το αντάρτικο σωτηρίας στον Πόντο και ο οπλαρχηγός Αιμίλιος Χατζηγεωργίου-Καδίογλου"

Ο Ποντιακός Σύλλογος Πτολεμαΐδας και το Μουσικό Σχολείο Πτολεμαΐδας προσκαλούν τα μέλη και τους φίλους τους την Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2016 στις 17:00, στο αμφιθέατρο του Μουσικού Σχολείου Πτολεμαΐδας, στην παρουσίαση του βιβλίου του Δρ Θεοφάνη Μαλκίδη, "Το αντάρτικο σωτηρίας στον Πόντο και ο οπλαρχηγός Αιμίλιος Χατζηγεωργίου-Καδίογλου".

Συμμετέχουν το Μουσικό Σχολείο Πτολεμαΐδας, η χορωδία του Ποντιακού Συλλόγου Πτολεμαΐδας, στο χορό Σέρρα χορευτές του Πολιτιστικού Συλλόγου Ανατολικού «η Ανατολή» και στο πιτσάκ χορευτές του Ποντιακού Συλλόγου Πτολεμαΐδας.

Τα παραδοσιακά Ποντιακά εδέσματα στη μνήμη του Αιμίλιου Χατζηγεωργίου-Καδίογλου, είναι προσφορά της κ. Ελένης Βασιλειάδου, των «Βερμίου Γης».

Παρακάθ’ στην Εύξεινο Λέσχη Αλμωπίας

Παρακάθ’ στην Εύξεινο Λέσχη Αλμωπίας
Παρακάθ’ στην Εύξεινο Λέσχη Αλμωπίας

Ένα παραδοσιακό Παρακάθ’ πραγματοποιεί η Εύξεινος Λέσχη Αλμωπίας για όλα τα μέλη και τους φίλους του συλλόγου με παραδοσιακά ποντιακά εδέσματα την Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2016 στις 9:00 μ.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων του συλλόγου.

Συμμετέχουν οι: Γιάννης Θεοδωρίδης (τραγούδι), Διογένης (λύρα-τραγούδι), Γιάννης Μιχαηλίδης (τραγούδι), Βαγγέλης Ηλιάδης (τραγούδι), Παύλος Ματζερίδης (λύρα), Γιώργος Ελευθεριάδης (αγγείο), Νίκος Ματζερίδης (κλαρίνο), Γιώτης Ματζερίδης (αρμόνιο), Δημήτρης Ουσταπασίδης (νταούλι) και Δημήτρης Παπαδόπουλος (νταούλι).

Τιμή εισιτηρίου: 5 Ευρώ (με πλήρες μενού).

Σεμινάριο παραδοσιακών χορών του Πόντου, στην Πάρο

Σεμινάριο παραδοσιακών χορών του Πόντου, στην Πάρο
Σεμινάριο παραδοσιακών χορών του Πόντου, στην Πάρο

Το Κέντρο τέχνης και πολιτισμού "Τεχνηντάρι" προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους του, στο 1ο Σεμινάριο Παραδοσιακών Χορών που διοργανώνει το Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού με θέμα "Χοροί του Πόντου", την Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016 στις 18.00 - 21.00 και το Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2016 στις 10.00 π.μ. - 13.00, στην αίθουσα του Κέντρου (Λιβάδια Παροικίας, περιοχή Καλελέ).

Εισηγητής του σεμιναρίου θα είναι ο κ. Γιάννης Ευφραιμίδης και θα συνοδεύσουν οι μουσικοί Χρήστος Ναβροζίδης - λύρα και Θεοδόσης Ευφραιμίδης - νταούλι.

Το Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2016 και ώρα 20.30 θα ακολουθήσει γλέντι με νησιώτικη και ποντιακή μουσική στην ταβέρνα "Τράτα" στα Λιβάδια Παροικίας.

Πληροφορίες - Δηλώσεις συμμετοχής: 6988181216, 6978508144 (Νίκα Κατερίνα), 6981568371 (Νίκα Αντωνία) και στο email: texnintari@gmail.com.

4ο Αντάμωμα Ποντιακών Χορών και Ποντιακό γλέντι στον Άγιο Δημήτριο Κοζάνης

4ο Αντάμωμα Ποντιακών Χορών και Ποντιακό γλέντι στον Άγιο Δημήτριο Κοζάνης
4ο Αντάμωμα Ποντιακών Χορών και Ποντιακό γλέντι στον Άγιο Δημήτριο Κοζάνης

Ο Ποντιακός Μορφωτικός Σύλλογος Αγ. Δημητρίου-Ρυακιού διοργανώνει και προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους του συλλόγου την Πέμπτη 27 και την Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016, στις διήμερες πολιτιστικές εκδηλώσεις που διοργανώνει.

Πρόγραμμα εκδηλώσεων

Την Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2016 στις 9:00 μ.μ., θα πραγματοποιηθεί το 4ο Αντάμωμα Ποντιακών Χορών, στο κλειστό γυμναστήριο Αγίου Δημητρίου Ελλησπόντου με τη συμμετοχή συλλόγων της περιοχής.

Είσοδος ελεύθερη

Την Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016 στις 9:30 μ.μ. θα πραγματοποιηθεί η μεγάλη Ποντιακή βραδιά με τους Αλέξη Παρχαρίδη, Γιώργο Σοφιανίδη, Δημήτρη Κοτσογλανίδη στο τραγούδι, Κώστα Τσακλίδη και Ηλία Παγκαλίδη στη λύρα, Τάσο Ματσαρίδη και Ειρήνη Σαχταρίδου στο αγγείο, Παναγιώτη Ξυνόπουλο στο νταούλι, Γιώργο Καζαντζίδη στα πλήκτρα και Κυριάκο Παπαδόπουλο στο κλαρίνο.

Είσοδος: 5 Ευρώ

Ιβάν Σαββίδης: Από μικρός ήθελα να ακουστεί η Ποντιακή λύρα στο Κρεμλίνο και τα κατάφερα

Ιβάν Σαββίδης: Από μικρός ήθελα να ακουστεί η Ποντιακή λύρα στο Κρεμλίνο και τα κατάφερα
Ιβάν Σαββίδης: Από μικρός ήθελα να ακουστεί η Ποντιακή λύρα στο Κρεμλίνο και τα κατάφερα

35 Χρόνια πολιτιστικής προσφοράς και δράσης, έκλεισαν οι Πόντιοι της Ευρώπης

35 Χρόνια πολιτιστικής προσφοράς και δράσης, έκλεισαν οι Πόντιοι της Ευρώπης
35 Χρόνια πολιτιστικής προσφοράς και δράσης, έκλεισαν οι Πόντιοι της Ευρώπης

Σε μια κατάμεστη αίθουσα στην πόλη του Ντίσελντορφ και με την συμμετοχή του συνόλου τον συλλόγων μελών της Ομοσπονδίας μας στο κρατίδιο της Ρηνανίας Βεστφαλίας, πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση για τα 35 χρόνια της Ομοσπονδίας Ποντίων στην Ευρώπη. Η εκδήλωση ήταν αφιερωμένη στην νεολαία της Ομοσπονδίας μας, η οποία τίμησε όλους τους συντονιστές της συντονιστικής επιτροπής νεολαίας της ΟΣΕΠΕ.

Η συντονιστική επιτροπή νεολαίας της ΟΣΕΠΕ είναι η πρώτη οργανωμένη ποντιακή νεολαία παγκοσμίως και μετρά πάνω από 20 χρόνια δράσης.

