Θρήνος στη Δράμα: Νεκρός σε τροχαίο ο αντιδήμαρχος και Πρόεδρος του Ποντιακού Συλλόγου Μικροχωρίου

Θρήνος στη Δράμα: Νεκρός σε τροχαίο ο αντιδήμαρχος και Πρόεδρος του Ποντιακού Συλλόγου Μικροχωρίου

Έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα της Κυριακής ο αντιδήμαρχος Καθαριότητας του δήμου Δράμας Χρήστος Κυριακίδης έπειτα από τροχαίο δυστύχημα.

Το δυστύχημα σημειώθηκε στον νότιο περιφερειακό της Δράμας, όταν για άγνωστους μέχρι στιγμής λόγους, το όχημα που οδηγούσε ο 38χρονος Χρήστος Κυριακίδης προσέκρουσε σε κολόνα.

Μάλιστα τα Θεοφάνεια βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη και βούτηξε για τον Σταυρό.

Δήμαρχος Δράμας: Η ξαφνική και αναπάντεχη απώλεια, κάνει πιο βαριά τη λύπη μου

«Τα λόγια είναι φτωχά για να εκφράσω τα συναισθήματά μου. Με βαθιά θλίψη και οδύνη πληροφορήθηκα την απώλεια του φίλου μου και συνεργάτη μου στον Δήμο Δράμας Χρήστου Κυριακίδη», τόνισε σε ανάρτησή του ο δήμαρχος Δράμας Χριστόδουλος Μαμσάκος.

Όπως αναφέρει ο κ. Μαμσάκος, «η ξαφνική και αναπάντεχη απώλεια, κάνει πιο βαριά τη λύπη μου.

Ο Χρήστος ήταν ένας λάτρης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης την οποία υπηρέτησε με συνέπεια από τη θέση του Αντιδημάρχου Καθαριότητας - Ανακύκλωσης και Κοινοτήτων του Δήμου, ενώ υπήρξε πριν ένας άξιος Πρόεδρος και στην Κοινότητα Μικροχωρίου.

Εξίσου μεγάλη ήταν και η προσφορά του στον Πολιτισμό, μέσα από τον αγαπημένο του Ποντιακό Πολιτιστικό Σύλλογο Μικροχωρίου.

Στάθηκε πάντα ακούραστος μαχητής της ζωής, άνθρωπος φιλότιμος, δυναμικός, με ήθος και δημιουργικότητα ιδιαίτερα αγαπητός σε όσους συνεργάστηκαν μαζί του.

Για όσους τον γνωρίσαμε η απώλειά του αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό.

Ήταν πάντα δίπλα μου και είχα μαζί του μια ανθρώπινη και βαθιά σχέση. Στην οικογένειά του, στους οικείους του και στα αγαπημένα του πρόσωπα, απευθύνω τα πιο ειλικρινή συλλυπητήρια».

«Το Ποντιακό θέατρο στη Ρωσία και στην πρώην Σοβιετική Ένωση»

«Το Ποντιακό θέατρο στη Ρωσία και στην πρώην Σοβιετική Ένωση»

Η Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους της να παρακολουθήσουν την 14η διαδικτυακή διάλεξη του κύκλου των διαλέξεων του «Λαϊκού Πανεπιστημίου», για τη φετινή περίοδο (Οκτώβριος 2021 - Μάιος 2022), που αφιερώνεται στη συμπλήρωση 100 χρόνων από την εθνική τραγωδία της Mικρασιατικής καταστροφής, την Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2022, ώρα 8 μ.μ. με θέμα «Το Ποντιακό θέατρο στη Ρωσία και στην πρώην Σοβιετική Ένωση» και ομιλητή τον κ. Κωνσταντίνο Φωτιάδη, Ομότ. Καθηγητή Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.

Τη διάλεξη μπορείτε να παρακολουθήσετε κάνοντας «κλικ» στον σύνδεσμο εδώ.

1922, Ιστορία που αντηχεί ακόμα – Συνέντευξη του Αλ. Θεοδωρίδη

1922, Ιστορία που αντηχεί ακόμα – Συνέντευξη του Αλ. Θεοδωρίδη

Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση για το νέο ημερολόγιο 2022 των εκδόσεων Α/συνεχεια με τον επιμελητή της έκδοσης Αλέξη Θεοδωρίδη.

Συνέντευξη στον Νίκο Ταυρή, για τον δρόμο.

Ο τίτλος του ημερολογίου των εκδόσεων Α/συνέχεια για το 2022 είναι «1922, Ιστορία που αντηχεί ακόμα». Για ποιο λόγο επιλέχθηκε αυτό το θέμα και αυτός ο τίτλος;

Με τις εκδόσεις Α/συνεχεια αποφασίσαμε για το 2022 να βγάλουμε ένα ημερολόγιο με θέμα τα 100 χρόνια από το 1922 και τη Μικρασιατική Καταστροφή. Την προηγούμενη χρονιά είχαμε την επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, η οποία αποτέλεσε και την ιδρυτική πράξη του ελληνικού κράτους, το ξεκίνημα μιας ιστορίας φορτωμένης από πυκνά γεγονότα και σταθμούς. Το 1922 αποτέλεσε έναν σταθμό στην εξέλιξη αυτή. Το 1922, σχεδόν οριστικοποιούνται τα σύνορα της σημερινής Ελλάδας, και σταθεροποιείται η εθνική σύνθεση του πληθυσμού όπως θα προκύψει μετά από την Ανταλλαγή.

Οι μεγάλες δυνάμεις της εποχής παίζοντας σκάκι πάνω σε περιοχές και έθνη δεν είχαν κανένα πρόβλημα να χρησιμοποιήσουν και στη συνέχεια να εγκαταλείψουν την Ελλάδα σε μια πολεμική επιχείρηση στα βάθη της Τουρκίας. Την ίδια στιγμή, η άρχουσα ελληνική ελίτ ταυτιζόταν με τη μία ή την άλλη πτέρυγα των ξένων δυνάμεων, με μόνο κίνητρο την κατοχύρωση της πολιτικής της ισχύος, ακόμα κι αν αυτό σήμαινε την οριστική καταστροφή του ελληνισμού της Ανατολής. Κατά τη γνώμη μας σήμερα βρισκόμαστε σε ένα αντίστοιχο σταυροδρόμι για τους λαούς της περιοχής. Η κατανόηση του προηγούμενου μεγάλου σταθμού αλλά και η ανάδειξη των φορτίων μνήμης που κουβαλούν οι λαοί μας είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για τον σωστό προσανατολισμό σε αυτόν τον νέο γύρο γεωπολιτικών ανακατατάξεων.

Ακόμα φιλοδοξούμε με αυτό το ημερολόγιο να προσφέρουμε ένα όμορφο και χρήσιμο δώρο για τα Χριστούγεννα και τη νέα χρονιά που να κινητοποιεί τη μνήμη και να παρέχει συνεχώς αφορμές για αναζήτηση και προβληματισμό.

Τι πρέπει να περιμένει να βρει ο αναγνώστης στο εσωτερικό του ημερολογίου;

Το ημερολόγιο αποτελείται από 53 φωτογραφίες που συνοδεύονται από μικρά κείμενα και μαζί συνθέτουν κάποιες σημαντικές πτυχές και θέματα των διαδικασιών μετάβασης από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στα έθνη-κράτη και τη θέση του Ελληνισμού σε αυτές. Επίσης περιέχονται τρία κάπως μεγαλύτερα κείμενα που επιχειρούν με έναν πιο συνεκτικό τρόπο να δείξουν τι είναι αυτό που χάθηκε στις δίνες των γεωπολιτικών ανακατατάξεων της εποχής και της περιοχής, να αναγνώσουν τα ιστορικά νήματα και τα «εν δυνάμει» του Ελληνισμού που ματαιώθηκαν, και να αναδείξουν την ιστορική και πολιτική φύση του τουρκικού καθεστώτος και τη σημασία των γενοκτονιών ως ιδρυτικών πράξεων αυτού.

Ποια είναι λοιπόν αυτά τα χαρακτηριστικά του τουρκικού καθεστώτος και πώς το επηρέασαν αυτές οι «ιδρυτικές πράξεις»;

Πράγματι το (νεο)τουρκικό καθεστώς εμφάνισε κάποια πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά που ακόμα και σήμερα κρύβονται κάτω από τις επικρατούσες ιδεολογικοποιήσεις στην Ελλάδα. Η νεοτουρκική ιδεολογία που επικράτησε με τον κεμαλισμό αποτελούσε τη συνάντηση του τουρκισμού και του δυτικού (κυρίως γερμανικού) θετικισμού και ρομαντισμού. Ο (νέος) Τούρκος παρουσιάστηκε ως η ενσάρκωση του νιτσεϊκού υπερανθρώπου που ως ο μηχανικός της νέας εποχής θα έφτιαχνε την κοινωνία στα επιθυμητά του μέτρα. Το κοινωνικό υποκείμενο αυτών των μετασχηματισμών δεν ήταν βέβαια η τουρκική αστική τάξη αλλά στρατιωτικά και γραφειοκρατικά στρώματα που εργαλειοποιούσαν τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς – ειδικά αυτούς που προήλθαν από τα Βαλκάνια μετά τους Βαλκανικούς πολέμους. Κύρια στρατηγική τους ήταν ο εκτουρκισμός των μουσουλμάνων και η εξόντωση/ξεριζωμός των μη-μουσουλμάνων. Μέσα από τις γενοκτονίες και την απαλλοτρίωση του πλούτου από τους χριστιανικούς πληθυσμούς έγινε μία μεγάλων διαστάσεων συσσώρευση κεφαλαίου, ιδρυτική του τουρκικού καπιταλισμού.

