Με αφιέρωμα στον Πόντο έρχεται η εκπομπή «Το Αλάτι της Γης»

Με αφιέρωμα στον Πόντο έρχεται η εκπομπή «Το Αλάτι της Γης»

Η εκπομπή «Το Αλάτι της Γης» και ο Λάμπρος Λιάβας την Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2022 και ώρα 13.00-15.00, μας προσκαλούν σε μια συνάντηση με έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της ποντιακής μουσικής παράδοσης, τον δεξιοτέχνη στη λύρα-κεμεντζέ, τραγουδιστή και δάσκαλο Ηλία Υφαντίδη. 

Αναφέρεται στις μνήμες και τα βιώματα από τη γιαγιά του, καθώς και στον ρόλο της γλώσσας και της μουσικής ως βασικών στοιχείων ταυτότητας για τον ποντιακό Ελληνισμό, μέσα από τις περιπέτειες της Γενοκτονίας και της προσφυγιάς. Επίσης, με αφετηρία τα παλαιότατα ακριτικά τραγούδια και τις βυζαντινές παραλογές, γίνεται λόγος για τη σημασία του ποντιακού θεάτρου με το οποίο έχει ιδιαιτέρως ασχοληθεί. 

Ο Ηλίας Υφαντίδης μαθήτευσε κοντά στον κορυφαίο Πόντιο λυράρη Γιώργο Αμαραντίδη, ενώ υπήρξε στενός συνεργάτης και με τη Δόμνα Σαμίου. Μιλά για την ιδιαίτερη σχέση που είχε μαζί τους κι επιλέγει αντιπροσωπευτικά τραγούδια από την πολύχρονη συνεργασία τους.

Παράλληλα, ως δάσκαλος με τη σειρά του ο ίδιος, έχει αναπτύξει μια πολύπλευρη εκπαιδευτική δραστηριότητα και διευθύνει το Σχολείο Παράδοσης και Λαογραφίας του Δήμου Αγίας Βαρβάρας. Συμπράττει με μια ομάδα μαθητών του και αναφέρεται στην προσπάθεια να μεταλαμπαδεύσει την παράδοση στις νεότερες γενιές. Τέλος, γίνεται λόγος για τις σύγχρονες μορφές έκφρασης στην ποντιακή μουσική και παρουσιάζει μια σειρά από δικές του συνθέσεις, που ανταποκρίνονται στο αίτημα για εξέλιξη της παράδοσης, όμως πάντοτε με γνώση και σεβασμό ως προς τις πρωτογενείς πηγές, το ύφος και το ήθος της.

Συμμετέχουν οι μουσικοί: Γιώργος Κουλαξουζίδης, Χρήστος Ναβροζίδης, Γιάννης Ταiλαχινίδης, Κώστας και Στάθης Ορφανίδης (κεμεντζέ), Παντελής Νικολαΐδης (φλογέρα-αγγείον) και Παναγιώτης Κοπαλίδης (νταούλι). Αφήγηση: Άννα Καλαiτζόγλου. Μουσική επιμέλεια: Ηλίας Υφαντίδης.

Χορεύουν οι: Γρηγόρης Γρηγοριάδης, Κυριάκος Ιωσηφίδης, Αλέξανδρος Κοροσίδης, Όμηρος Παχατουρίδης, Σουλτάνα Βαρυτιμιάδη, Μαρία Βασιλειάδου, Μαρία Καπρή, Χάρης Πανιτσίδης και Γιώργος Σονίδης.

Έρευνα-Κείμενα-Παρουσίαση: Λάμπρος Λιάβας

Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η 23η Αιμοδοσία της Ένωσης Ποντιακής Νεολαίας Αττικής

Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η 23η Αιμοδοσία της Ένωσης Ποντιακής Νεολαίας Αττικής

Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η 23η Αιμοδοσία της Ένωσης Ποντιακής Νεολαίας Αττικής σε συνεργασία με τον Σύλλογο Ποντίων Ασπροπύργου «Οι Ακρίτες Του Πόντου». Η δράση έλαβε χώρο στον ιδιόκτητο κτίριο του συλλόγου (λεωφόρος ΝΑΤΟ πλησίον ΕΜΑΚ). Η προσέλευση του κόσμου υπήρξε ικανοποιητική, με αποτέλεσμα 30 πολύτιμες μονάδες αίματος, ενώ υπήρξαν και άτομα, τα οποία προσερχόμενα για αιμοδοσία απορρίφθηκαν για ιατρικός λόγους.

Ο σύλλογος ευχαριστεί θερμά τον Σύλλογο Ποντίων Ασπροπύργου για την άριστη συνεργασία και την υλοποίηση της αιμοδοσίας, τους εθελοντές αιμοδότες που επέδειξαν για ακόμα μια φορά την κοινωνική τους αλληλεγγύη στην δύσκολη περίοδο που διανύουμε καθώς και ένα μεγάλο ευχαριστώ στο προσωπικό του Γενικού Ογκολογικού και Αντικαρκινικού Νοσοκομείου «Άγιος Σάββας» που διενήργησε τις αιμοληψίες, για την συνεργασία και την ενημέρωση που παρείχε στους αιμοδότες.

Η ιστορία μιας προίκας από το 1924 που ένωσε Τούρκους και Ρωμιούς, ετοιμάζεται να γίνει ταινία

Η ιστορία μιας προίκας από το 1924 που ένωσε Τούρκους και Ρωμιούς, ετοιμάζεται να γίνει ταινία

Πέρασαν 98 χρόνια από την ημέρα που οι Μηνογλαίοι εγκατέλειψαν αναγκαστικά το Χονάζ της Τουρκίας, εμπιστευόμενοι τα προικιά των κοριτσιών τους στην οικογένεια του Τούρκου γείτονα, του Κεμάλ Γκατζάρογλου.

Έφυγαν, πιστεύοντας ότι μια μέρα θα ξαναγύριζαν, αλλά δεν ξαναγύρισαν ποτέ, όπως δεν ξαναγύρισε ποτέ κανείς από τους πρόσφυγες που ξεριζώθηκαν από τον τόπο όπου γεννήθηκαν μετά την υπογραφή, το 1923, της Σύμβασης περί Ανταλλαγής Πληθυσμών μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας.

Όμως, τα προικιά των κοριτσιών του Μηνόγλου έμελλε να παραδοθούν, 74 χρόνια μετά, σε αυτούς στους οποίους ανήκαν, από τον εγγονό του Τούρκου γείτονα, τον Κεμάλ Γιαλτσίν (Kemal Yalçın).

Εκπληρώνοντας την τελευταία επιθυμία του πατέρα του, ο Κεμάλ Γιαλτσίν, κατά τη δεκαετία του ΄90 αναζήτησε σε όλη την Ελλάδα την οικογένεια Μηνόγλου και τελικά εντόπισε απογόνους της στον Βόλο και παρέδωσε τα προικιά το 1998.

Την ιστορία αυτή, την κατέγραψε στο βιβλίο του, με τίτλο «Μια προίκα αμανάτι», που κυκλοφόρησε στα τουρκικά και αργότερα στα ελληνικά, ενώ στη συνέχεια μεταφράστηκε και σε άλλες γλώσσες και βραβεύτηκε στην Τουρκία και την Ελλάδα με το βραβείο ελληνοτουρκικής φιλίας «Abdi İpekçi» (Αμπντί Ιπεκτσί) καθώς και με βραβείο του τουρκικού υπουργείου Πολιτισμού.

Σήμερα, η τουρκικής καταγωγής Γερμανίδα υπήκοος σκηνοθέτιδα/σεναριογράφος Γκıουλσέλ Οζκάν (Gülsel Özkan) σχεδιάζει, σε συνεργασία με τον Κεμάλ Γιαλτσίν, να «ανεβάσει» την ιστορία αυτή στη μεγάλη οθόνη και ήδη έχει υπογραφεί το σχετικό συμβόλαιο στις 25 Νοεμβρίου 2021.

Η Γκιουλσέλ Οζκάν, στο πλαίσιο της έρευνας που κάνει πριν προχωρήσει στη συγγραφή του σεναρίου, επισκέφτηκε περιοχές της Τουρκίας και στις 19 Ιανουαρίου έρχεται μαζί με τον Κεμάλ Γιαλτσίν στη χώρα μας, προκειμένου να δει περιοχές της Βόρειας Ελλάδας όπου εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες, να συνομιλήσει με απογόνους προσφύγων αλλά και με ιστορικούς και εκπροσώπους προσφυγικών συλλόγων.

Για τη συγκλονιστική αυτή ιστορία αλλά και για την ιδέα να γίνει αυτή η ταινία, μίλησαν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Κεμάλ Γιαλτσίν και η Γκιουλσέλ Οζκάν.

Ο μεγάλος ξεριζωμός

Ο Κεμάλ Γιαλτσίν γεννήθηκε και μεγάλωσε στο χωριό Χονάζ της Τουρκίας, το οποίο στην αρχαιότητα έφερε την ονομασία Κολοσσαί και κατά τη βυζαντινή περίοδο Χωναί. Περιγράφοντας τον ξεριζωμό της οικογένειας Μηνόγλου, ο Κεμάλ Γιαλτσίν λέει:

«Οι πραγματικοί ντόπιοι στο χωριό μου ήταν Ρωμιοί. Εμείς, οι Τούρκοι, εγκατασταθήκαμε πολύ αργότερα εκεί. Μέχρι το 1920 ζούσαν στο Χονάζ περίπου 1000 Ρωμιοί. Μετά, όμως, άρχισαν να τους εκτοπίζουν. Ανάμεσα σε αυτούς που εκτοπίστηκαν ήταν και οι Μηνογλαίοι, του οποίους μνημόνευε συχνά ο πατέρας μου.

»Τον πατέρα Μηνόγλου τον είχαν εκτοπίσει μαζί με όλους τους άντρες του χωριού, ενώ τη γυναίκα και τις κόρες του τις κρατούσαν κλεισμένες για τρεις μήνες σε ένα αχούρι μαζί με τις άλλες Ρωμιές.

»Η γιαγιά μου, η Αϊσέ, έστελνε κάθε μέρα με τον πατέρα μου ψωμί στη Μηνόγλαινα και τις κόρες της. Όταν δόθηκε η εντολή να μεταφερθούν, ακούστηκε μια κραυγή που συγκλόνισε το χωριό. Ο πατέρας μου, που ήταν παιδί τότε, φοβήθηκε, άφησε το παιχνίδι κι έτρεξε στο σπίτι.