Συντονιστές διετέλεσαν οι: η πρώτη συντονίστρια η Πέτρα Δεβετζή του Συλλόγου Ποντίων Μονάχου, η Πελαγία Φωτιάδου του Συλλόγου Ποντίων Μονάχου, η Σοφία Καρυπίδου του Συλλόγου Ποντίων Βισμπάντεν, ο Κώστας Καταγιανίδης του Συλλόγου Ποντίων Λουτβιγκσχαφεν, ο Γιώργος Νικολαΐδης του Συλλόγου Ποντίων Ελβετίας, ο Χρήστος Σαββίδης του Συλλόγου Ποντίων Βερολίνου ενώ σημερινή συντονίστρια είναι η Ιωάννα Μακρίδου από τον Σύλλογο Ποντίων Ντίσελντορφ.

Τα υπόλοιπα μέλη της συντονιστικής επιτροπής νεολαίας είναι οι: Αλβανίδης Νικόλαος, Μπατή Χαρούλα, Κότσα Μανία, Μυλωθρίδης Νικόλαος, Παπαδόπουλος Ισαάκ, Κεντερίδης Νικόλαος, Νικολαΐδης Νικόλαος, Gugenhan Χριστίνα.

Χαιρετισμό στους καλεσμένους απηύθυναν, ο πρόεδρος του τοπικού συλλόγου Γιάννης Πανταζίδης, η συντονίστρια νεολαίας της Οσεπε Ιωάννα Μακρίδου, ο πατέρας Ιωάννης Ψαράκης εφημέριος στην πόλη του Ντίσελντορφ, ο πρόεδρος της ΟΣΕΠΕ Ανέστης Οσιπίδης ο οποίος έκανε και μια μικρή ιστορική αναφορά στη νεολαία της ΟΣΕΠΕ.

Την εκδήλωσε τίμησε με την παρουσία του ο επίτιμος πρόεδρος της ΟΣΕΠΕ κ. Χρήστος Γαλανίδης με την σύζυγο του Ματούλα Γαλανίδου και ο οποίος παρέδωσε τις τιμητικές πλακέτες στους πρώην συντονιστές νεολαίας που βρέθηκαν στην εκδήλωση, στον Γιώργο Νικολαΐδη και στον Χρήστο Σαββίδη.

Όλοι οι υπόλοιποι συντονιστές δεν μπόρεσαν λόγο επαγγελματικών υποχρεώσεων να παραβρεθούν στην εκδήλωση και με επιστολή τους ευχαρίστησαν το Δ.Σ. της ΟΣΕΠΕ για την τιμητική διάκριση, η οποία και θα γίνει στην επόμενη συνδιάσκεψη νεολαίας.

Επίσης τιμήθηκαν όλοι οι παρόντες σύλλογοι μέλη της ΟΣΕΠΕ, και ο πρώην αντιπρόεδρος της ΟΣΕΠΕ κ. Λάζαρος Βασιλειάδης στο πρόσωπο του οποίου τιμήθηκαν όλα τα μέλη τον πρώην διοικητικών συμβουλίων της ομοσπονδίας καθώς και ο Γιώργος Σαρνάζης, πρώην πρόεδρος του Συλλόγου Ποντίων Ντίσελντορφ στο πρόσωπο του οποίου τιμήθηκαν όλοι όσοι διετέλεσαν πρώην πρόεδροι και μέλη ΔΣ τον συλλόγων μελών της ομοσπονδίας.

Η Ποντιακή παράσταση "Ο Χωρέτες" παρουσιάζεται στην Εύξεινο Λέσχη Φιλώτα

Η Ποντιακή παράσταση "Ο Χωρέτες" παρουσιάζεται στην Εύξεινο Λέσχη Φιλώτα
Η Ποντιακή παράσταση "Ο Χωρέτες" παρουσιάζεται στην Εύξεινο Λέσχη Φιλώτα

Η Εύξεινος Λέσχη Φιλώτα φιλοξενεί την ποντιακή θεατρική παράσταση του Φίλωνα Κτενίδη "Ο Χωρέτες" που θα παρουσιάσει το ποντιακό θέατρο Μακεδονίας του συλλόγου "Αλέξανδρος Υψηλάντης" Νέας Τραπεζούντος Πιερίας το Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2016 στις 19:00 στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου Αμυνταίου. Θα χαρούμε να μας τιμήσετε με την παρουσία σας.
Με τιμή, το ΔΣ.

"Τα χρόνια 1922, 1923 και 1924, μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, που κύματα προσφύγων από την Μικρά Ασία, την Ανατολική Θράκη και τον Πόντο κατέκλυσαν την Ελλάδα, ο γηγενής πληθυσμός, παράλληλα με το Κράτος, έκανε και αυτός ό,τι μπορούσε για να βοηθήσει τους άτυχους ξεριζωμένους αδελφούς. Η Πρόεδρος ενός Σωματείου ‘Προσφυγική Μέριμνα’ που συστήθηκε για να βοηθήσει τους πρόσφυγες, χήρα, νέα και πλούσια, πάει σ’ ένα προσφυγικό χωριό για να δει και να καταγράψει τις ανάγκες των Προσφύγων. Εκεί γνωρίζεται μ’ ένα οικονομικά καλοστεκούμενο, γεροντοπαλίκαρο, πρόσφυγα από τον Πόντο, που μιλάει μόνο ποντιακά. Αναμεταξύ τους γεννιέται ένα αίσθημα που το κρύβει επιμελώς ο ένας από τον άλλον και χάρη στο οποίο υποβάλλεται ο καθένας στο βάσανο της εκμάθησης της διαλέκτου του άλλου. Ο συγγραφέας δημιουργεί σκηνές σπαρταριστές. Σατιρίζει πρόσωπα και καταστάσεις, παρουσιάζει τύπους ζωντανούς και, το πιο σπουδαίο, αφήνει για τους μεταγενέστερους μια εικόνα της κατάστασης που δημιουργήθηκε στην πρώτη επαφή και στον πρώτο συγχρωτισμό που έγινε στην αρχή της προσφυγικής εγκατάστασης. Μεγάλο μέρος του διαλόγου γίνεται στη νεοελληνική, πράγμα που διευκολύνει τον μη Πόντιο θεατή να κατανοήσει, να χαρεί και να χειροκροτήσει τις σκηνές αυθόρμητου γέλιου που δημιουργεί ο Συγγραφέας".

Κεμαλισμός και Ναζισμός: Από την Τραπεζούντα και τη Σμύρνη στο Ολοκαύτωμα στους Πύργους»

Κεμαλισμός και Ναζισμός: Από την Τραπεζούντα και τη Σμύρνη στο Ολοκαύτωμα στους Πύργους»
Κεμαλισμός και Ναζισμός: Από την Τραπεζούντα και τη Σμύρνη στο Ολοκαύτωμα στους Πύργους»

Η Τοπική Κοινότητα Πύργων Δήμου Εορδαίας, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πύργων και ο Σύλλογος Ολοκαυτώματος Πύργων σας προσκαλούν στην εκδήλωση με τίτλο «Κεμαλισμός και Ναζισμός: Από την Τραπεζούντα και τη Σμύρνη στο Ολοκαύτωμα στους Πύργους».