Για ποιο λόγο το ελληνικό κράτος και η ελληνική ελίτ κράτησαν αυτή τη στάση;

Είναι αξιοσημείωτο ότι η ελληνική Βουλή αναγνώρισε τη γενοκτονία πολλά χρόνια αφού συντελέστηκε. Μόλις το 1994 ψηφίστηκε η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και το 1998 η Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Είναι ίσως θέμα μιας άλλης συζήτησης το γιατί έχουν αναγνωριστεί πολλές γενοκτονίες (Έλληνες της Μικράς Ασίας και του Πόντου) και όχι μία και αδιάσπαστη που να περιλαμβάνει ολόκληρο τον Ελληνισμό της περιοχής, ή ακόμα και όλους τους μη-μουσουλμανικούς πληθυσμούς που εξοντώθηκαν (Αρμένιοι, Ασσύριοι, Έλληνες). Το σημαντικό είναι ότι το κράτος σιώπησε ακριβώς γιατί ήταν συνένοχο στην απομόνωση και τον ξεριζωμό των Ελλήνων της Ανατολής.

Ήδη από την ίδρυσή του το ελληνικό κράτος έφερε την μεγάλη αντίφαση μεταξύ του μέχρι τότε τρόπου ύπαρξης του Ελληνισμού και της δυτικών προδιαγραφών εθνοκρατικής και εξαρτημένης ύπαρξης που αναγκάστηκε να υιοθετήσει μετά το πέρας της Επανάστασης. Αυτή την αντίφαση ακολουθούσε και μια δεύτερη: Αυτή μεταξύ του Ελληνισμού που βρισκόταν μέσα στο όρια του εθνικού κράτους και αυτού που ήταν εκτός αυτών των ορίων. Είχαν διαφορετικές ιστορικές πορείες, διαφορετικές ταξικές συνθέσεις και διαφορετικές θέσεις στα μεγάλα σταυροδρόμια που ακολούθησαν. Το εθνικό κράτος δε μπορούσε παρά να υπονομεύει την εθνική ενότητα με τους εξω-ελλαδικούς ομοεθνείς πληθυσμούς όπου δεν μπορούσε ή δεν ήθελε να τους εργαλειοποιήσει.

Ειδικά για την περίοδο που συζητάμε, η αρκετά ανεπτυγμένη ελληνική αστική τάξη στην Ανατολή αφενός αποτελούσε απειλή για τον συσχετισμό δύναμης της ελλαδικής ελίτ και αφετέρου δεν εντασσόταν σε καμία στρατηγική των Μεγάλων Δυνάμεων και πατρώνων του ελληνικού κράτους. Αυτοί είναι και οι βασικοί λόγοι της υιοθέτησης μιας στάσης που συνοψίζεται στη φράση του Α. Στεργιάδη, ύπατου αρμοστή Σμύρνης: «Καλύτερα να μείνουν εδώ να τους σφάξει ο Κεμάλ, γιατί αν πάνε στην Αθήνα θα ανατρέψουν τα πάντα».

Τέλος, πες μας λίγα λόγια για το εξώφυλλο.

Η εικόνα του εξωφύλλου είναι από μια καρτ ποστάλ των αρχών του 20ού αιώνα, κομμάτι της συλλογής «εν Πόντω» του Στέργιου Θεοδωρίδη. Απεικονίζει την Φιλαρμονική Τραπεζούντας μέσα σε μια βάρκα με το όνομα «Αργώ – Ναυτική Εκστρατία». Η Αργοναυτική Εκστρατεία αποτελεί τη μυθολογική αρχή και ένα διαχρονικό σημείο αναφοράς της παρουσίας του Ελληνισμού στη Μαύρη Θάλασσα. Αν παρατηρήσει κανείς το εξώφυλλο θα δει παράλληλα με αυτό το σημείο αναφοράς και την τότε πολιτισμική και οικονομική άνθιση, τον κοσμοπολιτισμό και την αυτόνομη ύπαρξη αυτού του άλλου Ελληνισμού που αγνοήθηκε τόσο στην Ελλάδα. Στο εσωτερικό του ημερολογίου βρίσκονται και άλλα κομμάτια της συλλογής «εν Πόντω».

Πηγή: Ασυνέχεια

Ένα νέο βιβλίο με ανέκδοτες μαρτυρίες για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στον Πόντο

Ένα νέο βιβλίο με ανέκδοτες μαρτυρίες για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στον Πόντο

Robert Shenk and Sam Koktzoglou, The Greek Genocide in American Naval War Diaries. Naval Commanders Report and Protest Death Marches and Massacres in Turkey’s Pontus Region, 1921-1922, University of New Orleans Press, 2020.

Ένα νέο βιβλίο με ανέκδοτες μαρτυρίες για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στον Πόντο δημοσιεύτηκε πρόσφατα από τον Robert Shenk και τον Sam Koktzoglou. Πρόκειται για τις μαρτυρίες των αμερικανικών αντιτορπιλικών πλοίων του στόλου της Μαύρης Θάλασσας την περίοδο 1921-1922. Ο Koktzoglou, που εντόπισε τα αρχεία, συνεργάστηκε με τον καθηγητή ναυτικής ιστορίας Robert Shenk, ο οποίος το 2012 είχε δημοσιεύσει σε παλαιότερο έργο του, μέρος των ανωτέρω αρχείων (America’s Black Sea fleet. The U.S. Navy amidst war and revolution, 1919-1923, Naval Institute Press, Annapolis, Maryland).

Ο αμερικανικός στόλος της Μαύρης Θάλασσας βρισκόταν στην περιοχή προκειμένου να προστατεύσει τα αμερικανικά συμφέροντα, τους αμερικάνους πολίτες, τις εταιρίες καπνού και τις φιλανθρωπικές και ιεραποστολικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνταν στην περιοχή. Ο στόλος βρισκόταν υπό τις διαταγές του ναυάρχου Mark Bristol, ο οποίος ήταν γνωστός για τα φιλοτουρκικά αισθήματά του. Την περίοδο αυτή (από τον Αύγουστο του 1919) ήταν Ύπατος Αρμοστής των ΗΠΑ στην Τουρκία, με έδρα την Κωνσταντινούπολη. Όπως διαφαίνεται από το αρχειακό υλικό, παρά τις αναφορές για αγριότητες και διώξεις που λάμβανε από τους κυβερνήτες των αντιτορπιλικών που βρίσκονταν σταθμευμένα στην Σαμψούντα, ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις κατά τις οποίες παρενέβη στις τουρκικές Αρχές. Μάλιστα δύο κυβερνήτες αντιτορπιλικών, ο Victor Stuart Houston και ο G. L. Bristol (συνωνυμία με τον ναύαρχο), διακινδύνευσαν την καριέρα τους πιέζοντάς τον με τις αναφορές τους να διαμαρτυρηθεί στην Άγκυρα για τις εκτοπίσεις και τις σφαγές ενάντια στους Έλληνες.

Το βιβλίο ξεκινά με έναν πρόλογο του διακεκριμένου αποστρατευμένου ναύαρχου James Stavridi και εισάγει τον αναγνώστη στην περίοδο και τα γεγονότα με μια σύντομη εισαγωγή. Στη συνέχεια οι συγγραφείς παραθέτουν έναν συνοπτικό χρονολογικό πίνακα με τα σημαντικότερα γεγονότα και ξεκινούν την παράθεση του αρχειακού υλικού με τη δημοσίευση των ημερολογίων των πλοίων που ελλιμενίζονταν στην Αμισό/Σαμψούντα από τον Νοέμβριο του 1921. Η επόμενη δέσμη εγγράφων αφορά και πάλι στη Σαμψούντα και την περίοδο μεταξύ Νοεμβρίου 1921-Ιουνίου 1922. Τα επόμενα έγγραφα αναφέρονται στην Τραπεζούντα και καλύπτουν την περίοδο ενός έτους, δηλαδή από τον Ιούνιο του 1921 έως τον Ιούνιο του 1922. Η μελέτη καταλήγει με έναν επίλογο, ο οποίος αναφέρεται στη νίκη της Τουρκίας και την κατάληψη και την καταστροφή της Σμύρνης.

Τα Αμερικανικά Πολεμικά Ημερολόγια που δημοσιεύονται στο παρόν βιβλίο είναι εξαιρετικά σημαντικά, καθώς αποτελούν μια πηγή που συμπληρώνει τη γνώση μας για τα γεγονότα της περιόδου. Μας παρέχουν σημαντικές λεπτομέρειες για τις τουρκικές θηριωδίες και τις σφαγές κατά του άμαχου ελληνικού πληθυσμού, ενώ υπογραμμίζουν ότι η μεταφορά ηλικιωμένων, γυναικών, και παιδιών δεν δικαιολογείται από άποψη στρατιωτικής αναγκαιότητας.

Το σημαντικότερο στοιχείο που προκύπτει από τα έγγραφα αυτά είναι η εμπλοκή της κεντρικής τουρκικής εξουσίας και η πρόθεση εξόντωσης του ελληνικού πληθυσμού. Εκτός από την πρόθεση και τον κεντρικό σχεδιασμό επαναλαμβανόμενες είναι οι αναφορές που μιλούν για συστηματική καταστροφή. Στις αναφορές αυτές, όπως και σε άλλες αντίστοιχες διπλωματικές και ιεραποστολικές διαβάζουμε ότι δεν υπήρχε καμιά αμφιβολία πως οποιαδήποτε μετακίνηση πληθυσμού και εξορία συνεπαγόταν τον θάνατο.