»Σε λίγο, έφτασαν στο σπίτι της γιαγιάς μου, η Μηνόγλαινα κρατώντας ένα μεταξωτό πάπλωμα και οι δύο κόρες της, βαστώντας από ένα τσουβάλι. “Αδελφή μου Ασά”, είπε η Μηνόγλαινα, “τούτα είναι τα προικιά των κοριτσιών μου. Σου τα αφήνω αμανάτι.

»Φεύγουμε και μπορεί να μην ξαναγυρίσουμε, μπορεί να γυρίσουμε και να μην ξαναϊδωθούμε. Αν έρθουμε μας δίνεις τα προικιά. Αν πάλι δεν ξαναγυρίσουμε δώστα σε κανέναν φτωχό”. Ύστερα αγκαλιάστηκαν, κλαίγοντας. Ο πατέρας μου στεναχωριόταν που έφευγε η φίλη του, η Σοφία, που κάποτε τον είχε ρίξει στο νερό από γεφύρι του Καρακιοπρού. Όταν έφτασαν στο ρέμα, ξέσπασε ένας θρήνος.

»Κάθε φορά που έλεγε αυτή την ιστορία ο πατέρας μου, δάκρυζε. Ο παππούς μου, ο Κεμάλ Γκατζάρογλου και η γιαγιά μου, η Αϊσέ, κράτησαν φυλαγμένη σε μια γωνιά της ψυχής τους την ανάμνηση των γειτόνων τους, των Μηνογλαίων, μαζί με τα προικιά που τους εμπιστεύτηκαν πριν φύγουν για πάντα για μια άλλη πατρίδα. Κι αυτές τις αναμνήσεις, μαζί με τα προικιά, τις παρέδωσαν στον πατέρα μου, τον Ραμαζάν.

»Κι ο πατέρας μου, εκφράζοντας την τελευταία του επιθυμία, μού είπε: “Κεμάλ, γιε μου, να βρεις τους Μηνογλαίους και να τούς παραδώσεις τα προικιά». Ο πατέρας μου, όταν έφυγαν οι Μηνογλαίοι, ήταν 10 χρονών και αγαπούσε τη Σοφία Μηνόγλου. Μια αγάπη που δεν έσβησε ποτέ».

Αναζητώντας τους Μηνόγλου

Ο Κεμάλ Γιαλτσίν ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1994, αναζητώντας ανάμεσα σε δέκα εκατομμύρια Έλληνες τους γείτονες του παππού του χωρίς να έχει κανένα στοιχείο, πέρα από το όνομα και την καταγωγή τους. Σε εκείνο το ταξίδι συνάντησε τους τελευταίους εναπομείναντες από τη γενιά που ήρθε με την Ανταλλαγή. Τους γείτονες του παππού του δεν τους βρήκε.

Επέστρεψε στην Τουρκία κι άρχισε να αναζητά κι εκεί τους πρόσφυγες που είχαν έρθει με την Ανταλλαγή. Τους βρήκε και κατέγραψε τις ιστορίες τους. Δύο χρόνια αργότερα ξαναήρθε στην Ελλάδα, αλλά τον Μηνόγλου δεν τον βρήκε, γιατί δεν είχε καταφέρει να φτάσει στην Ελλάδα.

Η γυναίκα και οι κόρες του είχαν έρθει στην Ελλάδα, αλλά είχαν πεθάνει. Όμως κάποιοι μακρινοί συγγενείς τους ζούσαν στον Βόλο. Σε αυτούς παρέδωσε αργότερα, το 1998, τα προικιά των κοριτσιών του Μηνόγλου.

«Εκείνο που με συγκλόνισε είναι οι αφηγήσεις των προσφύγων που συνάντησα, αναζητώντας την οικογένεια Μηνόγλου», λέει ο Κεμάλ Γιαλτσίν και προσθέτει:

«Ποτέ δεν θα ξεχάσω όσα μού διηγήθηκε ο Βασίλης Βασιλειάδης, που παιδί ακόμη, φεύγοντας κυνηγημένος μαζί με τους άλλους Ρωμιούς, έγινε μάρτυρας φρικιαστικών σκηνών. Μάζεψαν τους συγχωριανούς του και αφού τους γύμνωσαν, τους έβαλαν στην εκκλησία και τους έκαψαν ζωντανούς. Τον ίδιο και την οικογένειά του, τούς έσωσε ένας Τούρκος φίλος τους».

Ντράπηκα που τόσα χρόνια δεν μπόρεσα να διακρίνω τη θλίψη

Αλλά και οι αφηγήσεις των προσφύγων που συνάντησε στην Τουρκία δεν διέφεραν πολύ.

«Όσα μού αφηγήθηκαν ήταν σχεδόν ίδια με αυτά που άκουσα και είδα στην Ελλάδα. Όλοι τους νοσταλγούσαν την πατρίδα, είχαν ένα απερίγραπτο καημό. Ντράπηκα, θύμωσα με τον εαυτό μου που τόσα χρόνια δεν μπόρεσα να διακρίνω τη θλίψη στα πρόσωπα των προσφύγων γειτόνων μου» λεει και συμπληρώνει:

«Ντράπηκα που δεν τους ρώτησα ποτέ γιατί, πότε και πώς ήρθαν. Ντράπηκα που δεν άκουσα ποτέ τις πίκρες και τους καημούς των Ρωμιών, των Αρμένηδων, των Ασσυριανών και των Εβραίων αδελφών και συμπατριωτών μου στα δεκατρία χρόνια που έζησα στην Πόλη», λέει..

Ο Κεμάλ Γιαλτσίν αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τις μαρτυρίες που κατέγραψε σε δεκάδες κασέτες, για τη συγγραφή ενός βιβλίου, στο οποίο έδωσε τον τίτλο «Μια προίκα αμανάτι». Μάλιστα, το καλοκαίρι του 2021, ο Κεμάλ Γιαλτσίν δώρισε στον δήμο Χονάζ ένα οικόπεδο που κληρονόμησε από τον πατέρα του προκειμένου να δημιουργηθεί ένα Μουσείο Προσφύγων της Ανταλλαγής και να αρχίσει να λειτουργεί το 2024.

Η «προίκα» γίνεται ταινία

Η Γκιουλσέλ Οζκάν είχε βρεθεί το 2007 στη Χίο για τα γυρίσματα μιας ταινίας- ντοκιμαντέρ με πρωταγωνιστή τον Walid Nasur, έναν Σομαλό παράτυπο μετανάστη, που όταν βούλιαξε το σκάφος που τον μετέφερε, στην προσπάθειά του να σώσει μια γυναίκα από πνιγμό, κυριολεκτικά κομματιάστηκε από την προπέλα του σκάφους της Ακτοφυλακής, αλλά κατάφερε να επιβιώσει.

«Κατά τα γυρίσματα εκείνης της ταινίας συνάντησα μια Ελληνίδα που ήταν υπεύθυνη για τη διαχείριση των προσφυγικών πληθυσμών. Μού είπε: “έχω χρέος να βοηθήσω τους πρόσφυγες, γιατί και οι δικοί μου ήρθαν πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία” λεει η Γκιουλσέλ Οζκάν και συνεχίζει:.

»Μού αφηγήθηκε κλαίγοντας την ιστορία των δικών της κα αυτό το κράτησα σε μια άκρη του μυαλού μου, σκεπτόμενη να ασχοληθώ κάποια στιγμή με το θέμα των ανθρώπων που εκτοπίστηκαν λόγω της ανταλλαγής των πληθυσμών μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας. Το καλοκαίρι του 2021, ο συγγραφέας Μολλά Ντεμιρέλ με κάλεσε σε μία συνάντηση συγγραφέων στη Γερμανία, στην οποία μετείχε και ο Κεμάλ Γιαλτσίν.

»Γνωρίζοντας το ενδιαφέρον μου για τους πρόσφυγες, μού συνέστησε να διαβάσω το βιβλίο του Κεμάλ Γιαλτσίν. Διαβάζοντάς το συγκλονίστηκα. Η ομορφιά του βιβλίου έγκειται στο ότι δεν είναι μονόπλευρο, περιλαμβάνει τις ιστορίες προσφύγων και από την Ελλάδα και από την Τουρκία. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα της ταινίας και υπογράψαμε συμβόλαιο με τον Κεμάλ Γιαλτσίν, τον Νοέμβριο του 2021.

»Επειδή το βιβλίο με τη μορφή που είναι γραμμένο δεν μπορεί να γίνει ταινία, θα γραφεί το σενάριο, το οποίο θα είναι μεν βασισμένο στην ιστορία της Σοφίας Μηνόγλου, αλλά παράλληλα θα αποτυπώνει και τις κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες της εποχής και το δράμα των ανθρώπων που αναγκάστηκαν να εκτοπιστούν. Θα είναι μια ελληνοτουρκική ιστορική ταινία.

»Η φιλοδοξία μας είναι να παίξουν δημοφιλείς ηθοποιοί από την Ελλάδα και την Τουρκία και θα ήταν ευχής έργον, οι πρωταγωνιστές να είναι προσφυγικής καταγωγής. Τώρα είμαστε στη φάση της έρευνας προκειμένου να έχω μια προσωπική εικόνα από τους ανθρώπους και τους τόπους ώστε να μπορέσω να προχωρήσω στη συγγραφή του σεναρίου. Ήδη επισκεφτήκαμε περιοχές της Τουρκίας και συνομιλήσαμε με απογόνους προσφύγων και τώρα θα συνεχιστεί η έρευνα και στην Ελλάδα».

Όπως αναφέρει η κ. Οζκάν, το σενάριο θα παρουσιαστεί στους χορηγούς και στη συνέχεια θα γίνει η επιλογή των ηθοποιών και τα πρώτα δοκιμαστικά γυρίσματα. «Υπολογίζουμε να αρχίζουμε τα γυρίσματα το 2023 και να ολοκληρώσουμε την ταινία το 2024. Εάν όμως καταφέρουμε να εξασφαλίζουμε χορηγίες, μπορεί και να αρχίσουν τα γυρίσματα μέσα στο 2022», προσθέτει.

Πηγή: HellasJournal

Την έδρα του Ποντιακού Συλλόγου Πτολεμαΐδας επισκέφθηκε ο βουλευτής Κοζάνης της ΝΔ Γιώργος Αμανατίδης

Την έδρα του Ποντιακού Συλλόγου Πτολεμαΐδας επισκέφθηκε ο βουλευτής Κοζάνης της ΝΔ Γιώργος Αμανατίδης

Την έδρα του Ποντιακού Συλλόγου Πτολεμαΐδας επισκέφθηκε ο βουλευτής Κοζάνης της ΝΔ Γιώργος Αμανατίδης.