Η εκδήλωση, στην οποία θα μιλήσει ο Θ. Μαλκίδης, θα γίνει στην αίθουσα εκδηλώσεων της Τοπικής Κοινότητας Πύργων του Δήμου Εορδαίας την Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016 στις 7:00 μ.μ.

Οι νεκροί Πόντιοι αξιωματικοί, στον πόλεμο του 1940-41. Έρευνα του Τάσου Κοντογιαννίδη

Οι νεκροί Πόντιοι αξιωματικοί, στον πόλεμο του 1940-41. Έρευνα του Τάσου Κοντογιαννίδη
Οι νεκροί Πόντιοι αξιωματικοί, στον πόλεμο του 1940-41. Έρευνα του Τάσου Κοντογιαννίδη

του Τάσου Κοντογιαννίδη

Οι νεκροί Πόντιοι αξιωματικοί, στον πόλεμο του 1940-41. Έρευνα του Τάσου Κοντογιαννίδη
Περίπου 650 είναι ο συνολικός αριθμός των Ελλήνων αξιωματικών που έπεσαν στο πεδίο της μάχης το 1940-41 κατά τον  ελληνοϊταλικό και τον σύντομο ελληνογερμανικό πόλεμο, και ανάμεσα σ’ αυτούς περιλαμβάνονται και σαράντα πέντε, Ποντιακής καταγωγής. Ο μικρός αριθμός των Ποντίων αξιωματικών οφείλεται στο γεγονός ότι μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923 και την εγκατάσταση τους στην Ελλάδα, ο χρόνος που μεσολάβησε για να εισαχθούν στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων ή να αναδειχθούν στο στράτευμα ως έφεδροι αξιωματικοί, ήταν πολύ μικρός. ΄Ετσι, σε αντίθεση μ’ αυτόν τον μικρό αριθμό των Ποντιακής καταγωγής νεκρών αξιωματικών, ο αριθμός των υπαξιωματικών και των οπλιτών Ποντίων, ήταν ιδιαίτερα πολύ μεγάλος.

Ο μεγαλύτερος σε βαθμό Πόντιος αξιωματικός που έπεσε στο πεδίο της μάχης, ήταν ο Σαμψούντιος Θεόδωρος Αποστολίδης από τη Θεσσαλονίκη που προήχθη μετά θάνατον σε αντισυνταγματάρχη. Γεννήθηκε το 1895 στην Σαμψούντα και το 1914 έφυγε από τον Πόντο για την Γαλλία όπου σπούδασε και το 1917 μετέβη στη Θεσσαλονίκη μετά την έκρηξη του Κινήματος της «Εθνικής Αμύνης» και ονομάζεται έφεδρος ανθυπολοχαγός. Πήρε μέρος με το 17ο Σ.Π. της 11ης Μεραρχίας, στην Μικρασιατική εκστρατεία και ειδικότερα στη φονική μάχη του Αλή Βεράν, και αργότερα στο έπος του ΄40, υπηρέτησε στο 50ό Σ.Π. κι έπεσε ηρωϊκά μαχόμενος στη βουνοκορφή του Μόροβα στις 17-11-1940.

Από τους Ποντίους αξιωματικούς, πέντε έπεσαν στο πεδίο της μάχης την ίδια μέρα (14-11-1940) και είναι οι: Βασιλειάδης Ιωάννης, Διαμαντίδης Βασίλειος, Κοντίδης Μιλτιάδης, Παπαδόπουλος Δημήτριος και Νικόλαος Φωτιάδης.

Ο κατάλογος των νεκρών Ποντίων αξιωματικών έχει ως εξής:

1) Ακριτίδης Κλεάνθης του Νικολάου, εφ. Ανθυπασπιστής, από τη Μερσίνη Γρεβενών, γεννήθηκε το 1895 υπηρετούσε στο 27ο Σ.Π. και εφονεύθη στο ύψωμα 1876 στην Κάμια στις 4-4-1941.

2) Αμανιτίδης Πασχάλης, (ο… Ορντουλούς), εφ. Ανθυπολοχαγός υπηρετούσε στο 67ο Σ.Π. και εφονεύθη στα στενά της Κλεισούρας στις 10-3-1941.

3) Αμαραντίδης Μιχαήλ του Παναγιώτου, ανθυπολοχαγός από τη Θεσσαλονίκη, γεννήθηκε το 1918,υπηρετούσε στο 87ο Τάγμα Πεζικού κι έπεσε στην Κλεισούρα στις 13-4-1941.

4) Αντωνιάδης Αλέξανδρος του Αντωνίου, λοχαγός από την Ευξεινούπολη Μαγνησίας, γεννήθηκε το 1899, υπηρετούσε στο 30ο Τ.Π. κι έπεσε στην Τομορίτσα στις 30-12-1940.

5) Αποστολίδης Απόστολος του Ανέστη, υπολοχαγός από τον Παράδεισο Καβάλας, γεννήθηκε το 1910, υπηρετούσε στην V Μοίρα Ορ. Πυροβολικού κι έπεσε στην Κλεισούρα στις 11-3-1941.

6) Αποστολίδης Θεόδωρος του Ευσταθίου, έχουμε αναφερθεί παραπάνω.

7) Βασιλειάδης Γαβριήλ του Σωκράτους, ανθυπολοχαγός, εφονεύθη στο Ηράκλειο, στη Μάχη της Κρήτης στις 27-5-1941.

8) Βασιλειάδης Ιωάννης του Θεοδώρου, εφ. Ανθυπολοχαγός από την Πτολεμαΐδα Κοζάνης, γεννήθηκε το 1915, υπηρετούσε στο 28 Σ.Π. και εφονεύθη στην Γκολίνα στις 14-11-1940.

9) Γεωργιάδης Θεμιστοκλής του Νικολάου, λοχαγός από την Εύβοια, γεννήθηκε το 1894 υπηρετούσε στο 3ο Σ.Π. εφονεύθη στην Κλεισούρα στις 27-1-1941.

10) Γεωργιάδης Κων/νος του Λεωνίδα, ανθυπασπιστής από την Έδεσσα, γεννήθηκε το 1915 υπηρετούσε στο 30ό Σ.Π. εφονεύθη στο ύψωμα 1878 (Μόροβα) στις 20-11-1940.

11) Δημητριάδης Γεώργιος του Νικολάου, εφ. Ανθυπολοχαγός από τη Νέα Ιωνία Αττικής, γεννήθηκε το 1912 υπηρετούσε στο 1ο Σ.Π. και πέθανε στο χειρουργείο της 14ης Μεραρχίας στο ύψωμα Τεκέ στις 3-4-1941.

12) Διαμαντίδης Βασίλειος το Ιωάννου, έφ. Ανθυπολοχαγός από τα Παλατίτσια Ημαθίας, γεννήθηκε το 1914 υπηρετούσε στο 68 Σ.Π. εφονεύθη στη Νικολίτσα ( ΝΔ Μόροβα) στις 14-11-1940.

13) Ελευθεριάδης Ελευθέριος του Δημητρίου, εφ. Ανθυπολοχαγός από τη Θεσσαλονίκη, γεννήθηκε το 1910, υπηρετούσε στο 13ο Σ.Π. εφονεύθη στο ύψωμα 935 στις 24-3-1941.

14) Ελευθεριάδης Παρασκευάς του Σάββα, έφ. Ανθυπασπιστής από τη Θεσσαλονίκη, γεννήθηκε το 1915 (στην Κερασούντα), υπηρετούσε στο 27ο Σ.Π. εφονεύθη στο ύψωμα Γκούρι Τοπίτ στις 11-2-1941.