Το βιβλίο μπορείτε να προμηθευτείτε από εδώ.

Δημιουργία Μουσείου Ποντιακού Ελληνισμού στο Κιλκίς

Δημιουργία Μουσείου Ποντιακού Ελληνισμού στο Κιλκίς

Τα Ποντιακά Σωματεία του Νομού Κιλκίς με την υποστήριξη του κ. Χρήστου Καλαϊτζίδη (αντιπροέδρου της Ένωσης Εκτάκτων Υπαλλήλων του Υπουργείου Πολιτισμού  Βορείου Ελλάδος), γνωστοποιούν ότι έχουν λάβει την απόφαση και προχωρούν στις απαραίτητες ενέργειες που απαιτούνται για την δημιουργία, στην πρωτεύουσα του Νομού Κιλκίς, Μουσείου Ποντιακού Ελληνισμού και Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η ίδρυση του Μουσείου ουσιαστικά υπαγορεύεται από την νεότερη ιστορία της περιοχής, δεδομένου ότι κατά την διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο νομός αποτέλεσε το σημαντικότερο κέντρο των επιχειρήσεων των συμμάχων, ενώ ως απόρροια αυτών, πραγματοποιήθηκαν ανταλλαγές πληθυσμών και εγκατάσταση προσφύγων στον νομό από την ευρύτερη περιοχή του Πόντου.

Το Μουσείο, στο οποίο θα φιλοξενούνται εκτός από αντικείμενα από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, διάφορες θεματικές εκθέσεις, κειμήλια από τον Πόντο, ψηφιακές βιβλιοθήκες καθώς και μόνιμη Ποντιακή σκηνή θεάτρου, κ.α., φιλοδοξεί να αποτελέσει εστία διάδοσης του Ποντιακού πολιτισμού και γενικότερα του Ελληνισμού της Ανατολής καθώς και κέντρο έρευνας της ιστορίας του Πόντου και του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Σε αυτή την πρωτοβουλία μας απευθύνουμε κάλεσμα στους πολίτες και στους φορείς να συμπράξουν μαζί μας και να καταφέρουμε να υλοποιήσουμε ένα δίκαιο όραμα για τον τόπο, τους κατοίκους του Κιλκίς και του απανταχού Ποντιακού Ελληνισμού.

Ελληνικό: Εδώ θα χτυπάει η καρδιά του Παγκόσμιου Ποντιακού Ελληνισμού - Πότε θα παρουσιαστεί το σχέδιο του Μεγάρου

Ελληνικό: Εδώ θα χτυπάει η καρδιά του Παγκόσμιου Ποντιακού Ελληνισμού - Πότε θα παρουσιαστεί το σχέδιο του Μεγάρου

Τι δήλωσε ο δήμαρχος Ελληνικού-Αργυρούπολης Γιάννης Κωνσταντάτος

Στις 11 Ιανουαρίου του 2022 με πρωτοβουλία του Δημάρχου Ελληνικού Αργυρούπολης Γιάννη Κωνσταντάτου και παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας, του Πρωθυπουργού πλήθους Υπουργών, Βουλευτών, Δημάρχων και επιχειρηματιών θα παρουσιαστεί το σχέδιο ανέγερσης του Μεγάρου Παγκόσμιου Ποντιακού Ελληνισμού Σουρμένων που μετά από αίτημα του Δημάρχου Ελληνικού θα χρηματοδότηθει εξ ολοκλήρου από τον Δόκτωρ Σπύρο Λάτση.

Συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη μεγάλη καταστροφή της Σμύρνης, τον ξεριζωμό του Ελληνισμού της Ιωνίας και 100 χρόνια επίσης, όταν οι πρώτοι Πόντιοι από την πόλη των Σουρμένων, που βρισκόταν λίγο έξω από την Τραπεζούντα και την πόλη της Αργυρούπολης κυνηγημένοι μεταφέροντας μόνο τον πόνο και τις ιερές τους εικόνες, αλλά και τις αναμνήσεις και τον πόθο να κρατήσουν ζωντανή την ιστορία και τον πολιτισμό του Πόντου κατέφυγαν στο πρώην αεροδρόμιο όπου σε αυτή την τότε άνυδρη, άγονη και ξερή γη φύτεψαν ξανά τον σπόρο της ελπίδας για το αύριο και για το μέλλον και δημιούργησαν τις σύγχρονες πόλεις του Ελληνικού Αργυρούπολης.

Απ΄ τον χώρο αυτόν εκδιώχθηκαν ξανά το 1936, από τα πρώτα σπίτια - παραπήγματα και τις σκηνές που είχανε φτιάξει από το καθεστώς Μεταξά προκειμένου να γίνει ο πρώτος αεροδιάδρομος. Χειρότερα δε το 1940 βρέθηκαν για 3η φορά να είναι θύματα ενός πολέμου όπου οι βομβαρδισμοί των συμμάχων και των Γερμανών είχαν ως αποτέλεσμα πάρα πολλοί να σκοτωθούν και να εκκενώσουν ξανά την ευρύτερη περιοχή του τότε Χασανίου και Κομνηνών. Παρόλα αυτά τα επόμενα 75 χρόνια και παράλληλα με την λειτουργία του αεροδρομίου τόσο ο Δήμος Ελληνικού όσο και η Ένωση Ποντίων Σουρμένων είχαν τις εγκαταστάσεις τους εντός του Αεροδρομίου, εγκαταστάσεις τις οποίες παραδώσαμε σε αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση προκειμένου να πραγματοποιηθεί το μεγάλο έργο της επένδυσης του Ελληνικού.

Τότε δήλωσα ότι σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατόν τόσο ο Δήμος όσο και οι Πόντιοι να μην επιστρέψουν ξανά στην ιστορική τους κοιτίδα, αυτή τη φορά στα κοινωφελή οικόπεδα που θα έδινε ο επενδυτής στο ελληνικό δημόσιο προκειμένου να φτιάξουμε το δημαρχείο μας, το εργοτάξιό μας, τις αθλητικές – πολιτιστικές μας εγκαταστάσεις και φυσικά το πιο σημαντικό απ΄ όλα το κτίριο της Ένωσης Ποντίων Σουρμένων, αυτό που στεγαζόντουσαν μέσα στο αεροδρόμιο και το οποίο δυστυχώς κατεδαφίστηκε για να γίνει η επένδυση. Με τη σύμφωνη γνώμη των επενδυτών και της κυβέρνησης αυτό πλέον είναι γεγονός και σε οικόπεδο που μας παραχωρεί η κυβέρνηση και με δαπάνη εξ ολοκλήρου του Δρ Σπύρου Λάτση θα χτιστεί ξανά το κτίριο που θα στεγάσει τα όνειρα, τις ελπίδες και τον πανάρχαιο πολιτισμό των Ποντίων πηγαίνοντάς το όμως ένα βήμα παρακάτω, βάζοντάς το πλέον σε ένα παγκόσμιο επίπεδο διότι μετά από συναντήσεις που είχαμε με τον Λου Ραπτάκη, που είναι ο πρόεδρος της διακοινοβουλευτικής επιτροπής εκλεγμένων Ελλήνων και πολλά ποντιακά σωματεία στην Αμερική, στον Καναδά, στην Αυστραλία και στο Εσσεντουκί με το οποίο είμαστε αδελφοποιημένοι στην Ρωσία, αποφασίσαμε ότι αυτό το κέντρο δεν θα είναι μόνο η στέγη της Ένωσης Ποντίων Σουρμένων, μια Ένωσης που πραγματοποιεί το ταφικό έθιμο, Ποντιακό Πανούρ με την συμμετοχή χιλιάδων κόσμου κάθε χρόνο, του Θωμά μετά την Ανάσταση, αλλά θα είναι ο συνδετικός κρίκος για όλο τον ποντιακό Ελληνισμό, για όλα τα ποντιακά σωματεία, για όλη την ομογένεια.

Γεννιέται λοιπόν στις 11 Ιανουαρίου το Μέγαρο αυτό που δεν θα είναι ένα απλό κτίριο, θα είναι ένα μνημείο για τον Ποντιακό πολιτισμό, όπως θα το διαπιστώσετε από το σχέδιο που θα που θα παρουσιάσουμε αλλά θα είναι ένα μνημείο για τον οικουμενικό ελληνισμό.

Πηγή: Parapolitika

Το Ίδρυμα Παναγία Σουμελά, Αυστραλίας τίμησε δημοσιογράφο

 Το Ίδρυμα Παναγία Σουμελά, Αυστραλίας τίμησε δημοσιογράφο

Την ακόλουθη είδηση την διάβασα σε κυπριακή εφημερίδα και επειδή δεν είδα τίποτα στο «Νέο Κόσμο» σκέφτηκα να την μοιραστώ με το αναγνωστικό σας κοινό.

Για όσους ξέρουν τι συμβαίνει στην παροικία μας έχει ενδιαφέρον..

Το σχετικό ρεπορτάζ το υπογράφει ο Κρικόρ Τσακιτζιάν που σημειώνει:

«Παραμονή Πρωτοχρονιάς με περίμενε μια μεγάλη έκπληξη, όταν χτύπησε το κουδούνι και ήταν ο ταχυδρόμος. Μου έφερε ένα δέμα από τη μακρινή Αυστραλία. Το άνοιξα και με έκπληξη είδα μια τιμητική πλακέτα και έναν έπαινο σε πάπυρο, από τον πρόεδρο του Ιδρύματος Παναγία Σουμελά Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας κ. Ονούφριο Γοροζίδη.