Σε δηλώσεις του για την επίσκεψη αυτή τόνισε: Ξεκινώντας από τους ανθρώπους (το Διοικητικό Συμβούλιο με επικεφαλής τον Πρόεδρο κ. Αντώνη Μαυρίδη και τα μέλη του Ποντιακού Συλλόγου), τις υποδομές, τον εξοπλισμό, το όραμα και τις δράσεις μέχρι την αίσθηση τους για τον ξεχωριστό στόχο όπου έχουν να συμβάλλουν στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης.

Είναι εύκολο να αντιληφθεί ο επισκέπτης ότι το δέντρο του Συλλόγου έχει βαθιές ρίζες για να αντέχει στο χρόνο και στα προβλήματα και μεγάλο ίσκιο για να μαζεύει γύρω του όσους αισθάνονται τα μηνύματα του Συλλόγου.

Συγχαρητήρια σε όλους και δέσμευση για συνδρομή, το πρώτο βήμα της οποίας έγινε πράξη ήδη.

Κομοτηνή: Η Ποντιακή λύρα ήταν το δώρο προς τον Ελληνοαυστραλό Πρέσβη

Κομοτηνή: Η Ποντιακή λύρα ήταν το δώρο προς τον Ελληνοαυστραλό Πρέσβη

Τους ιδιαίτερους δεσμούς που διατηρεί το Θρυλόριο Νομού Ροδόπης με την μακρινή Αυστραλία, επιβεβαίωσε κατά την επίσκεψη του στο χωριό ο Ελληνοαυστραλός Πρέσβης της Αυστραλίας στην Ελλάδα, Αθανάσιος Σπύρου, στο πλαίσιο περιοδείας που πραγματοποιεί στην περιοχή μας. Εκεί τον υποδέχτηκαν η Χρύσα Μαυρίδου πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου «Η Κερασούντα και το Γαρς», μέλη και κάτοικοι του χωριού και με χαρά τον ξενάγησαν και τον φιλοξένησαν. «Είναι ένας δικός μας άνθρωπος, ο οποίος αγαπάει πολύ τον πολιτισμό», είπε χαρακτηριστικά η κα Μαυρίδου.

Ο έμπειρος διπλωμάτης έλκει την καταγωγή από την πλευρά του πατέρα του από την Κομοτηνή, οπότε οι οικογενειακές μνήμες ζωντάνεψαν μέσα από τον διάλογο. Συζητήθηκαν, επίσης, οι στενοί δεσμοί που διατηρούν η Ελλάδα με την Αυστραλία, λόγω της δυνατής παρουσίας της ελληνικής ομογένειας, αλλά και οι ιδιαίτεροι δεσμοί που ενώνουν τον οικισμό του Θρυλορίου του Δήμου Κομοτηνής με την Αυστραλία, λόγω του Αυστραλού ύπατου Αρμοστή της Κοινωνίας τον Εθνών, G. Treloar, που έχτισε και οργάνωσε το Θρυλόριο το 1922. 

Μία ποντιακή λύρα δόθηκε ως δώρο στον διπλωμάτη, ο οποίος αντίστοιχα δώρισε ένα οικογενειακό κειμήλιο για να διατηρηθεί και να εκτεθεί στο Θρυλόριο, μία κίνηση που συγκίνησε ιδιαίτερα τους αποδέκτες αυτού του ξεχωριστού δώρου. 

Ράδιο Χρόνος 87,5fm · Μαυρίδου Χρύσα - πρόεδρος Συλλόγου Κερασούντα και το Γάρς

Επίσης ο πρέσβης βρέθηκε στο Μουσείο Καλαθοπλεκτικής που λειτουργεί στο Θρυλόριο και ξεναγήθηκε από τον υπεύθυνο του μουσείου Αντώνη Λιάπη, ενώ να σημειωθεί ότι παρόντες σε κάποιες επαφές ήταν και ο δήμαρχος Κομοτηνής Γιάννης Γκαράνης και η πρόεδρος της ΔΚΕΠΠΑΚ Νατάσα Λιβεριάδου. 

Πηγή: Χρόνος

«Στα σκαριά» η προοπτική ίδρυσης μουσείου Ποντιακού Ελληνισμού και Α Π.Π. στο Κιλκίς

«Στα σκαριά» η προοπτική ίδρυσης μουσείου Ποντιακού Ελληνισμού και Α Π.Π. στο Κιλκίς

Σύσταση και ίδρυση μουσείου ποντιακού Ελληνισμού και Α Παγκοσμίου Πολέμου στο Κιλκίς βρίσκεται «στα σκαριά».

Την σχετική πρωτοβουλία ανέλαβε ο αντιπρόεδρος της ένωσης εκτάκτων υπαλλήλων υπουργείου πολιτισμού Β. Ελλάδος Χρήστος Καλαϊτζίδης, συμβασιούχος υπάλληλος της εφορείας αρχαιοτήτων Κιλκίς, που ήλθε κατ’ αρχάς σε επαφή με τις διοικήσεις των δύο κορυφαίων ποντιακών σωματείων του νομού, της ένωσης Ποντίων νομού Κιλκίς «Οι Αργοναύτες» και του συλλόγου Ποντίων Πολυκάστρου και περιχώρων «Οι Ακρίτες».

Ακολούθησαν συναντήσεις με προεδρεία άλλων συλλόγων και συνάντηση εκπροσώπων στο συνεδριακό κέντρο Κιλκίς.

Ήδη, την πρωτοβουλία στηρίζουν 22 ποντιακοί σύλλογοι, ενώ, όπως έγινε γνωστό, θα ακολουθήσουν και άλλες διερευνητικές συναντήσεις μετά την παρέλευση της πανδημίας.

Για την πρωτοβουλία έχουν ενημερωθεί οι τρεις βουλευτές του νομού, ο αντιπεριφερειάρχης και οι δύο δήμαρχοι.

Στην σχετική ανακοίνωση αναφέρονται και τα εξής:

« …Η ίδρυση του μουσείου ουσιαστικώς υπαγορεύεται από την νεότερη ιστορία της περιοχής, δεδομένου ότι κατά την διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου, ο νομός απετέλεσε το σημαντικότερο κέντρο των επιχειρήσεων των συμμάχων της Αντάντ, ενώ, ως απόρροια αυτών, πραγματοποιήθηκαν ανταλλαγές πληθυσμών και εγκατάσταση προσφύγων στον νομό από την ευρύτερη περιοχή του Πόντου.

Το μουσείο, στο οποίο θα φιλοξενούνται εκτός από αντικείμενα από τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, διάφορες θεματικές εκθέσεις, κειμήλια από τον Πόντο, ψηφιακές βιβλιοθήκες καθώς και μόνιμη ποντιακή σκηνή θεάτρου κλπ, φιλοδοξεί να αποτελέσει εστία διάδοσης του ποντιακού πολιτισμού και γενικότερα του Ελληνισμού της Ανατολής καθώς και κέντρο έρευνας της ιστορίας του Πόντου και του Α Παγκοσμίου Πολέμου.

Σε αυτήν την πρωτοβουλία μας απευθύνουμε προσκλητήριο στους πολίτες και στους φορείς, να συμπράξουν μαζί μας και να καταφέρουμε να υλοποιήσουμε ένα σπουδαίο όραμα για τον τόπο, τους κατοίκους του Κιλκίς και φορείς του απανταχού Ποντιακού Ελληνισμού.

Το τηλέφωνο επικοινωνίας είναι 6973786364».

Όπως διευκρίνησε ο κ. Καλαϊτζίδης, η ιδέα – σκέψη για το μουσείο ποντιακού Ελληνισμού και Α ΠΠ στο Κιλκίς περιλαμβάνει κεντρική στέγη στην πρωτεύουσα του νομού και παραρτήματα σε όλα τα χωριά, στα οποία υπάρχει διαθέσιμο κειμηλιακό υλικό, αλλά και ευρήματα ανασκαφών τα οποία θα ενισχύουν το περιεχόμενο του μουσείου σε σχέση και με τις δύο παραμέτρους.

Πιστεύεται δε, ότι με την λειτουργία ενός τέτοιου μουσείου θα υπάρξει σημαντική αναβάθμιση της επισκεψιμότητας του νομού, μέχρι σημείου αναγωγής του και σε ταξιδιωτικό προορισμό.

Πηγή: Μαχητής

«Ο δήμος του Whittlesea αρνείται να αναγνωρίσει την Γενοκτονία των Ποντίων»

 «Ο δήμος του Whittlesea αρνείται να αναγνωρίσει την Γενοκτονία των Ποντίων»

Αναγνώστες του «Νέου Κόσμου» κατήγγειλαν ότι ο δήμος του Whittlesea αρνήθηκε να υιοθετήσει πρότασή τους για αναγνώριση των Γενοκτονιών των Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων.

Με πρωτοβουλία ομογενή δημότη της περιοχής συγκεντρώθηκαν υπογραφές (υπέγραψαν και μη Έλληνες) και ζητήθηκε από το δήμο Whittlesea να αναγνωρίσει τις Γενοκτονίες όπως ήδη έχει κάνει η Νότιος Αυστραλία και η Νέα Νότια Ουαλία.

Τελευταία ομογενειακοί φορείς ζήτησαν και από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να προβεί σε ανάλογη αναγνώριση και έστειλαν σχετική επιστολή στον πρωθυπουργό Scott Morrison.

Σημειώνεται πως ο δήμος Whittlesea δεν έχει εκλεγμένο δημοτικό συμβούλιο. Αυτό έχει παυτεί και στην θέση του (προσωρινά) έχουν τοποθετηθεί γραφειοκράτες.

Ο δήμος, λοιπόν, απάντησε στον ενδιαφερόμενο ομογενή ότι:

«Δεν μπορεί να υιοθετηθεί η πρόταση για αναγνώριση των Γενοκτονιών των Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων, γιατί ένα τέτοιο θέμα δεν υπάγεται στις δικαιοδοσίες της τοπικής αυτοδιοίκησης».

Η θέση αυτή  πάντως έρχεται σε αντίθεση με παρόμοιες πρωτοβουλίες του ίδιου δήμου, αλλά και άλλων.