15) Ευαγγελίδης Ιωάννης του Γεωργίου, εφ. Ανθυπασπιστής από την Κοζάνη, γεννήθηκε το 1913 υπηρετούσε στο 13ο Σ.Π. εφονεύθη στο Μπούμπεσι στις 20-2-1941.

16) Θωμαΐδης Θωμάς του Αναστασίου, εφ. Ανθυπολοχαγός από τη Βέροια, γεννήθηκε το 1910, υπηρετούσε στο 65ο Σ.Π. εφονεύθη στο Τρεμπέλ Μοσχοπόλεως στις 24-1-1941.

17) Ιακωβίδης Χαράλαμπος του Χρυσοστόμου, ανθυπολοχαγός, από τη Θεσσαλονίκη, γεννήθηκε το 1914 υπηρέτησε στο 66ο Σ.Π. και εφονεύθη στο ύψωμα 1598 στις 29-1-1941.

18) Κανδηλάπτης Θεόδωρος του Γεωργίου ανθυπολοχαγός από την Αλεξανδρούπολη, (ο …Γκιουμουσχαναλής). Γεννήθηκε το 1917, υπηρετούσε στο 28ο Σ.Π. και εφονεύθη στο ύψωμα Μπούμπεσι κοντά στην Κλεισούρα στις 28-2-1941( Σ.Σ. Τέλη Γενάρη του 41, του γράφει η μητέρα του: «Παιδί μου πρόσεχε και μην εκτίθεσαι πολύ στους κινδύνους» Μέσα Φεβρουαρίου μια εβδομάδα πριν σκοτωθεί, η μητέρα του παίρνει απαντητική επιστολή του: « Γλυκειά μου μανούλα, μη λησμονήσης ότι πρώτα ανήκω στην πατρίδα και έπειτα σε σένα!…».

19) Καρυπίδης Αντώνιος του Σάββα, έφ. Ανθυπολοχαγός από το Κρατερό Φλώρινας. Γεννήθηκε το 1914, υπηρετούσε στο 28ο Σ.Π. και εφονεύθη στο ύψωμα 931 βορείως του Πούμπεσι στις 29-1-1941.

20) Κοντίδης Μιλτιάδης του Μιχαήλ, εφ. ανθυπολοχαγός από τη Φλώρινα. Γεννήθηκε το 1916 και εφονεύθη στη φονική μάχη του Ιβάν στις 14-11-1940.

21) Μαυρίδης Γεώργιος του Δημητρίου, εφ. Ανθυπολοχαγός από τη Θεσσαλονίκη υπηρετούσε στο 72ο Σ.Π. και εφονεύθη στις 10-4-1941 στο Τομόρι.

22) Νικολαΐδης Απόστολος του Νικολάου εφ. Ανθυπασπιστής από τον Πειραιά. Γεννήθηκε το 1915 υπηρετούσε στο 3ο Σ.Π. και εφονεύθη στη μάχη του υψώματος 1285 ( Μαλέσοβα) στις 31-12-1940( μία ώρα πριν την πρωτοχρονιά…).

23) Οικονομίδης Νικόλαος του Ευσταθίου, εφ. ανθυπολοχαγός Από την Αθήνα, γεννήθηκε το 1892, υπηρετούσε στο 20ό Σ.Π. και πέθανε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Λαρίσης στις 3-1-1941.


24) Οπρογλίδης Αθανάσιος του Γρηγορίου ανθυπολοχαγό από τον Εξαπλάτανο Αριδαίας. Γεννήθηκε το 1904 υπηρετούσε στο 14ο Σ.Π. και εφονεύθη στην Τρεμπεσίνα στις 29-1-1941.

25) Πανίδης Χαρίλαος του Κωνσταντίνου, εφ. ανθυπασπιστής από τις Συκιές Θεσσαλονίκης, γεννήθηκε το 1919 υπηρετούσε στο 28ο Σ.Π. εφονευθη στην Κλεισούρα στις 8-1-1941.

26) Παπαδόπουλος Δημήτριος του Αλεξάνδρου, ο Τραπεζούντιος, εφ. ανθυπασπιστής από την Αριδαία Πέλλης, γεννήθηκε το 1916 υπηρέτησε στο 90ό Σ.Π. και εφονεύθη στο Ιβάν στις 14-11-1940.

27) Παπαδόπουλος Σταύρος του Περικλέους, εφ. ανθυπολοχαγός από τη Βέροια, γεννήθηκε το 1914 υπηρετούσε στο 65ο Σ.Π. εφονευθη στο Ορμάδι ( Κάμια) στις 22-12-1940.

28) Παρασίδης Δημήτριος του Γεωργίου ανθυπολοχαγός από την Κιβωτό Γρεβενών, γεννήθηκε το 1914 υπηρετούσε στο 31ο Σ.Π. και πέθανε στο ορεινό χειρουργείο μετά τον θανάσιμο τραυματισμό του στη μάχη του Πόγραδετς στις 6-12-1940.

29) Πολυχρονιάδης Αντώνιος του Φωτίου, ανθυπολοχαγός από τη Θεσσαλονίκη, γεννήθηκε το 1914, υπηρετούσε στο 19ο Σ.Π. και εφονευθη στο ύψωμα 731 στα 25-3-1941.

30) Πατμανίδης Ισαάκ του Λαζάρου ανθυπολοχαγός από την Πάργα Πρεβέζης, γεννήθηκε το 1920 υπηρετούσε στο 87ο Σ.Π. και εφονευθη σε αεροπορικό βομβαρδισμό στις 26-4-1941.

31) Παυλίδης Λαυρέντιος του Παύλου, εφ, ανθυπολοχαγός από τη Βέροια, γεννήθηκε το 1917 υπηρετούσε στο 16ο Σ.Π. και εφονεύθη στο Μπάλι Κλεισούρας στις 13-1-1941.

32) Παυλίδης Παύλος του Νικολάου, εφ, ανθυπολοχαγός από το Μεγάλο Μοναστήρι Λαρίσης, γεννήθηκε το 1916 υπηρετούσε στο 4ο Σ.Π. και εφονεύθη στο Ελεύθερο Κονίτσης στις 11-11-1940.

33) Σαρίδης Ονούφριος, εφ. ανθυπασπιστής, υπηρετούσε στο 90ό Σ.Π., εφονεύθη στο Μάλι Χιρότσε κοντά στην Πρεμετή στις 8-1-1941.

34) Σγουρίδης Σγουρός, ανθυπασπιστής, υπηρετούσε στο 33ο Σ.Π. κι εφονεύθη στο Μπούμπεσι στις 5-2-1941.

35) Σταμπολίδης Αχιλλεύς του Ανέστη, εφ. ανθυπασπιστής από τη Βέροια, γεννήθηκε το 1915 και εφονεύθη στην Τρεμπεσίνα στις 30-1-1941.

36) Σταυρίδης Ευστάθιος του Νικόλαου, ανθυπολοχαγός από την Αθήνα, γεννήθηκε ο 1918,υπηρετούσε στο 5ο Σ.Π. και εφονεύθη στο ύψωμα 717 κοντά στην Κλεισούρα στις 9-2-1941.

37) Στεφανίδης Παύλος του Στεφάνου, ανθυπολοχαγός από το Κιλκίς, γεννήθηκε το 1911 υπηρετούσε στο 33ο Σ.Π. και εφονεύθη στο ύψωμα 802 στο Μπούμπεσι στις 14-2-1941.