Και στα δύο αναγράφονταν τα εξής:

“Το Ποντιακό ίδρυμα Παναγία Σουμελά Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας, απονέμει την πλακέτα αυτή στον κ. Κρικόρ Τσακιτζιάν για την ανεκτίμητη προσφορά του στο δημοσιογραφικό λειτούργημα, τις απαρέγκλιτες αρχές του για μια ουσιαστική και αντικειμενική ενημέρωση, προασπιζόμενος την αλήθεια με όποιο κόστος”. ο πρόεδρος Ονούφριος Γοροζίδης.

Την απόφαση για την τιμητική αυτή διάκριση στο πρόσωπό μου, την πήρε το Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύματος τον Αύγουστο του 2021. Ήταν η περίοδος που αντιμετώπιζα μια συντονισμένη επίθεση από κύκλους των Αθηνών και της Αυστραλίας, επειδή υπερασπιζόμουν το νέο Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας κ.κ. Μακάριο.

Ο Αρχιεπίσκοπος, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τα καθήκοντά του, δεχόταν  μια αήθη και εντελώς άδικη επίθεση από το στενό περιβάλλον του εκλιπόντος, πρώην Αρχιεπισκόπου μακαριστού Στυλιανού.

Άνθρωποι που απομακρύνθηκαν από την αρχιεπισκοπή και εκκρεμούν σε βάρος τους δικαστικές υποθέσεις για διάφορα αδικήματα, τα οποία τέλεσαν είτε σε βάρος του νέου Αρχιεπισκόπου, είτε της ίδιας της Αρχιεπισκοπής, με το που είδαν ότι υπήρξε στην Ελλάδα δημοσιογράφος που παρουσίαζε το έργο του νέου Ιεράρχη και τον υπερασπιζόταν, άρχισαν τον υπόγειο πόλεμο με κάθε αθέμιτο μέσο.

Το εξοργιστικό δεν ήταν μόνο το γεγονός ότι λιθοβολούσαν έναν ιεράρχη που είναι πραγματικο κόσμημα για την εκκλησία της Αυστραλίας και για το ποίμνιό του, αλλά προσπαθούσαν να κλονίσουν την πίστη των ομογενών, όχι μόνο απέναντι στο πρόσωπο του ηγέτη της εκκλησίας της πέμπτης ηπείρου, αλλά και απέναντι στην ενότητά της, με κίνδυνο να υπάρξει διάσπαση και εκ νέου απομάκρυνση  κοινοτήτων από την Αρχιεπισκοπή, που με τόσο κόπο επανενωσε ο Μακάριος.

Θεώρησα πως δεν έχει κανείς το δικαίωμα να θέτει σε κίνδυνο την ενότητα της εκκλησίας και να κλονίζει την πίστη του κόσμου, που τόσο έχει ανάγκη, ειδικά αυτή την περίοδο που όλοι οι θεσμοί δοκιμάζονται, και η πίστη πρέπει να μείνει ακλόνητη για να γίνει σανίδα σωτηρίας για τον απλό κόσμο.

Αυτά υπερασπίστηκα και θα συνεχίσω να υπερασπίζομαι. Γι’ αυτό και θεωρώ ιδιαιτέρως τιμητική αυτή την απονομή από τον κ. Γοροζίδη και τα υπόλοιπα μέλη του Συμβουλίου του Ιδρύματος Παναγία Σουμελά.

Για μένα, είναι από τις σημαντικότερες διακρίσεις που μπορούσε να μου απονείμουν, την ώρα που η δημοσιογραφία στην Ελλάδα δοκιμάζεται και αμφισβητείται παγκοσμίως. Το να αναγνωρίζουν την ποιότητα της δουλειάς σου και το ήθος σου, σημαντικά ιδρύματα της ομογένειας του εξωτερικού και όχι να σου απονέμουν βραβεία στην Ελλάδα, φορείς της διαπλοκής και της παρέας των λίγων και εκλεκτών, είναι η μεγαλύτερη τιμή που μπορεί να μου γίνει.

Διαβεβαιώ τους ομογενείς, αλλά και όλους εκείνους που παρακολουθούν επί χρόνια στην Ελλάδα τα όσα δημοσιεύω, πως θα συνεχίσω με τον ίδιο τρόπο να δημοσιογραφώ, με γνώμονα, το δίκιο, την αλήθεια και την προάσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, μακριά από διαπλοκές και στήριξη συμφερόντων».

Αυτά γράφει ο κ. Τζακιτζιάν και γι αυτά, προφανώς, τιμήθηκε από τον κ. Γοροζίδη. Καλό είναι να τα ξέρουν και οι Έλληνες της Αυστραλίας.

Παναγιώτα Χαραλαμπίδη, Μελβούρνη

Πηγή: Νέος Κόσμος

Παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας και του πρωθυπουργού θα εγκαινιαστεί το Μέγαρο Παγκόσμιου Ποντιακού Ελληνισμού

Παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας και του πρωθυπουργού θα εγκαινιαστεί το Μέγαρο Παγκόσμιου Ποντιακού Ελληνισμού

Παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου, του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και του Προέδρου της Βουλής Κώστα Τασούλα αναμένεται να εγκαινιαστεί την Τρίτη 11 του μηνός το Μέγαρο Παγκόσμιου Ποντιακού Ελληνισμού το οποίο βρίσκεται στο δήμο Ελληνικού – Αργυρούπολης, καθώς αποτελεί μια πρωτοβουλία του τοπικού δημάρχου, Γιάννη Κωνσταντάτου. Τα εγκαίνια θα τελέσει ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, ενώ το παρών θα δώσουν αρκετοί εκπρόσωποι ποντιακών σωματείων από όλη τη χώρα με πρωτοστάτη τον πρόεδρο της Ένωσης Ποντίων Σουρμένων Γιώργος Σαραφίδης καθώς επίσης και ο Ελληνοαμερικανός γερουσιαστής Λεωνίδας Ραπτάκης.

Βέβαια η επίσημη παρουσίαση του έργου θα πραγματοποιηθεί με την τήρηση όλων των υγειονομικών πρωτοκόλλων και θα μεταδοθεί και διαδικτυακά. Τη δαπάνη κατασκευής του Μεγάρου που θα φέρει τον τίτλο Πολιτιστικό – Συνεδριακό Κέντρο «Μίκης Θεοδωράκης», θα αναλάβει εξ ολοκλήρου ο δρ Σπύρος Λάτσης.

Όπως αναφέρει ο δήμαρχος Ελληνικού – Αργυρούπολης κ. Κωνσταντάντος, «θα είναι ένα κτήριο – μνημείο για τον ποντιακό ελληνισμό αλλά και τον οικουμενικό ελληνισμό. Όταν δείτε το βίντεο της παρουσίασης είμαι βέβαιος πως όλοι θα δακρύσετε», προσθέτοντας ότι η 11η Ιανουαρίου θα είναι μία ιστορική ημέρα για την πόλη αλλά και για τον ποντιακό ελληνισμό.

Η απάντηση ΥΠΕΘΑ για την απουσία Ποντίων και Μικρασιατών από την Στρατιωτική Παρέλαση

Η απάντηση ΥΠΕΘΑ για την απουσία Ποντίων και Μικρασιατών από την Στρατιωτική Παρέλαση

Το 2021 πραγματοποιηθήκαν εκδηλώσεις λόγω της συμπλήρωσης 200 χρόνων από την Εθνική Παλιγγενεσία του 1821.

Στις στρατιωτικές παρελάσεις της 25ης Μαρτίου στην Αθήνα και της 28ης Οκτωβρίου στην Θεσσαλονίκη αποφασίστηκε να συμμετάσχει ένας θεματικός ουλαμός ανδρών με παραδοσιακές στολές. Η επιλογή, σύμφωνα με το σκεπτικό, έγινε με βάση τις περιοχές της Ελλάδας που έλαβαν μέρος και απελευθερώθηκαν κατά την Επανάσταση του 1821 με χρονολογική σειρά.

Για αυτή τη διάκριση είχαμε αναφερθεί στο άρθρο Λάβαρα Επανάστασης και στολές Στρατού από διάφορες περιόδους στην παρέλαση Θεσσαλονίκης.

Οι Πόντιοι είναι Έλληνες

Στο σημείο αυτό οφείλουμε να τονίσουμε ότι όταν μιλάμε και γράφουμε για Ποντίους και Μικρασιάτες αναφερόμαστε σε Έλληνες και Ελληνίδες που ζούσαν στην γεωγραφική περιοχή της Μικράς Ασίας και του Πόντου. Κρίνεται σκόπιμο να αναφερθεί ότι η γεωγραφική περιοχή της Μικράς Ασίας περιλαμβάνει και τον Πόντο, πλην όμως ο μη διαχωρισμός σε Μικρά Ασία και Πόντος θα δημιουργούσε ερωτήματα στους αναγνώστες.

Δεν μιλάμε και γράφουμε λοιπόν για κάποιους άσχετους με την Ελλάδα, μιλάμε για Έλληνες και Ελληνίδες!

Τονίζουμε επίσης, ότι όταν μιλάμε και γράφουμε Πόντος, αναφερόμαστε σε κάτι ελληνικό. Άλλωστε και η λέξη “πόντος” ελληνική είναι και σημαίνει “θάλασσα” -εξ ου “Εύξεινος Πόντος”, “Φιλόξενη θάλασσα”. Ως εκ τούτου δεν υπήρχαν και δεν υπάρχουν Τούρκοι Πόντιοι, Αρμένιοι Πόντιοι κοκ. Οι εν λόγω χαρακτηρισμοί θα υπήρχαν εάν υπήρχε το Κράτος της Δημοκρατίας του Πόντου.