Για παράδειγμα η προηγούμενη δήμαρχος έκανε λόγω για «γενοκτονία των Αβοριγίνων», θέση που έχουν υιοθετήσει και άλλοι δήμοι (π.χ. Moreland).

Μάλιστα ο ομογενής που μας έκανε την καταγγελία είπε ότι ο ίδιος συναντήθηκε προσωπικά με τους διαχειριστές του δήμου Whittlesea οι οποίοι του είπαν, όπως ισχυρίζεται, να στείλει την επιστολή για να την εξετάσουν.

«Στη συνέχεια άλλαξαν θέση λέγοντας ότι αυτό δεν υπάγεται στην δικαιοδοσία τους» μας λέει ο συμπάροικος.

Πηγή: Νέος Κόσμος

Καλαμαριά: Η Ιερά Μητρόπολη Ν. Κρήνης και Καλαμαριάς τιμά το έτος μνήμης για τον Προσφυγικό Ελληνισμό

Καλαμαριά: Η Ιερά Μητρόπολη Ν. Κρήνης και Καλαμαριάς τιμά το έτος μνήμης για τον Προσφυγικό Ελληνισμό

Συνέντευξη τύπου παραχωρήθηκε από την Ιερά Μητρόπολη Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς για την παρουσίαση του Προγράμματος Επετειακών Εκδηλώσεων Έτους Μνήμης Μικρασιατικού Ελληνισμού 1922-2022.

Η συνέντευξη έλαβε χώρα στο Προκόπειο Πολυδύναμο Εκκλησιαστικό Κέντρο, Καραμαούνα 29, και παρέστησαν δημοσιογράφοι από πρακτορεία ειδήσεων και από τοπικής και εθνικής εμβέλειας τηλεοπτικών σταθμών.

Μετά τον πρόλογο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς κ. Ιουστίνου την παρουσίαση πραγματοποίησαν ο π. Θεόδωρος Τσαμπατζίδης, υπεύθυνος των καλλιτεχνικών και εκπαιδευτικών εκδηλώσεων και ο κ. Θεοδόσης Κυριακίδης, διδάκτορας ιστορικός και ερευνητής.

Η Καλαμαριά, μια προσφυγική πόλη της Ελλάδας, τιμά το Έτος Μνήμης του Μικρασιατικού Ελληνισμού. Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τον ξεριζωμό των Ελλήνων και οι εκδηλώσεις που ξεκινούν θα διαρκέσουν όλη τη χρονιά, όπως έκανε γνωστό ο μητροπολίτης Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς, κ. Ιουστίνος.

Την ευθύνη έχει ο ερευνητής, επιστημονικός συνεργάτης της έδρας Ποντιακών Σπουδών στο Α.Π.Θ., Θεοδόσης Κυριακίδης. 

Τον Ιούνιο (16 και 17) διοργανώνεται επιστημονικό συμπόσιο με θέμα: «Ο ρόλος του Οικουμενικού Πατριαρχείου και των Ιεραρχών του πριν, κατά και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή». Θα συμμετάσχουν καταξιωμένοι καθηγητές πανεπιστημίου και ερευνητές και στόχος του είναι η ουσιαστική ανασκόπηση και η διεπιστημονική προσέγγιση του ρόλου του Οικουμενικού Πατριαρχείου και των Ιεραρχών του καθ’ όλη την τραγική περίοδο των ιστορικών γεγονότων της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, της Ανατολικής Θράκης και του Πόντου. 

Στις 19 Μαΐου, ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων, θα γίνουν τα αποκαλυπτήρια μνημείου αφιερωμένου στα 353.000 θύματα της Γενοκτονίας. Το μνημείο θα βρίσκεται στο προαύλιο Μητροπολιτικού Ιερού Ναού της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων στον Πολυχώρο τέχνης του Δήμου Καλαμαριάς Remezzo (27/5-10/6), θα είναι ανοιχτή για το κοινό έκθεση ζωγραφικής αφιερωμένη στην εκατονταετηρίδα (1922-2022) από τη Μικρασιατική Καταστροφή με τίτλο «Χαίρε Μικρασία». Στην έκθεση έχουν κληθεί και θα συμμετάσχουν είκοσι έξι (26) καλλιτέχνες από όλη την Ελλάδα και τα έργα τους δίνουν την ευκαιρία στον επισκέπτη να γνωρίσει πτυχές από τον πολιτισμό και την ιστορία του Μικρασιατικού Ελληνισμού στη διαχρονία του. 

Την Κυριακή 26 Ιουνίου στο Στάδιο του Απόλλωνα Καλαμαριάς θα δοθεί επετειακή συναυλία με τίτλο «Τα Σμυρναϊκά τραγούδια ποιος σου τα ́μαθε», με την λαϊκή τραγουδίστρια, Γλυκερία. Μαζί της ενώνουν τις φωνές τους τα μέλη της τετράφωνης Νεανικής Χορωδίας της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς υπό τη διεύθυνση του π. Θεοδώρου Τσαμπατζίδη με συνοδεία πολυμελούς ορχήστρας με καταξιωμένους μουσικούς δεξιοτέχνες της παράδοσης. 

Μία ακόμη συναυλία θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου στο Γήπεδο Νέας Μηχανιώνας με τη συμμετοχή του Δημήτρη Μπάση και της Νεανικής Χορωδίας κσι Ορχήστρας της Ιεράς Μητρόπολης. Παράλληλα, θα εκδοθούν ένα πολυτελές λεύκωμα με τα Προσφυγικά Κειμήλια της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς, στο οποίο θα παρουσιάζονται όλες οι εικόνες που έφεραν μαζί τους οι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, την ανατολική Θράκη και τον Πόντο και βρίσκονται στην κατοχή της Μητρόπολης, καθώς επίσης και ένα λεύκωμα για την Καλαμαριά, με τα πορίσματα των ιστορικών ερευνών, από τις αρχαιολογικές ανασκαφές στο Καραμπουρνάκι ως τις πτυχές της σύγχρονης εικόνας της πόλης, το οποίο ετοιμάζει ο ερευνητής Θεοδόσης Κυριακίδης.  

Η Ιερά Μητρόπολη θα κυκλοφορήσει επίσης δύο CD, ένα με τίτλο «Μικρασιατική Ραψωδία» σε στίχους του Θοδωρη Βουτσικάκη, μουσική του π. Θεόδωρου Τσαμπατζίδη, σολίστα τον Χρήστο Χαλκιά και τη συμμετοχή της Νεανικής Χορωδίας και Ορχήστρας της Μητρόπολης, και ένα δεύτερο με κείμενα του Φώτη Κόντογλου και παραμύθια από τη Μικρά Ασία.

«Προσφυγικά αθλητικά σωματεία στον Μεσοπόλεμο (1922-1940)»

«Προσφυγικά αθλητικά σωματεία στον Μεσοπόλεμο (1922-1940)»

Η Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους της να παρακολουθήσουν την 16η διαδικτυακή διάλεξη του κύκλου των διαλέξεων του «Λαϊκού Πανεπιστημίου», για τη φετινή περίοδο (Οκτώβριος 2021-Μάιος 2022), που αφιερώνεται στη συμπλήρωση 100 χρόνων από την εθνική τραγωδία της Mικρασιατικής καταστροφής, την Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2022, ώρα 8 μ.μ. με θέμα «Προσφυγικά αθλητικά σωματεία στον Μεσοπόλεμο (1922-1940)» και ομιλητή τον κ. Ανδρέα Μπαλτά, εκπαιδευτικό, Διδάκτορα Ιστορίας.

Τη διάλεξη μπορείτε να παρακολουθήσετε κάνοντας «κλικ» εδώ.

Με συγκίνηση γιορτάστηκε στην Καλαμαριά ο πολιούχος Άγιος Ευγένιος της Τραπεζούντας

Με συγκίνηση γιορτάστηκε στην Καλαμαριά ο πολιούχος Άγιος Ευγένιος της Τραπεζούντας

Ο προστάτης όλων των Ποντίων, ο Άγιος Ευγένιος της Τραπεζούντας, γιόρταζε και το πρωί της Παρασκευής 21 Ιανουαρίου 2022 τελέστηκε Δοξολογία στον Ιερό Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς, κ.κ Ιουστίνου, παρουσία του δημάρχου, Γιάννη Δαρδαμανέλη.

«Σήμερα είναι μία ξεχωριστή μέρα για την πόλη μας, την προσφυγομάνα Καλαμαριά. Σήμερα γιορτάζει ο πολιούχος Άγιος Ευγένιος ο Τραπεζούντιος, που συντρόφευσε και προστάτευσε τους Έλληνες πρόσφυγες της Ανατολής στο μεγάλο τους ταξίδι για την νέα πατρίδα, μετά τον ξεριζωμό τους, μετά τη γενοκτονία. Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή και η συγκίνηση μας είναι ακόμη μεγαλύτερη. Χρόνια πολλά στην Καλαμαριά μας», δήλωσε ο κ. Δαρδαμανέλης.

Ο δήμαρχος Καλαμαριάς κατέθεσε στεφάνι στην προτομή του Μητροπολίτη Χρύσανθου και ακολούθησε ο Πρόεδρος της Αδελφότητας Κρωμναίων, Ανέστης Αντωνιάδης. Παρόντες στον εορτασμό, όπου τηρήθηκαν όλα τα μέτρα προστασία κατά του covid 19, ήταν η Γενική Γραμματέας του δήμου, Ελένη Φύκα, οι βουλευτές Α’ Θεσσαλονίκης, Δημήτρης Κούβελας και Στράτος Σιμόπουλος, ο πολιτευτής Διαμαντής Γκολιδάκης, εκπρόσωποι των στρατιωτικών αρχών και Ποντιακών Συλλόγων της Καλαμαριάς.

Πηγή: Voria

Θα τιμήσουμε τα θύματα της Γενοκτονίας και ας διαφωνεί η Τουρκία

Θα τιμήσουμε τα θύματα της Γενοκτονίας και ας διαφωνεί η Τουρκία

του Κωνσταντίνου Χολέβα

Η πρόσφατη επίθεση της τουρκικής κυβερνήσεως στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Αικατερίνη Σακελλαροπούλου για τη χρήση του όρου Γενοκτονία μας θυμίζει ότι η γείτων χώρα ουδέποτε ζήτησε συγγνώμην για τα εγκλήματα των Οθωμανών και των Νεοτούρκων. Οι φωνές και οι διαμαρτυρίες θα συνεχισθούν καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους 2022, αλλά δεν πρέπει να πτοηθούμε. Θα τιμήσουμε όπως πρέπει τα θύματα της Γενοκτονίας του Ελληνισμού της Ανατολής: Με σοβαρότητα, με μελέτη των ιστορικών πηγών, με ανάδειξη της θυσιαστικής προσφοράς των κληρικών μας, χωρίς φανατισμό, χωρίς εκδικητικότητα.