38) Στογιαννίδης Ευάγγελος του Ιωάννου, από την Ξάνθη, γεννήθηκε το 1916, υπηρετούσε στο 87ο Σ.Π. και εφονεύθη στην Κλεισούρα στις 12-4-1941.

39) Συμεωνίδης Χρύσανθος του Παναγιώτου, εφ. ανθυπολοχαγός από τη Θεσσαλονίκη, γεννήθηκε το 1912 υπηρετούσε στο 76ο Σ.Π. και εφονεύθη στο ύψωμα 1437 στις 10-3-1941.

40) Ταρασίδης Σωκράτης του Γεωργίου, εφ. ανθυπολοχαγός από τη Θεσσαλονίκη, υπηρετούσε στο 31ο Σ.Π. και πέθανε βαριά τραυματισμένος στο Πόγραδετς στις 11-4-1941.

41) Τελκερίδης Τιμόθεος του Γεωργίου εφ. ανθυπολοχαγός από το Κιλκίς, γεννήθηκε το 1915, υπηρετούσε στο 21ο Σ.Π. και εφονεύθη στο ύψωμα 869 στον αυχένα Μπούμπεσι στις 11-4-1941.

42) Τριανταφυλλίδης Κωνσταντίνος του Δημητρίου, εφ. ανθυπίατρος από την Ξάνθη, γεννήθηκε το 1907, υπηρετούσε στην 15η Μοίρα Πυροβολικού και εφονεύθη στο υψόμετρο Κιάφε Σοφιούτ κοντά στην Κλεισούρα στις 13-3-1941.

43) Τσαλουκίδης Πολυχρόνης του Μωϋσή, εφ. ανθυπολοχαγός από την Καστοριά, γεννήθηκε το 1916 υπηρετούσε στο 32ο Σ.Π. και εφονευθη στο ύψωμα 1548, στην Κάμια στις 28-11-1940.

44) Φωτιάδης Νικόλαος του Γεωργίου, εφ. ανθυπασπιστής από την Κοζάνη, γεννήθηκε το 1916 υπηρετούσε στο 27ο Σ.Π. και εφονεύθη στις Κορομηλιές Μόροβα στις 14-11-1940.

45) Χαραλαμπίδης Νικόλαος του Ζαχαρία από το Κιλκίς, γεννήθηκε το 1914, υπηρετούσε στο 13ο Σ.Π. και εφονεύθη στο Μάλι Σπαντάριτ στις 15-3-1941.

Πηγή: XanthiPress

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016

Δήλωση - πρόκληση από τον Mπουτάρη: Δε με ενδιαφέρει αν ο Κεμάλ ήταν φονιάς ή όχι

Mπουτάρης: Δε με ενδιαφέρει αν ο Κεμάλ ήταν φονιάς ή όχι
Mπουτάρης: Δε με ενδιαφέρει αν ο Κεμάλ ήταν φονιάς ή όχι

«Δεν με ενδιαφέρει αν ο Κεμάλ Ατατούρκ ήταν φονιάς» ξεκαθαρίζει σε συνέντευξή του στην τουρκική εφημερίδα Hurriyet ο Γιάννη Μπουτάρης, με αφορμή την πορθμειακή γραμμή Θεσσαλονίκη – Σμύρνη που είναι προγραμματισμένο να λειτουργήσει στις αρχές του 2017. 

«Η Θεσσαλονίκη έχει το προνόμιο να είναι η γενέτειρα του Κεμάλ Ατατούρκ. Οι Έλληνες δημιουργήσαμε μια ιστορία ότι ο Κεμάλ Ατατούρκ ήταν φονιάς. Αυτό που λέω τώρα στους δημότες μου είναι, ότι δεν με ενδιαφέρει αν ο Κεμάλ ήταν φονιάς ή όχι» ανέφερε χαρακτηριστικά ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, και προσθέτει:

«Για ένα πράγμα ενδιαφέρομαι, ότι εμείς ως Έλληνες πάμε στην Αγία Σοφία στην Ιστανμπούλ, ότι πάμε στην Σμύρνη, ότι πάμε στην Σαμψούντα και στην Τραπεζούντα και τιμούμε τη γη των προγόνων μας. Έτσι, οι Τούρκοι έχουν το ίδιο συναίσθημα για τον Κεμάλ Ατατούρκ. Είναι ο πατέρας της Τουρκίας. Θέλουν να έρθουν και να επισκεφτούν τη γενέτειρα του Κεμάλ Ατατούρκ».

«Θα σας δώσω την ευκαιρία να έρθετε να επισκεφτείτε (τη Θεσσαλονίκη). Όταν έρχονται οι Τούρκοι (στη Θεσσαλονίκη) οι πολίτες της θα δουν ότι οι Τούρκοι δεν θέλουν να μας σκοτώσουν και δεν θέλουν πόλεμο. Νιώθουν πολύ κοντά μεταξύ τους, και η κατάσταση εξομαλύνεται» τόνισε ακόμη ο κ. Μπουτάρης. 

«Τούρκοι και Έλληνες πρέπει να καταλάβουν ο ένας τον άλλον. Θα ζήσουμε μαζί για πάντα. Πρέπει να ζήσουμε σαν γείτονες, πρέπει να αγαπάμε ο ένας τον άλλο» επισήμανε στην τουρκική εφημερίδα. 

Πηγή: Skai

Την "Πατρίδα μ' έχασα" από την Μελίνα Ασλανίδου στο Κρεμλίνο στη Μόσχα (Video)

Την "Πατρίδα μ' έχασα" από την Μελίνα Ασλανίδου στο Κρεμλίνο στη Μόσχα (Video)
Την "Πατρίδα μ' έχασα" από την Μελίνα Ασλανίδου στο Κρεμλίνο στη Μόσχα (Video)

Έφυγε από τη ζωή ένας από τους κορυφαίους Βυζαντινολόγους που ασχολήθηκε με τον Πόντο

Έφυγε από τη ζωή ένας από τους κορυφαίους Βυζαντινολόγους που ασχολήθηκε με τον Πόντο
Έφυγε από τη ζωή ένας από τους κορυφαίους Βυζαντινολόγους που ασχολήθηκε με τον Πόντο

Έφυγε από τη ζωή ένας από τους κορυφαίους Βυζαντινολόγους και σπουδαίους επιστήμονες που ασχολήθηκε με τον Πόντο, ένας αυτοκρατορικός ιστοριογράφος των Κομνηνών, ο Anthony Bryer.

Όπως γράφει ο Anthony Bryer: «Οι Έλληνες του Πόντου… δεν παραδίδουν τα όπλα. Έχουν τις πιο εκπληκτικές ικανότητες επιβίωσης. Όμως κάποιοι ζητούν μια ιστορία, κάποιοι ζητούν μια πατρίδα, και κάποιοι και τα δυο». Δεν είναι περίεργο που οι σημερινοί Έλληνες συχνά σαστίζουν από τις αντιφάσεις στη συμπεριφορά των Ποντίων. Μπορεί να διάλεξαν την Ελλάδα για σπίτι τους, αλλά ταυτόχρονα –μόλις ξεμπάρκαραν στη γη της επαγγελίας– άρχισαν να πλέκουν έναν υπέροχο εξωτικό ιστό με στοιχεία απ’ την παράδοσή τους και την ιδιόρρυθμη μοίρα τους, που υποδηλώνει ότι η πατρίδα τους είναι, σε τελευταία ανάλυση, κάπου αλλού. Το έμβλημά τους είναι ο ποντιακός αετός ή το βυζαντινό παγόνι, ίσως το «καλό πουλί» που πέταξε από την Πόλη για να αναγγείλει πως «η Ρωμανία πάρθεν». Σύνθημά τους είναι ο τελευταίος στίχος εκείνου του τραγουδιού: η δήλωση πως η νεκρή Ρωμανία «ανθεί και φέρει κι άλλο».