Ερώτηση ΠΟΠΣ – Το θέμα στη Βουλή των Ελλήνων

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων – ΠΟΠΣ στις 31 Οκτωβρίου 2021, με επιστολή της προς τον ΥΕΘΑ Νίκο Παναγιωτόπουλο, την οποία κοινοποίησε στον Αρχηγό του ΓΕΕΘΑ, Στρατηγό Κωνσταντίνο Φλώρο, έθεσε το ερώτημα “γιατί απουσίαζε ο Πόντος και η Μικρά Ασία από τα τιμητικά αγήματα της παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη”.

Η εν λόγω επιστολή κατατέθηκε ως Ερώτηση στη Βουλή των Ελλήνων, στο πλαίσιο του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου στις 16 Νοεμβρίου 2021 από τον Πρόεδρο της “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ”, Κυριάκο Βελόπουλο.

Στις 20 Δεκεμβρίου 2021 ο Υπουργός Άμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος απάντησε όπως παρακάτω:

“Σε απάντηση της σχετικής Ερώτησης, που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Κυριάκος Βελόπουλος με θέμα «Απουσία εκπροσώπησης του Ποντιακού Ελληνισμού και του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας από την παρέλαση της 28.10.2021 στη Θεσσαλονίκη», σας γνωρίζω ότι η συγκρότηση της παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου 2021 κινήθηκε στο ίδιο πλαίσιο με την παρέλαση της 25ης Μαρτίου, λόγω της συμπλήρωσης 200 χρόνων από την εθνική παλιγγενεσία, όπου συμπεριλήφθηκε ένας θεματικός ουλαμός ανδρών με παραδοσιακές στολές, με βάση τις περιοχές που απελευθερώθηκαν κατά την επανάσταση του 1821 με χρονολογική σειρά.

Τέλος σας γνωρίζω ότι, στην παρέλαση για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, τρέχοντος έτους, η συμμετοχή των πεζοπόρων στρατιωτικών τμημάτων περιορίσθηκε στα απολύτως απαραίτητα, εκ των προβλεπόμενων στις ισχύουσες διαταγές, λόγω της πανδημίας.”

Πώς τιμάται λοιπόν, η “εθνική παλιγγενεσία” με τον περιορισμό στις “περιοχές που απελευθερώθηκαν κατά την επανάσταση του 1821 με χρονολογική σειρά”; Η απάντηση είναι… πανδημία.

Συμμετοχή Ποντίων και Μικρασιατών στην Επανάσταση 1821

“Ουδαμού μέχρι τούδε ούτε και υπό των ιστορησάντων την ελληνικήν επανάστασιν του ’21 ανεγράφη Έλλην Πόντιος αγωνιστής των πολεμικών γεγονότων του 1821. Το γεγονός τούτο είναι φυσικόν να κινή την προσοχήν και την απορίαν. Διό και ανεζήτουν και εσημείουν πάντοτε παν το σχετικόν προς το θέμα τούτο. Τοιουτοτρόπως σήμερον φέρω εις γνώσιν των ιστορικών του νεωτέρου Πόντου θετικά και βέβαια πλέον στοιχεία δια την συμμετοχήν των Ελλήνων Ποντίων εις τους αγώνας του 1821. Ταύτα είναι τα πρώτα, τα οποία παρουσιάζονται, αλλά είμαι βέβαιος ότι περαιτέρω έρευνα και επισταμένη αναδίφησις εις τα αρχεία των επισήμων υπηρεσιών του από του 1821 συσταθέντος ελληνικού κράτους θα φέρη εις φως πολύ περισσότερα και πολύ περισσότερον διαφωτιστικά”, έγραψε ο Οδυσσέας Λαμψίδης το 1975.

Δυστυχώς δεν υπάρχει -ή τουλάχιστον δεν είναι σε γνώση μας- μια πλήρης καταγραφή για τη συμμετοχή των Ποντίων και των Μικρασιατών στην Επανάσταση του 1821, πέρα των παρακάτω:

α. Ο Οδυσσέας Λαμψίδης αναφέρεται στην “συμμετοχή των Ελλήνων Ποντίων εις την εθνεγερσίαν του 1821”, στον Τόμο 33 (1975-1976), του συγγράμματος της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών, “Αρχείον Πόντου”.

β. Ο Κ.Μ. Κωνσταντινίδης αναφέρεται στη “συμβολή των Μικρασιατών εις την εθνικήν αναγέννησιν” στα Μικρασιατικά Χρονικά (Τόμος 2 – 1939).

γ. Ο Γ.Ι. Αναστασιάδης αναφέρεται στη “συμβολή των Μικρασιατών εις την εθνικήν αναγέννησιν” στα Μικρασιατικά Χρονικά (Τόμος 3 – 1940).

δ. Αρθογραφίας στο διαδίκτυο.

Αυτό ίσως αποτελέσει κίνητρο και ερευνητικό πεδίο για ιστορικούς του παρόντος και ας απευχόμαστε του μέλλοντος.

Νεοελληνικό κράτος και Έλληνες Πόντου – Μικράς Ασίας

Δεν περιμένουμε τίποτα περισσότερο από το σημερινό Κράτος -δημιούργημα των Νεοελλήνων- το οποίο τίμησε την Γενοκτονία των Ελλήνων και Ελληνίδων του Πόντου και της Μικράς Ασίας, 70 και πλέον έτη μετά τη συντέλεσή της από το τουρκικό καθεστώς.

Ερωτήματα που γεννιούνται διαβάζοντας τους δύο Νόμους είναι, γιατί ο Νόμος 2193/1994 για την ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίων είναι “μπλεγμένος” μέσα σε άλλους 2 Νόμους (μικρό το κακό, αλλά δείχνει άλλα…), γιατί δεν αναφέρεται ποιος είναι ο γενοκτόνος και γιατί δεν είναι ημέρα εθνικής μνήμης; Τις απαντήσεις τις δίνει ο Νόμος 234/1998 για την ημέρα εθνικής μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος στον οποίο δεν σημειώθηκαν λάθη διατύπωσης.

Το ότι το Κράτος καθιέρωσε 2 ημέρες εθνικής μνήμης συνάμα με ότι αυτό δεν ήταν αυτόβουλη ενέργεια αλλά μέσω πιέσεων του Προσφυγικού Ελληνισμού, είναι ένα ακόμη ερώτημα, ίσως και ρητορικό.

Συνεχίζοντας στο κυρίως θέμα του άρθρου, θα θέσουμε στους αναγνώστες τα ερωτήματα: Πόσα τα χρόνια της σκλαβιάς και από πότε μετράνε; Ολοκληρώθηκε ή όχι η Επανάσταση; Η απελευθέρωση της Μακεδονίας και της Θράκης εντάσσονται στην Επανάσταση που ξεκίνησε το 1821;

“Δουλοπρέπεια” και Ιστορική Μνήμη

Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας είναι η “πολιτική έκφανση” των Ενόπλων Δυνάμεων και ως πολιτικός-κρατικός φορέας ασκεί πολιτική και διπλωματία. Ως εκ τούτου ενεργεί σύμφωνα με την Πολιτική που χαράσσει η εκάστοτε Κυβέρνηση. Δυστυχώς από την ψήφιση των 2 Νόμων που προαναφέραμε καθώς επίσης και πολύ νωρίτερα η “δουλοπρεπής” στάση απέναντι στην Τουρκία -μην προκληθεί το κράτος συμμορία- δεν έχει αλλάξει. Για περισσότερα ανατρέξτε στην πρόταση απονομής του Νόμπελ Ειρήνης στον Μουσταφά Κεμάλ από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, στην μετονομασία οδού στην Θεσσαλονίκη από τον Ιωάννη Μεταξά, στις καταθέσεις στεφάνων στο “μέγα τέκνο της Τουρκίας” κ.α. Τονίζεται ότι οι συγκεκριμένες ενέργειες των αναφερόμενων κυβερνώντων δεν πρέπει να αμαυρώνουν τις όποιες άλλες αποφάσεις τους.

Σκεφτείτε τώρα να παρήλαυναν Στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων με φορεσιές του Πόντου και της Μικράς Ασίας. Πέρα από τον αντίκτυπο που ενδεχομένως θα δημιουργούνταν με τους “απέναντι” ίσως θα υπήρχαν και αντιδράσεις από τους “αριστερούς” ιστορικούς που θεωρούν την Επανάσταση του 1821, ταξική και όχι εθνική. Οπότε βρέθηκε μια δικαιολογία και δεν εμφανίστηκαν Πόντιοι και Μικρασιάτες -όπως επίσης Ηπειρώτες, Θράκες κ.λπ.. Η αιτιολογία-δικαιολογία υπήρχε πριν τις παρελάσεις και δεν δημιουργήθηκε από το ΥΠΕΘΑ.

Και τί έγινε; Πέρα από την επιστολή της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων – ΠΟΠΣ στις 31 Οκτωβρίου 2021 προς τον ΥΕΘΑ Νίκο Παναγιωτόπουλο κατάλαβε κανένας άλλος τίποτα;

Πέρα από 1-2 ιστότοπους με ποντιακή θεματολογία, αν δεν διαβάζατε αυτό το άρθρο θα βρίσκατε κάπου αλλού το θέμα ως είδηση;

Πιστέψτε μας, εάν αποφάσιζαν οι Αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων θα υπήρχαν Στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων ενδεδυμένα με την παραδοσιακή ενδυμασία των Ποντίων και Μικρασιατών!