Τα γεγονότα του 1922, γνωστά με τον γενικό όρο Μικρασιατική Καταστροφή, αποτελούν μία κλασική μορφή Γενοκτονίας. Οι Τούρκοι, αλλά και ορισμένοι Έλληνες αναθεωρητές, ισχυρίζονται ότι οι Τούρκοι απλώς αντέδρασαν στην παρουσία του Ελληνικού Στρατού .Όμως οι χρονολογίες τους διαψεύδουν. Ο διωγμός του Ελληνισμού αρχίζει το 1914 με τις σφαγές στη Φώκαια της Μικράς Ασίας, δηλαδή 5 χρόνια πριν από την αποβίβαση του Στρατού μας στη Σμύρνη. Για τις σφαγές του 1914 υπάρχει λεπτομερής καταγραφή στη Μαύρη Βίβλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η οποία εκδόθηκε το 1919.

Η νομική ορολογία περί Γενοκτονίας καθιερώθηκε διεθνώς με απόφαση του ΟΗΕ το 1948. Ο καθηγητής και νυν Υφυπουργός Παιδείας Άγγελος Συρίγος στο βιβλίο του “Ελληνοτουρκικές σχέσεις” χρησιμοποιεί τα στοιχεία του ορισμού του ΟΗΕ για να αποδείξει ότι πράγματι το 1922 έγινε Γενοκτονία, Δεν λησμονούμε και τη Γενοκτονία των Ποντίων, η οποία άρχισε το 1919. Τον Αύγουστο και Σεπτέμβριο του 1922, λοιπόν, τα Κεμαλικά τουρκικά στρατεύματα διέπραξαν τα εξής στις περιοχές που κατέλαβαν:

Συνέλαβαν όλους τους άνδρες ηλικίας 16 έως 55-60 ετών και τους οδήγησαν στον θάνατο δια των σφαγών ή δια της ασιτίας και της εξαντλήσεως στα Τάγματα Εργασίας (καταναγκαστικά έργα). Από τους 150.000 αμάχους που συνελήφθησαν στην περιοχή Σμύρνης έφτασαν στην Ελλάδα μόνον 320.

Προέβησαν σε μαζικές σφαγές Ελλήνων στη δυτική Μικρά Ασία (Αϊβαλί, Μοσχονήσια, Μαγνησία κ.α) όπως είχαν κάνει από το 1919 και στον Πόντο.

Κατέστρεψαν εσκεμμένως κατοικίες Ελλήνων με χαρακτηριστικό παράδειγμα την πυρπόληση της Σμύρνης.

Ανάγκασαν 1.000.000 Έλληνες να φύγουν ως πρόσφυγες για να γλυτώσουν τη ζωή τους.

Και όλα αυτά δεν έγιναν τυχαία ή από παρεκτροπές ατάκτων. Ήταν η συνέχεια ενός μελετημένου σχεδίου, το οποίο έθεσε σε ενέργεια το 1914 η ηγεσία των Νεοτούρκων για να εξοντώσει (ή εκδιώξει) όλους τους Χριστιανούς της Μικράς Ασίας (Έλληνες, Αρμενίους, Ασσυρίους κ.ά).

Η Ελληνική Πολιτεία έχει καθιερώσει να τιμάται η 14η Σεπτεμβρίου ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος. Επίσης έχει καθιερώσει να τιμάται στις 19 Μαΐου η Γενοκτονία των Ποντίων Ελλήνων. Εξ άλλου η Εκκλησία μας έχει καθιερώσει να τιμώνται ως Άγιοι ο Εθνομάρτυς Χρυσόστομος Σμύρνης και οι άλλοι κληρικοί, οι οποίοι βρήκαν μαρτυρικό θάνατο  στον Πόντο και στα παράλια της Μικράς Ασίας. Η μνήμη τους τιμάται κάθε χρόνο την Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.

Είναι καθήκον μας να αγωνισθούμε για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ελληνισμού της Ανατολής, όπως έχουν κάνει οι Αρμένιοι για τη σφαγή των ομοεθνών τους το 1915.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 22.1.2022

Η υπεραιωνόβια Πόντια σε ηλικία 107 χρονών έκανε την τρίτη δόση του εμβολίου για τον κορωνοϊό (Video)

Η υπεραιωνόβια Πόντια σε ηλικία 107 χρονών έκανε την τρίτη δόση του εμβολίου για τον κορωνοϊό

Από το πανέμορφο Λιβαδοχώρι Σερρών η Παρέσσα Ορφανίδου που τον περασμένο Σεπτέμβριου έκλεισε τα 106 χρόνια ζωής έκανε την Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2022 την τρίτη δόση του εμβολίου για τον κορωνοϊό συνοδευόμενη από τον γιο της στο κέντρο Υγείας Στρυμονικού.

Με χαρά την υποδέχτηκε όλο το νοσηλευτικό προσωπικό την οποία γνωρίζουν αλλά και αγαπούν μια και στο ίδιο κέντρο είχε κάνει και τις δύο προηγούμενες δόσεις.

    

Έστειλε το μήνυμα ότι όλοι πρέπει να κάνουμε το εμβόλιο στέλνοντας ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για το τέλος της πανδημίας λέγοντας χαρακτηριστικά ότι τα "εμβόλια είναι οι γιατροί".

Οι γιατροί δήλωσαν ότι την φροντίζουν τόσο στις τακτικές όσο και στις έκτακτες επισκέψεις της.

Σχετικά θέματα

- Η υπεραιωνόβια Πόντια που έκλεισε τα 104 χρόνια! Γεννήθηκε στον Πόντο!

- Η Πόντια Παρέσσα Ορφανίδου έγινε 106 ετών και αποκάλυψε το μυστικό της μακροζωίας της (Video)

Αναγνωρίστηκε επίσημα με ΦΕΚ η Ποντιακή λύρα ως παραδοσιακό όργανο

Αναγνωρίστηκε επίσημα με ΦΕΚ η Ποντιακή λύρα ως παραδοσιακό όργανο

Επίσημα πλέον αναγνωρίζονται από το κράτος τα λαϊκά μουσικά όργανα μεταξύ αυτών και η Ποντιακή λύρα.

Μετά από πολυετείς προσπάθειες παραγόντων και δασκάλων της παραδοσιακής μουσικής το υπουργείο Πολιτισμού αναγνωρίζει, επιτέλους, επίσημα το Δημοτικό Τραγούδι και τα παραδοσιακά μουσικά όργανα, καθορίζοντας τις προϋποθέσεις λειτουργίας των Σχολών Παραδοσιακής Μουσικής.

Σύμφωνα με το ΦΕΚ 77/Β/17-1-2022 όποιος σπουδάζει κάποιο παραδοσιακό όργανο σε μια μουσική σχολή ή ένα ωδείο ακολουθεί συγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών με επίπεδα, τάξεις και υποχρεωτικά μαθήματα και μπορεί να λάβει αναγνωρισμένο πτυχίο ή δίπλωμα μουσικοδιδασκάλου με την αντίστοιχη ειδίκευση. Πρόκειται για μια τεράστια τομή για τα ελληνικά δεδομένα σε ό,τι αφορά την παραδοσιακή μας μουσική και δικαιώνεται με αυτό τον τρόπο ο συνεχής αγώνας που κατέβαλαν κάποιοι μεγάλοι δάσκαλοι για να φτάσουμε σε αυτή την εξέλιξη.

Επίσης το πτυχίο της Ποντιακής Λύρας που θα δίνεται από τα ωδεία όλης της χώρας θα έχει την ίδια ισχύ έναντι των υπολοίπων κλασικών οργάνων, θεωρητικών κλπ.

Ο Ελληνισμός της Αυστραλίας ζητά από την κυβέρνηση Morrison αναγνώριση της Γενοκτονίας του Μικρασιατικού Ελληνισμού

Ο Ελληνισμός της Αυστραλίας ζητά από την κυβέρνηση Morrison αναγνώριση της Γενοκτονίας του Μικρασιατικού Ελληνισμού

Επιστολή Παπαστεργιάδη, Θεοφάνους, Στεφανίδη και Σταματοπούλου στον Αυστραλό πρωθυπουργό καλώντας την κυβέρνησή του να αναγνωρίσει επίσημα τις γενοκτονίες των Αρμενίων, Ασσυρίων, Ελλήνων και άλλων χριστιανικών μειονοτήτων, που διαπράχθηκαν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία μεταξύ 1915 και 1923.

Ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας, Βασίλης Παπαστεργιάδης ΟΑΜ, και ο πρόεδρος της Κυπριακής Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας, Θήο Θεοφάνους, με την υποστήριξη των Ποντιακών Ομοσπονδιών Αυστραλίας, απέστειλαν επιστολή στον Πρωθυπουργό της Αυστραλίας, Σκοτ Μόρισσον, καλώντας την κυβέρνησή του να αναγνωρίσει επίσημα τις γενοκτονίες σε βάρος των Αρμενίων, Ασσυρίων, Ελλήνων και άλλων χριστιανικών μειονοτήτων, που διαπράχθηκαν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία μεταξύ των ετών 1915 και 1923.

Η ενέργεια των δύο προέδρων ακολουθεί Ψήφισμα που εγκρίθηκε ομόφωνα από τη Βουλή στις 29 Νοεμβρίου 2021, που καλούσε την κυβέρνηση να αναγνωρίσει επίσημα αυτές τις γενοκτονίες.

Σημειώνουμε ότι η πρόταση στην Ομοσπονδιακή Βουλή υποστηρίχθηκε και από τα δύο μεγάλα κόμματα. Προτάθηκε από τον βουλευτή του Συνασπισμού Φιλελευθέρων-Εθνικών, Trent Zimmerman, και δευτερώθηκε από το βουλευτή του Εργατικού Κόμματος Joel Fitzgibbon.

Άλλοι ομιλητές στη συγκεκριμένη συνεδρίαση του Κοινοβουλίου, ήταν εκ μέρους της κυβέρνησης οι κ.κ. John Alexander και Julian Leeser, και εκ μέρους της αξιωματικής αντιπολίτευσης οι κ.κ. Josh Burns και Steve Georganas.