Έφυγε από τη ζωή ένας από τους κορυφαίους Βυζαντινολόγους που ασχολήθηκε με τον Πόντο

Σύμφωνα με τον ιστορικό, Θεοδόση Κυριακίδη, ο Anthony Bryer, υπήρξε ένας σπουδαίος επιστήμονας, οραματιστής και δημιουργός τον οποίο και γνώριζε τα τελευταία 12 χρόνια.

Ο Sir Anthony Bryer, υπήρξε και η αφορμή της δημιουργίας του θεσμού των Διεθνών Συνεδρίων Ποντιακών Ερευνών (το 3ο θα πραγματοποιηθεί στις 18-20 Νοεμβρίου στο ΑΠΘ) υπήρξε, εκτός από κορυφαίος βυζαντινολόγος που ασχολήθηκε επισταμένα με τον Πόντο (μαζί με τον έτερο, Οδυσσέα Λαμψίδη), ένας απίστευτα γενναιόδωρος άνθρωπος. Γενναιόδωρος με τις γνώσεις του, την βιβλιοθήκη του, τη βοήθεια του. Δύο ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά του εκτός από το προφανές (δηλαδή της καλής και μεγάλης επιστημονικής του παραγωγής), η δημιουργία σχέσεων μεταξύ των επιστημόνων και το άνοιγμα δρόμων σε νέους επιστήμονες, τονίζει ο κ. Θεοδόσης Κυριακίδης.

Κλείνοντας μας λέει ότι νιώθει τόσο ο ίδιος όσο και η Ποντιακή κοινότητα ότι του χρωστούν πάρα πολλά. Ο Θεός ας τον αναπαύσει και εύχομαι να ανθήσουν οι καρποί των κόπων του...

Ο Αθηνών Χρύσανθος και τα «όχι» στον Γερμανό κατακτητή

Ο Αθηνών Χρύσανθος και τα «όχι» στον Γερμανό κατακτητή
Ο Αθηνών Χρύσανθος και τα «όχι» στον Γερμανό κατακτητή

του Αντώνη Τριανταφύλλου

Εβδομήντα πέντε χρόνια μετά την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου και εβδομήντα τέσσαρα από την έναρξη της τριπλής γερμανο-ιταλο-βουλγαρικής κατοχής η ταραγμένη, αλλά ένδοξη εκείνη περίοδος της νεότερης ελληνικής ιστορίας συνοψίζεται συμβατικά στο «ΟΧΙ», με την οποία είναι γνωστή η εθνική εορτή και αργία της 28ης Οκτωβρίου.

Με τη γαλλική φράση**/“Alors, c'est la guerre”/, που αποδίδεται στην ελληνική γλώσσα ως/«Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμος!»/ που εξέφρασε ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Ιωάννης Μεταξάς στη διπλωματική γλώσσα της εποχής εκείνης, δήλωσε την αρνητική του στάση στο ιταλικό τελεσίγραφο που του επέδωσε ο τότε Ιταλός πρέσβης στην Αθήνα Εμμανουέλε Γκράτσι, τις πρώτες πρωινές ώρες στις 28ης Οκτωβρίου του 1940, κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Την άρνηση του Ι.Μεταξά στις ιταλικές επιβουλές ακολούθησαν λίγους μήνες αργότερα, τρια νέα «όχι» σε αντίστοιχες απαιτήσεις των Γερμανών κατακτητών από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρύσανθο.

Υψηλό εκκλησιαστικό ανάστημα ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος, γεννήθηκε με το όνομα Χαρίλαος Φιλιππίδης στη Γρατινή της Ροδόπης το 1881. Διετέλεσε Μητροπολίτης Τραπεζούντας την περίοδο από το 1913 και τυπικά έως το 1938. Στον Πόντο ανέπτυξε ισχυρή εθνική δράση, τόσο κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όσο και στη συνέχεια στη διάρκεια της ελληνικής εκστρατείας στη Μικρά Ασία ενισχύοντας και προασπίζοντας το φρόνημα και τις θέσεις των ελληνικών πληθυσμών.

Το 1921 ο Δημήτριος Γούναρης κάλεσε τον Χρύσανθο να μετάσχει της ελληνικής αποστολής στο Λονδίνο. Κατά τον χρόνο της παραμονής του Χρύσανθου στο Λονδίνο στη Τουρκία ειδικό «Δικαστήριο της Ανεξαρτησίας» καταδικάζει ερήμην τον Μητροπολίτη Τραπεζούντας εις θάνατο. Αυτό είχε ως συνέπεια την εσπευσμένη επιστροφή του Χρύσανθου στην έδρα του και στη συνέχεια προκειμένου ν΄ αποφύγει τη σύλληψή του από τις κεμαλικές δυνάμεις που είχαν ήδη εγκατασταθεί στη μητροπολιτική περιφέρειά του κατέφυγε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης. Μετά όμως και από το άδοξο τέλος της Μικρασιατικής εκστρατείας, το 1922, που οδήγησε στην εκρίζωση από τις πατρογονικές εστίες χιλιετιών τον μικρασιατικό και ποντιακό ελληνισμό, ο Χρύσανθος κατέφυγε στην Αθήνα.

Ο «από Τραπεζούντος» Μητροπολίτης πλέον παραμένει μακριά από τα τεκταινόμενα, ως απλός θεατής των γεγονότων χωρίς να λαμβάνει καμία θέση σ΄ αυτά. Το 1926 διορίζεται από την τότε κυβέρνηση ως «αποκρισάριος» του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στην Αθήνα, θέση που θα διατηρήσει μέχρι το 1938.

Τη χρονιά εκείνη, μετά το θάνατο του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου, (22 Οκτωβρίου 1938) ο Χρύσανθος εκλέχθηκε να διεκδικεί στη Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος τη θέση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, έχοντας ως αντίπαλο τον Μητροπολίτη Κορίνθου και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό, ιεράρχη με έντονη επίσης κοινωνική δραστηριότητα.

Μετά από έντονες πολιτικές διεργασίες Αρχιεπίσκοπος Αθηνών διορίζεται από «αριστίνδην» Σύνοδο ο «από Τραπεζούντος» Χρύσανθος. Με την είσοδο της Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου, ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος ανέπτυξε έντονη εθνική δράση, εμψυχώνοντας τον λαό και τον Στρατό της χώρας.

Στις 6 Απριλίου του 1941 η Γερμανία κηρύσσει τον πόλεμο κατά της Ελλάδας. Η τύχη της χώρα είναι προδιαγεγραμμένη αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα τους στρατούς της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Βουλγαρίας και της Αλβανίας.