ΥΓ1. Στην κύρια φωτογραφία του άρθρου, τμήμα με στολές του Ιερού Λόχου του Αλέξανδρου Υψηλάντη. Του ποντιακής καταγωγής Αλέξανδρου Υψηλάντη για τον οποίον και τον αδερφό του, Δημήτριο Υψηλάντη, ο ιστορικός Ιωάννης Φιλήμων έγραψε στο “Δοκίμιον ιστορικόν περί της ελληνικής Επαναστάσεως” (1859):

“Ο μεν (Αλέξανδρος Υψηλάντης) ήρξατο της ελληνικής επαναστάσεως δια του κηρύγματος του 1821, ο δε (Δημήτριος Υψηλάντης), εις των στρατηγών της Ελλάδος, έκλεισε την πρώτην εννεατή περίοδον ταύτης δια της εν Πέτρα μάχης και συνθήκης του 1829.”

ΥΓ2. Οι Τούρκοι από την άλλη -για όσους/ες δεν γνωρίζουν- όποιος στρατιώτης τους σκοτωθεί ονομάζεται “Μάρτυρας”. Αυτά.

Πηγή: Άμυνα

Σαν σήμερα – 4 Ιανουαρίου 1995: Η πλατεία «Κωστίκα Τσακαλίδη» στην Πατρίδα Βέροιας

Σαν σήμερα – 4 Ιανουαρίου 1995: Η πλατεία «Κωστίκα Τσακαλίδη» στην Πατρίδα Βέροιας

Στις 4 Ιανουαρίου 1995 τρεις πολίτες, συντελεστές της ραδιοφωνικής Ποντιακής εκπομπής της Ευξείνου Λέσχης Βέροιας όπως υπογράφουν, υποβάλλουν αίτημα προς τον πρόεδρο της Κοινότητας Πατρίδας.

Το αίτημα συνίσταται στην ονοματοδοσία πλατείας του χωριού σε πλατεία «Κωστίκα Τσακαλίδη» 

Το αίτημα το οποίο είναι γραμμένο σε γραφομηχανή (άγνωστοι οι υπολογιστές εκείνη την εποχή) υπογράφουν οι Χαράλαμπος Καπουρτίδης, Θόδωρος Βεροιώτης και Κώστας Πουλασουχίδης. 

Το αίτημα γίνεται δεκτό και στις 25 Ιουλίου του ίδιου χρόνου, σε μια συγκινητική τελετή, η πλατεία δίπλα το κέντρο «Λεύκες» παίρνει το όνομα «πλατεία Κωστίκα Τσακαλίδη»!

Η λιθόκτιστη βρύση είναι το «αποστάσι» του κάθε περαστικού, να καθίσει λίγο και να πιεί δροσερό νερό και να ανάψει ένα νοερό κερί στη μνήμη ενός μεγάλου καλλιτέχνη που έφυγε νωρίς.

Σπάνια ντοκουμέντα από την εκδήλωση εκείνη με τις τεχνικές ατέλειες. Την παρουσίαση έκανε ο ηθοποιός Λάζος Τερζάς και τον οργάνωση είχαν ο Χαράλαμπος Καπουρτίδης και η Ιωάννα Μπρανιώτη, συντελεστές ποντιακής εκπομπής.

Μαζί με τις μνήμες της εποχής και το έγγραφο του αιτήματος που υποβλήθηκε τότε και ήταν το ξεκίνημα της πρωτοβουλίας.

Πηγή: VeriaNet

Το βιβλίο της Σ. Ουργαντζίδου φέρνει μια νέα πρόταση για θρεπτική Ποντιακή διατροφή

Το βιβλίο της Σ. Ουργαντζίδου φέρνει μια νέα πρόταση για θρεπτική Ποντιακή διατροφή

της Σοφίας Προκοπίδου

«Μόνιμα ηχεί στα αυτιά μου η φωνή της γιαγιάς μου να λέει: “ φα, φα πουλίμ” (φάε, φάε πουλάκι μου). Οι περισσότερες εικόνες μου είναι μέσα σε μια κουζίνα που έμοιαζε με ένα σημερινό ντελικατέσεν και μαγερειό μαζί», λέει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η Σοφία Ουργαντζίδου, μαγείρισσα, καθηγήτρια σε ιδιωτικό ΙΕΚ και συγγραφέας του βιβλίου «Ρίζα μ’. Η παράδοση και η εξέλιξη», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Αρμός».

Η σχέση της με την τροφή, όπως λέει, είναι βαθιά. Η Σοφία Ουργαντζίδου δεν είναι μόνο άριστη στη μαγειρική, αλλά τη μαγειρική την κάνει ποίημα, ενώ οι αναμνήσεις των συνταγών της εμπνέουν. «Η σόμπα μας αναστέναζε από το ψήσιμο των ταψιών, το τραπέζι μας βογκούσε καθώς η χλαγού (πλάστης) άνοιγε τα φύλλα και πάνω από τις κατσαρόλες εμφανίζονταν ξαφνικά ουράνια τόξα με τα χρώματα των μπαχαρικών να πέφτουν», γράφει.

Συνταγές για όλες τις κουζίνες - επιστροφή στην απλότητα 

Το «Ρίζα μ’» είναι ένα βιβλίο για την ιστορία της διατροφής των Ελλήνων του Πόντου και με τις περίπου 100 παραδοσιακές συνταγές που φιλοξενεί στις σελίδες του φιλοδοξεί να μπει σε όσο το δυνατόν περισσότερες κουζίνες. Μάλιστα, η συγγραφέας οραματίστηκε να κάνει την ποντιακή κουζίνα διεθνώς γνωστή, μόνο που τα μπαχαρικά στον Πόντο ήταν περιορισμένα αλλά αυτή, όπως εξηγεί, είναι μια τάση που παρατηρούμε και στις νέες τάσεις μαγειρικής.

«Η επιλογή των συνταγών έγινε με το κριτήριο της επίκαιρης σημερινής διατροφής», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Σοφία Ουργαντζίδου και προσθέτει: «Επέλεξα τις πιο διάσημες συνταγές του Πόντου αλλά κι αυτές που θα μπορούσα, κρατώντας τη βάση των παραδοσιακών προϊόντων, να τις εντάξω, με νέες παρασκευές, στις απαιτήσεις του σήμερα. Έτσι, προτείνω στον κάθε αναγνώστη να δοκιμάσει την παράδοση αλλά και να εντάξει τα παραδοσιακά προϊόντα και τις εξελιγμένες συνταγές στο τραπέζι του».  

Η κουζίνα που ενώνει 

Η κουζίνα μας ενώνει! «Στρογγυλοκαθίσαμε να φάμε» είναι μια έκφραση που βγαίνει από τον σοφρά- ένα τραπέζι χαμηλό και ολοστρόγγυλο, στο οποίο η οικογένεια και οι φίλοι κάθονταν κι έτρωγαν όλοι μαζί, ο ένας δίπλα στον άλλον. Οπότε, το φαγητό ενώνει όλους τους λαούς και τις φυλές του κόσμου», αναφέρει χαρακτηριστικά η κ. Ουργαντζίδου.

«Δυστυχώς, με τη γενοκτονία του Πόντου, την προσφυγιά των Ελλήνων της Ανατολής επήλθε και μια μορφή γενοκτονίας της κουλτούρας και της γαστρονομίας μας. Αλλά όπου και να μας πετάξουν, απ’ όπου και να μας ξεριζώσουν, εμείς με αγάπη, σκληρή δουλειά και πίστη πάλι θα προοδεύουμε!», λέει με στιβαρή φωνή.

Κουζίνα φτωχή στο κρέας

Μαθαίνουμε από το βιβλίο «Ρίζα μ’. Η παράδοση και η εξέλιξη», ότι η ποντιακή κουζίνα είναι φτωχή στο κρέας, αφού τα ζώα ήταν «μέλη της οικογένειας», δεν τα έσφαζαν σχεδόν ποτέ καθώς οι άνθρωποι στον Πόντο  είχαν συναισθηματικό δέσιμο με τα ζώα. «Μόνο για  κανένα γάμο έσφαζαν βόδι κι ένα- δυο γουρούνια τον χρόνο για μια οικογένεια. Η ποντιακή κουζίνα στηρίζεται στο όψιμα γαλακτοκομικά, που επιφέρουν μακροζωία», επισημαίνει η συγγραφέας του βιβλίου.

«Η φιλοσοφία της ποντιακής διατροφής στηρίζεται στην απλότητα», τονίζει και παραπέμπει στον καθηγητή Θωμά Σαββίδη, μελετητή της ποντιακής διατροφής, που υπογραμμίζει ότι η ποντιακή διατροφή ακολουθεί την εποχικότητα και επιβάλλει την αρμόνια των υλικών και τη σωστή τήρηση του μέτρου.

Η Σοφία Ουργαντζίδου πιστεύει ότι οι παραδοσιακές συνταγές μπορούν να εκμοντερνιστούν, αλλά «όχι να μετασχηματιστούν ως προς την παραδοσιακή τους ονομασία», όπως διευκρινίζει. «Αυτό που θέλω να προάγω είναι τα παραδοσιακά προϊόντα, τα οποία μπορώ να χρησιμοποιήσω σε νέες παρασκευές ή και να τις αλλάξω μόνο οπτικά. Σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα να υιοθετήσω το όνομα μιας παραδοσιακής συνταγής σε μια εξελιγμένη», τονίζει. 