Σημειώνουμε ότι από το 2021 υπάρχουν 31 χώρες σε όλο τον κόσμο που έχουν αναγνωρίσει αυτές τις γενοκτονίες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Βραζιλίας, της Σουηδίας, της Ολλανδίας, της Αυστρίας, της Δανίας και του Βατικανού. Ήρθε η ώρα και η Αυστραλία να πράξει το ίδιο.

Η τουρκική κυβέρνηση αρνείται σθεναρά να αναγνωρίσει αυτές τις αδικίες του παρελθόντος. Πιστεύουμε ότι είναι προς το συμφέρον της ίδιας της Τουρκίας να αντιμετωπίσει το παρελθόν της και να ζητήσει επίσημα συγγνώμη.

Αυτό ακριβώς έκανε η Γερμανία μετά τη γενοκτονία και το ολοκαύτωμα που διεπράχθη σε βάρος των Εβραίων κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν μια σημαντική ηθική παραδοχή από τη Γερμανία.

Πιστεύουμε ότι αυτό δεν πρέπει να είναι ένα κομματικό πολιτικό ζήτημα ενόψει των ερχόμενων εκλογών. Ζητήσαμε από τον πρωθυπουργό και ζητάμε και από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να σεβαστούν την ομόφωνη πρόταση της Βουλής και να την υλοποιήσουν.

- Βασίλης Παπαστεργιάδης, πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας

- Θήο Θεοφάνους, πρόεδρος της Κυπριακής Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας

- Πέτρος Στεφανίδης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων Αυστραλίας

- Σιμέλα Σταματοπούλου, πρόεδρος της Αυστραλιανής Ομοσπονδίας Ποντιακών Συλλόγων

Η επιστολή προς τον πρωθυπουργό της Αυστραλίας, αξιότιμο Scott Morrison

Θέμα: Ομόφωνη έγκριση Ψηφίσματος στην Ομοσπονδιακή Βουλή που καλεί την κυβέρνηση να αναγνωρίσει επίσημα τις γενοκτονίες των Αρμενίων, Ασσυρίων, Ελλήνων και άλλων χριστιανικών μειονοτήτων που διέπραξε η Οθωμανική Αυτοκρατορία μεταξύ 1915 και 1923.

Αξιότιμε Πρωθυπουργέ,

Ως Πρόεδροι της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας και της Κυπριακής Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας, μαζί με τους Προέδρους των Ποντιακών Ομοσπονδιών Αυστραλίας, σας γράφουμε για να σας προτρέψουμε να ενεργήσετε επί της πρότασης που ψηφίστηκε από τη Βουλή στις 29 Νοεμβρίου 2021, και καλούσε την κυβέρνηση να αναγνωρίσει επίσημα τις γενοκτονίες των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων που διαπράχθηκαν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία κατά την περίοδο 1915 έως 1923.

Από το 2021, υπάρχουν 31 χώρες σε όλο τον κόσμο που έχουν αναγνωρίσει αυτές τις γενοκτονίες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Βραζιλίας, της Σουηδίας, της Ολλανδίας, της Αυστρίας, της Δανίας και του Βατικανού.

Μετά την έγκριση αυτού του ψηφίσματος στο Κοινοβούλιο με δικομματική υποστήριξη, είναι πλέον καιρός η αυστραλιανή κυβέρνηση να αναγνωρίσει και επίσημα αυτές τις γενοκτονίες.

Η τουρκική κυβέρνηση αρνήθηκε σταθερά να αναγνωρίσει αυτές τις αδικίες του παρελθόντος. Πιστεύουμε ότι είναι προς το συμφέρον της ίδιας της Τουρκίας να αντιμετωπίσει το παρελθόν της και να ζητήσει επίσημα συγγνώμη. Αυτό ακριβώς έκανε η Γερμανία μετά τη γενοκτονία και το ολοκαύτωμα που διέπραξαν στους Εβραίους στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν μια σημαντική ηθική παραδοχή από τη Γερμανία.

Η πρόταση στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο έγινε από το μέλος της κυβέρνησης Trent Zimmerman και δευτερώθηκε από τον Joel Fitzgibbon των Εργατικών. Άλλοι ομιλητές της κυβέρνησης ήταν οι John Alexander και Julian Leeser και από την αντιπολίτευση οι Josh Burns και Steve Georganas

Κύριε Πρωθυπουργέ, δεδομένης της ομόφωνης υποστήριξης από το Κοινοβούλιο για την ανάληψη δράσης από την κυβέρνηση για την επίσημη αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων, σας ζητάμε να ενεργήσετε για να επιτευχθεί αυτό.

Αυτό δεν πρέπει να είναι ένα κομματικό πολιτικό ζήτημα ενόψει των ερχόμενων εκλογών. Οι κοινότητές μας θα καλωσόριζαν τη δράση της κυβέρνησής σας για να επιδιώξει να αντιμετωπίσει αυτό το ιστορικό λάθος μέσω του πρώτου βήματος αναγνώρισης ότι συνέβη.

Με εκτίμηση,

- Βασίλης Παπαστεργιάδης, Πρόεδρος Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας

- Θήο Θεοφάνους, Πρόεδρος Κυπριακής Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας

- Πέτρος Στεφανίδης και Σιμέλα Σταματοπούλου, Πρόεδροι Ποντιακών Ομοσπονδιών Αυστραλίας

Κοινοποίηση: Υπουργό Εξωτερικών Marise Payne, Αρχηγό της Αντιπολίτευσης κ. Anthony Albanese, Σκιώδη Υπουργό Εξωτερικών γερουσιαστής Penny Wong.

Οι ίδιοι ομογενείς έστειλαν και την ακόλουθη επιστολή στον βουλευτή Zimmerman:

Προς τον αξιότιμο βουλευτή Trent Zimmerman,

Αγαπητέ κύριε Zimmerman,

Ως Πρόεδροι της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας και της Κυπριακής Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας μαζί με τους Προέδρους των Ποντιακών Ομοσπονδιών Αυστραλίας, σας γράφουμε για να σας συγχαρούμε για την πρόταση που ψηφίστηκε από τη Βουλή στις 29 Νοεμβρίου 2021 και που καλούσε την κυβέρνηση να αναγνωρίσει επίσημα τις γενοκτονίες των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων που διαπράχθηκαν από την Οθωμανική Αυτοκρατορία την περίοδο 1915 έως 1923.

Μετά την έγκριση αυτού του ψηφίσματος στο Κοινοβούλιο με δικομματική υποστήριξη, στείλαμε επίσης επιστολή στον Πρωθυπουργό, Scott Morrison, ζητώντας από την αυστραλιανή κυβέρνηση να αναγνωρίσει επίσημα αυτή τη γενοκτονία.

Δεδομένης της ομόφωνης υποστήριξης από το Κοινοβούλιο προς την κυβέρνηση να αναλάβει δράση για την επίσημη αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων, ζητάμε τώρα να συνεχίσετε να πιέζετε την κυβέρνηση για να πραγματοποιηθεί αυτό.

Πηγή: Νέος Κόσμος

Συνάντηση με τους απογόνους του εθνομάρτυρα δημοσιογράφου Νίκου Καπετανίδη, Σοφία και Κώστα Καπετανίδη

Συνάντηση με τους απογόνους του εθνομάρτυρα δημοσιογράφου Νίκου Καπετανίδη, Σοφία και Κώστα Καπετανίδη

του Νίκου Ασλανίδη

«Θα μάθετε από τους ολίγους που θα περισωθούν ότι μήτε το θάρρος, μήτε η ψυχραιμία με εγκατέλειψαν ως την τελευταία μου στιγμή… Εντούτοις η ψυχή μου βαρύτατα πενθεί διότι σας αφήνω για πάντα… Τέτοιος θάνατος σαν το δικό μου είναι ωραίος, δοξασμένος… Γι’ αυτό μη λυπηθείτε… Ο θάνατος είναι τιμή για όλους μας. Θαρσείτε και καρτερείτε, μια φορά κάνεις πεθαίνει…».

Αυτά έγραψε στην τελευταία του επιστολή ο εθνομάρτυρας Νίκος Καπετανίδης, μια μέρα πριν τον τραγικό θάνατό του.

Ήταν 21 Σεπτεμβρίου του 1921 όταν ο μαχητικός δημοσιογράφος Νίκος Καπετανίδης οδηγούνταν στην αγχόνη, στην πλατεία της Αμάσειας. Οι τελευταίες του λέξεις ήταν: «Ζήτω η Ελλάς»…

Ο νεοσύστατος σύλλογος δράσης Νίκος Καπετανίδης, αποφάσισε να στήσει το άγαλμα του στο μητροπολιτικό πάρκο Παύλου Μελά, ακριβώς 100 χρόνια μετά… Παρόντες ήταν και οι απόγονοί του Σοφία και Κώστας Καπετανίδης…

Πως αισθανθήκατε όταν είδατε το άγαλμα του Νίκου Καπετανίδη στο μητροπολιτικό πάρκο του Παύλου Μελά;

Σοφία: Είμαι πολύ συγκινημένη, υπερήφανη, δικαιωμένη και βαθιά ευγνώμων για την κατασκευή και τοποθέτηση του αγάλματος του Νίκου Καπετανίδη στο πάρκο Παύλου Μελά. Είναι ένας πολύ όμορφος χώρος και με την ανάπλαση που πρόκειται να γίνει πιστεύω θα είναι ένα στολίδι για την πόλη της Θεσσαλονίκης.

Ήταν μια μεγάλη αναγνώριση και δικαίωση στο πρόσωπο του Νίκου Καπετανίδη για τον αγώνα που έδωσε και για τα πιστεύω του για τα οποία θυσιάστηκε.

Σκεφτόμουν πόσο περήφανος αλλά και δικαιωμένος θα ήταν ο παππούς μου Κώστας Καπετανίδης, (αδελφός του Νίκου), αλλά και ο πατέρας μου Νίκος αν έβλεπαν αυτή την αναγνώριση! Είναι πολύ σημαντικό για κάποιον που έχει δώσει τη ζωή του για έναν σκοπό να δικαιώνεται (έστω και μετά από τόσα χρόνια) και ελπίζω να έχουν παρόμοια αναγνώριση και άλλα θύματα της Γενοκτονίας.