Με τη λήξη της μάχης των οχυρών της γραμμής «Μεταξά» την κατάρρευση του πολεμικού μετώπου και τη συνθηκολόγηση του ελληνικού Στρατού της Ηπείρου, οι Γερμανοί, χωρίς ουσιαστική αντίσταση, κατευθύνονται ταχύτατα προς την Αθήνα. Η είσοδος τους αναμενόταν για τις 27 Απριλίου, ήδη όμως από τις 24 Απριλίου είχαν αρχίσει οι προετοιμασίες για την υποδοχή τους.

Ο ίδιος ο Χρύσανθος σημειώνει στο ημερολόγιο του εκείνη την ημέρα: /«Έρχονται εις επίσκεψίν μου ο Νομάρχης Αττικοβοιωτίας κ. Πεζόπουλος και ο Δήμαρχος κ. Πλυτάς κατ' εντολήν του Υφυπουργού Ασφαλείας κ. Μανιαδάκη δια να μοι ειπούν ότι μετά των ανωτέρω δύο και του Φρουράρχου Αθηνών Στρατηγού Καβράκου θα παραδώσωμεν την πόλιν εις τους Γερμανούς. Απήντησα ότι εις το έργον τούτο ουδεμίαν θέσιν έχει ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών... έργον του Αρχιεπισκόπου είναι όχι να υποδουλώνη αλλά να ελευθερώνη»/.

Ήταν το πρώτο «όχι» προς τον επερχόμενο κατακτητή και δυνάστη.

Ακολούθησε το δεύτερο στις 27 Απριλίου. Μετά την τυπική παράδοση της Αθήνας η χιτλερική σημαία υψώνεται στην Ακρόπολη. /«Είμαι περίλυπος μέχρι θανάτου» /γράφει ο Αθηνών Χρύσανθος στο ημερολόγιο του αντικρίζοντας από το παράθυρο της Αρχιεπισκοπής τον αγκυλωτό σταυρό να κυματίζει στον Ιερό Βράχο.

Ακολουθεί η άρνηση στο αίτημα των Γερμανών να τελεστεί δοξολογία στη Μητρόπολη για την άφιξή τους στην Αθήνα.

Η τρίτη μεγάλη πρόκληση για τον Χρύσανθο και η αντίστοιχη άρνηση προς τα αιτήματα των Γερμανών ήρθε στις 29 Απριλίου, όταν προσκλήθηκε από τον Πλάτωνα Χατζημιχάλη να ορκίσει την διορισμένη από τους Γερμανούς Κυβέρνηση Τσολάκογλου.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος αρνείται κατηγορηματικά, ενώ οι πιέσεις συνεχίζονται προκειμένου να προσέλθει και να ορκίσει την κυβέρνηση.

/«Η Εθνική Κυβέρνησις, την οποίαν όρκισα, εξακολουθεί να υφίσταται και να συνεχίζη τον πόλεμον. Άλλην Κυβέρνησιν δεν δύναμαι να ορκίσω, ...εις τοιαύτας υπόπτους και αντεθνικάς ενεργείας δεν είναι δυνα­τόν να δώση η Εκκλησία τον όρκον και την ευλογίαν της. Η Εκκλησία πρέπει να μένη μακράν από τοιαύτα πράγματα»/ ήταν το τελεσίγραφό του προς κάθε κατεύθυνση.

Στις 17 Ιουνίου του 1941, η Κυβέρνηση Τσολάκογλου δημοσίευσε Νομοθετικό Διάταγμα για τη σύγκληση Μείζονος Συνόδου που αποφάσισε για το κύρος της αρχιεπισκοπικής εκλογής του Χρύσανθου. Η Σύνοδος θεωρούσε, με απόφασή της, ως μη γενόμενη την εκλογή του Χρύσανθου και ανύπαρκτη την αρχιεπισκοπική του θητεία, ενώ χαρακτηριζόταν «μιχεπιβάτης» του θρόνου, δηλαδή παράνομα εβρισκόμενος στην ηγεσία της Ελλάδικής Εκκλησίας.

Στο Θρόνο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών ανέρχεται ο Κορίνθου Δαμασκηνός Παπανδρέου, αντίπαλος του Χρύσανθου στις αρχιεπισκοπικές εκλογές του 1938. Ο Χρύσανθος σε όλη τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής τήρησε την ίδια εχθρική στάση απέναντι σε όλες τις δοσιλογικές κυβερνήσεις, ακόμα και όταν του δόθηκε από την Κυβέρνηση του Ιωάννη Ράλλη η δυνατότητα να επανέλθει στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, κάτι που απέρριψε.

Μεταπελευθερωτικά οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν προέβησαν στην ακύρωση των διαταγμάτων της Κυβέρνησης Τσολάκογλου με τα οποία είχε παυθεί ο Χρύσανθος.

Νομικά ήταν δυνατή η προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την ακύρωση της απόφασης της «μείζονος Συνόδου» του 1941 και την επαναφορά του Χρυσάνθου στο θρόνο των Αθηνών, ωστόσο ζητήθηκε διακριτικά από την πολιτική ηγεσία προς τον Ιεράρχη να μη διεκδικήσει επάνοδό του στον θρόνο. Τελικά, ο Χρύσανθος υπέβαλλε τυπικά και την παραίτησή του.

Το Μάιο του 1949 ο Δαμασκηνός αφήνει την τελευταία του πνοή. Ο διάδοχός του στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο Σπυρίδων Βλάχος, αναγνώρισε τον Χρύσανθο κατ΄άκραν εκκλησιαστικήν οικονομίαν, ως τέως Αρχιεπίσκοπο Αθηνών, κυρίως για να τον ενισχύσει οικονομικά και να λαμβάνει την ανάλογη σύνταξη. Ο Χρύσανθος Φιλιππίδης, ο «από Τραπεζούντος» Αρχιεπίσκοπος πρώην Αθηνών εκοιμήθη στην Αθήνα στις 28 Σεπτεμβρίου του 1949.

Πηγή: Amen

Νέα διοίκηση εξέλεξαν οι Πόντιοι Λάρισας

Νέα διοίκηση εξέλεξαν οι Πόντιοι Λάρισας
Νέα διοίκηση εξέλεξαν οι Πόντιοι Λάρισας

Τη νέα τους διοίκηση για την επόμενη διετία εξέλεξαν χθες τα μέλη του Συλλόγου Ποντίων Λάρισας.

Οι εκλογές πραγματοποιήθηκαν στα γραφεία του συλλόγου και το νέο 7μελές διοικητικό συμβούλιο απαρτίζουν, κατά σειρά προτίμησης οι: Χρήστος Τοπαλίδης, Ευστάθιος Κατσίδης, Αναστασία (Νατάσα) Τρανουλίδου, Γιώργος Σαμακίδης, Μαρία Ιακωβίδου, Χαράλαμπος Ξανθόπουλος και Γιώργος Ακριτίδης. Αναπληρωματικά μέλη είναι οι: Ελένη Ζαφείρη, Ισαάκ Καραγιαννίδης και Μιχαήλ Μουτάφης. Η νέα διοίκηση θα συγκροτηθεί σε σώμα εντός των ημερών.

Επίσης για την Εξελεγκτική Επιτροπή εξελέγησαν οι Παναγιώτα Χριστοφόρου και Αθανάσιος Τάξος.

Νωρίτερα διεξήχθη η γενική συνέλευση του συλλόγου, στη διάρκεια της οποίας, η απερχόμενη διοίκηση ενημέρωσε τα μέλη για τις δράσεις που υλοποίησε στη διάρκεια της θητείας της, ανέδειξαν τη σημασία των επερχόμενων εκλογών στην Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος, που θα πραγματοποιηθούν την ερχόμενη Κυριακή και αναφέρθηκαν στις εξελίξεις γύρω από το ποντιακό ζήτημα και στον αγώνα που δίνεται για τη διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας.