Η γαστρονομία στην εκπαίδευση

Η κ. Ουργαντζίδου θεωρεί ότι η γαστρονομική κουλτούρα στην Ελλάδα  είναι πίσω καθώς, όπως υποστηρίζει, «ακόμα δεν έχουμε καταγράψει την ελληνική κουζίνα κατά τόπους κι αυτό θα κάνουμε με καταξιωμένους Έλληνες σεφ, μεταξύ των οποίων ο Ηλίας Μαμαλάκης και ο καθηγητής βιολογίας Θωμάς Σαββίδης».

Προσπαθεί, επίσης, τα τελευταία χρόνια, μαζί με μια ομάδα ανθρώπων με τους οποίους μοιράζεται τις ίδιες ιδέες, να εισάγει τη μαγειρική στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και μάλιστα ετοιμάζουν, όπως λέει, και σχετική πρόταση.

«Η μαγειρική στην Ελλάδα δεν είναι ένα ευτελές τεχνικό επάγγελμα διότι απ’ αυτήν εξαρτάται η υγεία του κόσμου και η ευημερία του αύριο, γι’ αυτό καλό είναι να την κατατάξουμε στο πανεπιστημιακό επίπεδο, όπου θα έπρεπε να ανήκει».

Η ποντιακή κουζίνα και τα σημερινά παιδιά

Η σεφ Σοφία Ουργαντζίδου, που έχει στο ενεργητικό της πολλές διακρίσεις, πιστεύει πως με λίγη προσπάθεια, η παραδοσιακή κουζίνα μπορεί να προσφέρει στα παιδιά γεύσεις που θα αγαπήσουν. «Παίζει μεγάλο ρόλο η οικογένεια, οι διατροφικές τους συνήθειες, η τήρηση των διατροφικών εθίμων και το μενού που επιλεγεί η μητέρα. Ειδικότερα, όμως, θα έλεγα ότι ο μάγειρας του σπιτιού πρέπει να αναλάβει τη σωστή διατροφή και την προώθηση των παραδοσιακών προϊόντων», σημειώνει, εκφράζοντας τη βεβαιότητα ότι το βιβλίο της, που είναι γραμμένο με αγάπη και τη σκέψη της στις επόμενες γενιές των Ελλήνων, θα συμβάλλει σε αυτή την κατεύθυνση.

Πηγή: Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο

«Το Ποντιακό θέατρο εκείθεν του Αιγαίου»

«Το Ποντιακό θέατρο εκείθεν του Αιγαίου»

Η Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης προσκαλεί τα μέλη και τους φίλους της να παρακολουθήσουν την 13η διαδικτυακή διάλεξη (εναρκτήρια της ενότητας «Πολιτισμός - Τέχνες») του κύκλου των διαλέξεων του «Λαϊκού Πανεπιστημίου» για τη φετινή περίοδο (Οκτώβριος 2021-Μάιος 2022), που αφιερώνεται στη συμπλήρωση 100 χρόνων από την εθνική τραγωδία της Mικρασιατικής καταστροφής, την Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2022, ώρα  8 μ.μ. με θέμα «Το Ποντιακό θέατρο εκείθεν του Αιγαίου» και ομιλητή τον κ. Κωνσταντίνο Φωτιάδη, Ομ. Καθηγητή Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.

Τη διάλεξη μπορείτε να παρακολουθήσετε κάνοντας «κλικ» στον σύνδεσμο εδώ.

Ποντιακό θέατρο: «Το ζαρωτόν ξύλο» από τον Καλλιτεχνικό Οργανισμό Ποντίων Αθηνών

Ποντιακό θέατρο: «Το ζαρωτόν ξύλο» από τον Καλλιτεχνικό Οργανισμό Ποντίων Αθηνών

Τη θεατρική επιτυχία του Δημήτρη Ψαθά «Το στραβόξυλο» σε διασκευή του Κώστα Καλλίδη («Το ζαρωτόν ξύλο») παρουσιάζει τη Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2022, ο Καλλιτεχνικός Οργανισμός Ποντίων Αθηνών στο Δημοτικό Θέατρο Καλλιθέας (Κρέμου 123 & Φιλαρέτου) στις 19:30.

Ποντιακά και Κρητικά κάλαντα έψαλαν στον Δήμαρχο Ζωγράφου

Ποντιακά και Κρητικά κάλαντα έψαλαν στον Δήμαρχο Ζωγράφου

Τα παραδοσιακά Ποντιακά και Κρητικά Κάλαντα έψαλαν την Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2021, παραμονή Πρωτοχρονιάς, τα μέλη του Συλλόγου Κρητών Ζωγράφου «Ο Καζαντζάκης» και της Ένωσης Ποντίων Ζωγράφου.

Ο Δήμαρχος συνεχάρη τα μέλη των Συλλόγων για τη συμβολή τους στη διατήρηση των εθίμων του τόπου μας και τους ευχήθηκε να είναι πάντα δημιουργικοί και δραστήριοι και να συμβάλλουν, όπως κάνουν, στα πολιτιστικά δρώμενα του Δήμου Ζωγράφου. Τις ευχές του κ. Θώδα για μία καλή και δημιουργική χρονιά συνόδευσαν τα αναμνηστικά δώρα που προσέφερε στα μέλη των Συλλόγων.

Από την επίσκεψη των Κρητών και των Ποντίων δεν μπορούσαν βέβαια να λείπουν οι ρακές και τα κρητικά γλυκίσματα, τα οποία τίμησαν δεόντως όλοι οι παρευρισκόμενοι.

Ποντιακά κάλαντα στον Υπ. Μακεδονίας & Θράκης, Στ. Καλαφάτη

Ποντιακά κάλαντα στον Υπ. Μακεδονίας & Θράκης, Στ. Καλαφάτη

Μέλη του Συλλόγου Ποντίων Σταυρούπολης «Ακρίτες του Πόντου» είπαν τα Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα στον υφυπουργό Εσωτερικών, αρμόδιο για θέματα Μακεδονίας και Θράκης, Σταύρο Καλαφάτη.

Ο υφυπουργός αντάλλαξε ευχές με τα μέλη του Συλλόγου και σημείωσε: «Η νέα χρονιά ξεκινά με δυσκολίες και αβεβαιότητες. Αλλά και με τη σιγουριά ότι δεν θα κρατήσουν πολύ. Ότι το 2022 θα φέρει το τέλος της πανδημίας και θα επαναφέρει την κανονικότητα σε ολόκληρο τον κόσμο. Καλή Χρονιά και χρόνια πολλά σε όλες και όλους. Με υγεία πάνω απ' όλα. Και κάθε καλό για την καθεμιά και τον καθένα».

Το Ποντιακό πρωτοχρονιάτικο τραπέζι με συνταγές που μεταφέρθηκαν από γενιά σε γενιά (Video)

Το Ποντιακό πρωτοχρονιάτικο τραπέζι με συνταγές που μεταφέρθηκαν από γενιά σε γενιά

Η 90χρονη Ελένη Κυριλλίδου κι η Σοφία Κέλογλου, με καταγωγή από το Ασαρτσούχ, το Εσκητήρ και τη Νικόπολη του Πόντου, φτιάχνουν στη Γαλανόβρυση Ελασσόνας παραδοσιακά ποντιακά εδέσματα για το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι: «βασιλόπιτα» σαρί μπουρμά, κερκέλια και λεϊλέκια που τα έδιναν στα κάλαντα, λαχανοσαρμάδες και το γλύκισμα πουσούντε.

Συνταγές που μεταφέρθηκαν από γενιά σε γενιά και κρατούν ζωντανή την παράδοση του Πόντου.

Διαδικτυακή αναβίωση των Μωμόγερων μέσα στην πανδημία

Διαδικτυακή αναβίωση των Μωμόγερων μέσα στην πανδημία

Διαδικτυακά θα αναβιώσει φέτος το ποντιακό εθιμικό δρώμενο «οι Μωμόγεροι», σε μία προσπάθεια να δοθεί μία εορταστική «νότα» παρά το γεγονός, ότι η πανδημία, οδήγησε εκ νέου στην αναστολή όλων των εκδηλώσεων.

Ο Δήμος Καλαμαριάς, σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Ποντιακό Σύλλογο «οι Μίθριοι», αποφάσισαν να προβάλλουν το έθιμο διαδικτυακά, την Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου, στις 8 το βράδυ, μέσω της πλατφόρμας Zoom.

Την εκδήλωση θα χαιρετίσει ο δήμαρχος Καλαμαριάς Γιάννης Δαρδαμανέλης, η αντιδήμαρχος Πολιτισμού, Τουρισμού και Διεθνών Σχέσεων Βάσω Νικολέτου και η πρόεδρος του Συλλόγου «οι Μίθριοι» Φωτεινή Τζιδημοπούλου.

Κατά τη διάρκεια της διαδικτυακής εκδήλωσης θα προβληθεί βίντεο αναβίωσης του δρώμενου στην Καλαμαριά, ενώ για το έθιμο θα μιλήσει ο πρόεδρος του Ελληνικού Σωματείου Διάσωσης και Διάδοσης της Πολιτιστικής μας Κληρονομιάς «Οι Μωμόγεροι» Κώστας Αλεξανδρίδης.