Τα χρήματα για αυτό το άγαλμα δόθηκαν κυρίως από ομογενείς. Πως είδατε αυτή τη χειρονομία τους;

Σοφία: Θα ήθελα να ευχαριστήσω μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου, τους ομογενείς μας για την τόσο πολύτιμη βοήθεια τους για την πραγματοποίηση της εκδήλωσης. Αυτοί οι άνθρωποι είναι τόσο μακριά αλλά στην ουσία ίσως πολύ πιο κοντά από εμάς, στην πατρίδα τους, στην ιστορία της και στους ήρωες της. Είναι ενωμένοι μεταξύ τους και κρατάνε τόσο βαθιά μέσα τους την ιστορία τους ώστε αυτό να μην σβήνει και να περνάει από γενιά σε γενιά και μόνο ένα πολύ μεγάλο μπράβο τους αξίζει! Ήταν μεγάλη μας τιμή όλο αυτό που έκαναν για εμάς, ως οικογένεια Καπετανίδη και πραγματικά ήταν απίστευτη η χαρά μας που τίμησαν και αυτοί με την παρουσία τους τον Νίκο Καπετανίδη.

Συμπληρώθηκε ένας αιώνας από την ημέρα της θυσίας του Νίκου Καπετανίδη. Δυστυχώς όμως οι περισσότεροι νεοέλληνες αγνοούν την ιστορία του. Θα μπορούσατε να μας πείτε λίγα λόγια για τη ζωή του;

Κώστας: Ο Νίκος γεννήθηκε το 1889 στο Ρίζιο και έζησε στην Τραπεζούντα όλη την ζωή του. Φοίτησε στο περίφημο εκπαιδευτικό ίδρυμα του Φροντιστηρίου και αποφοίτησε το 1907. Ως μαθητής ήταν μέτριος αλλά ήταν ο καλύτερος στην έκθεση και του άρεσε πολύ η λογοτεχνία. Αυτό τον οδήγησε από την τελευταία τάξη του Γυμνασίου να γράφει χρονογραφήματα και άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες της Τραπεζούντας. Το 1910, ο Κτενίδης με την αμέριστη συμπαράσταση του Νίκου, θα εκδώσει το 15νθήμερο φιλολογικό και λαογραφικό περιοδικό «Επιθεώρησις», στο οποίο τα περισσότερα κείμενα τα γράφουν οι δύο τους. Ο Νίκος θα είναι επισήμως ο αρχισυντάκτης του περιοδικού, με το ψευδώνυμο «Σπύρος Φωτεινός».

Το 1912 ο Νίκος εκδίδει την πρώτη σειρά «Διηγημάτων» του, η οποία δυστυχώς έμελλε να είναι και η μόνη, λόγω της επεισοδιακής και σύντομης ζωής του. Την υπέγραψε με το ίδιο ψευδώνυμο «Σπύρος Φωτεινός», ενώ τη σειρά προλογίζει ο γνωστός Πόντιος λογοτέχνης της εποχής Γιάννης Κανονίδης από την Ανάπα της Ρωσίας.

Με το ξέσπασμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου τον καλούν να καταταχθεί στο τουρκικό στρατό. Επειδή οι συνθήκες είναι άθλιες θα λιποτακτήσει και θα κρυφτεί (έως την άφιξη των Ρώσων) στη μονή Θεοσκέπαστου. Τότε (1916) θα εκδώσει την εβδομαδιαία εφημερίδα «Σάλπιγγα». Μέσα από τις σελίδες της ο Νίκος γράφει για τις αναγεννημένες ελπίδες ανεξαρτησίας του Πόντου αλλά και τη λαχτάρα του για την ένωση με την Ελλάδα. Δυστυχώς, από αυτήν την εφημερίδα δεν έχουν διασωθεί αντίτυπα. Με την επάνοδο των Τούρκων (2/1918) θα κλείσει την «Σάλπιγγα», γιατί διεξάγονται  εναντίον του (και άλλων πατριωτών Ποντίων) έρευνα από τις τουρκικές αρχές για φιλελληνική προπαγάνδα μέσω της εφημερίδας.

Έτσι, 27 Οκτωβρίου 1918 γεννιέται η «Εποχή». Το χαράκωμα από το οποίο, για τα λιγοστά εναπομείναντα χρόνια του, θα δώσει το δικό του αγώνα. Τον αγώνα για την ενημέρωση των συμπολιτών του, αλλά και την αποκάλυψη της αλήθειας σχετικά με τον κατατρεγμό του ελληνικού στοιχείου.

Η βασική πλευρά της αρθρογραφίας του είναι ο εθνικός αγώνας του για την απελευθέρωση από τους Τούρκους και την «...απ' ευθείας Ένωση του Πόντου με την Ελλάδα...» όπως βροντοφώναξε στο δικαστήριο της Αμάσειας, ενώ απέναντί του έβλεπε την κρεμάλα που τον περίμενε.

Η δεύτερη πλευρά του είναι του Έλληνα δημοσιογράφου που αρνήθηκε την λογοκρισία και πέθανε για τα πιστεύω του. Και πραγματικά δεν υπάρχουν πολλοί Έλληνες δημοσιογράφοι που θυσιάστηκαν για την ελεύθερη δημοσιογραφία.

Η τρίτη είναι τo παιδαγωγικό και πολιτικό του όραμα. Ο Νίκος πίστευε ότι μόνο μέσω μιας προοδευτικής και ουσιαστικής παιδείας θα μπορέσουν να «...ευρεθούν οι ωραίοι στο σώμα και ωραίοι στην ψυχή Νέοι, να γίνουν οι κήρυκες της λαϊκής αποσκλάβωσης και οι πρόδρομοι μιας εθνικής και κοινωνικής ωριμότητας του ανατολικού Ελληνισμού...» (άρθρο «Το Λαϊκό Ξύπνημα», 22/9/1920). Αυτή την πλευρά του την έχει αναδείξει ο καθηγητής της Γενοκτονίας Κώστας Φωτιάδης.

Η τέταρτη διάσταση είναι οι προοδευτικές απόψεις του για το κοινωνικό ζήτημα. Υπερασπιζόταν με πάθος τον φτωχό και απλό λαό έναντι του κεφαλαίου, είτε επρόκειτο για το τουρκικό είτε για το ελληνικό κεφάλαιο. Έγραψε βίαια εναντίον των πλούσιων Ελλήνων που δεν έδιναν μέρος του ιδιωτικού τους πλούτου για την ανακούφιση των προσφύγων συμπατριωτών τους. Ενάντια στους εργοδότες που έδιναν μισθούς πείνας στους υπαλλήλους τους, ενώ βροντοφώναξε στους εφόρους των ελληνικών σχολείων: «...Ψηφίσατε ικανοποιητικά ποσά. να φανέ να χορτάσουν και να μην ψωμοζητούν και να μην δανείζονται και να μην εκτίθονται στην εντροπήν οι δάσκαλοι...».

Φυσικά όλα αυτά τον έκαναν εχθρό του καθεστώτος του Κεμάλ και όταν αποφασίστηκε η ανοικτή πλέον γενοκτονία, ανάμεσα στους πρώτους που συνελήφθησαν ήταν και ο Νίκος. Όπως γράφει στην οικογένεια του «…Να κατηγορηθούμε  ως επαναστάτες και να γίνη ο αλύπητος θερισμός των επιστημόνων, των μορφωμένων, των διανοούμενων… Τέτοιος θάνατος σαν τον δικό μας είναι ωραίος, δοξασμένος… Γι' αυτό μη λυπηθείτε… Εσύ, μανούλα μου, εκαρτέρησον. Ετίμησα τα στήθια σου και το όνομά σου με τον θάνατό μου… Ο θάνατος είναι τιμή για όλους μας … Θαρρείτε και καρτερείτε… Μια φορά κανείς πεθαίνει…».

Η ποινή που του επιβλήθηκε, ήταν φυσικά θάνατος με απαγχονισμό. Στις 21 Σεπτεμβρίου 1921 το πρωί ο Νίκος με τους υπόλοιπους Τραπεζούντιους οδηγήθηκε στην αγχόνη. Η  τελευταία κραυγή του όταν ανέβηκε στο ικρίωμα, ήταν: «ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ!».

Ευτυχώς μας έμεινε η «ΕΠΟΧΗ» που διέσωσε ο πάππους μου Κώστας, η οποία ήταν την πνευματική κληρονομιά και παρακαταθήκη του στην Ιστορία του Πόντου : «…Ενθυμούμαι και την "Εποχή". Μου φαίνεται πάντοτε πως ήταν ωσάν πρόδρομος στην πνευματική αναγέννηση του τόπου μας…» έγραψε στο τελευταίο γράμμα του…

Έναν αιώνα μετά, το βαθύ κράτος της Τουρκίας συνεχίζει να προκαλεί. Πως θα έπρεπε να αντιδράσει η Ελλάδα;

Κώστας: Αλίμονο οι δύο λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν! Καμία μάνα δεν πρέπει να χάσει το παιδί της σε ένα ανόητο πόλεμο. Ο μόνος δρόμος των δύο γειτονικών λαών είναι ο δρόμος της ειρηνικής συνύπαρξης και του αλληλοσεβασμού. Όμως όλοι ξέρουμε τα προβλήματα τα δημιουργεί το βαθύ κράτος της Τουρκίας και η έλλειψη πραγματικής δημοκρατίας στο γειτονικό κράτος. Ευτυχώς η ελληνική απάντηση είναι της ήρεμης δύναμης που δεν ζητάει τίποτα αλλά δεν παραχωρεί και τίποτα. Θεωρώ ότι αργά ή γρήγορα η γειτονική χώρα θα βαδίσει στον δρόμο της πλήρους δημοκρατίας και έτσι θα λυθούν τα όποια προβλήματα.

Σκέφτεστε να επισκεφθείτε την Τραπεζούντα όπου έδρασε ο Νίκος Καπετανίδης;

Σοφία: Θα θέλαμε πολύ να πάμε για να δούμε για ιστορικούς λόγους τα μέρη που έζησε και πέθανε ο Νίκος Καπετανίδης, αλλά οι πρόσφατες απαγορεύσεις εισόδου σε Πόντιους συμπατριώτες μας, μας κάνουν να αναβάλουμε την επίσκεψη μας για άλλους καταλληλότερους καιρούς.