Νέο Δ.Σ. στον Σύλλογο Ποντίων Ν. Έβρου "Αλέξιος Κομνηνός"

Νέο Δ.Σ. στον Σύλλογο Ποντίων Ν. Έβρου "Αλέξιος Κομνηνός"
Νέο Δ.Σ. στον Σύλλογο Ποντίων Ν. Έβρου "Αλέξιος Κομνηνός"

Νέο Δ.Σ. έχει πλέον από τις 29 Σεπτεμβρίου 2016 ο Μορφωτικός Σύλλογος Ποντίων Ν. Έβρου "Αλέξιος Κομνηνός".

Η νέα του σύνθεση έχει ως εξής:

Πρόεδρος: Θεοχαρίδου Στέλλα
Αντιπρόεδρος: Παπαδόπουλος Κωνσταντίνος
Γεν. Γραμματέας: Κεκέογλου Θεόδωρος
Ταμίας: Πιστεπολίδου Ελίνα
Μέλη: Καρυπίδου Μαρία, Μουραντίδης Μιχάλης, Θεοδωράκη Δήμητρα

Αναπληρωματικά μέλη: Παπαδοπούλου Όλγα

Χοροδιδάσκαλος: Τσεπνίδης Χρήστος
Λυράρης: Μουραντίδης Μιχάλης
Νταούλι: Δαλάτσης Γεώργιος
Διαχειριστής Υλικού: Θεοδωράκη Δήμητρα
Διαχειριστής Ιματισμού: Τσαουσίδου Αναστασία
Διαχειριστής Ραδιοφώνου: Παπαδόπουλος Κωνσταντίνος
Διαχειριστής Καλλιτεχνικού τομέα: Μουραντίδης Μιχάλης

Του Αγίου Δημητρίου… στον Πόντο!

Του Αγίου Δημητρίου… στον Πόντο!
Του Αγίου Δημητρίου… στον Πόντο!

Στον Πόντο οι πατέρες μας τιμούσαν ιδιαίτερα τον Άγιο Δημήτριο τον Μυροβλήτη. Οι κάτοικοι του χωριού Άνω Αντρεάντων(Αμισού), τον είχαν πολιούχο τους και για αυτό ίδρυσαν ναό, όπου κοντά βρισκόταν και του «Αϊ-Δημητρί τ΄ άεσμαν» - γιατί εμφανίστηκε στο όνειρο κάποιου από τους κατοίκους και του το ζήτησε. Τη μέρα της γιορτής του Αγίου γινόταν μεγάλο θρησκευτικό και εμπορικό πανηγύρι όπου κατέφθαναν χριστιανοί και Τούρκοι από τα γύρω χωριά. Πολλοί ήταν αυτοί που είχαν το όνομα του αγίου και τη μέρα αυτή έφερναν μέσα σε κάνιστρο ψωμί, κρασί και λάδι.

Παρασκεύαζαν φαγητό για τους ξένους το αγαπημένο φαγητό των Ποντίων το Κεσκέκ (πλιγούρι με κρέας). Μετά τη Θεία λειτουργία, στο προαύλιο του ναού γινόταν παλαιστικός αγώνας. Το έπαθλο ήταν ένα πρόβατο ή ένα μοσχάρι (κουλές παξίσι). Αμέσως μετά ακολουθούσε γλέντι με λύρα, κλαρίνο και νταούλι.

Στα Κοτύωρα η γιορτή του Αγίου Δημητρίου ήταν και γεωργική γιορτή, κυρίως για καλλιέργεια και τη σπορά. Έλεγαν ότι ο Αϊ-Δημήτρης είχε την κακοκαιρία του, που την έλεγαν «Τ΄ Α-Δημητρί η φουρτούνα». Στην περιοχή αυτή, όσοι γιόρταζαν του Αγίου Δημητρίου έβαζαν τα χειμερινά στρωσίδια.

Σε άσμα της Ίμερας και της Κρώμνης αναφέρεται ο Άγιος Δημήτριος. Συγκεκριμένα μια μάνα καταριέται το παιδί της που φεύγει για την ξενιτειά και εκείνο της αποκρίνεται: «Ευχέθ μάνα, ευχέθ μάνα, μη καταράσαι, πουρνά ε΄ν τ΄ Αε-Δημητρί, θα πας σην εγκλεσίαν, θ΄ ελέπς και τα συμπαίδα μου, θα καίεται η καρδία σ΄».  Έτσι η μάνα αλλάζει την κατάρα σε ευχή « Υιέμ ευχή μ΄ και του Θεού και πάντων των Αγίων».

Δίστιχο του χωριύ Σταυρίν: «Χτίσον το κοιμητέρι μου, βάλεν απάν εικόναν, τον άιον Δημήτριον και τον Αε-Νικόλαν».

Αρκετές οι εκκλησίες του Αγίου Δημητρίου στον Πόντο. Μια από αυτές στο χωριό Χαλτογιαννάντων στην Ίμερα και ένα εκκλησάκι στο χωριό Τσιακαλάντων στη Σάντα.

Ο Γουρζουλάς που θέριζε κατά διάφορες εποχές, τον πληθυσμό του Πόντου ήταν θανατηφόρος επιδημία πανώλης προσωποποιημένη. Μια παράδοση του λαού μας λέει ότι τον Γουρζουλά τον νίκησε ο Άγιος Δημήτριος και ότι αυτός που φαίνεται ότι λογχίζει στην εικόνα είναι ο ίδιος ο Γουρσουλάς.

Υπάρχουν γητέματα με την επίκληση της βοήθειας του Αγ. Δημητρίου όπως φαίνεται από το δίστιχο που ακολουθεί:
«Αέρ κι Αε-Δημήτρη, Αε-Θεόδωρε, Αε-Νικόλα, τ΄ ομμάτ ντ΄ ομματάζ΄ να σπαν΄ και να τσακλίζ΄».

Στην Τραπεζούντα είχαν τα Αγιοδημητριάτικα λουλούδια που ανθούσαν τον Οκτώβριο, μήνα που γιορτάζει ο Άγιος και που τα ονόμαζαν «Τα Αε-Δημητρί τσιτσέκια».

Στο Καρακούρτ του Κάρς υπήρχαν δύο παραδόσεις σχετικά με τον Άγιο:
1. Ο Αϊ-Δημήτρης  αφού έχει χάσει τη γυναίκα του και τα παιδιά του, βρέθηκε στη φυλακή, όπου εξηγούσε όνειρα. Κάποτε ερμήνευσε και ένα όνειρο της βασίλισσας, κι αυτή ευχαριστημένη τον αντάμειψε κάνοντας τον αξιωματικό. 
2. «Το θάμαν τ΄Αε-Δημητρί» είναι μια άλλη παράδοση που έχει ομοιότητα με άλλες παραδόσεις των Ελλήνων του Πόντου, όπου αντί του Αγίου Γεωργίου το θαύμα το κάνει ο Άγιος Δημήτριος και έτσι κατορθώνει τον Τούρκο να πιστέψει και να βαφτιστεί χριστιανός.

Από το Αρχείο της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών
«Ποντιακή Λαογραφία» - Έλσα Γαλανίδου Μπαλφούσια