Για όσους επιθυμούν να παρακολουθήσουν το έθιμο διαδικτυακά: Meeting ID: 407 197 5187 και Passcode: momo

Προβολή του έργου «Αγροτικά αποτυπώματα Ασπροπύργου - Η Ποντιακή κουλτούρα» (Video)

Προβολή του έργου «Αγροτικά αποτυπώματα Ασπροπύργου - Η Ποντιακή κουλτούρα»

Τη διαδικτυακή προβολή του βίντεο έργου «Αγροτικά αποτυπώματα Ασπροπύργου - Η Ποντιακή κουλτούρα» διοργάνωσαν το Εργαστήριο Ήπιων Μορφών Ενέργειας και Προστασίας Περιβάλλοντος, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής και τον Αγροτικό Σύλλογο Ασπροπύργου σε συνεργασία με το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ασπροπύργου και με την υποστήριξη και την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Με τη διαδικτυακή προβολή του βίντεο έργου «Αγροτικά αποτυπώματα Ασπροπύργου/Η Ποντιακή κουλτούρα» έκλεισαν στις 21 Δεκεμβρίου, για τη φετινή χρονιά, οι δυναμικές δράσεις που διοργανώθηκαν από την εικαστικό, performance artist Αιμιλία Μπουρίτη, στο πλαίσιο του διεθνούς προγράμματος «Αμολή», Ένα Συλλογικό Έργο στην Αγροτική, Μεταβιομηχανική, Πολυπολιτισμική Κοινότητα του Ασπροπύργου, του οποίου είναι παράλληλα η εμπνεύστρια του. Η λέξη «Αμολή» χρησιμοποιείται   από τους αγρότες του Ασπροπύργου και σημαίνει το αγροτικό αυλάκι που μεταφέρει το νερό ποτίζοντας την καλλιέργεια. Οι δράσεις πραγματοποιήθηκαν με επιτυχία και κορυφώνονται τους δύο τελευταίους μήνες του χρόνου.

Το βίντεο έργο είναι μία καταγραφή του συμμετοχικού έργου που είχε πραγματοποιηθεί τον Ιούλιο 2020 σε γειτονιά της περιοχής Γκορυτσάς Ασπροπύργου και αποτελείται από συμμετοχική δράση, site specific installation performance, μαρτυρίες και τραγούδια από Πόντιους κατοίκους από τον Ασπρόπυργο και την Ελευσίνα. Το έργο μεταφέρει τις μαρτυρίες των Ποντίων για τη σχέση τους με την καλλιεργήσιμη γη και την ιστορία τους, αποκτά όμως μέσα στην περίοδο της πανδημίας μία επιπρόσθετη αξία καθώς ανασύρονται μνήμες που αφορούν μεταδοτικές σοβαρές ασθένειες όπως Τσιχότκα, Βράσα, Τσουμάμ όταν οι συμμετέχοντες ή οι πρόγονοι τους κατοικούσαν στις πρώην δημοκρατίες της Σοβιετικής Ένωσης. Το έργο μεταφέρει το μήνυμα ότι η δύναμη της τέχνης, η αλληλεγγύη της κοινότητας και η ιστορική μνήμη λειτουργούν απελευθερωτικά σε καιρούς πανδημίας.

Σκηνοθεσία, performance, εικαστική εγκατάσταση: Αιμιλία Μπουρίτη

Συμμετέχουν από την Ποντιακή κοινότητα οι: Ευθύμιος Ανδρεάδης, Ελένη Μασκαλίδου Κλαυδία Μασµανίδου, Χριστίνα Σοφιανίδου, Χρυσούλα Τοπαλίδη, Ελένη Τσιρίποβα

Λύρα - τραγούδι: Βασίλειος Σεµερτζίδης

Φωτογραφία - γραφιστικός σχεδιασμός: Βούλα Ανδρώνη

Κάμερα - επεξεργασία βίντεο: Χάρης Καρούτ

Στέλιος Νικολάου: Χριστούγεννα στον Πόντο

Στέλιος Νικολάου: Χριστούγεννα στον Πόντο

Στις παραδόσεις που συνόδευαν τους κατοίκους του Πόντου τις ημέρες των Χριστουγέννων αναφέρθηκε σήμερα στην ΕΡΤ Κομοτηνής ο γνωστός χοροδιδάσκαλος του Συλλόγου Ποντίων Κομοτηνής και Περιφέρειας «Ο Εύξεινος Πόντος», Στέλιος Νικολάου, σημειώνοντας ότι «μέσα από την μακραίωνη ιστορία του ο Πόντος γιόρταζε τα Χριστούγεννα με μοναδικό τρόπο».

Επισήμανε πως οι παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα μπορεί να έχουν ατονήσει στο πέρασμα του χρόνου, ωστόσο, αποτελούν γλυκιά υπενθύμιση για όλους τους Ποντίους της περιοχής. Ευχόμενος το σύντομο τελείωμα της μεγάλης περιπέτειας με την Πανδημία του κορονοϊού που ανέστειλε την πλούσια δράση των πολιτιστικών συλλόγων, τόνισε: «Το δωδεκαήμερο, το καλαντόφωτο, ξεκινούσε και στον Πόντο στις αρχές των Χριστουγέννων και κατέληγε στα Φώτα. Ήταν κάτι πανηγυρικό και στον Πόντο, όπως για όλο τον Ελληνισμό και ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο με τη θρησκεία. Οι άνθρωποι νήστευαν, οπότε η παραμονή των Χριστουγέννων ήταν μια μέρα προετοιμασίας. Προετοιμασίας γιατί τα ξημερώματα θα πήγαιναν στην Εκκλησία με το πρώτο χάραγμα ακόμη και θα επέστρεφαν στο σπίτι προκειμένου να υπάρχει το γιορτινό τραπέζι και να απολαύσουν το εορταστικό γεύμα το οποίο είχε ως βάση το χοιρινό».

Όπως σημείωσε ο κ. Νικολάου, «προετοίμαζαν τα σπίτια τους και καθάριζαν για να υποδεχτούν τη γέννηση του Θεανθρώπου. Το απόγευμα έλεγαν τα κάλαντα, πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι με το: «Χριστός γεννάτε χαρά στον κόσμο», την εποχή εκείνη θεωρούσαν πάρα πολύ μεγάλη τύχη να ακουστούν τα κάλαντα σπίτι τους και έδιναν το σχετικό τους δώρο, το οποίο σπάνια θα ήταν κάποια χρήματα περισσότερο θα ήταν άλλου είδους αγαθά, φαγώσιμα κ.α.»

Όπως σημείωσε: “Σήμερα, ίσως, οι πιο ρομαντικοί να θέλουν να ακούνε τα κάλαντα στα ποντιακά από τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους ή να τα λένε και οι ίδιοι. Οι Σύλλογοι ήταν αυτοί οι οποίοι κρατούσαν ζωντανά αυτά τα έθιμα και αυτές τις αναβιώσεις. Υπάρχουν οικογένειες που κρατούν όλα αυτά τα έθιμα, όπως τα κάλαντα που τα παιδιά τα μαθαίνουν στο σπίτι, τα διδάσκονται και στους συλλόγους. Τα θρησκευτικά έθιμα διατηρούνται ακόμη και σήμερα. Είναι κάτι που αφορά όλους τους χριστιανούς και όλους τους Έλληνες».

Πηγή: ΕΡΤ

Το εθιμικό δρώμενο των Μωμόγερων αναβίωσε φέτος στον Άγιο Δημήτριο Κοζάνης (Video)

Το εθιμικό δρώμενο των Μωμόγερων αναβίωσε φέτος στον Άγιο Δημήτριο Κοζάνης

Μωμόγεροι, το εθιμικό δρώμενο του Δωδεκαήμερου (Χριστούγεννα έως Θεοφάνεια). Αυτοσχέδιοι θίασοι που παντρεύουν το αρχαίο θέατρο (διθύραμβος) και το θέατρο δρόμου.

Το έθιμο είχε αρχικά τελετουργικό χαρακτήρα, στη συνέχεια όμως μεταβλήθηκε λόγω των επιδράσεων που δέχτηκαν οι Μωμόγεροι τόσο από το περιβάλλον τους, όσο και από τις γειτονικές κουλτούρες. Τα στοιχεία που είχαν πάρει από την αρχαϊκή περίοδο αντικαταστάθηκαν από άλλα της βυζαντινής περιόδου που βίωναν. Οι Μωμόγεροι αργότερα εξελίχτηκαν σε δρώμενο σε νεότερο στάδιό τους με επίκεντρο τη σάτιρα, τον έρωτα και την ψυχαγωγία.

Το έθιμο είχε πάνω από πενήντα παραλλαγές.

Με την ανταλλαγή των πληθυσμών ανάμεσα στον Πόντο και την Ελλάδα το 1923, οι Πόντιοι πρόσφυγες ήταν αναγκασμένοι να φέρουν μαζί τους λιγοστά πράγματα κατά τη μετανάστευσή τους στον ελλαδικό χώρο. Ανάμεσα σε αυτά βρίσκονταν περικεφαλαίες και εγκόλπια Μωμόγερων. Από το 1923 πραγματοποιείται κάθε χρόνο στην Ελλάδα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως την περίοδο της γερμανικής κατοχής και κατά την διάρκεια της δικτατορίας.

Πέρυσι και φέτος, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών για την αντιμετώπιση της πανδημίας και για την αποφυγή του συγχρωτισμού, το δρώμενο δεν πραγματοποιήθηκε από σπίτι σε σπίτι, όπως συνηθίζεται.

Αναβίωσε όμως για τις ανάγκες της πρωινής εκπομπής της ΕΡΤ "Με νέα ματιά" από τα μέλη του Ποντιακού Μορφωτικού Συλλόγου Αγίου Δημητρίου - Ρυακίου, λαμβάνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας.

Το 2016 το εθιμικό δρώμενο των Μωμόγερων εντάχθηκε στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας της UNESCO.