 

Στη Θεσσαλονίκη ιδρύθηκε πρόσφατα  ο σύλλογος δράσης του Νίκου Καπετανίδη. Θα συμμετέχετε σε αυτόν τον σύλλογο;

Κώστας: Ήδη είχαμε μια πρώτη συνεργασία για την προετοιμασία των εκδηλώσεων και θέλω πραγματικά να  ευχαριστήσω όλα τα μέλη του συλλόγου για την σημαντική προσφορά τους στην πραγματικά άρτια εκδήλωση. Θα είναι πραγματική χαρά μου να βοηθήσω σε ότι και όσο μου ζητηθεί από τον σύλλογο αυτό, που φέρει το όνομα της οικογένειάς μου.

 

Τι άλλο σκέφτεστε να κάνετε για να γίνει γνωστό το έργο και η θυσία του Νίκου Καπετανίδη.

Κώστας: Ακολουθώντας την επιθυμία του παππού μου Κώστα - αδελφού του Νίκου- το 2018 εξέδωσα το πρώτο μου βιβλίο «Νίκος Καπετανίδης, ο ηρωϊκός δημοσιογράφος του Πόντου» (εκδόσεις Ινφογνώμων), το οποίο αποτελούσε μια ιστορική βιογραφία της ζωής του Νίκου Καπετανίδη , με αναφορές στα σημαντικότερα άρθρα του στην εφημερίδα του.

Τώρα πολύ πιο ώριμος, μετά από δεκαετή ενασχόληση και μελέτη, σκοπεύω στο τέλος του χρόνου να  εκδώσω το δεύτερο βιβλίο μου, με σκοπό να παρουσιάσω στον αναγνώστη τη πολυδιάστατη προσωπικότητα και τις εθνικές, πολιτικές και κοινωνικές ιδέες  του σπουδαίου αυτού άνδρα, ίσως ο σπουδαιότερος πολιτικός και παιδαγωγός του Πόντου σύμφωνα με τον  καθηγητή Κώστα Φωτιάδη. Ο Νίκος Καπετανίδης είχε ριζοσπαστικά προοδευτικές απόψεις στα εθνικά , κοινωνικά και εκπαιδευτικά ζητήματα της εποχής του και πρόλαβε στα λίγα χρόνια της ζωής του να βάλει την ανεξίτηλη σφραγίδα του στην ιστορία του Ελληνισμού του Πόντου.

Μια βδομάδα μετά τα εγκαίνια άγνωστοι βάνδαλοι προκάλεσαν ζημιές στο μνημείο του Νίκου Καπετανίδη. Αφαίρεσαν γλυπτές αναπαραστάσεις που υπήρχαν στη βάση και έσπασαν μάρμαρα… Πως αισθανθήκατε όταν μάθατε για τον βανδαλισμό του μνημείου;

Κώστας: Δυστυχώς λίγες μόλις μέρες χρειάστηκαν για να γίνει ο βανδαλισμός του μνημείου. Πραγματικά αισθανθήκαμε ντροπή και μεγάλη στεναχώρια. Δεν είναι δυνατόν ένα μνημείο για την κατασκευή του οποίου  απαιτήθηκε συστράτευση όλης της Ποντιακής ομογένειας και αγώνας περίπου ενός έτους, να απαιτούνται λίγες μόνο μέρες για να υποστεί βανδαλισμό. Η ιστορία του Ποντιακού και Ελληνικού λαού δεν μπορεί να καταστρέφεται, για να πάρουν κάποιοι λίγο μέταλλο. Από την άλλη δεν αποκλείω και το ενδεχόμενο να έγινε σκόπιμα σύμφωνα με οργανωμένο σχέδιο. Οι αστυνομικές αρχές ας διαλευκάνουν την υπόθεση. Το σίγουρο είναι ότι η ιστορία μας πρέπει να διαφυλαχθεί με κάθε μέσο γιατί ένας λαός μπορεί να πορευτεί στο μέλλον με ούριο άνεμο, μόνο αν γνωρίζει καλά το παρελθόν του ώστε να αποφύγει να κάνει τα ίδια λάθη ξανά και ξανά.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Μακεδονία"

Νέο Δ.Σ. στο Ποντιακό Πολιτιστικό Σύλλογο Ακροποτάμου

Νέο Δ.Σ. στο Ποντιακό Πολιτιστικό Σύλλογο Ακροποτάμου

Νέο Δ.Σ. εξελέγη στον Ποντιακό Πολιτιστικό Σύλλογο Ακροποτάμου ύστερα από τις εκλογές που διεξήχθησαν και τις αρχαιρεσίες που ακολούθησαν. Η νέα σύνθεση έχει ως εξής:

Πρόεδρος: Μεξίδης Ιωάννης

Αντιπρόεδρος: Βασιλειάδου Αικατερίνη 

Γενικός Γραμματέας: Λιβάρδας Χαρίλαος

Ταμίας: Βασιλειάδου Ελευθερία του Κλεάνθη

Μέλος: Μανουσαρίδου Ελπίδα

Αναπληρωματικά μέλη: Παπαδοπούλου Συμέλα, Φυτανίδης Χρήστος

Αδελφοποίηση με Σύλλογο της Σερβίας για τους Μίθριους της Καλαμαριάς

Αδελφοποίηση με Σύλλογο της Σερβίας για τους Μίθριους της Καλαμαριάς

Με αφορμή την αδελφοποίηση του Ποντιακού Πολιτιστικού Συλλόγου Καλαμαριάς "Οι Μίθριοι" με τον Καλλιτεχνικό και Πολιτιστικό σύλλογο του Νόβι Σαντ KUD "SVETOZAR MARKOVIĆ", και μετά από πρόσκληση του δημάρχου, την Καλαμαριά επισκέφτηκε από τις 26/11/2021 έως 29/11/202, η Επαρχιακή υπουργός της Κυβέρνησης της Σερβικής Επαρχίας της Βοϊβοντίνας κυρία Ντράγκανα Μιλόσεβιτς.

Την Επαρχιακή Υπουργό και το επιτελείο της συνόδευε σε όλες τις συναντήσεις της η Πρόεδρος του Ποντιακού Συλλόγου Καλαμαριάς οι Μίθριοι, Φωτεινή Τζιδημοπούλου. Η κυρία Μιλόσεβιτς εκτός του Δημάρχου Καλαμαριάς συναντήθηκε με την Αντιπεριφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας κυρία Βούλα Πατουλίδου και τον Μητροπολίτη Καλαμαριάς σεβασμιώτατο κ. Ιουστίνο.

Ο Ποντιακός Πολιτιστικός Σύλλογος Καλαμαριάς "Οι Μίθριοι" παρέθεσαν γεύμα προς τιμήν της Υπουργού όπου είχε την ευκαιρία να γευτεί ποντιακά εδέσματα και να χορέψει χορούς του Πόντου στο Κτήμα Περέκ στο Μονοπήγαδο.

Τα μέλη του συλλόγου δώρισαν στην κυρία Μιλόσεβιτς ένα μαρμάρινο ημεροστάτη, γκραβούρες με τον χάρτη του Πόντου και βιβλία για την Ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού ευγενική χορηγία του κ. Θεοδόση Κυριακίδη επιστημονικού συνεργάτη της Έδρας Ποντιακών Σπουδών του Α.Π.Θ., καθώς επίσης και την εικόνα του Αγίου Γεωργίου Περιστερεώτα.

Η κυρία Μιλόσεβιτς δήλωσε ότι η αδελφοποίηση των δύο συλλόγων είναι σημαντικό γεγονός γιατί δίνει την δυνατότητα οι δύο λαοί με αυτόν τον τρόπο να γνωρίσουν ο ένας τον πολιτισμό του άλλου, κάλεσε επίσης τα μέλη του συλλόγου Μίθριοι να επισκεφθούν την Βοϊβοντίνα και το Νόβι Σαντ.

Νέο Δ.Σ. εξελέγη στο Σύλλογο Ποντίων Φοιτητών και Σπουδαστών Θεσσαλονίκης

Νέο Δ.Σ. εξελέγη στο Σύλλογο Ποντίων Φοιτητών και Σπουδαστών Θεσσαλονίκης

Νέο Δ.Σ. εξελέγη στο Σύλλογο Ποντίων Φοιτητών και Σπουδαστών Θεσσαλονίκης ύστερα από τις εκλογές που διεξήχθησαν και τις αρχαιρεσίες που ακολούθησαν. Η νέα σύνθεση έχει ως εξής:

Πρόεδρος: Παλασίδου Ανθούλα

Αντιπρόεδρος: Δημητριάδης Μάριος

Γενική Γραμματέας: Κεφαλίδου Αθηνά

Ειδική Γραμματέας: Τσαντζάλη Μαρία

Ταμίας: Κωνσταντινίδης Γεώργιος

Μέλη Χαλκίδου Ελένη, Χρυσικός Κυριάκος

Λεύκωμα για τα 90 χρόνια της θα εκδώσει η Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης

Λεύκωμα για τα 90 χρόνια της θα εκδώσει η Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης

Η Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης με απόφαση που έλαβε στη συνεδρίασή της Τρίτης 21/12/2021 αποφάσισε να προχωρήσει στην προετοιμασία έκδοσης «λευκώματος» για την ιστορική διαδρομή της Ευξείνου Λέσχης, ενόψει της συμπλήρωσης 90 χρόνων ζωής του Σωματείου, τον Μάιο του έτους 2023.

Προς τον σκοπό αυτόν, συνέστησε ειδική επιτροπή από επιστήμονες και στελέχη της Λέσχης, η οποία ανέλαβε τον συντονισμό όλων των σχετικών ενεργειών (έρευνα, συλλογή, καταγραφή, ταξινόμηση, τεκμηρίωση υλικού).

Ενημερώνει τα μέλη και τους φίλους ότι όσοι διαθέτουν στοιχεία, μαρτυρίες, ντοκουμέντα κλπ. από προσωπικά ή οικογενειακά αρχεία, να συνδράμετε στην προσπάθεια συγκέντρωσης υλικού, συμπληρωματικού προς αυτό που υπάρχει στο πλούσιο αρχείο της Ευξείνου Λέσχης.

Αφού γίνει ψηφιακή επεξεργασία αυτού του υλικού, θα επιστραφεί ακέραιο στους ιδιοκτήτες και κατόχους του.

Όσοι κατέχουν τέτοια στοιχεία και επιθυμούν να προσφέρουν αυτή την πολύτιμη βοήθεια, παρακαλούνται να επικοινωνήσουν με τη γραμματεία μας (Κυρία Έφη Ουζουνίδου, τηλ. 2310241753) για να συνεργαστούν, στη συνέχεια, με την αρμόδια επιτροπή.